„Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich”
„Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże małżeńskie niech będzie nieskalane” (HEBRAJCZYKÓW 13:4, Bp).
1. Dzięki czemu wiele osób żyje w udanych związkach małżeńskich?
CHOCIAŻ w dzisiejszych czasach tak łatwo jest o rozwód, miliony ludzi żyje w trwałych związkach małżeńskich. Mimo różnic osobowości i odmiennego wychowania znaleźli klucz do sukcesu. Pary takie spotyka się wśród Świadków Jehowy. Co prawda, większość tych małżeństw przyzna, iż przeżywają wzloty i upadki, a nawet mają powody do uskarżania się na siebie. Niemniej nauczyli się przeprowadzać swą nawę małżeńską przez pomniejsze burze i utrzymywać ją na właściwym kursie. Co im w tym pomaga? (Kolosan 3:13).
2. (a) Jakie czynniki sprzyjają trwałości małżeństwa? (b) Co może zrujnować ten związek? (Zobacz tekst w ramce na stronie 14).
2 Wiele można się nauczyć z wypowiedzi osób, których chrześcijańskie małżeństwa są szczęśliwe i trwałe. Mężczyzna żonaty od 16 lat wyznał: „Ilekroć wyłania się jakiś problem, naprawdę staramy się wzajemnie wysłuchać swych poglądów”. Słowa te wskazują na jeden z czynników zespalających wiele małżeństw — chodzi o otwartą, szczerą wymianę myśli. Kobieta z 31-letnim stażem małżeńskim oznajmiła: „Zawsze przykładaliśmy dużą wagę do pielęgnowania łączącego nas romantycznego uczucia przez trzymanie się za ręce i robienie czegoś, co sprawia radość”. Jest to uzupełnienie wymiany myśli. Inne małżeństwo, żyjące ze sobą już prawie 40 lat, podkreśliło znaczenie zachowywania poczucia humoru oraz umiejętności traktowania siebie i partnera z przymrużeniem oka. Ich zdaniem pomaga to dostrzegać wady i zalety drugiej strony, a przy tym okazywać lojalną miłość. Mąż wspomniał o gotowości przyznawania się do błędów i przepraszania. Małżonkowie przejawiający ducha ustępliwości będą raczej skłonni dopasowywać się do siebie, zamiast się kłócić (Filipian 2:1-4; 4:5, Kingdom Interlinear).
Zachodzące zmiany
3, 4. Jak zmieniły się poglądy na wierność małżeńską? Czy potrafisz podać jakieś przykłady?
3 W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci na całym świecie zmienił się stosunek do wierności małżeńskiej. Niektóre osoby pozostające w tym związku uważają, iż przygoda miłosna — współczesny eufemizm na określenie cudzołóstwa — to nic zdrożnego, zwłaszcza jeśli współmałżonek wie o niej i ją akceptuje.
4 Pewien chrześcijański nadzorca tak skomentował tę sytuację: „Świat w gruncie rzeczy zrezygnował z wszelkich konkretnych prób przestrzegania norm moralnych. Przyzwoite prowadzenie się uchodzi za staromodne”. Sławni politycy, sportowcy i artyści jawnie łamią biblijne mierniki moralne, a mimo to nie tracą na popularności. Właściwie nie potępia się żadnego rodzaju występków moralnych ani wynaturzeń. W tak zwanych wyższych sferach rzadko się ceni czystość moralną i prawość. A ponieważ przykład idzie z góry, pozostałe warstwy społeczeństwa także aprobują rzeczy, które Bóg potępia. Trafnie to ujął Paweł: „Zatraciwszy wszelkie odczucie moralne, oddały się wyuzdaniu, aby chciwie uprawiać wszelkiego rodzaju nieczystość” (Efezjan 4:19, NW; Przypowieści 17:15; Rzymian 1:24-28; 1 Koryntian 5:11).
5. (a) Jak Bóg zapatruje się na cudzołóstwo? (b) Co oznacza słowo „rozpusta” w ujęciu biblijnym?
5 Mierniki Boga nie podlegają zmianom. W Jego oczach pożycie bez ślubu równa się uprawianiu rozpusty, a niewierność małżeńska to cudzołóstwo.a Apostoł Paweł wyraźnie oznajmił: „Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący ze sobą (...) nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego” (1 Koryntian 6:9-11, BT).
6. Pod jakim względem słowa Pawła z 1 Koryntian 6:9-11 stanowią pokrzepienie?
6 Pokrzepiające są przy tym słowa Pawła: „Takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci”. Istotnie, wiele osób, które niegdyś wzorem tego świata ‛nurzały się w rozpasaniu’, opamiętało się, uznało Chrystusa oraz jego ofiarę i dostąpiło oczyszczenia. Pragnąc zjednać sobie uznanie Boże, ludzie ci zaczęli prowadzić życie czyste pod względem moralnym i w rezultacie czują się szczęśliwsi (1 Piotra 4:3, 4, NW).
7. Jaka istnieje rozbieżność w pojmowaniu „niemoralności”, a co na ten temat mówi Biblia?
7 Z drugiej strony przyjęta przez dzisiejszy świat definicja niemoralności jest tak rozwodniona, że w ogóle się nie pokrywa z poglądem Bożym. Według pewnego słownika „niemoralny” to „sprzeczny z ustaloną moralnością”. Ale „ustaloną moralność” doby obecnej, dopuszczającą przed- i pozamałżeńskie stosunki płciowe oraz homoseksualizm, Pismo Święte potępia jako niemoralność. Toteż z biblijnego punktu widzenia niemoralność jest rażącym pogwałceniem Bożych zasad moralnych (2 Mojżeszowa 20:14, 17; 1 Koryntian 6:18, BT).
Wpływ na zbór chrześcijański
8. W jaki sposób niemoralność może oddziaływać na zbór chrześcijański?
8 W dobie obecnej niemoralność tak się rozpowszechniła, że wywiera presję nawet na członków zboru chrześcijańskiego. Może na nich oddziaływać przez wszechobecne plugawe programy telewizyjne, filmy wideo i wydawnictwa pornograficzne. Chociaż tylko nieliczni chrześcijanie ulegają takim wpływom, trzeba przyznać, iż większość osób, które są wykluczane z szeregów Świadków Jehowy wskutek braku skruchy za postępowanie niegodne chrześcijanina, dopuściła się jakiejś formy niemoralności. Na szczęście jednak znaczna liczba wykluczonych w końcu uświadamia sobie popełnione błędy, ponownie obiera czystą drogę życiową i po jakimś czasie zostaje przyjęta do zboru (porównaj Łukasza 15:11-32).
9. Jak Szatan zręcznie usidla nierozważne osoby?
9 Nie ma wątpliwości, że Szatan krąży jak ryczący lew, gotowy pożreć nieostrożnych. Jego machinacje, czyli „podstępne działania”, co roku usidlają nierozważnych chrześcijan. Świat podległy jego władzy jest przesiąknięty duchem samolubstwa, hołdowania przyjemnościom i rozbudzania namiętności, skłaniającym do zaspokajania pragnień ciała i odrzucającym panowanie nad sobą (Efezjan 2:1, 2; 6:11, 12, przypis w NW; 1 Piotra 5:8).
10. Kto jest wystawiany na pokusy i dlaczego?
10 Kto z członków zboru może być wystawiony na pokusę niemoralności? Większość chrześcijan — zarówno starsi w miejscowym zborze, jak i nadzorcy podróżujący, pracownicy Betel, pionierzy, poświęcający co miesiąc wiele godzin na głoszenie dobrej nowiny, rodzice zarabiający na utrzymanie rodziny czy też młodzież będąca pod presją rówieśników. Pokusy cielesne czyhają na wszystkich. Pożądanie może się zrodzić w najmniej spodziewanym momencie. Dlatego apostoł Paweł napisał: „Ten, kto mniema, że stoi, niech się strzeże, aby nie upadł. Nie napada was żadna pokusa poza tym, co jest wspólne ludziom [mężczyznom i kobietom]”. To smutne, iż nawet niektórzy chrześcijanie piastujący odpowiedzialne przywileje wpadli w sidła niemoralności (1 Koryntian 10:12, 13, NW).
‛Pociągani i nęceni’
11-13. W jakich sytuacjach dochodzi do niemoralności?
11 Jakie pokusy i sytuacje mogą sprowadzić na nierozsądną drogę cudzołóstwa bądź rozpusty? Są one liczne i złożone, a czasami zależą od kraju czy obyczajów. Jednakże pewne sytuacje powtarzają się w różnych państwach. Na przykład słyszy się o urządzaniu przyjęć, na których dostępne są duże ilości alkoholu. Innych pociąga zmysłowa, świecka muzyka oraz wyzywające tańce. W pewnych rejonach Afryki bogaci mężczyźni, nie będący chrześcijanami, mają konkubiny, a niektóre kobiety ulegają pokusie do szukania zabezpieczenia finansowego w takich związkach, chociaż oznacza to uwikłanie się w niemoralność. W innych okolicach chrześcijańscy mężowie opuszczają rodziny i podejmują pracę zarobkową w kopalniach lub gdzie indziej. Ich lojalność i wierność bywa potem wystawiana na rozmaite silne próby, na jakie nie byliby narażeni, pozostając w domu.
12 W krajach wysoko rozwiniętych niektórzy wpadli w pułapkę Szatana, regularnie przebywając sam na sam z osobą płci odmiennej, na przykład w ciasnym wnętrzu samochodu podczas nauki jazdy.b Starsi składający wizyty pasterskie także muszą okazywać rozwagę i nie udzielać siostrze rad w pojedynkę. Podczas rozmowy mogą dojść do głosu emocje i wytworzy się sytuacja kłopotliwa dla obu stron (porównaj Marka 6:7; Dzieje 15:40).
13 W tego rodzaju okolicznościach niektórzy chrześcijanie uśpili swą czujność i dopuścili się niemoralnych czynów. Podobnie jak się to zdarzało w I wieku, pozwolili, aby ‛ich skusiły i pociągnęły własne pożądliwości’, co doprowadziło do popełnienia grzechu (Jakuba 1:14, 15; 1 Koryntian 5:1; Galacjan 5:19-21).
14. Dlaczego można powiedzieć, że u podstaw cudzołóstwa leży samolubstwo?
14 Z uważnego przeanalizowania wypadków wykluczenia ze społeczności wynika, iż u podstaw niemoralnych postępków leży kilka wspólnych czynników. Jednym z nich jest pewna forma samolubstwa. Dlaczego można tak powiedzieć? Ponieważ wskutek cudzołóstwa szkodę ponosi niewinna osoba (bądź osoby). Może tu chodzić o współmałżonka, a już na pewno o dzieci (jeśli są). Pragną one poczucia bezpieczeństwa, jakie zapewnia zjednoczona rodzina, toteż gdy zdrada małżeńska kończy się rozwodem, wówczas one płacą najwyższą cenę. Cudzołożnik myśli głównie o własnej przyjemności i korzyści. A to jest przecież samolubstwo (Filipian 2:1-4).
15. Co może być przyczyną cudzołóstwa?
15 Cudzołóstwo nie wynika zazwyczaj z chwilowej słabości. Poprzedza je stopniowe, a nawet niedostrzegalne osłabienie więzów małżeńskich. Być może wymiana myśli stała się mechaniczna lub jałowa. Może małżonkowie nie pamiętali o dodawaniu sobie otuchy lub okazywaniu doceniania. A może od jakiegoś czasu współżycie cielesne nie sprawiało im zadowolenia. Osoba winna cudzołóstwa na pewno nadwerężyła też więź z Bogiem. Nie jest już do końca przekonana, iż Jehowa to żywy Bóg, który zna wszystkie nasze myśli i czyny. Czasami dochodzi nawet do tego, że w umyśle cudzołożnika „Bóg” staje się zwykłym słowem, abstrakcyjnym pojęciem, nie oddziałującym na życie codzienne. W takiej sytuacji szybciej można zgrzeszyć przeciw Bogu (Psalm 51:5, 6; 1 Koryntian 7:3-5; Hebrajczyków 4:13; 11:27).
Podstawowy czynnik ułatwiający stawianie oporu
16. Jak chrześcijanin może odeprzeć pokusę do złamania wierności?
16 Co powinien wziąć pod rozwagę chrześcijanin (chrześcijanka), gdyby został wystawiony na pokusę obrania drogi niewierności? Przede wszystkim należy pamiętać o znaczeniu miłości chrześcijańskiej, mocno opartej na zasadach biblijnych. Nigdy nie wolno dopuścić, by miłość fizyczna bądź erotyczna wzięła górę i nieoczekiwanie popchnęła do samolubnego czynu, przysparzającego drugim cierpień. Powinno się raczej patrzeć na sytuację oczyma Jehowy. Należałoby spojrzeć na nią szerzej, dostrzegając hańbę, jaką opaczne postępowanie ściągnęłoby na zbór oraz na imię Jehowy (Psalm 101:3). Chcąc uniknąć nieszczęścia, trzeba sobie przyswoić pogląd Chrystusa na tę sprawę i zgodnie z tym postępować. Pamiętajmy, że niesamolubna miłość Chrystusowa nigdy nie zawodzi (Przypowieści 6:32, 33; Mateusza 22:37-40; 1 Koryntian 13:5, 8).
17. Jakie mamy budujące przykłady dochowywania wierności?
17 Podstawowym czynnikiem ułatwiającym stawianie oporu pokusom jest wzmacnianie wiary i podtrzymywanie nadziei na przyszłe dobrodziejstwa. Oznacza to zachowywanie na poczesnym miejscu w sercu wybitnych przykładów prawości, które pozostawili wierni mężczyźni i kobiety z czasów starożytnych oraz sam Jezus. Paweł napisał: „A zatem my również, skoro mamy wokół siebie tak wielki obłok świadków, odłóżmy wszelki ciężar oraz grzech, który nas łatwo omotuje, i biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach, wpatrując się pilnie w Głównego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary, Jezusa. Dla radości, która była wystawiona przed nim, zniósł pal męki, nie bacząc na hańbę, i zasiadł po prawicy tronu Bożego. Istotnie, weźcie ściśle pod uwagę tego, który przetrwał takie sprzeciwy ze strony grzeszników, czynione wbrew ich własnym interesom, abyście się nie znużyli i nie załamali w swych duszach” (Hebrajczyków 12:1-3, NW). Zamiast wybijać dziury w dnie nawy małżeńskiej, człowiek mądry zastanowi się, jak naprawić powstałe uszkodzenie, żeby ją uratować; w ten sposób uniknie sidła zdrady oraz dwulicowości (Joba 24:15).
18. (a) Dlaczego „zdrada” nie jest zbyt mocnym słowem na określenie cudzołóstwa? (b) Jak Bóg zapatruje się na złożone śluby?
18 Czy „zdrada” nie jest zbyt mocnym słowem na określenie niemoralności? Zdrada to nadużycie czyjegoś zaufania. A ślubowanie małżeńskie z całą pewnością wiąże się z zaufaniem komuś, kto składa obietnicę okazywania miłości i troski w doli i niedoli, w chwilach radosnych i smutnych. Mieści więc w sobie coś, co w oczach wielu współcześnie żyjących uchodzi za przestarzałe, mianowicie: słowo honoru. Zawieść owo zaufanie to dopuścić się zdrady wobec współmałżonka. W Biblii wyraźnie przedstawiono, jak Bóg zapatruje się na ślubowania: „Gdy złożysz Bogu ślub, nie zwlekaj z wypełnieniem go, bo mu się głupcy nie podobają. Co ślubowałeś, to wypełnij!” (Kaznodziei 5:3).
19. Z czym kontrastuje radość Szatana, gdy Świadek Jehowy dopuszcza się uchybienia?
19 Jedno jest pewne: Jak nawrócenie się grzesznika wywołuje wielką radość w niebie, tak odstąpienie przez Świadka Jehowy od prawości budzi ogromne zadowolenie na ziemi, wśród widzialnych i niewidzialnych hord Szatana (Łukasza 15:7; Objawienie 12:12).
Wszyscy wystawieni na pokusy
20. Jak można odpierać pokusy? (2 Piotra 2:9, 10).
20 Czy w niektórych wypadkach nie da się uniknąć niemoralności? Czy ciało i Szatan są na tyle silni, że chrześcijanie nie mogą im się przeciwstawić i zachować prawość? Paweł dodaje nam otuchy słowami: „Wierny jest Bóg i nie dozwoli was kusić ponad to, co potraficie znieść, lecz zsyłając pokusę, równocześnie wskaże sposób jej pokonania, abyście mogli przetrwać”. W dzisiejszym świecie nie jesteśmy w stanie ustrzec się wszelkich pokus, niemniej dzięki zwracaniu się do Boga w modlitwie możemy je przetrwać i zwalczyć (1 Koryntian 10:13, BT).
21. Jakie pytania zostaną omówione w następnym artykule?
21 W jaki sposób Bóg pomaga nam znosić pokusy i wychodzić z nich obronną ręką? Co każdy z nas powinien robić, aby chronić swe małżeństwo i rodzinę oraz nie ściągnąć hańby na imię Jehowy ani na zbór? Kwestie te zostaną omówione w następnym artykule.
[Przypisy]
a „Określenie ‚rozpusta’ w pełniejszym rozumieniu, jakie występuje też w Ewangelii według Mateusza 5:32 i 19:9, najwyraźniej odnosi się do szerokiego zakresu bezprawnych i zakazanych kontaktów seksualnych poza małżeństwem. Pojęcie to [będące tłumaczeniem greckiego słowa porneia, występującego w tych wersetach] mieści w sobie rażąco niemoralne użycie narządów płciowych co najmniej jednej osoby (w sposób zgodny z naturą bądź wynaturzony) przy współudziale kogoś drugiego — mężczyzny, kobiety, dziecka, ewentualnie nawet zwierzęcia” (Strażnica numer 7 z 1984 roku, strona 27). Według pewnego słownika cudzołóstwo to „dobrowolny stosunek płciowy między osobą pozostającą w związku małżeńskim a partnerem nie będącym jej prawowitym współmałżonkiem” (The American Heritage Dictionary of the English Language).
b Rzecz jasna, podwiezienie siostry przez brata nie jest niczym zdrożnym i sytuacji takich nie należy błędnie interpretować.
Czy sobie przypominasz?
◻ Jakie czynniki sprzyjają zacieśnianiu więzów małżeńskich?
◻ Dlaczego winniśmy odrzucać świeckie poglądy na moralność?
◻ Jakie pokusy oraz sytuacje mogą doprowadzić do niemoralności?
◻ Co jest podstawowym czynnikiem ułatwiającym przeciwstawianie się grzechowi?
◻ Jakiej pomocy udziela nam Bóg w chwilach pokusy?
[Ramka na stronie 14]
CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE TRWAŁOŚCI MAŁŻEŃSTWA
◻ Ścisłe trzymanie się zasad biblijnych
◻ Utrzymywanie przez współmałżonków silnej więzi z Jehową
◻ Okazywanie szacunku żonie, uwzględnianie jej uczuć i poglądów
◻ Właściwa wymiana myśli na co dzień
◻ Wzajemne sprawianie sobie przyjemności
◻ Poczucie humoru; umiejętność traktowania siebie z przymrużeniem oka
◻ Chętne przyznawanie się do błędów; gotowość do przebaczania
◻ Pielęgnowanie romantycznej miłości
◻ Jednomyślność w kwestii wychowywania i karcenia dzieci
◻ Regularne wspólne modlenie się do Jehowy
CZYNNIKI OSŁABIAJĄCE MAŁŻEŃSTWO
◻ Samolubstwo i upór
◻ Brak angażowania się we wspólne zajęcia
◻ Słaba wymiana myśli
◻ Niezasięganie opinii współmałżonka
◻ Niewłaściwe gospodarowanie pieniędzmi
◻ Różnice w poglądach na traktowanie dzieci i pasierbów
◻ Późne wracanie męża z pracy lub zaniedbywanie rodziny dla innych obowiązków
◻ Niezaspokajanie potrzeb duchowych rodziny
[Ilustracja na stronie 15]
Utrzymywanie małżeństwa w poszanowaniu przynosi trwałe szczęście