Gdy Łukasz opisywał, z jakich stron Żydzi przybyli do Jerozolimy na święto Pięćdziesiątnicy w 33 r., Azję wymienił razem z Kapadocją, Pontem i Pamfilią (Dz 2:9, 10; por. 1Pt 1:1). Oddzielił od niej Frygię, tak samo jak później w Dziejach 16:6. Podobnie zrobił Pliniusz Starszy, rzymski pisarz z I w. n.e. (Historia naturalis, V, XXVIII, 102). W Dziejach 16:6, 7 powiedziano, że gdy podczas drugiej podróży misjonarskiej (ok. 49-52) Paweł i towarzyszące mu osoby podążali na zach., „duch święty zabronił im głosić słowo w okręgu Azji”. Dlatego skierowali się przez Frygię i Galację na pn. w kierunku Bitynii, ale tu ponownie zostali zawróceni na zach. i przez Mizję doszli do leżącej nad morzem Troady, skąd można było dostać się statkiem do Macedonii. Tam właśnie Paweł miał wizję, w której jakiś mężczyzna prosił go: „Przepraw się do Macedonii i pomóż nam” (Dz 16:9). Chociaż więc Paweł przemierzył pn. część prowincji Azja, zatrzymał się w niej na dłużej dopiero podczas podróży powrotnej, po zakończeniu działalności w Macedonii i Achai. Pozostał wtedy dość krótko w Efezie i nauczał w tamtejszej synagodze, a gdy odchodził, obiecał wrócić (Dz 18:19-21).