POPRZEDNIK

Ten, kto był gdzieś, robił coś przed kimś; ktoś, kto się pojawił wcześniej, by poczynić przygotowania do nadejścia kogoś innego. Może chodzić o utorowanie mu drogi, ogłaszanie tego nadejścia albo też o wskazywanie innym, co w związku z tym mają robić. Taki zwiastun na ogół, choć nie zawsze, ustępuje rangą osobie, którą poprzedza.

Jan Chrzciciel w pewnym sensie był poprzednikiem Chrystusa. Działalność Jana poprzedzała służbę Jezusa i miała przygotować ludzi na jego nadejście. Stanowiła spełnienie proroctw zapisanych w Izajasza 40:3 oraz Malachiasza 3:1 i 4:5, 6: „Ktoś woła na pustkowiu: ‚Oczyśćcie drogę Jehowy! Prostujcie (...) gościniec’”. „Wysyłam mego posłańca, a on oczyści drogę przede mną”. Obwieszczenia Jana pobudziły ludzi do wyczekiwania Jezusa, dzięki czemu później go słuchali, darzyli szacunkiem i naśladowali (Mt 3:1-12; 11:7, 10, 14; Mk 9:11-13; Łk 1:13-17, 76; Jn 1:35-37).

Samo słowo „poprzednik” występuje w Biblii tylko raz i odnosi się do Jezusa (Heb 6:19, 20). Nie był on w żadnym wypadku niższy rangą od tych, których poprzedzał. Natomiast jako pierwszy wstąpił do chwały niebiańskiej, otwierając i przygotowując drogę członkom niebiańskiego zboru swych naśladowców (Jn 14:2, 3). Dzięki temu mogą oni śmiało przystępować do Boga — korzystając z drogi, którą utorował ich Poprzednik (Heb 10:19-22).