² Prawdopodobnie właśnie na ten trudny okres przypadło drugie uwięzienie apostoła Pawła w Rzymie. Czy inni chrześcijanie przyjdą mu z pomocą? Początkowo Paweł mógł mieć co do tego pewne obawy, gdyż napisał do Tymoteusza: „Podczas mej pierwszej obrony nikt nie stanął po mojej stronie, lecz wszyscy poczęli mnie opuszczać — niech im to nie będzie policzone”. A mimo to, jak przyznał, nie był sam. Powiedział: „Ale Pan stał przy mnie i tchnął we mnie moc”. Pan Jezus rzeczywiście udzielił Pawłowi potrzebnej mocy. Jak praktyczne okazało się to wsparcie? Zwróćmy uwagę na jego rezultat: „Zostałem wyzwolony z paszczy lwa” (2 Tym. 4:16, 17)a.

³ Przypominanie sobie tego przeżycia zapewne wzmacniało Pawła i pomagało mu żywić ufność, że Jehowa uzdolni go do przetrwania obecnych i przyszłych prób. Dlatego apostoł zaraz dodał: „Pan mnie wyzwoli od każdego niegodziwego uczynku” (2 Tym. 4:18). Paweł rzeczywiście przekonał się, że nawet gdy ludzie mogą niewiele pomóc, wsparcie od Jehowy i Jezusa jest czymś realnym!

„PASZCZA LWA”

10-12. (a) Jakie okoliczności mogą szczególnie utrudniać chrześcijaninowi opiekę nad przewlekle chorym członkiem rodziny? (b) Jak okazywanie zaufania do Jehowy w trudnych chwilach wpłynie na czyjąś więź z Nim? Podaj przykład.

¹⁰ Kiedy przytłaczają cię poważne problemy, możesz się czuć jak apostoł Paweł — że znajdujesz się w „paszczy lwa” lub bardzo blisko niej. W takich chwilach okazanie zaufania do Jehowy jest najtrudniejsze, ale i najpotrzebniejsze. Przypuśćmy, że opiekujesz się przewlekle chorym członkiem rodziny. Zapewne modlisz się o mądrość i siłęb. Gdy robisz wszystko, co możesz, niewątpliwie odczuwasz spokój wynikający ze świadomości, że Jehowa ma „oko zwrócone na ciebie” i pomoże ci wiernie znosić tę sytuację (Ps. 32:8).