Pokładaj ufność w zbawczym ramieniu Jehowy
‛Jahwe, bądź naszym ramieniem każdego poranka i naszym zbawieniem w czas ucisku’ (IZAJASZA 33:2, BT).
1. W jakim sensie Jehowa ma potężne ramię?
JEHOWA ma potężne ramię. Ponieważ „Bóg jest Duchem”, więc oczywiście nie jest ono materialne (Jana 4:24). W symbolice biblijnej ramię wyobraża zdolność użycia siły. Bóg wybawia swój lud właśnie za pomocą tego ramienia. Niczym pasterz „pasie swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi” (Izajasza 40:11, BT; Psalm 23:1-4). Jakże bezpiecznie czują się słudzy Jehowy w Jego opiekuńczych objęciach!
2. Jakie pytania warto rozważyć?
2 W jaki sposób ramię Jehowy wybawiało dawniej Jego czcicieli i jak to czyni obecnie? Jakiej pomocy Bóg udziela poszczególnym członkom zboru? I dlaczego we wszystkich swych udrękach mogą zaufać Jego zbawczemu ramieniu?
Zbawcze ramię Jehowy w działaniu
3. Komu w Biblii przypisano wyzwolenie Izraelitów z Egiptu?
3 Kiedy 3500 lat temu Bóg zamierzał wyzwolić Izraelitów z niewoli egipskiej, polecił swemu prorokowi, Mojżeszowi: „Powiedz synom izraelskim: Ja jestem Jahwe! Uwolnię was od jarzma egipskiego i wybawię was z niewoli, i wyswobodzę was wyciągniętym ramieniem i przez surowe kary” (Wyjścia 6:6, BT). Jak oświadczył apostoł Paweł, Bóg wyprowadził ich z Egiptu swym „podniesionym ramieniem” (Dzieje 13:17). Synowie Koracha przypisali Bogu zajęcie Ziemi Obiecanej przez Izraelitów: „Nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował” (Psalm 44:4, BT).
4. Jak zostało nagrodzone pokładanie ufności w zbawczym ramieniu Jehowy w czasie inwazji asyryjskiej?
4 Ramię Jehowy przyszło z pomocą Jego ludowi także w dniach inwazji asyryjskiej. Prorok Izajasz modlił się wtedy: „Jahwe, zmiłuj się nad nami, w Tobie mamy nadzieję! Bądź naszym ramieniem każdego poranka i naszym zbawieniem w czas ucisku” (Izajasza 33:2, BT). Bóg wysłuchał tę modlitwę i posłał anioła, który w obozie asyryjskim zabił 185 000 wojowników, wskutek czego król Sennacheryb „ze wstydem na twarzy” wycofał się spod obleganego Jeruzalem (2 Kronik 32:21, BT; Izajasza 37:33-37). Pokładanie ufności w zbawczym ramieniu Jehowy zawsze zostaje nagrodzone.
5. Czego dokonało potężne ramię Jehowy na rzecz chrześcijan prześladowanych pod koniec pierwszej wojny światowej?
5 Pod koniec pierwszej wojny światowej potężne ramię Boże ocaliło prześladowanych chrześcijan namaszczonych duchem. W roku 1918 wrogowie wtargnęli do siedziby Ciała Kierowniczego i uwięzili naszych powszechnie znanych braci. Z lęku przed potęgami światowymi pomazańcy niemal zupełnie przerwali działalność ewangelizacyjną. Potem jednak modlili się o wznowienie jej oraz o przebaczenie im grzechu nieaktywności i strachu. Bóg odpowiedział na ich prośby, sprawiając, że Jego uwięzieni słudzy odzyskali wolność, a wkrótce potem zostali oczyszczeni z zarzutów. Pobudzeni otrzymanym duchem świętym oraz prawdami przedstawionymi na zgromadzeniu w roku 1919 pomazańcy na nowo podjęli nieustraszoną służbę dla Jehowy. W ten sposób na większą skalę spełniło się proroctwo z Księgi Joela 2:28-32 (3:1-5, BT; Objawienie 11:7-12).
Pomoc w zborze
6. Skąd wiadomo, że możliwe jest przetrwanie każdej trudnej sytuacji w zborze?
6 Ramię Jehowy podtrzymuje nie tylko Jego organizację jako całość, lecz także poszczególnych jej członków. Ponieważ wszyscy są niedoskonali, więc oczywiście w żadnym zborze sytuacja nie jest idealna (Rzymian 5:12). Ten czy ów sługa Jehowy może czasem zostać poddany próbie. Na przykład Gajus ‛wiernie pracował’, podejmując braci odwiedzających zbory, ale Diotrefes ich nie przyjmował, a nawet próbował wykluczać chrześcijan okazujących taką gościnność (3 Jana 5, 9, 10). Jednakże Jehowa pomógł Gajusowi i innym dalej popierać gościnnością dzieło głoszenia o Królestwie. Gdybyśmy się znaleźli w sytuacji wystawiającej naszą wiarę na próbę, modlitwa i zaufanie do Jehowy z pewnością pomogą nam ‛wiernie pracować’ i czekać, aż On sam skoryguje istniejący stan rzeczy.
7. Pomimo jakich problemów istniejących w zborze korynckim lojalni chrześcijanie żyli jak przystało ludziom oddanym Bogu?
7 Wyobraź sobie, że żyjesz w I wieku n.e. i jesteś członkiem zboru korynckiego. Jego jedności zagrażały tendencje rozłamowe, a duchowi — tolerowanie niemoralności (1 Koryntian 1:10, 11; 5:1-5). Tamtejsi chrześcijanie pozywali współwyznawców przed świeckie sądy albo z najrozmaitszych powodów wszczynali spory (1 Koryntian 6:1-8; 8:1-13). Atmosferę psuły niesnaski, zazdrość, gniew i nieporządek. Niektórzy wręcz kwestionowali autorytet Pawła i wyrażali się lekceważąco o jego umiejętności przemawiania (2 Koryntian 10:10). A jednak lojalni członkowie zboru nawet w tak trudnych czasach żyli w sposób godny ludzi oddanych Bogu.
8, 9. Co powinniśmy uczynić, gdyby w zborze wynikła sytuacja wystawiająca nas na próbę?
8 W sytuacji wystawiającej na próbę trzeba tym mocniej przylgnąć do ludu Bożego (por. Jana 6:66-69). Okazujmy drugim cierpliwość, pamiętając, że niektórzy wolniej przywdziewają „nową osobowość” i nie tak szybko przyoblekają się zmiłowaniem, życzliwością, kornością umysłu, łagodnością oraz wielkodusznością. A ponieważ słudzy Boży różnią się też pochodzeniem, więc wszyscy powinniśmy okazywać miłość i ochoczo przebaczać (Kolosan 3:10-14).
9 Pewien brat mający za sobą wiele lat służby dla Jehowy powiedział: „Jedno było dla mnie najważniejsze: ścisłe trzymanie się widzialnej organizacji Jehowy. Wcześniejsze doświadczenia nauczyły mnie, jak nierozsądne jest poleganie na ludzkim rozumowaniu. A gdy już doszedłem do takiego wniosku, byłem zdecydowany trwać przy wiernej organizacji. Czyż jest inny sposób pozyskania łaski i błogosławieństwa Jehowy?” Czy podobnie cenisz sobie przywilej służenia Jehowie z Jego rozradowanym ludem? (Psalm 100:2). Jeśli tak, to nie pozwól, by cokolwiek odciągnęło cię od organizacji Bożej lub zniszczyło twoją więź z Tym, którego ramię wybawia każdego człowieka darzącego Go miłością.
Pomoc w walce z pokusami
10. (a) Jak modlitwa pomaga ludowi Bożemu walczyć z pokusami? (b) O czym zapewnił Paweł w Liście 1 do Koryntian 10:13?
10 Jako wierni członkowie organizacji Jehowy, otrzymujemy Jego pomoc w czasie prób. Na przykład Bóg pomaga nam zachować prawość, gdy walczymy z pokusami. Powinniśmy oczywiście modlić się według wzoru danego przez Jezusa: „Nie wystawiaj nas na pokusę, ale nas wyzwól od złego”, od Szatana Diabła (Mateusza 6:9-13). Słowa te w gruncie rzeczy zawierają prośbę, by Jehowa ustrzegł nas od upadku, gdy jesteśmy kuszeni do nieposłuszeństwa wobec Niego. Bóg odpowiada również na modlitwy o mądrość potrzebną do przetrwania prób (Jakuba 1:5-8). Słudzy Jehowy mogą być pewni Jego pomocy, Paweł bowiem oświadczył: „Pokusa nie nawiedziła was większa od tej, która zwykła nawiedzać ludzi. Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania [„da i wyjście”, Bw], abyście mogli przetrwać” (1 Koryntian 10:13, BT). Co jest źródłem takich pokus i jak Bóg daje z nich wyjście?
11, 12. Jakim pokusom ulegli Izraelici i jaki pożytek możemy odnieść z ich przeżyć?
11 Pokusy powstają w sytuacjach skłaniających do nielojalności wobec Boga. Paweł napisał: „Stało się zaś to wszystko, by mogło posłużyć za przykład dla nas, abyśmy nie pożądali złego, tak jak oni pożądali. Nie bądźcie też bałwochwalcami jak niektórzy z nich, według tego, co jest napisane: Zasiadł lud, by jeść i pić, i powstali, by się oddawać rozkoszom. Nie oddawajmy się też rozpuście, jak to czynili niektórzy spośród nich, i padło ich jednego dnia dwadzieścia trzy tysiące. I nie wystawiajmy Pana na próbę, jak wystawiali Go niektórzy z nich i poginęli od wężów. Nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali i zostali wytraceni przez dokonującego zagłady” (1 Koryntian 10:6-10, BT).
12 Izraelici pożądali złego, gdy uległszy pokusie, zachłannie zbierali i spożywali przepiórki cudownie dostarczane przez Boga (Liczb 11:19, 20, 31-35). Wcześniej popadli w bałwochwalstwo, gdyż podczas nieobecności Mojżesza zapragnęli oddawać cześć cielcowi (Wyjścia 32:1-6). Dali się też skusić do rozpusty z Moabitkami, wskutek czego tysiące osób straciło życie (Liczb 25:1-9). A gdy nie oparli się pokusie i szemrali z powodu stracenia zbuntowanego Koracha, Datana i Abirama oraz ich popleczników, Jehowa zesłał plagę, od której zginęło 14 700 Izraelitów (Liczb 17:6-14, BT). Odniesiemy korzyść z powyższych przykładów, jeśli sobie uświadomimy, że żadna z tych pokus nie była zbyt wielka, by nie mogli się jej oprzeć. Z pewnością zdołaliby je zwalczyć, gdyby okazywali wiarę, odczuwali wdzięczność za troskliwą opiekę Bożą oraz uznawali słuszność wymagań Jego Prawa. Wybawiłoby ich wtedy ramię Jehowy, które również nas może ocalić.
13, 14. Jak Jehowa daje wyjście, gdy Jego sług nawiedzają pokusy?
13 Jako chrześcijanie, jesteśmy narażeni na te same pokusy, które nawiedzają ogół ludzi. Zachowamy jednak prawość, jeśli będziemy je zwalczać, prosząc Jehowę o pomoc. Bóg jest wierny i nie dozwoli kusić nas ponad to, co możemy znieść. Jeżeli będziemy wobec Niego lojalni, to nigdy nie dojdziemy do wniosku, że nie potrafimy spełniać Jego woli. Jehowa daje wyjście z próby, wzmacniając nasze siły, abyśmy zdołali się oprzeć. Na przykład w czasie prześladowań możemy być wystawieni na pokusę uniknięcia tortur lub śmierci kosztem kompromisu. Ale jeśli ufamy potężnemu ramieniu Jehowy, pokusa nigdy nie stanie się tak silna, by On nie mógł już umocnić naszej wiary ani dodać nam sił do zachowania prawości. Apostoł Paweł napisał: „Zewsząd uciskani, nie jesteśmy jednak pognębieni, zakłopotani, ale nie zrozpaczeni, prześladowani, ale nie opuszczeni, powaleni, ale nie pokonani” (2 Koryntian 4:8, 9, Bw).
14 Jehowa wspiera swój lud duchem świętym jako czynnikiem przypominającym i pouczającym. Za jego pośrednictwem przywodzi nam na pamięć zasady biblijne i pomaga zrozumieć, jak je zastosować, by zwalczyć pokusę (Jana 14:26). Wierni słudzy Boży rozumieją kwestie wchodzące w grę w danym wypadku, toteż nie dają się zwieść na złą drogę. A Jehowa wskazuje im wyjście, sprawiając, iż są w stanie wytrwać w prawości aż do śmierci (Objawienie 2:10). Pomaga im nie tylko swoim duchem — dla dobra swej organizacji posługuje się też aniołami (Hebrajczyków 1:14).
Pomoc w sprawach osobistych
15. Jaką pomocą może się dla nas okazać Pieśń Salomona?
15 Osoby związane z organizacją Jehowy korzystają z Jego pomocy również w sprawach osobistych. Na przykład niektórzy rozglądają się w gronie chrześcijan za kandydatem na partnera małżeńskiego (1 Koryntian 7:39). W razie niepowodzenia warto się zastanowić, co spotkało izraelskiego króla Salomona. Nie zdołał skłonić młodej Szulamitki, by została jego żoną, kochała bowiem skromnego pasterza. Utwór, w którym król opisał swe perypetie, można by nazwać „Pieśnią o odtrąconej miłości Salomona”. Załóżmy, że także twoje zabiegi o czyjeś względy pozostają bezowocne. Może nawet ronisz z tego powodu łzy. Skoro jednak Salomon przeżył ten zawód miłosny, więc i ty zdołasz się otrząsnąć. Duch Jehowy pomoże ci przejawiać panowanie nad sobą oraz inne zbożne przymioty, a Jego Słowo — pogodzić się z częstokroć jakże bolesnym faktem, iż człowiek nie może obdarzyć romantyczną miłością kogoś przypadkowego (Pieśń 2:7; 3:5). Z Pieśni Salomona wynika jednak, że możesz spotkać współwyznawcę, który cię pokocha całym sercem. Co ważniejsze, ta „najwznioślejsza z pieśni” znalazła swe spełnienie w miłości Dobrego Pasterza, Jezusa Chrystusa, do jego „oblubienicy” złożonej ze 144 000 namaszczonych chrześcijan (Pieśń 1:1; Objawienie 14:1-4; 21:2, 9; Jana 10:14).
16. Co może wchodzić w zakres „udręki w ciele”, doznawanej przez chrześcijan w stanie małżeńskim?
16 Nawet słudzy Jehowy poślubiający współwyznawcę doznają „udręki w ciele” (1 Koryntian 7:28). Muszą się liczyć z faktem, iż życie rodzinne niesie różne zmartwienia i troski (1 Koryntian 7:32-35). Ciężkim brzemieniem i źródłem stresu może się okazać choroba. Prześladowania albo kłopoty ekonomiczne mogą utrudniać chrześcijańskim ojcom zaspokajanie potrzeb najbliższych. Rodzice mogą zostać pozbawieni kontaktu z dziećmi wskutek uwięzienia. Niektórzy mogą być torturowani, a nawet zamordowani. Ale we wszelkich takich sytuacjach zdołamy dać odpór pokusom, jeśli naprawdę pokładamy ufność w zbawczym ramieniu Jehowy (Psalm 145:14).
17. Jakie problemy rodzinne Bóg pomógł przetrwać Izaakowi i Rebece?
17 Niekiedy trzeba znosić jakąś próbę przez dłuższy okres. Na przykład syn może przysporzyć swym bogobojnym rodzicom wielu zmartwień poślubieniem kobiety niewierzącej. Zdarzyło się to w rodzinie patriarchy Izaaka i jego żony Rebeki. Ich czterdziestoletni syn Ezaw poślubił dwie Chetytki, które były „powodem zgryzoty Izaaka i Rebeki”. Toteż „Rebeka mówiła do Izaaka: ‚Sprzykrzyło mi się życie z tymi Chetytkami. Jeżeli jeszcze Jakub weźmie sobie za żonę Chetytkę, czyli jedną z tych kobiet, które są w tym kraju, to już nie będę miała po co żyć!’” (Rodzaju 26:34, 35, BT; 27:46, BT). Ten nieustanny problem najwyraźniej sprawiał ból jej sprawiedliwej duszy (por. 2 Piotra 2:7, 8). Ale Jehowa podtrzymywał Izaaka i Rebekę swoim ramieniem, dzięki czemu przetrwali tę próbę, zachowując silną więź z Nim.
18. Jaką próbę przetrwał dzięki Bożej pomocy brat Russell?
18 Jest rzeczą bardzo przykrą, gdy ochrzczony członek rodziny zaniedbuje się w służbie Bożej (por. 2 Tymoteusza 2:15). Niektórzy przeżywali nawet duchową śmierć współmałżonka. Doświadczył tego Charles T. Russell, pierwszy prezes Towarzystwa Strażnica. Jego żona przestała współpracować z Towarzystwem, a w roku 1897 porzuciła go bez mała po 18 latach małżeństwa. W roku 1903 wniosła sprawę o separację, którą orzeczono w pięć lat później. Brat Russell ze smutkiem napisał wkrótce po jej odejściu: „Żarliwie modlę się za Ciebie do Pana. (...) Nie chcę Cię absorbować opisem mej żałości. Nie będę też próbował poruszyć Twego serca odmalowywaniem tego, co odczuwam, gdy od czasu do czasu znajduję Twoje suknie lub inne rzeczy i staje mi przed oczami Twoja dawniejsza postać — tak pełna miłości i zrozumienia, tak pomocna — odzwierciedlająca usposobienie Chrystusa. (...) Rozważ z modlitwą, co chcę Ci powiedzieć. I wiedz, że najboleśniejsza nie jest dla mnie perspektywa samotności w dalszej wędrówce przez życie, lecz Twój upadek, moja ukochana, i jeśli się nie mylę, Twoja wieczna zguba”. Chociaż brat Russell czuł taką boleść, do końca ziemskiego życia był wspierany przez Boga (Psalm 116:12-15). Jehowa zawsze podtrzymuje swych lojalnych sług.
We wszystkich uciskach
19. O czym powinniśmy pamiętać, gdy dręczące nas problemy nie ustają?
19 Czciciele Jehowy dobrze wiedzą, że jest On „Bogiem zbawiennych poczynań”, ‛który codziennie nosi za nich brzemię’ (Psalm 68:19, 20 [68:20, 21, Bw]). A zatem jako oddani Mu słudzy związani z Jego ziemską organizacją nigdy nie poddawajmy się rozpaczy, choćby dręczące nas problemy nie ustawały. Pamiętajmy, że „Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach” (Psalm 46:2, BT). Nasze zaufanie do Niego zawsze zostaje nagrodzone. Dawid oświadczył: „Szukałem Jahwe, a On mnie wysłuchał i uwolnił od wszelkiej trwogi. (...) Oto biedak zawołał, a Jahwe go usłyszał, i wybawił ze wszystkich ucisków” (Psalm 34:5-7, BT).
20. Nad jakim pytaniem warto się jeszcze zastanowić?
20 Istotnie, nasz niebiański Ojciec wybawia swych sług z wszelkich ucisków. Wspiera swą ziemską organizację, udzielając pomocy w sprawach zborowych i osobistych. „Jehowa przecież nie opuści swego ludu” (Psalm 94:14). Zastanówmy się, w jaki jeszcze sposób Jehowa pomaga każdemu swemu chwalcy z osobna. Jak podtrzymuje swoich sług, gdy są chorzy, przygnębieni, pogrążeni w smutku po utracie kogoś bliskiego lub gdy dręczą się z powodu własnych błędów? Przekonamy się, że również w tych sprawach możemy w pełni polegać na potężnym ramieniu Jehowy.
Jak byś odpowiedział?
◻ Jak ramię Jehowy przynosiło wybawienie w dawnych czasach?
◻ Jak Jehowa pomaga zborowi swego ludu w dobie obecnej?
◻ Jakiej pomocy Bóg udziela w sprawach osobistych?
◻ Co powinniśmy czynić, jeśli dręczące nas problemy nie ustają?
[Ilustracja na stronach 8, 9]
Bóg wyprowadził Izraelitów z Egiptu swoim „wyciągniętym ramieniem”