„Słowo Boże jest żywe”

20. Na jakie dwa sposoby można rozumieć słowa z Hebrajczyków 4:12? (Zobacz przypis).

²⁰ Gdy apostoł Paweł napisał, że „słowo Boże jest żywe”, nie miał konkretnie na myśli spisanego Słowa Bożego, Bibliic. Kontekst pokazuje, że chodziło mu o Boże obietnice. Chciał zapewnić, że Jehowa nie daje obietnic, o których by potem zapomniał. Potwierdza to wypowiedź Jehowy zapisana przez proroka Izajasza: „Moje słowo (...) nie wróci do mnie bezowocne, lecz (...) pomyślnie spełni to, z czym je posłałem” (Izaj. 55:11). Nie traćmy więc cierpliwości, jeśli sprawy nie rozwijają się tak szybko, jak byśmy się spodziewali. Jehowa „działa aż dotąd”, by doprowadzić swe zamierzenie do pomyślnego finału (Jana 5:17).

21. Jaką zachętą dla wiernych starszych wiekiem członków „wielkiej rzeszy” może być wypowiedź z Hebrajczyków 4:12?

²¹ Wierni starsi wiekiem członkowie „wielkiej rzeszy” służą Jehowie już od dziesięcioleci (Obj. 7:9). Wielu z nich nigdy nie sądziło, że przyjdzie im się zestarzeć w tym systemie rzeczy. Mimo to nie poddają się zniechęceniu (Ps. 92:14). Mają świadomość, że realizacja Bożych obietnic nie utknęła w martwym punkcie — są one nadal żywe i Jehowa sukcesywnie zmierza do ich spełnienia. Ponieważ Bogu bardzo zależy na urzeczywistnieniu Jego zamierzenia, sprawiamy Mu radość, gdy i dla nas ma ono pierwszorzędne znaczenie. W tym siódmym dniu Jehowa odpoczywa, spokojny o realizację powziętego zamierzenia i o to, że Jego lud jako całość będzie je popierać. A co z tobą? Czy ty osobiście wszedłeś do odpoczynku Bożego?