Trzymaj się Bożych pouczeń

„Pójdźmy (...) na górę Pana (...) i będzie nas uczył swoich dróg, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami” (MICHEASZA 4:2).

1. Co według proroctwa Micheasza Bóg miał uczynić dla swych sług w dniach ostatecznych?

PROROK Boży Micheasz zapowiedział, że w „dniach ostatecznych”, czyli w naszych czasach, wiele osób będzie pilnie szukać Boga, żeby oddawać Mu cześć. Ludzie ci mieli zachęcać się nawzajem słowami: „Pójdźmy (...) na górę Pana (...) i będzie nas uczył swoich dróg, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami” (Micheasza 4:1, 2).

2, 3. Jak spełnia się dziś zapowiedź Pawła na temat ludzi rozmiłowanych w pieniądzach?

² Dzięki analizie Listu 2 do Tymoteusza 3:1-5 bardziej widoczne staną się dla nas rezultaty szkolenia, które w tych „dniach ostatnich” zapewnia Bóg. Z poprzedniego artykułu dowiedzieliśmy się, jakie korzyści odnoszą osoby biorące sobie do serca przestrogę Pawła, by nie ‛być rozmiłowanym w samym sobie’. Ale Paweł dodał, iż w naszych czasach ludzie mieli być także „rozmiłowani w pieniądzach”.

³ Nie potrzeba wyższych studiów w zakresie historii współczesnej, aby dostrzec, jak trafnie słowa te opisują nasze czasy. Czy nie czytałeś o finansistach i szefach wielkich spółek, którzy nie zadowalają się zarobkami sięgającymi milionów dolarów rocznie? Owi chciwcy pragną zdobyć jeszcze więcej, nawet kosztem łamania prawa. Słowa Pawła można też dzisiaj odnieść do licznego grona niezbyt zamożnych osób, które są równie zachłanne i którym ciągle jest mało. Zapewne w swej okolicy znasz wiele takich ludzi.

4-6. Jak Biblia pomaga chrześcijanom wystrzegać się miłowania pieniędzy?

⁴ A może cecha wspomniana przez Pawła jest po prostu nieodłącznym elementem natury ludzkiej? Autor Biblii na pewno nie zgodziłby się z tym poglądem, gdyż już dawno temu oznajmił następującą prawdę: „Korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia”. Zauważ, że Bóg nie oświadczył, iż korzeniem wszelkiego zła są pieniądze, lecz „miłość pieniędzy” (1 Tymoteusza 6:10).

⁵ Co ciekawe, kontekst słów Pawła wskazuje, że niektórzy przykładni chrześcijanie z I wieku posiadali bogactwa obecnego systemu rzeczy, otrzymane w spadku lub zdobyte własną pracą (1 Tymoteusza 6:17). Jest więc chyba oczywiste, iż bez względu na to, jak wygląda nasza sytuacja finansowa, Biblia ostrzega nas przed niebezpieczeństwem kryjącym się w umiłowaniu pieniędzy. A czy podaje jeszcze inne wskazówki pomocne w wystrzeganiu się tej brzydkiej i rozpowszechnionej przywary? Oczywiście, że tak, między innymi w Jezusowym Kazaniu na Górze. Przebijająca z niego mądrość jest znana na całym świecie. Zwróć uwagę chociażby na słowa Jezusa zanotowane w Ewangelii według Mateusza 6:26-33.

⁶ Z kolei w Ewangelii według Łukasza 12:15-21 Jezus opowiada o bogatym człowieku, który gromadził coraz więcej dóbr, lecz nagle zmarł. Jaką myśl chciał Jezus uwypuklić? Oto jego słowa: „Wystrzegajcie się wszelkiej chciwości, dlatego że nie od obfitości dóbr zależy czyjeś życie”. Ale jednocześnie Biblia potępia lenistwo i podkreśla wartość uczciwej pracy (1 Tesaloniczan 4:11, 12). Ktoś mógłby zaprotestować, że tych rad nie da się zastosować w naszych czasach. W rzeczywistości jednak nie tylko można się do nich stosować, ale są one naprawdę skuteczne.

Pouczani i odnoszący korzyści

7. Co nas przekonuje, że stosowanie się do rad biblijnych dotyczących dóbr materialnych jest możliwe i przynosi pomyślne rezultaty?

⁷ W niemal każdym kraju można spotkać mężczyzn i kobiety o najrozmaitszej pozycji społecznej i sytuacji finansowej, którzy kierują się w życiu zasadami Bożymi dotyczącymi dóbr materialnych. Przynosi to korzyści im samym oraz ich rodzinom, co dostrzegają nawet osoby postronne. Na przykład w książce Religious Movements in Contemporary America (Ruchy religijne we współczesnej Ameryce), opublikowanej przez wydawnictwo uniwersytetu w Princeton, pewien antropolog napisał: „W literaturze [Świadków] i w wykładach zborowych przypomina się im, że ich pozycja nie zależy od nowych samochodów, drogich ubrań czy innych przedmiotów zbytku. Jednocześnie Świadek ma rzetelnie pracować oraz być pedantycznie uczciwy (...) Dzięki takim cechom nawet niezbyt wykwalifikowany człowiek staje się użytecznym pracownikiem, a niektórzy Świadkowie z North Philadelphia [dzielnica slumsów w Filadelfii] awansowali na bardzo odpowiedzialne stanowiska”. Najwyraźniej osoby przyjmujące pouczenia od Boga, zawarte w Jego Słowie, wystrzegają się postawy życiowej, która utrudnia radzenie sobie z obecnymi warunkami. Ich przeżycia dowodzą, że wskazówki biblijne pomagają mądrzej kierować życiem i czynią je szczęśliwszym.

8. Dlaczego słowa „zarozumiali”, „wyniośli” oraz „bluźniercy” można ze sobą połączyć i jakie jest znaczenie każdego z nich?

⁸ Kolejne trzy przywary wymienione przez Pawła możemy omówić jednocześnie. W dniach ostatnich mieli żyć ludzie „zarozumiali, wyniośli, bluźniercy”. Co prawda cechy te nie są identyczne, ale wszystkie wiążą się z pychą. Pierwszą z nich jest ‛zarozumialstwo’. W pewnym słowniku podano, iż użyte w tym miejscu słowo greckie odnosi się do „‚osoby, która ocenia siebie wyżej, niż na to zasługuje’, lub ‚obiecuje więcej, niż zdoła wykonać’”. Nic więc dziwnego, że w wielu przekładach użyto tu określenia „chełpliwi”. Po nim pojawia się słowo „wyniośli”, dosłownie: „stwarzający pozory lepszych”. I w końcu czytamy o „bluźniercach”. Niektórzy być może sądzą, że bluźnierca to ten, kto lekceważąco mówi o Bogu, ale występujący w oryginale wyraz grecki dotyczy także krzywdzących, szkalujących lub obelżywych wypowiedzi o ludziach. Tak więc Paweł miał na myśli bluźnierstwa rzucane zarówno przeciw Bogu, jak i przeciw bliźnim.

9. Do rozwijania jakiego nastawienia — całkowicie różnego od dominującej dziś, szkodliwej postawy — zachęca nas Biblia?

⁹ Jak się czujesz, gdy w szkole, w pracy lub w domu stykasz się z osobami, które odpowiadają opisowi podanemu przez Pawła? Czy ludzie tacy ułatwiają ci życie, czy raczej je komplikują, tak iż trudniej ci przychodzi radzić sobie w naszych czasach? Słowo Boże natomiast zachęca do wystrzegania się tego typu postaw, udzielając nam wskazówek w tej sprawie na przykład w listach 1 do Koryntian 4:7, do Kolosan 3:12, 13 oraz do Efezjan 4:29.

10. Co dowodzi, że lud Jehowy odnosi korzyści z pouczeń biblijnych?

¹⁰ Chociaż chrześcijanie nie są doskonali, stosowanie się do tych pięknych rad bardzo im pomaga w obecnych krytycznych czasach. We włoskim czasopiśmie La Civiltà Cattolica powiedziano, iż jedna z przyczyn stałego wzrostu w szeregach Świadków Jehowy „tkwi w tym, że ruch ten nadaje swym członkom wyraźnie określoną tożsamość”. Ale czy mówiąc o „wyraźnie określonej tożsamości”, autor miał na myśli, że Świadkowie to ludzie „zarozumiali, wyniośli, bluźniercy”? Przeciwnie, w owym czasopiśmie jezuickim zauważono, iż ruch ten „nadaje swym członkom wyraźnie określoną tożsamość, a każdy spotyka się u nich z serdecznym przyjęciem, z wyrazami braterskiego przywiązania i solidarności”. Czyż nie jest oczywiste, że pouczenia otrzymywane przez Świadków niosą im pomoc?

Pouczenia pożyteczne dla członków rodzin

11, 12. Jak Paweł trafnie opisał sytuację panującą dziś w niejednej rodzinie?

¹¹ A teraz omówmy razem cztery kolejne cechy, mające z sobą wiele wspólnego. Paweł zapowiedział, iż w dniach ostatnich będzie mnóstwo ludzi „nieposłusznych rodzicom, niewdzięcznych, nielojalnych, wyzutych z naturalnego uczucia”. Zapewne zdajesz sobie sprawę, że niewdzięczność i nielojalność spotyka się wszędzie. Bez trudu też można zrozumieć, dlaczego Paweł umieścił je między nieposłuszeństwem wobec rodziców a brakiem naturalnych uczuć. Te cztery cechy często są ze sobą powiązane.

¹² Chyba każdy uważny obserwator — tak młody, jak i stary — dostrzega szerzące się wokół nieposłuszeństwo wobec rodziców, które na dodatek coraz bardziej się nasila. Wielu rodziców narzeka, iż młodzi ludzie zdają się nie odczuwać żadnej wdzięczności za wszystko, co dla nich zrobiono. Młodzi zaś protestują, że to rodzice nie postępują lojalnie względem nich (lub względem całej rodziny), gdyż są pochłonięci pracą, przyjemnościami lub po prostu sobą. Zamiast próbować wskazać winnego, przyjrzyjmy się następstwom takiego stanu rzeczy. Wskutek braku porozumienia z dorosłymi wielu młodych tworzy sobie własny kodeks moralności, czy raczej niemoralności. Jakie są tego rezultaty? Gwałtowny wzrost liczby nastolatek w ciąży, dziewczyn dokonujących aborcji oraz młodych osób zarażonych chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jakże często brak naturalnych uczuć w domu prowadzi do przemocy. Prawdopodobnie mógłbyś podać przykłady z twej okolicy stanowiące dowód, że naturalne uczucia rzeczywiście zanikają.

13, 14. (a) Dlaczego trudności widoczne dziś w wielu rodzinach powinny skłonić nas do zwrócenia uwagi na Biblię? (b) Jakich mądrych rad na temat życia rodzinnego udziela Bóg?

¹³ Właśnie tym można wytłumaczyć, dlaczego coraz więcej ludzi zwraca się przeciwko osobom, które kiedyś uważali za członków swego rodu, klanu, plemienia lub za swych sąsiadów. Pamiętajmy jednak, iż nie mówimy o tym, by podkreślać ciemne strony dzisiejszego życia. Interesują nas dwie podstawowe kwestie: Czy pouczenia biblijne pomagają uniknąć cierpień spowodowanych przywarami, które wymienił Paweł, oraz czy stosowanie się do wskazówek biblijnych wpłynie dodatnio na nasze życie? Odpowiedź jest twierdząca, o czym łatwo można się przekonać na przykładzie wspomnianych tu czterech cech z listy podanej przez Pawła.

¹⁴ W pełni uzasadniona jest następująca uwaga ogólna: Jeśli chcesz prowadzić szczęśliwe życie rodzinne i mieszkać w domu, w którym panuje serdeczna atmosfera, nigdzie nie znajdziesz lepszych pouczeń niż w Biblii. Wystarczy wziąć kilka rad z tej Księgi, by się przekonać, że nie tylko pomagają unikać różnych pułapek, lecz zapewniają też całej rodzinie pomyślność. Dobrym przykładem może być List do Kolosan 3:18-21, ale jest także wiele innych pięknych i praktycznych wersetów skierowanych do mężów, żon i dzieci. Wskazówki te sprawdzają się w naszych czasach. Oczywiście nawet w rodzinach prawdziwych chrześcijan pojawiają się trudności i kłopoty. Niemniej ogólnie rzecz biorąc, pouczenia biblijne stanowią dla rodzin wielką pomoc.

15, 16. Co zaobserwowała pewna socjolog, prowadząc badania wśród Świadków Jehowy w Zambii?

¹⁵ Pewna kobieta pracująca naukowo na uniwersytecie w Lethbridge w Kanadzie przez półtora roku prowadziła badania socjologiczne w Zambii. Oto jej wnioski: „W porównaniu z członkami innych wyznań Świadkowie Jehowy lepiej sobie radzą z utrzymywaniem trwałych więzów małżeńskich. (...) Ich sukces wynika ze zmiany stosunków między mężem i żoną, którzy odkrywają, że zamiast sobie grozić, można ze sobą współpracować, a za sposób odnoszenia się do siebie poczuwają się teraz do odpowiedzialności przed swym nowym zwierzchnikiem, Bogiem. (...) Mężowie będący Świadkami Jehowy otrzymują pouczenia, aby w sposób dojrzały dbać o pomyślność żony i dzieci. (...) Mężowie i żony są zachęcani do uczciwości (...) A to kluczowe wymaganie uczciwości cementuje małżeństwo”.

¹⁶ Wnioski te opierają się na licznych autentycznych przeżyciach. Autorka tych badań powiedziała między innymi, że wbrew tamtejszym zwyczajom „mężczyźni będący Świadkami Jehowy dość często pomagają swym żonom w ogrodzie, i to nie tylko w okresie przygotowywania roli, ale także przy sadzeniu i kopaniu”. Mnóstwo osób na całej ziemi dowodzi więc w praktyce, iż pouczenia z Biblii naprawdę nie są oderwane od życia.

17, 18. Jakie zadziwiające wyniki przyniosły badania naukowe dotyczące wpływu wychowania religijnego na seks przedmałżeński?

¹⁷ W poprzednim artykule wspomniano o spostrzeżeniach opublikowanych w czasopiśmie Journal for the Scientific Study of Religion. W roku 1991 zamieszczono tam artykuł pod tytułem „Wychowanie religijne a seks przedmałżeński: dane zgromadzone na podstawie ogólnokrajowej próby młodzieży pełnoletniej”. Zapewne zdajesz sobie sprawę, jak rozpowszechnione są stosunki przedmałżeńskie. Wiele osób w młodym wieku ulega namiętności, a sporo nastolatków często zmienia partnerów seksualnych. Czy pouczenia biblijne mogą to zmienić?

¹⁸ Troje profesorów prowadzących badania na ten temat przypuszczało, że ‛wśród dorastającej i pełnoletniej młodzieży wychowanej w bardziej konserwatywnej tradycji chrześcijańskiej będzie mniejszy odsetek osób nawiązujących przedmałżeńskie stosunki płciowe’. Co się jednak okazało? Liczba młodych, którzy rozpoczęli życie płciowe przed ślubem, mieści się w przedziale od 70 do 82 procent. U niektórych osób „fundamentalistyczne wychowanie [zmniejszało] prawdopodobieństwo nawiązania stosunków przedmałżeńskich, ale nie dotyczyło to nastolatków”. Naukowcy ci zauważyli, że w pewnych grupach młodych ludzi pochodzących z rodzin na pozór religijnych „prawdopodobieństwo podjęcia przedmałżeńskich kontaktów seksualnych jest znacznie wyższe niż u młodzieży z tradycyjnych kościołów protestanckich” (kursywa nasza).

19, 20. Jak pouczenia Boże pomagają i zapewniają ochronę wielu młodym Świadkom Jehowy?

¹⁹ Coś zupełnie innego naukowcy ci dostrzegli u młodych Świadków Jehowy, których zaliczyli do „grupy najbardziej różniącej się od pozostałych”. Dlaczego? „Stopień zaangażowania się oraz integracji społecznej osiągany dzięki przeżyciom, oczekiwaniom i uczestnictwu w praktykach religijnych (...) na ogół prowadzi do silniejszego trzymania się zasad wiary”. Następnie dodali: „Od Świadków oczekuje się, że w okresie dorastania i po osiągnięciu pełnoletności będą się wywiązywać z obowiązków misyjnych”.

²⁰ A zatem pouczenia biblijne wywarły na Świadków Jehowy korzystny wpływ, pomagając im wystrzegać się niemoralności. Dzięki temu są zabezpieczeni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, które bywają nieuleczalne lub nawet śmiertelne. Nie muszą podejmować trudnej decyzji, czy dokonać aborcji, która według Biblii równa się odebraniu życia. Ponadto taka młoda osoba po osiągnięciu dojrzałości może wstąpić w związek małżeński, mając czyste sumienie. To zaś oznacza, że jej małżeństwo będzie zbudowane na mocniejszym fundamencie. Dzięki takim pouczeniom rzeczywiście łatwiej jest dawać sobie radę, można się cieszyć lepszym zdrowiem i zaznawać więcej szczęścia.

Stanowcza rada

21. Co Paweł trafnie przepowiedział na nasze czasy?

²¹ Wróćmy teraz do Listu 2 do Tymoteusza 3:3, 4 i zobaczmy, co jeszcze zdaniem Pawła miało sprawiać, że dla wielu — choć nie dla wszystkich — nasze czasy są trudne do zniesienia. Przyczyną mieli być „[ludzie] nieskłonni do jakiejkolwiek ugody, oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci, zdrajcy, nieprzejednani, nadęci pychą, miłujący bardziej rozkosze niż miłujący Boga”. Cóż za trafny opis! Jednakże pouczenia biblijne stanowią dla nas ochronę i pomagają nam dawać sobie radę — zapewniają pomyślność.

22, 23. Jaką stanowczą radą Paweł zakończył swą listę i jakie to ma znaczenie?

²² Apostoł Paweł zakończył owo wyliczenie stanowczą radą. Po ostatniej z wymienionych przez siebie cech podał nakaz Boży, mogący nam przynieść nieoceniony pożytek. Napisał mianowicie, iż pojawią się ludzie „zachowujący formę pobożności, ale sprzeniewierzający się jej mocy; i od tych się odwróć”. Przypomnijmy, że w niejednym kościele odsetek młodych podejmujących współżycie przed ślubem jest wyższy od średniej. Ale nawet gdyby niemoralność wyznawców tych religii nie odbiegała od przeciętnej, czy już samo to nie stanowiłoby dowodu, że ich forma wielbienia jest pozbawiona mocy oddziaływania? Poza tym czy pouczenia religijne mają wpływ na to, jak ludzie załatwiają interesy, jak postępują ze swymi podwładnymi i jak odnoszą się do krewnych?

²³ Ze słów Pawła wynika, że pouczenia czerpane ze Słowa Bożego należy wprowadzać w czyn. W naszym sposobie oddawania czci Bogu musi się uwidaczniać rzeczywista siła chrystianizmu. O ludziach, których forma wielbienia jest pozbawiona mocy oddziaływania, Paweł powiedział: „Od tych się odwróć”. Jest to wyraźny nakaz, przynoszący niewątpliwe korzyści.

24. Jakie podobieństwo istnieje między wezwaniem z 18 rozdziału Księgi Objawienia a radą Pawła?

²⁴ W jaki sposób odnosimy z niego pożytek? W ostatniej księdze biblijnej opisano symboliczną niewiastę, nierządnicę nazwaną Babilonem Wielkim. Dowody wskazują, że Babilon Wielki wyobraża ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, osądzone i odrzucone przez Jehowę Boga. Ale my możemy uniknąć takiego losu. Księga Objawienia 18:4 nawołuje nas: „Wyjdźcie z niej, mój ludu, jeżeli nie chcecie mieć z nią udziału w jej grzechach i jeżeli nie chcecie otrzymać części jej plag” (NW). Czyż nie do tego samego wzywają nas słowa Pawła: „Od tych się odwróć”? Dzięki stosowaniu się do tego nakazu odnosimy kolejną korzyść z Bożych pouczeń.

25, 26. Jaka przyszłość czeka ludzi, którzy obecnie przyjmują i wprowadzają w czyn pouczenia od Jehowy Boga?

²⁵ Już wkrótce Bóg zaingeruje w sprawy ludzkie. Usunie całą religię fałszywą, a także resztę obecnego niegodziwego systemu. Stanie się to powodem do radości, jak o tym świadczy Księga Objawienia 19:1, 2. Mieszkańcy ziemi, którzy przyjmują pouczenia od Boga i stosują się do nich, otrzymają sposobność dalszego kierowania się Jego wskazówkami, gdy trudności spotykane w tych krytycznych czasach całkowicie przeminą (Objawienie 21:3, 4).

²⁶ Nawet nie potrafimy sobie wyobrazić, jak zachwycające będzie życie w raju przywróconym na ziemi. Bóg obiecał, iż mamy sposobność się tam znaleźć, a Jemu można całkowicie zaufać. Dał nam tym samym bardzo silny powód, aby przyjąć i wprowadzać w czyn Jego pouczenia, niosące nam pomoc. Kiedy mamy to czynić? Stosujmy się do nich już zawsze — zarówno w obecnych krytycznych czasach, jak i w obiecanym przez Niego raju (Micheasza 4:3, 4).

Myśli do rozważenia

◻ Jaki pożytek odnosi lud Jehowy z Jego rad dotyczących dóbr materialnych?

◻ Jakie dobre wyniki — potwierdzone przez pewne czasopismo jezuickie — osiągają słudzy Boga, stosując się do Jego Słowa?

◻ Co odkryto w trakcie badań naukowych w Zambii, jeśli chodzi o dobrodziejstwa zaznawane przez rodziny, które trzymają się pouczeń Bożych?

◻ Jak pouczenia Boże chronią ludzi młodych?

[Ramka na stronie 15]

JAKĄŻ STRASZLIWĄ CENĘ MUSZĄ ZAPŁACIĆ!

„Prawdopodobieństwo nabawienia się AIDS przez nastolatków jest niezwykle duże, gdyż lubią oni eksperymentować z seksem i narkotykami, chętnie podejmują ryzyko, żyją dniem dzisiejszym, a ponadto czują się nieśmiertelni i odrzucają wszelkie autorytety” — powiedziano w raporcie przedstawionym na konferencji poświęconej AIDS u nastoletniej młodzieży (nowojorski dziennik Daily News z niedzieli 7 marca 1993 roku).

„Z badań naukowych prowadzonych na zlecenie ONZ w Europie, Afryce i Azji Południowo-Wschodniej wynika, że kolejną bardzo szybko rosnącą grupą ofiar epidemii AIDS są aktywne seksualnie kilkunastoletnie dziewczęta” (The New York Times z piątku 30 lipca 1993 roku).

[Ilustracje na stronach 16, 17]

Świadkowie Jehowy odnoszą korzyść z pouczeń biblijnych zarówno w zborze, jak i w domu