Pytania czytelników
Co miał na myśli Paweł, gdy powiedział, iż ‛zapomina o tym, co za nim, i sięga po to, co przed nim’? (Filipian 3:13). Czy można świadomie o czymś zapomnieć?
Nie, na ogół nie potrafimy świadomie wymazać czegoś z pamięci. Prawdę mówiąc, zapominamy sporo z tego, o czym chcielibyśmy pamiętać, a pamiętamy wiele spraw, o których wolelibyśmy zapomnieć. Co zatem miał na myśli Paweł, pisząc słowa z Listu do Filipian 3:13? Łatwiej to zrozumieć, gdy się uwzględni kontekst.
W trzecim rozdziale Listu do Filipian Paweł przedstawia „powody do pokładania ufności (...) w ciele”. Mówi o nienagannym żydowskim wychowaniu oraz o gorliwości dla Prawa — jedno i drugie dawało mu w narodzie izraelskim niemałe możliwości (Filipian 3:4-6; Dzieje 22:3-5). Niemniej Paweł z nich zrezygnował i niejako spisał je na straty. Dlaczego? Ponieważ znalazł coś lepszego — „niezrównaną wartość poznania Chrystusa Jezusa” (Filipian 3:7, 8).
Pawłowi nie zależało na zdobyciu pozycji w świecie, ale na dostąpieniu „wcześniejszego zmartwychwstania spośród umarłych” (Filipian 3:11, 12). Dlatego napisał: „Zapominając o tym, co za mną, i sięgając po to, co przede mną, pędzę do celu po nagrodę Bożego powołania w górę za sprawą Chrystusa Jezusa” (Filipian 3:13, 14). Kiedy zaznacza, że ‛zapomina o tym, co za nim’, wcale nie sugeruje, iż jakimś sposobem wyrugował te sprawy z pamięci. Oczywiście pamiętał je, skoro dopiero co o nich wspomniał. Poza tym w oryginale greckim występuje czasownik w formie wskazującej na czynność ciągłą. Paweł napisał „zapominając”, a nie „zapomniawszy”.
Greckie słowo tłumaczone na „zapomnieć” (epilanthánomai) ma różne odcienie znaczeniowe, między innymi „nie przejmować się” albo „zaniechać”. Według dzieła Exegetical Dictionary of the New Testament (pod redakcją Horsta Balza i Gerharda Schneidera) w takim właśnie znaczeniu słowo „zapominając” występuje w Liście do Filipian 3:13. Paweł nie zaprzątał sobie bezustannie głowy rzeczami, z których zrezygnował. Nauczył się je traktować jako sprawy mało ważne. W porównaniu z nadzieją niebiańską były one niczym „sterta śmieci” (Filipian 3:8).
Jakie zastosowanie mają słowa Pawła w dobie obecnej? Być może ktoś z chrześcijan tak jak Paweł poniósł ofiary na rzecz służenia Bogu. Może zrezygnował z popłatnej pracy, by usługiwać pełnoczasowo. A może pochodzi z zamożnej rodziny, która nie akceptuje prawdy i przestała go wspierać finansowo. Takie wyrzeczenia zasługują na pochwałę, ale nie warto bezustannie się nad nimi rozwodzić. Ze względu na czekającą go wspaniałą przyszłość chrześcijanin ‛zapomina’, czyli przestaje się zamartwiać ‛tym, co za nim’ (Łukasza 9:62).
Zasadę zawartą w słowach Pawła można chyba odnieść do jeszcze innej sytuacji. Zdarza się, że chrześcijanin przed poznaniem Boga uwikłał się w naganne postępowanie (Kolosan 3:5-7). Inny już po chrzcie dopuścił się poważnego grzechu i został skarcony przez zbór (2 Koryntian 7:8-13; Jakuba 5:15-20). Szczera skrucha i zmiana postępowania świadczy o tym, że ‛został umyty’ (1 Koryntian 6:9-11). To, co się stało, należy do przeszłości. Być może nigdy nie zdoła wymazać z pamięci swego występku — zresztą mądrość nakazuje wyciągnąć wnioski z tych przeżyć, by nie powtórzyć tego samego grzechu. Niemniej ‛zapomina’ w tym sensie, że nie robi sobie nieustannie wyrzutów (porównaj Izajasza 65:17). Skoro dostąpił przebaczenia na podstawie Jezusowej ofiary okupu, stara się nie żyć przeszłością.
W Liście do Filipian 3:13, 14 Paweł przyrównuje siebie do biegacza, który bierze udział w wyścigu i pędzi do celu. Biegacz nie patrzy wstecz, ale przed siebie. Podobnie chrześcijanin powinien wypatrywać czekających go błogosławieństw, a nie skupiać się na przeszłości. Paweł mówi też: „Jeśli pod jakimś względem macie inne nastawienie umysłu, Bóg wam objawi powyższe nastawienie” (Filipian 3:15). A zatem proś Boga w modlitwie, by pomógł ci tak się zapatrywać na tę sprawę. Napełniaj swój umysł myślami Bożymi zaczerpniętymi z Biblii (Filipian 4:6-9). Rozmyślaj nad miłością Jehowy i nad błogosławieństwami, jakich dzięki niej zaznajesz (1 Jana 4:9, 10, 17-19). Wtedy Jehowa za pośrednictwem swego świętego ducha pomoże ci przestać się zamartwiać tym, co zostawiłeś za sobą. Wzorem Pawła utkwisz wzrok w czekającą cię wspaniałą przyszłość (Filipian 3:17).