Jak mieć szczęśliwą rodzinę
Małżeństwo i dzieci są cennym darem od naszego Stwórcy. On chce, żebyśmy prowadzili szczęśliwe życie rodzinne. Dlatego w pewnej starożytnej świętej Księdze dał nam mądre rady, dzięki którym nasze rodziny mogą być szczęśliwsze. Poznaj niektóre z tych rad.
Mężowie, kochajcie swoje żony
„Mężowie powinni kochać swoje żony jak własne ciała. Kto kocha swoją żonę, ten kocha samego siebie. Bo nikt nigdy nie miał własnego ciała w nienawiści, lecz każdy je żywi i pielęgnuje” (EFEZJAN 5:28, 29)
Mąż jest głową rodziny (Efezjan 5:23). Ale dobry mąż nie jest surowy ani wymagający. Ceni swoją żonę i troszczy się o jej potrzeby materialne i emocjonalne. Bardzo się stara, żeby była szczęśliwa. Dlatego nie uważa, że musi stawiać na swoim (Filipian 2:4). Otwarcie mówi o własnych uczuciach, ale też słucha tego, co mówi żona. Nigdy nie będzie na nią ‛gorzko zagniewany’. Nie skrzywdzi jej fizycznie ani emocjonalnie (Kolosan 3:19, przypis).
Żony, szanujcie swoich mężów
„Żona powinna mieć głęboki respekt dla swojego męża” (EFEZJAN 5:33)
Jeśli żona szanuje męża i popiera jego decyzje, przyczynia się do pokoju w rodzinie. Kiedy mąż popełni błąd, nie poniża go, ale odnosi się do niego łagodnie i życzliwie (1 Piotra 3:4). A gdy chce zwrócić uwagę na jakiś rodzinny problem, stara się porozmawiać z mężem w odpowiednim momencie i z szacunkiem (Kaznodziei 3:7).
Bądźcie sobie wierni
„Mężczyzna (...) przylgnie do swojej żony i staną się jednym ciałem” (RODZAJU 2:24)
Męża i żonę łączy bardzo ścisła więź i oboje powinni pracować nad jej umacnianiem. Co im w tym pomoże? Na przykład szczere rozmowy i drobne, życzliwe gesty świadczące o miłości. Powinni też być sobie wierni — pozamałżeńskie kontakty seksualne nie wchodzą w grę. Dlaczego? Zdrada współmałżonka jest czymś okrutnym. Burzy zaufanie w rodzinie i może doprowadzić do jej rozpadu (Hebrajczyków 13:4).
Rodzice, uczcie swoje dzieci
„Ucz dziecko, jaką drogą ma iść, a nie zejdzie z niej, nawet gdy się zestarzeje” (PRZYSŁÓW 22:6)
Bóg powierzył rodzicom obowiązek wychowywania swoich dzieci. Oznacza to, że mają uczyć je, jak postępować, i dawać im dobry przykład (Powtórzonego Prawa 6:6, 7). Kiedy dziecko zachowuje się niewłaściwie, mądry rodzic nie reaguje przesadnie. Jest „chętny do słuchania, nieskłonny do mówienia i nieskłonny do gniewu” (Jakuba 1:19). Gdy więc uzna, że dziecko potrzebuje skarcenia, udziela go nie w gniewie, ale z miłością.
Dzieci, słuchajcie się rodziców
‛Dzieci, bądźcie posłuszne swoim rodzicom. Szanujcie ojca i matkę’ (EFEZJAN 6:1, 2)
Dzieci powinny być posłuszne rodzicom i odnosić się do nich z głębokim szacunkiem. W ten sposób przyczyniają się do miłej atmosfery w domu. Z kolei dorosłe dzieci okazują rodzicom szacunek, kiedy dbają o zapewnienie im właściwej opieki. Mogą na przykład pomagać im w różnych pracach domowych, a w razie potrzeby wspierać ich finansowo (1 Tymoteusza 5:3, 4).