4. Co Biblia mówi o zazdrości?

⁴ Po wstępnych słowach na temat miłości Paweł napisał do Koryntian: „Miłość nie jest zazdrosna” (1 Koryntian 13:4). Zazdrość może przybrać postać zawistnego niezadowolenia wywołanego powodzeniem lub osiągnięciami drugich. Tego rodzaju uczucie jest bardzo szkodliwe pod względem fizycznym, emocjonalnym i duchowym (Przysłów 14:30; Rzymian 13:13; Jakuba 3:14-16).

5. Jak miłość pomoże nam wyzbyć się zazdrości, gdyby nam się zdawało, że zostaliśmy pominięci przy powierzaniu przywilejów teokratycznych?

⁵ W związku z tym zastanów się: Czy odczuwasz zazdrość, gdy twoim zdaniem zostałeś pominięty przy powierzaniu jakichś przywilejów teokratycznych? Jeżeli tak, nie poddawaj się rozpaczy. Biblijny pisarz Jakub przypomina, iż wszyscy niedoskonali ludzie mają „skłonność do zawiści” (Jakuba 4:5). W odzyskaniu równowagi pomoże ci miłość do braci. Dzięki niej zdołasz dzielić z drugimi ich radość, a gdy ktoś inny niż ty dostąpi błogosławieństwa lub otrzyma pochwałę, nie uznasz tego za osobistą zniewagę (porównaj 1 Samuela 18:7-9).

6. Jaka poważna sytuacja zaistniała w zborze korynckim w I wieku?

⁶ Paweł dodaje, że miłość „nie przechwala się, nie nadyma się” (1 Koryntian 13:4). Nawet jeśli pod jakimś względem jesteśmy szczególnie uzdolnieni, nie ma powodu, by się z tym obnosić. Prawdopodobnie właśnie na tym tle powstawały problemy w starożytnym zborze korynckim, a stwarzały je pewne ambitne jednostki, które się tam wślizgnęły. Niewykluczone, że osoby te lepiej potrafiły coś objaśniać lub w jakiejś dziedzinie były bardziej umiejętne. Niemniej zwracaniem uwagi na siebie mogły doprowadzić do podziałów w zborze (1 Koryntian 3:3, 4; 2 Koryntian 12:20). Sytuacja stała się tak groźna, że Paweł musiał później zganić Koryntian za ‛znoszenie ludzi nierozsądnych’, których ironicznie nazwał „prześwietnymi apostołami” (2 Koryntian 11:5, 19, 20).

7, 8. Wykaż na podstawie Biblii, jak możemy wykorzystywać wrodzone zdolności, aby umacniać jedność.

⁷ Podobnie może być w dobie obecnej. Ktoś mógłby na przykład zdradzać skłonność do przechwalania się swymi osiągnięciami w służbie lub przywilejami w organizacji Bożej. Nawet jeśli wyróżniamy się jakimiś umiejętnościami spośród innych członków zboru, czy upoważnia nas to do nadymania się pychą? Przecież wszelkie nasze wrodzone zdolności powinniśmy wykorzystywać do umacniania jedności, a nie swojej pozycji (Mateusza 23:12; 1 Piotra 5:6).

⁸ Paweł napisał, że chociaż zbór ma wiele członków, to ‛Bóg zestawił ciało’ (1 Koryntian 12:19-26). Grecki wyraz tłumaczony na „zestawić” oznacza harmonijne łączenie, tak jak przy dobieraniu kolorów. Nikt w zborze nie powinien się więc wywyższać z powodu swych umiejętności i próbować panować nad innymi. W organizacji Bożej nie ma miejsca na pychę i ambicje (Przysłów 16:19; 1 Koryntian 14:12; 1 Piotra 5:2, 3).

11. (a) Jak możemy okazywać miłość, która jest życzliwa i zachowuje się przyzwoicie? (b) Co będzie świadczyć o tym, że nie radujemy się z nieprawości?

¹¹ Paweł napisał też, że miłość jest „życzliwa” i „nie zachowuje się nieprzyzwoicie” (1 Koryntian 13:4, 5). Istotnie, miłość nie pozwoli nam zachowywać się w sposób ordynarny, wulgarny czy arogancki. Skłoni nas raczej do uwzględniania cudzych uczuć. Na przykład osoba powodowana miłością będzie unikać wszystkiego, co mogłoby niepokoić cudze sumienie (porównaj 1 Koryntian 8:13). Miłość „nie raduje się z nieprawości, ale się współraduje z prawdą” (1 Koryntian 13:6). Jeżeli kochamy prawo Jehowy, nie zaczniemy przymykać oczu na niemoralność ani też znajdować przyjemności w czymś, czego Bóg nienawidzi (Psalm 119:97). Miłość pomoże nam czerpać radość z rzeczy budujących, a nie rujnujących (Rzymian 15:2; 1 Koryntian 10:23, 24; 14:26).

16. W jakich sytuacjach miłość pomoże nam w okazywaniu wielkodusznej cierpliwości?

¹⁶ Następnie Paweł pisze, że „miłość jest wielkodusznie cierpliwa” (1 Koryntian 13:4). Pomaga nam znosić niesprzyjające okoliczności nawet przez dłuższy czas. Na przykład wielu chrześcijan od lat żyje w rodzinach podzielonych pod względem religijnym. Inni pozostają w stanie wolnym, bo choć bardzo pragną, nie mogą znaleźć odpowiedniego partnera małżeńskiego „w Panu” (1 Koryntian 7:39; 2 Koryntian 6:14). Jeszcze inni zmagają się z wyczerpującymi kłopotami zdrowotnymi (Galatów 4:13, 14; Filipian 2:25-30). W tym niedoskonałym systemie nie ma chyba człowieka, który nie musiałby okazywać jakiejś formy wytrwałości (Mateusza 10:22; Jakuba 1:12).