Rozdział 33

Osądzenie osławionej nierządnicy

Wizja 11 — Objawienie 17:1-18

Treść: Nierządnica Babilon Wielki ujeżdża szkarłatną bestię, która w końcu zwraca się przeciwko niej i ją unicestwia

Czas spełnienia: Od roku 1919 do wielkiego ucisku

1. Co wyjawia Janowi jeden z siedmiu aniołów?

SIEDEM czasz sprawiedliwego gniewu Jehowy musi zostać opróżnionych do ostatniej kropli! Wylanie czaszy szóstego anioła na siedzibę starożytnego Babilonu trafnie obrazuje dotknięcie plagami Babilonu Wielkiego, gdy bieg wydarzeń będzie w szybkim tempie zmierzać w stronę ostatecznej wojny Armagedonu (Objawienie 16:1, 12, 16). Najprawdopodobniej ten właśnie anioł wyjawia teraz, jak i dlaczego Jehowa wykonuje swe sprawiedliwe wyroki. Jan wprost nie posiada się ze zdumienia nad tym, co widzi i słyszy: „I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, i odezwał się do mnie, mówiąc: ‚Chodź, pokażę ci sąd nad wielką nierządnicą, która siedzi nad wieloma wodami, z którą dopuszczali się rozpusty królowie ziemi, a zamieszkujący ziemię zostali upici winem jej rozpusty’” (Objawienie 17:1, 2).

2. Co przemawia za tym, że „wielka nierządnica”: (a) nie wyobraża starożytnego Rzymu? (b) nie przedstawia wielkiego biznesu? (c) symbolizuje strukturę religijną?

² „Wielka nierządnica”! Skąd to szokujące określenie? Kim ona jest? Niektórzy utożsamiają tę symboliczną nierządnicę ze starożytnym Rzymem. Ale Rzym był mocarstwem politycznym, a nierządnica dopuszcza się rozpusty z królami ziemi, najwyraźniej więc także z władcami Rzymu. Ponadto czytamy, że „królowie ziemi” opłakują jej zagładę. Nie może więc chodzić o potęgę polityczną (Objawienie 18:9, 10). Prócz tego skoro jest opłakiwana również przez ziemskich kupców, nie może wyobrażać świata interesów (Objawienie 18:15, 16). Czytamy jednak, że ‛przez jej praktyki spirytystyczne zostały wprowadzone w błąd wszystkie narody’ (Objawienie 18:23). Jasno stąd wynika, że owa wielka nierządnica to z pewnością ogólnoświatowa struktura religijna.

3. (a) Dlaczego wielka nierządnica musi wyobrażać coś więcej niż Kościół katolicki czy nawet całe chrześcijaństwo? (b) Jakie nauki babilońskie można znaleźć zarówno w większości religii Wschodu, jak i w sektach chrześcijaństwa? (c) Co przyznał katolicki kardynał John Henry Newman, jeśli chodzi o pochodzenie wielu nauk, obrzędów i praktyk chrześcijaństwa? (Zobacz przypis).

³ O jaką strukturę religijną chodzi? Czy o Kościół rzymskokatolicki, jak chcą niektórzy? A może o całe chrześcijaństwo? Nie, skoro nierządnica wprowadza w błąd wszystkie narody, musi być symbolem czegoś jeszcze większego. W rzeczywistości wyobraża ogólnoświatowe imperium religii fałszywej. Ma ono początek w misteriach babilońskich, co wynika z faktu, że w religiach całej ziemi da się dostrzec mnóstwo babilońskich nauk i praktyk. Na przykład zarówno w większości religii Wschodu, jak i w sektach chrześcijaństwa wierzy się we wrodzoną nieśmiertelność duszy ludzkiej, w męki piekielne i triady bóstw. Religia fałszywa, spłodzona przeszło 4000 lat temu w starożytnym Babilonie, rozwinęła się w nowożytne monstrum, całkiem słusznie nazwane Babilonem Wielkim.a Dlaczego jednak nadano jej uwłaczające miano „wielkiej nierządnicy”?

4. (a) W jaki sposób starożytny Izrael dopuszczał się rozpusty? (b) Jaką szczególną odmianę rozpusty uprawia Babilon Wielki?

⁴ Babilon (lub Babel, co znaczy „zamieszanie”) doszedł do szczytu potęgi w czasach Nabuchodonozora. W państwie tym stało przeszło tysiąc kaplic i świątyń, religia była ściśle powiązana z polityką, a klasa kapłanów miała ogromną władzę. Mimo iż Babilon już od dawna nie jest mocarstwem światowym, religijny Babilon Wielki istnieje dalej i jak jego starożytny pierwowzór wciąż usiłuje oddziaływać na sprawy polityczne i kierować ich biegiem. Ale czy Bóg pochwala mieszanie religii z polityką? Kiedy Izrael wdawał się w fałszywy kult i wchodził w przymierza z narodami, zamiast zaufać Jehowie, Pisma Hebrajskie nazywały to uprawianiem nierządu (Jeremiasza 3:6, 8, 9; Ezechiela 16:28-30). Także Babilon Wielki dopuszcza się rozpusty. W szczególności chwyta się wszelkich możliwych sposobów, by zyskać wpływ i władzę nad królami ziemi (1 Tymoteusza 4:1).

5. (a) Co poświadcza, że duchowni lubią być w centrum uwagi? (b) Dlaczego pragnienie uzyskania rozgłosu w świecie jest wyraźnie sprzeczne ze słowami Jezusa Chrystusa?

⁵ Obecnie przywódcy religijni częstokroć pretendują do wysokich stanowisk państwowych, a w niektórych krajach mają udział w rządach i nawet są członkami gabinetu. W roku 1988 dwaj znani duchowni protestanccy ubiegali się o urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych. Przywódcy Babilonu Wielkiego ogromnie lubią być w centrum uwagi, a w prasie nieraz pojawiają się na zdjęciach u boku czołowych polityków. Tymczasem Jezus wystrzegał się wszelkich związków z polityką, o swych uczniach zaś powiedział: „Oni, podobnie jak ja, nie należą do świata” (Jana 6:15; 17:16, Wp; Mateusza 4:8-10; zobacz też Jakuba 4:4).

Dzisiejszy „nierząd”

6, 7. (a) Jak partia hitlerowska zdobyła władzę w Niemczech? (b) Jak konkordat Watykanu z nazistowskimi Niemcami pomógł Hitlerowi w jego dążeniach do panowania nad światem?

⁶ Wtrącaniem się do polityki wielka nierządnica sprowadziła na ludzkość niesłychane cierpienia. Rozważmy na przykład fakty związane z przejęciem władzy przez Hitlera — nader nieprzyjemne fakty, które niejeden wolałby wymazać z podręczników historii. W maju 1924 roku partia nazistowska miała 32 miejsca w Reichstagu. Do maja 1928 roku liczba ta zmalała do 12. Jednakże w roku 1930 świat pogrążył się w wielkim kryzysie, co skrzętnie wykorzystali naziści, odzyskując w zdumiewającym tempie popularność: w wyborach z lipca 1932 roku zdobyli 230 z 608 miejsc w parlamencie. Wkrótce potem pośpieszył im w sukurs były kanclerz Niemiec, szambelan papieski Franz von Papen. Jak podają historycy, von Papen snuł wizje nowego Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Jego krótki pobyt na fotelu kanclerskim skończył się fiaskiem, więc miał teraz nadzieję, że zdobędzie władzę dzięki nazistom. Do stycznia 1933 roku zjednał Hitlerowi poparcie magnatów przemysłu i sprytnymi intrygami doprowadził do powierzenia mu 30 stycznia 1933 roku urzędu kanclerza Niemiec. Sam został wicekanclerzem i ułatwił Hitlerowi pozyskanie katolickiej części społeczeństwa niemieckiego. W niecałe dwa miesiące po objęciu władzy Hitler rozwiązał parlament, posłał tysiące przywódców opozycji do obozów koncentracyjnych i wszczął prześladowania Żydów.

⁷ Dnia 20 lipca 1933 roku kardynał Pacelli (późniejszy papież Pius XII) podpisał w Rzymie konkordat z nazistowskimi Niemcami, dając wyraz zainteresowaniu Watykanu rosnącą potęgą narodowego socjalizmu. W imieniu Hitlera podpisał ten dokument von Papen, którego Pacelli udekorował później wysokim odznaczeniem papieskim — Wielkim Krzyżem Orderu Piusa.b W książce Satan in Top Hat (Szatan w cylindrze) Tibor Koeves skomentował to następująco: „Konkordat był dla Hitlera wielkim osiągnięciem. Stanowił pierwsze poparcie moralne z zewnątrz, i to od wielce poważanego autorytetu”. Na mocy konkordatu Watykan miał wycofać poparcie dla niemieckiej partii katolickiej Centrum, sankcjonując tym samym jednopartyjne „państwo totalne” Hitlera.c Prócz tego artykuł 14 tego układu głosił: „Bulle nominacyjne dla arcybiskupów, biskupów, koadiutorów z prawem następstwa lub prałata niezależnego wtedy dopiero zostaną wydane, gdy nazwisko kandydata przedstawione zostanie pełnomocnikowi Rzeszy w odnośnym kraju i zostanie ustalone, że nie istnieją przeciwko niemu zastrzeżenia natury ogólnopolitycznej”. Pod koniec roku 1933 (który został ogłoszony przez Piusa XI „Rokiem Świętym”) poparcie Watykanu stało się głównym atutem Hitlera w dążeniu do podporządkowania sobie świata.

8, 9. (a) Jak Watykan, Kościół katolicki i jego duchowni reagowali na terror nazistowski? (b) Jakie oświadczenie opublikowali na początku drugiej wojny światowej niemieccy biskupi katoliccy? (c) Do czego prowadzi mariaż religii z polityką?

⁸ Wprawdzie garstka księży i zakonnic zaprotestowała przeciw okrucieństwom Hitlera — i ucierpiała z tego powodu — ale zarówno Watykan, jak i cały Kościół katolicki z armią swych duchownych udzielali czynnego lub milczącego poparcia reżimowi nazistowskiemu, który uważali za bastion obronny przed pochodem komunizmu. Schroniony w cichych komnatach Watykanu, papież Pius XII ani słowem nie zganił ludobójstwa dokonywanego na Żydach ani okrutnych prześladowań Świadków Jehowy i innych ludzi. Na ironię zakrawa fakt, że podczas wizyty w Niemczech w maju 1987 roku papież Jan Paweł II wysławiał antynazistowską postawę jednego uczciwego księdza. A co robiły tysiące innych duchownych niemieckich podczas hitlerowskiego terroru? Nieco światła na tę sprawę rzuca list pasterski wystosowany przez tamtejszych biskupów katolickich we wrześniu 1939 roku, tuż po wybuchu drugiej wojny światowej. Napisano w nim między innymi: „W tej rozstrzygającej godzinie zachęcamy wszystkich naszych katolickich żołnierzy, by w posłuszeństwie wobec Führera spełniali swój obowiązek i byli gotowi do bezgranicznych poświęceń. Apelujemy do wiernych o wspólne zanoszenie żarliwych modlitw, aby dzięki Opatrzności Bożej wojna ta skończyła się zwycięstwem”.

⁹ Ta katolicka dyplomacja ilustruje, jakiego rodzaju nierząd uprawia od przeszło 4000 lat religia, umizgując się do państwa dla zdobycia władzy i korzyści. Mariaż religii z polityką podsycał wojny i prześladowania i przysporzył ludziom niesłychanych cierpień. Jakże mogą się cieszyć, że na wielkiej nierządnicy już wkrótce zostanie wykonany wyrok Jehowy! Oby to nastąpiło jak najprędzej!

Nad wieloma wodami

10. Czym jest „wiele wód”, na których ochronę liczy Babilon Wielki, i co się z nimi dzieje?

¹⁰ Starożytny Babilon leżał nad wieloma wodami — rzeka Eufrat i liczne kanały zapewniały miastu ochronę, a zarazem umożliwiały prowadzenie dochodowego handlu, dopóki nie wyschły w ciągu jednej nocy (Jeremiasza 50:38; 51:9, 12, 13). Również Babilon Wielki liczy na to, że „wiele wód” zapewni mu ochronę i bogactwo. Tymi symbolicznymi wodami są „ludy i rzesze, i narody, i języki”, to znaczy miliardy ludzi, nad którymi panuje i które wspierają go materialnie. Ale wody te także wysychają, czyli wycofują swe poparcie (Objawienie 17:15; porównaj Psalm 18:5; Izajasza 8:7).

11. (a) Jak starożytny Babilon ‛upijał całą ziemię’? (b) Jak ‛upija całą ziemię’ Babilon Wielki?

¹¹ O starożytnym Babilonie napisano też, że jest „złotym kubkiem w ręku Pana, upijającym całą ziemię” (Jeremiasza 51:7). Podbił sąsiednie narody i zmusił je do przełknięcia przejawów gniewu Jehowy, wskutek czego osłabły niczym ktoś, kto się upił. Pod tym względem Babilon był narzędziem Jehowy. Również Babilon Wielki dokonał licznych podbojów i stał się imperium ogólnoświatowym. Z pewnością jednak nie jest narzędziem Bożym. Przeciwnie, ta symboliczna nierządnica wysługuje się „królom ziemi”, z którymi uprawia rozpustę duchową. Zaspokaja ich życzenia i za pomocą kłamliwych nauk oraz jarzma swych praktyk utrzymuje masy ludzkie, czyli „zamieszkujących ziemię”, w uległości wobec panujących.

12. (a) Jaką odpowiedzialność za morze krwi przelanej na drugiej wojnie światowej ponosi japońska odnoga Babilonu Wielkiego? (b) Jak „wody” poparcia dla Babilonu Wielkiego wyschły w Japonii i z jakim rezultatem?

¹² Znamiennym przykładem jest sintoizm, wyznawany w Japonii. Indoktrynowany żołnierz japoński poczytywał sobie za najwyższy zaszczyt oddanie życia za cesarza — najważniejszego boga sintoizmu. Na polach bitewnych drugiej wojny światowej zginęło jakieś 1 500 000 Japończyków, a niemal każdy z nich uważał poddanie się za hańbiące. Ale po klęsce Japonii cesarz Hirohito musiał się zrzec roszczeń do boskości. Spowodowało to znaczny odpływ „wód” z sintoistycznej odnogi Babilonu Wielkiego — niestety, wcześniej sintoizm usankcjonował przelanie morza krwi podczas działań wojennych na obszarze Oceanu Spokojnego. Osłabienie wpływów tej religii zaowocowało też tym, że ostatnimi laty ponad 170 000 Japończyków — z których olbrzymia większość wyznawała przedtem sintoizm lub buddyzm — zostało oddanymi i ochrzczonymi sługami Wszechwładnego Pana Jehowy.

Nierządnica ujeżdża bestię

13. Jaki zdumiewający widok ukazuje się Janowi, gdy anioł przenosi go mocą ducha na pustkowie?

¹³ Jakie jeszcze szczegóły na temat wielkiej nierządnicy i jej losu ujawnia proroctwo? Dalszy ciąg relacji Jana odsłania przed nami następną sugestywną scenę: „I przeniósł mnie [anioł] w mocy ducha na pustkowie. I ujrzałem niewiastę siedzącą na bestii barwy szkarłatnej, pełnej bluźnierczych imion oraz mającej siedem głów i dziesięć rogów” (Objawienie 17:3).

14. Dlaczego przeniesienie Jana na pustkowie było stosowne?

¹⁴ Dlaczego Jan zostaje przeniesiony na pustkowie czy pustynię? Wcześniejszą zapowiedź zagłady starożytnego Babilonu nazwano „wyrokiem na pustynię nadmorską” (Izajasza 21:1, 9, BT). Było to stosowne ostrzeżenie, że pomimo chroniących go wód Babilon stanie się wymarłym pustkowiem. Słusznie więc Jan trafia w tej wizji na pustkowie, by zobaczyć, jaki los czeka Babilon Wielki. Metropolia ta również zostanie doszczętnie spustoszona (Objawienie 18:19, 22, 23). Jednakże Jan ze zdumieniem spostrzega, że wielka nierządnica nie jest sama. Dosiada przerażającej dzikiej bestii!

15. Czym się różnią bestie przedstawione w Objawieniu 13:1 oraz 17:3?

¹⁵ Bestia ta ma siedem głów i dziesięć rogów. Czy mamy tu więc do czynienia z tym samym dzikim zwierzęciem, które Jan widział wcześniej i które także miało siedem głów i dziesięć rogów? (Objawienie 13:1). Nie, stwory te nieco się różnią. Oglądane teraz monstrum jest maści szkarłatnej i nie powiedziano o nim, że nosi diademy. Poprzednia bestia miała bluźniercze imiona tylko na siedmiu głowach, ta zaś jest „pełna bluźnierczych imion”. Niemniej musi istnieć jakiś związek między tymi bestiami, gdyż ich podobieństwo jest zbyt wyraźne, by mogło być przypadkowe.

16. Co wyobraża szkarłatna bestia i co powiedziano o celu jej istnienia?

¹⁶ Czym zatem jest ten nowy dziki stwór barwy szkarłatnej? Zapewne chodzi o wizerunek bestii, sporządzony pod naciskiem anglo-amerykańskiego zwierza, mającego dwa rogi jak baranek. Gdy był już gotowy, owej dwurożnej bestii zezwolono tchnąć w niego dech (Objawienie 13:14, 15). Jan widzi go teraz jako żywe, oddychające zwierzę. Wyobraża ono Ligę Narodów, którą w roku 1920 powołała do istnienia dwurożna bestia. Amerykański prezydent Wilson przewidywał, że Liga „stanie się dla wszystkich ludzi forum wymierzania sprawiedliwości i na zawsze zażegna groźbę wojny”. Kiedy po drugiej wojnie światowej została wskrzeszona pod nazwą Organizacji Narodów Zjednoczonych, miała na celu — jak napisano w jej karcie — „utrzymać międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo”.

17. (a) Jak to rozumieć, że symboliczna bestia maści szkarłatnej jest pełna bluźnierczych imion? (b) Kto dosiada szkarłatnej bestii? (c) Jak religia babilońska od samego początku związała się z Ligą Narodów i jej następczynią?

¹⁷ A jak rozumieć to, że owa symboliczna bestia jest pełna bluźnierczych imion? Otóż ludzie uczynili owego wielonarodowego bożka namiastką Królestwa Bożego — w celu dokonania czegoś, co w myśl słów Boga może osiągnąć tylko Jego Królestwo (Daniela 2:44; Mateusza 12:18, 21). Godna uwagi w wizji Jana jest wszakże okoliczność, że szkarłatną bestię ujeżdża Babilon Wielki. Zgodnie z tym proroctwem babilońska religia, a zwłaszcza chrześcijaństwo, nawiązała zażyłe stosunki z Ligą Narodów i jej następczynią. Już 18 grudnia 1918 roku gremium znane obecnie pod nazwą Krajowej Rady Kościołów Chrystusowych w Ameryce przyjęło deklarację, w której oświadczono między innymi: „Liga taka jest nie tylko instytucją polityczną; jest raczej politycznym wyrazem Królestwa Bożego na ziemi. (...) Kościół może użyczyć ducha dobrej woli, bez którego żadna Liga Narodów nie zdoła się ostać. (...) Liga Narodów tkwi swymi korzeniami w Ewangelii. Podobnie jak Ewangelia, ma ona na celu ‚pokój na ziemi, dobrą wolę wobec ludzi’”.

18. Jak duchowni chrześcijaństwa udzielili poparcia Lidze Narodów?

¹⁸ Dnia 2 stycznia 1919 roku na pierwszej stronie dziennika San Francisco Chronicle ukazał się nagłówek: „Papież opowiada się za powołaniem Wilsonowskiej Ligi Narodów”. A 16 października 1919 roku w Senacie USA złożono petycję podpisaną przez 14 450 duchownych głównych wyznań, nakłaniającą do „ratyfikacji paryskiego traktatu pokojowego, zawierającego pakt ligi narodów”. Wprawdzie Senat USA nie ratyfikował tego traktatu, ale kler chrześcijaństwa dalej prowadził akcję na rzecz Ligi. A jak zainaugurowano działalność tej organizacji? Depesza agencyjna ze Szwajcarii, opatrzona datą 15 listopada 1920 roku, donosiła: „Dzisiaj rano o godzinie jedenastej dzwony wszystkich genewskich kościołów ogłosiły otwarcie pierwszego zgromadzenia Ligi Narodów”.

19. Co uczyniła klasa Jana po pojawieniu się szkarłatnej bestii?

¹⁹ Czy klasa Jana, jedyna grupa ludzi na ziemi, która entuzjastycznie powitała ustanowienie mesjańskiego Królestwa, przyłączyła się do chrześcijaństwa w składaniu hołdu szkarłatnej bestii? Skądże znowu! W niedzielę 7 września 1919 roku na zgromadzeniu ludu Jehowy w Cedar Point w stanie Ohio przedstawiono wykład publiczny „Nadzieja dla udręczonej ludzkości”. Następnego dnia gazeta Star-Journal, ukazująca się w mieście Sandusky, przytoczyła słowa prezesa Towarzystwa Strażnica J. F. Rutherforda, który w przemówieniu do niemal 7000 osób oświadczył: „Liga na pewno ściągnie na siebie niezadowolenie Pana, (...) ponieważ duchowni katoliccy i protestanccy, podający się za przedstawicieli Boga, odrzucili Jego plan i poparli Ligę Narodów, wysławiając ją jako polityczny wyraz królestwa Chrystusowego na ziemi”.

20. Dlaczego wysławianie Ligi Narodów jako „politycznego wyrazu Królestwa Bożego na ziemi” było ze strony kleru bluźnierstwem?

²⁰ Sromotne niedopisanie Ligi Narodów powinno było zasygnalizować duchowieństwu, że tego rodzaju instytucje utworzone przez człowieka bynajmniej nie są częścią Królestwa Bożego na ziemi. Jakimż bluźnierstwem jest takie twierdzenie! Sugeruje ono, że Bóg przyłożył rękę do żałosnej partaniny, jaką okazała się Liga. Tymczasem o Bogu czytamy, że „doskonałe jest dzieło jego”. Jehowa ustanowi pokój i zaprowadzi swą wolę jak w niebie, tak na ziemi nie za pomocą zbieraniny kłótliwych polityków, z których wielu jest ateistami, lecz za pośrednictwem swego niebiańskiego Królestwa (5 Mojżeszowa 32:4; Mateusza 6:10).

21. Co dowodzi, że wielka nierządnica popiera i podziwia następczynię Ligi Narodów, Organizację Narodów Zjednoczonych?

²¹ A co powiedzieć o następczyni Ligi, o Organizacji Narodów Zjednoczonych? Ona także od samego początku jest ujeżdżana przez wielką nierządnicę, która jawnie się z nią związała i stara się kierować jej poczynaniami. Na przykład w czerwcu 1965 roku, w 20 rocznicę utworzenia tego gremium, przedstawiciele Kościoła katolickiego i prawosławnego wraz z protestantami, żydami, hinduistami, buddystami i muzułmanami — reprezentujący podobno dwa miliardy mieszkańców ziemi — zebrali się w San Francisco, by uroczyście dać wyraz swemu poparciu i uznaniu dla ONZ. Podczas wizyty w jej siedzibie w październiku 1965 roku papież Paweł VI nazwał ją „najbardziej znaczącą organizacją międzynarodową” i dodał: „Ludy całej ziemi widzą w Organizacji Narodów Zjednoczonych ostatnią nadzieję na zgodę i pokój”. Inny papież, Jan Paweł II, przemawiając w październiku 1979 roku do Zgromadzenia Ogólnego ONZ, powiedział: „Mam nadzieję, że Organizacja Narodów Zjednoczonych na zawsze pozostanie najwyższym forum na rzecz pokoju i sprawiedliwości”. Rzecz znamienna, w swym przemówieniu bardzo niewiele uwagi poświęcił Jezusowi Chrystusowi i Królestwu Bożemu. Jak czytamy w dzienniku The New York Times, podczas podróży do USA we wrześniu 1987 roku „Jan Paweł dużo mówił o pozytywnej roli Narodów Zjednoczonych w popieraniu (...) ‚nowej ogólnoświatowej solidarności’”.

Imię, tajemnica

22. (a) Co można powiedzieć o wierzchowcu, którego wybrała sobie wielka nierządnica? (b) Jak Jan opisuje symboliczną nierządnicę Babilon Wielki?

²² Jan wkrótce się dowie, że wielka nierządnica Babilon Wielki wybrała sobie niebezpiecznego wierzchowca. Najpierw jednak ona sama przykuwa uwagę apostoła. Ma bogaty strój, ale jakże jest odpychająca! „A niewiasta była przyobleczona w purpurę i szkarłat i ozdobiona złotem i drogocennym kamieniem, i perłami, a w swej ręce miała złoty kielich pełen obrzydliwości i nieczystości swej rozpusty. A na jej czole było napisane imię, tajemnica: ‚Babilon Wielki, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi’. I widziałem, że niewiasta była pijana krwią świętych i krwią świadków Jezusa” (Objawienie 17:4-6a).

23. Jak brzmi i co znaczy pełne imię Babilonu Wielkiego?

²³ Zgodnie ze zwyczajem panującym w starożytnym Rzymie prostytutkę tę można rozpoznać po imieniu na czole.d Jest ono dość długie: „Babilon Wielki, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi”. Imię to jest „tajemnicą”, a więc ma pewne ukryte znaczenie. Niemniej w czasie wyznaczonym przez Boga tajemnica ta miała zostać odsłonięta. W gruncie rzeczy anioł udziela Janowi wystarczająco dużo informacji, by dzisiejsi słudzy Jehowy mogli ustalić pełne znaczenie tego opisowego imienia. Rozpoznajemy w Babilonie Wielkim ogół religii fałszywych. Ta symboliczna kobieta jest „matką nierządnic”, gdyż wszystkie religie świata, nie wyłączając licznych sekt chrześcijaństwa, przypominają jej córki, wzorujące się na niej w uprawianiu nierządu duchowego. Jest także matką „obrzydliwości”, ponieważ wydała na świat tak odrażające potomstwo, jak bałwochwalstwo, spirytyzm, wróżbiarstwo, astrologia, chiromancja, ofiary z ludzi, prostytucja świątynna, pijaństwo na cześć fałszywych bóstw oraz inne plugawe praktyki.

24. Dlaczego nierządnicę Babilon Wielki słusznie ukazano w „purpurze i szkarłacie” oraz „ozdobioną złotem i drogocennym kamieniem, i perłami”?

²⁴ Nierządnica Babilon Wielki jest odziana w „purpurę i szkarłat” i „ozdobiona złotem i drogocennym kamieniem, i perłami”. Jakże trafny opis! Pomyślmy tylko o wszystkich olśniewających gmachach, unikatowych posągach i obrazach, bezcennych ikonach oraz innych przyborach religijnych, jak również o astronomicznym majątku w nieruchomościach i gotówce, nagromadzonym przez religie tego świata. Czy to w Watykanie, czy w amerykańskim imperium kaznodziejów telewizyjnych, czy też w egzotycznych świątyniach Wschodu — wszędzie tam Babilon Wielki gromadzi, a niekiedy i trwoni, bajeczne bogactwa.

25. (a) Czego symbolem jest zawartość „złotego kielicha pełnego obrzydliwości”? (b) W jakim znaczeniu symboliczna nierządnica jest pijana?

²⁵ Spójrzmy teraz, co nierządnica trzyma w ręce. Na widok ten Jan z pewnością oniemiał: Oto złoty kielich ‛pełen obrzydliwości i nieczystości jej rozpusty’! Mieści w sobie ‛wino gniewu jej rozpusty’, którym upija wszystkie narody (Objawienie 14:8; 17:4). Z wierzchu wygląda bogato, lecz jego zawartość jest nieczysta, wręcz odrażająca (porównaj Mateusza 23:25, 26). Składają się na nią wszelkie plugawe praktyki i kłamstwa, którymi wielka nierządnica uwodzi i podporządkowuje sobie narody. Ale Jan dostrzega coś jeszcze bardziej odrażającego, a mianowicie, że ona sama jest odurzona, pijana krwią sług Bożych! Ba, jak czytamy nieco dalej, „znaleziono w niej krew proroków i świętych, i tych wszystkich, którzy zostali pozabijani na ziemi” (Objawienie 18:24). Cóż za przerażająca wina krwi!

26. Jakie dowody ukazują, że Babilon Wielki jest obciążony winą krwi?

²⁶ W ciągu minionych wieków światowe imperium religii fałszywej wylało morze krwi. Na przykład w średniowiecznej Japonii świątynie w Kyoto zamieniono w fortece, a wojowniczy mnisi wzywający „świętego imienia Buddy” walczyli ze sobą, aż ulice spłynęły krwią. W XX wieku duchowni chrześcijaństwa nieraz wyruszali na front z wojskami swych państw, toczącymi krwawe boje, które kosztowały życie co najmniej stu milionów ludzi. W październiku 1987 roku były prezydent USA R. Nixon oświadczył: „Wiek XX to najkrwawszy okres w dziejach. W tym stuleciu zginęło na wojnach więcej ludzi niż na wszystkich wojnach prowadzonych przed nastaniem naszego wieku”. Jehowa surowo osądza religie świata za udział w tych okropnościach, On bowiem nienawidzi „rąk, które przelewają krew niewinną” (Przypowieści 6:16, 17). Wcześniej Jan słyszał wołanie dochodzące z ołtarza: „Dokądże, Wszechwładny Panie, święty i prawdziwy, będziesz się wstrzymywał z osądzeniem i pomszczeniem naszej krwi na tych, którzy mieszkają na ziemi?” (Objawienie 6:10). Gdy nadejdzie czas udzielenia odpowiedzi na to pytanie, Babilon Wielki, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi, znajdzie się w ciężkich tarapatach.

Rozdział 34

Rozwikłanie zdumiewającej tajemnicy

1. (a) Jak reaguje Jan na widok wielkiej nierządnicy i jej budzącego lęk wierzchowca? (b) Jak dziś reaguje klasa Jana, gdy bieg wydarzeń spełnia tę proroczą wizję?

JAK Jan reaguje na widok wielkiej nierządnicy i jej przerażającego wierzchowca? On sam tak odpowiada na to pytanie: „A gdy ją ujrzałem, zdumiałem się wielkim zdumieniem” (Objawienie 17:6b). Zwykła ludzka wyobraźnia nigdy nie zdołałaby wykreować czegoś takiego. Oto na odludnym pustkowiu rozpustna prostytutka dosiada straszliwej, szkarłatnej bestii! (Objawienie 17:3). Obecnie klasa Jana również ze zdumieniem obserwuje bieg wypadków spełniających tę proroczą wizję. Gdyby mieszkańcy ziemi mogli ją ujrzeć, zapewne by wykrzyknęli: „To niewiarygodne!”, a władcy światowi zawtórowaliby im: „To niesłychane!” Jednakże obecnie wizja ta znajduje uderzająco trafne urzeczywistnienie. Słudzy Boży mieli już w tym znamienny udział, co upewnia ich, że proroctwo to będzie się spełniać dalej, aż do zadziwiającego finału.

2. (a) Co anioł mówi Janowi, widząc jego zdumienie? (b) Co wyjawiono klasie Jana i w jaki sposób?

² Anioł dostrzega zaskoczenie Jana. Oto dalszy ciąg relacji apostoła: „Anioł więc rzekł do mnie: ‚Dlaczego się zdumiałeś? Ja ci powiem tajemnicę niewiasty i bestii, która ją nosi, a ma siedem głów i dziesięć rogów’” (Objawienie 17:7). A zatem anioł odsłoni teraz tę tajemnicę! Wyjaśni bezbrzeżnie zdumionemu Janowi różne szczegóły wizji i dramatycznego rozwoju wydarzeń. Także dzisiaj czujnej klasie Jana, usługującej pod kierownictwem aniołów, wyjawiono znaczenie tego proroctwa. „Czyż wykładnie nie należą do Boga?” Jesteśmy o tym przekonani, tak jak wierzył w to wierny Józef (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 40:8, NW; porównaj Daniela 2:29, 30). Jehowa poświęca uwagę swym sługom i objaśnia im tę wizję oraz jej wpływ na ich życie (Psalm 25:14). W samą porę otwiera im oczy zrozumienia na tajemnicę kobiety i bestii (Psalm 32:8).

3, 4. (a) Jaki wykład publiczny wygłosił prezes Towarzystwa w 1942 roku i z czym utożsamił szkarłatną bestię? (b) Jakie słowa anioła skierowane do Jana omówił prezes Knorr?

³ W dniach od 18 do 20 września 1942 roku, w kulminacyjnej fazie drugiej wojny światowej, Świadkowie Jehowy zorganizowali w Stanach Zjednoczonych teokratyczne zgromadzenie pod hasłem „Nowy Świat”. Miasto Cleveland w stanie Ohio połączono telefonicznie z przeszło 50 innymi miastami kongresowymi, w których zebrało się aż 129 699 osób. Program ten powtórzono na innych zgromadzeniach zorganizowanych na całym świecie, gdzie tylko nie przeszkodziła temu nawałnica wojenna. W owym czasie wielu sług Jehowy oczekiwało, że trwające zmagania zbrojne przeobrażą się w wojnę Bożą, czyli Armagedon, toteż ogromną ciekawość wzbudził tytuł przemówienia publicznego: „Pokój — czy będzie trwały?” Jak to możliwe, by nowy prezes Towarzystwa Strażnica N. H. Knorr ważył się mówić o pokoju, skoro narody zdawały się oczekiwać czegoś wręcz przeciwnego?a Mógł się na to zdobyć dzięki temu, że klasa Jana ‛bardzo pilnie zważała’ na prorocze Słowo Boże (Hebrajczyków 2:1, Bp; 2 Piotra 1:19).

⁴ Jakie światło na omawiane proroctwo rzucił wykład: „Pokój — czy będzie trwały?” Prezes Knorr wyraźnie wykazał, że szkarłatna bestia z Objawienia 17:3 to Liga Narodów, po czym przystąpił do omówienia jej burzliwych dziejów na podstawie następujących słów anioła, skierowanych do Jana: „Bestia, którą ujrzałeś, była, lecz jej nie ma, a jednak właśnie ma wystąpić z otchłani i ma odejść na zagładę” (Objawienie 17:8a).

5. (a) Jak to możliwe, że „bestia (...) była, lecz jej nie ma”? (b) Jak prezes Knorr odpowiedział na pytanie: „Czy Liga pozostanie w przepaści”?

⁵ „Bestia (...) była”. Rzeczywiście, od 10 stycznia 1920 roku istniała jako Liga Narodów i łącznie należały do niej 63 państwa. Ale Japonia, Niemcy i Włochy kolejno porzuciły jej szeregi, a Związek Radziecki został z niej wykluczony. We wrześniu 1939 roku nazistowski dyktator Niemiec rozpętał drugą wojnę światową.b Nie sprostawszy zadaniu utrzymania pokoju na świecie, Liga Narodów w gruncie rzeczy pogrążyła się w otchłani bezczynności. W roku 1942 pozostało po niej tylko wspomnienie. Nie wcześniej i nie później, ale właśnie w owym krytycznym czasie Jehowa odsłonił swemu ludowi całą głębię znaczenia omawianej wizji! Na teokratycznym zgromadzeniu pod hasłem „Nowy Świat” prezes Knorr, nawiązując do tego proroctwa, mógł oznajmić, że „bestii (...) nie ma”. Następnie zapytał: „Czy Liga pozostanie w przepaści?” Cytując Objawienie 17:8, odpowiedział: „Związek narodów świata znowu się odrodzi”. Tak też się stało, co potwierdziło prawdomówność proroczego Słowa Jehowy!

Wyjście z otchłani

6. (a) Kiedy szkarłatna bestia wydostała się z otchłani i pod jaką nową nazwą? (b) Dlaczego można powiedzieć, że ONZ jest w gruncie rzeczy wskrzeszoną do życia szkarłatną bestią?

⁶ Szkarłatna bestia istotnie wydostała się z otchłani. Dnia 26 czerwca 1945 roku w San Francisco 50 państw głosowało wśród hucznych fanfar za przyjęciem Karty Organizacji Narodów Zjednoczonych. Gremium to miało „utrzymać międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo”. Między Ligą Narodów a ONZ zachodziło sporo podobieństw. Pewna encyklopedia podaje: „ONZ pod niejednym względem przypomina Ligę Narodów, utworzoną po pierwszej wojnie światowej (...) Wiele państw-założycieli ONZ zakładało również Ligę. Jak Liga, tak ONZ została powołana w celu dopomagania w utrzymywaniu pokoju między narodami. Główne organy ONZ bardzo przypominają analogiczne instytucje Ligi” (The World Book Encyclopedia). Tak więc ONZ rzeczywiście jest przywróconą do życia szkarłatną bestią. Należy do niej ponad 165 państw, a zatem znacznie więcej niż do Ligi, która miała 63 członków; prócz tego ONZ przyjęła na siebie większą odpowiedzialność niż jej poprzedniczka.

7. (a) W jaki sposób mieszkańcy ziemi podziwiają ożywioną szkarłatną bestię? (b) Jakiego celu nie zdołała osiągnąć ONZ i co na ten temat powiedział jej sekretarz generalny?

⁷ Początkowo wiązano z ONZ wielkie nadzieje. Spełniły się w ten sposób słowa anioła: „A gdy mieszkający na ziemi zobaczą, iż bestia była, lecz jej nie ma, a jednak będzie obecna, zdumieją się pełni podziwu, ale ich imiona nie zostały zapisane na zwoju życia od założenia świata” (Objawienie 17:8b). Mieszkańcy ziemi podziwiają tego nowego kolosa, działającego ze swej imponującej siedziby nad East River w Nowym Jorku. ONZ nie udało się jednak zaprowadzić prawdziwego pokoju i bezpieczeństwa. W obecnej szatańskiej erze nuklearnej pokój na świecie jest utrzymywany tylko przez groźbę wzajemnej zagłady, a wyścig zbrojeń przybrał astronomiczne rozmiary. W roku 1985, po niemal czterdziestoletnich wysiłkach ONZ, jej ówczesny sekretarz generalny Javier Pérez do Cuéllar ubolewał: „Żyjemy w nowym wieku fanatyzmu i nie wiemy, co z tym począć”.

8, 9. (a) Dlaczego ONZ nie potrafi się uporać z problemami dręczącymi świat i co zgodnie z Bożym rozporządzeniem wkrótce się z nią stanie? (b) Dlaczego imiona założycieli i wielbicieli ONZ nie są zapisane w Bożym „zwoju życia”? (c) Czego dokona Królestwo Jehowy?

⁸ ONZ nie ma recepty na te bolączki. Dlaczego? Ponieważ to nie Życiodawca ludzkości powołał ją do istnienia. Będzie miała krótki żywot, gdyż zgodnie z rozporządzeniem Boga „ma odejść na zagładę”. Imiona jej założycieli i wielbicieli nie są zapisane w Bożym zwoju życia. Czyż grzeszni, śmiertelni ludzie, z których wielu naigrawa się z imienia Bożego, mogliby za pomocą ONZ osiągnąć to, czego w myśl oświadczenia Jehowy Boga wkrótce dokona On sam, i to nie za pośrednictwem ludzi, lecz Królestwa Jego Chrystusa? (Daniela 7:27; Objawienie 11:15).

⁹ Organizacja Narodów Zjednoczonych jest rzeczywiście bluźnierczą imitacją mesjańskiego Królestwa Bożego, podlegającego Księciu Pokoju, Jezusowi Chrystusowi, którego książęcemu panowaniu nie będzie końca (Izajasza 9:5, 6). Nawet gdyby organizacji tej udało się sklecić jakiś chwilowy pokój, wojny szybko wybuchłyby na nowo. Taka jest natura grzesznych ludzi. „Ich imiona nie zostały zapisane na zwoju życia od założenia świata”. Królestwo Jehowy zawiadywane przez Chrystusa nie tylko ustanowi na ziemi wiecznotrwały pokój, ale także na mocy Jezusowej ofiary okupu wskrzesi umarłych — sprawiedliwych i niesprawiedliwych — zachowanych w pamięci u Boga (Jana 5:28, 29; Dzieje 24:15). Skorzysta z tego każdy, kto mimo ataków Szatana i jego nasienia okazał niezłomną prawość, jak również inne osoby, które jeszcze muszą dowieść swego posłuszeństwa. Natomiast w Bożym zwoju życia nigdy nie znajdą się imiona zagorzałych zwolenników Babilonu Wielkiego ani nikogo, kto dalej oddaje cześć bestii (2 Mojżeszowa 32:33; Psalm 86:8-10; Jana 17:3; Objawienie 16:2; 17:5).

Pokój i bezpieczeństwo — płonna nadzieja

10, 11. (a) Co ONZ ogłosiła w roku 1986 i jak na to zareagowano? (b) Ile „rodzin religijnych” zgromadziło się w Asyżu, by modlić się o pokój, i czy Bóg wysłuchuje takich modlitw? Objaśnij to szerzej.

¹⁰ Usiłując dodać otuchy mieszkańcom ziemi, ONZ proklamowała rok 1986 „Międzynarodowym Rokiem Pokoju” i wybrała dla niego hasło: „Chronić pokój i przyszłość ludzkości”. Walczące narody wezwano do złożenia broni co najmniej na rok. Jak zareagowały? Według sprawozdania Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem w samym tylko roku 1986 wojny uśmierciły aż pięć milionów ludzi! Wypuszczono wprawdzie okolicznościowe monety i znaczki pocztowe, ale większość narodów niewiele uczyniła dla krzewienia w owym roku idei pokoju. Niemniej religie świata, które jak zawsze pragnęły pozostawać w dobrych stosunkach z ONZ, w najrozmaitszy sposób postarały się, by ów rok nabrał rozgłosu. W dniu 1 stycznia 1986 roku papież Jan Paweł II wyraził uznanie dla działalności ONZ i poświęcił ten nowy rok pokojowi. A 27 października zgromadził przywódców wielu religii światowych w Asyżu we Włoszech, by modlić się o pokój.

¹¹ Czy Bóg wysłuchuje takich modlitw o pokój? A do którego Boga modlili się ci przywódcy religijni? Gdyby ich zapytać, każda grupa odpowiedziałaby co innego. Czy istnieje więc jakiś panteon milionów bóstw mogących wysłuchiwać i spełniać prośby przedstawiane na rozmaite sposoby? Wielu uczestników tamtego spotkania kierowało modły do Trójcy czczonej w chrześcijaństwie.c Buddyści, hinduiści i inni śpiewali modlitwy do niezliczonej liczby bóstw. Ogółem zebrało się 12 „rodzin religijnych”, reprezentowanych przez takich dostojników, jak anglikański arcybiskup Canterbury, buddyjski dalajlama, rosyjski metropolita prawosławny, prezes tokijskiego Stowarzyszenia Świątyni Sinto, afrykańscy animiści i dwóch Indian amerykańskich, przystrojonych w imponujące pióropusze. Było to, delikatnie mówiąc, barwne grono uczestniczące w efektownym widowisku telewizyjnym. Pewna grupa modliła się nieprzerwanie przez 12 godzin (porównaj Łukasza 20:45-47). Czy jednak którakolwiek z owych modlitw przedarła się przez chmury deszczowe unoszące się nad tym zgromadzeniem? Nie, a to z następujących powodów:

12. Z jakich powodów Bóg nie wysłuchał modłów o pokój, zanoszonych przez przywódców religijnych tego świata?

¹² W przeciwieństwie do tych, którzy ‛chodzą w imieniu Jehowy’, żaden ze wspomnianych przedstawicieli religii nie modlił się do żywego Boga Jehowy, którego imię pojawia się w pierwotnym tekście Biblii około 7000 razy (Micheasza 4:5, NW; Izajasza 42:8, 12).d Jako grupa nie przystępowali do Boga w imieniu Jezusa Chrystusa, a większość nawet weń nie wierzyła (Jana 14:13; 15:16). Nikt z nich nie spełnia tego, co stanowi wolę Bożą na dzień dzisiejszy, nie ogłaszają bowiem, że prawdziwą nadzieją dla ludzkości nie jest ONZ, lecz ustanowione już nad całym światem Królestwo Boże (Mateusza 7:21-23; 24:14; Marka 13:10). Większość reprezentowanych organizacji religijnych była uwikłana w krwawe wojny znane z kart historii, między innymi w obie wojny światowe z naszego stulecia. Bóg oznajmia takim ludziom: „Choćbyście pomnożyli wasze modlitwy, nie wysłucham was, bo na waszych rękach pełno krwi” (Izajasza 1:15; 59:1-3).

13. (a) Dlaczego bardzo znamienne jest to, że światowi przywódcy religijni przyłączają się do ONZ w nawoływaniu do pokoju? (b) Jaki przepowiedziany przez Boga punkt kulminacyjny osiągną wołania o pokój?

¹³ Wiele mówiący jest też fakt, że w tych czasach przywódcy religijni świata przyłączają się do ONZ w nawoływaniu o pokój. Chcieliby wywierać na nią wpływ dla własnych korzyści, zwłaszcza że tylu wiernych odwraca się dziś od religii. Podobnie jak wiarołomni przywódcy starożytnego Izraela, zapowiadają: „Pokój, pokój! — choć nie ma pokoju” (Jeremiasza 6:14). Niewątpliwie ich wołania o pokój będą się nasilać, aż osiągną punkt kulminacyjny, o którym apostoł Paweł powiedział proroczo: „Dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich nagła zagłada, jak bóle na kobietę brzemienną, i nie umkną” (1 Tesaloniczan 5:2, 3).

14. Jaką formę przybierze okrzyk „Pokój i bezpieczeństwo” i kto nie da mu się zwieść?

¹⁴ W naszych czasach politycy mówili o „pokoju i bezpieczeństwie”, nawiązując do różnych ludzkich planów. Czy takie wysiłki przywódców światowych stanowią spełnienie słów z Listu 1 do Tesaloniczan 5:3? A może Paweł mówił tylko o jednym konkretnym wydarzeniu, które ze względu na swój dramatyczny charakter zwróci uwagę całego świata? Proroctwa biblijne często można całkowicie zrozumieć dopiero w trakcie ich spełniania się lub później, musimy więc jeszcze poczekać na odpowiedź na powyższe pytania. Chrześcijanie wiedzą jednak, że bez względu na to, w jakiej mierze narody osiągną pokój i bezpieczeństwo, zasadniczo nic się nie zmieni. Samolubstwo, nienawiść, przestępczość, rozpad rodzin, niemoralność, choroby, smutek i śmierć nadal będą się dawać we znaki. Jeśli więc zdajesz sobie sprawę ze znaczenia wydarzeń światowych i bierzesz pod uwagę prorocze ostrzeżenia Słowa Bożego, ogłoszenie „pokoju i bezpieczeństwa” cię nie zwiedzie (Marka 13:32-37; Łukasza 21:34-36).

[Przypisy]

[Ramka na stronie 250]

Paradoksalny „pokój”

Mimo że ONZ proklamowała rok 1986 Międzynarodowym Rokiem Pokoju, nasilał się samobójczy wyścig zbrojeń. Publikacja World Military and Social Expenditures 1986 (Wydatki na zbrojenia i cele socjalne — 1986) podaje takie oto znamienne szczegóły:

W roku 1986 świat wydał na zbrojenia 900 miliardów dolarów.

Godzinne wydatki na cele wojskowe wystarczyłyby na zaszczepienie 3,5 miliona ludzi umierających rokrocznie wskutek chorób zakaźnych, którym można zapobiec.

Co piąty mieszkaniec ziemi żyje w skrajnym ubóstwie. Za pieniądze wydawane na zbrojenia w ciągu dwóch dni, można by wszystkich tych przymierających głodem ludzi żywić przez rok.

Moc wybuchu broni jądrowej zmagazynowanej na całym świecie jest 160 000 000 razy większa od wybuchu w Czernobylu.

Niektóre bomby jądrowe są przeszło 500 razy potężniejsze niż bomba zrzucona w roku 1945 na Hiroszimę.

Pociski zgromadzone w arsenałach nuklearnych są równoważne milionowi bomb zrzuconych na Hiroszimę. Ich moc wybuchu jest 2700 razy większa od wszystkich bomb użytych podczas drugiej wojny światowej, w której zginęło 38 milionów ludzi.

Wojny wywiązują się częściej i pochłaniają więcej ofiar. W XVIII wieku spowodowały śmierć 4,4 miliona osób, w XIX — 8,3 miliona osób, a w ciągu 86 lat wieku XX — 98,8 miliona osób. Od XVIII wieku liczba ofiar wojen rosła ponad sześć razy szybciej niż liczba ludności świata. W XX wieku każda wojna pociągała za sobą przeciętnie dziesięciokrotnie więcej ofiar śmiertelnych niż w wieku XIX.

[Ilustracje na stronie 247]

Zgodnie z proroctwem o szkarłatnej bestii Liga Narodów znajdowała się podczas drugiej wojny światowej w otchłani, ale odżyła jako Organizacja Narodów Zjednoczonych

[Ilustracje na stronie 249]

Popierając ogłoszony przez ONZ „Rok Pokoju”, przedstawiciele religii świata zanosili w Asyżu mnóstwo hałaśliwych modlitw, ale nikt się nie modlił do żywego Boga, Jehowy

Rozdział 35

Egzekucja Babilonu Wielkiego

1. Jak anioł opisuje szkarłatną bestię i jaka mądrość jest niezbędna do zrozumienia symboli Objawienia?

ANIOŁ kontynuuje opis szkarłatnej bestii, przedstawionej w Objawieniu 17:3, i oznajmia Janowi: „Tutaj wchodzi w grę rozum odznaczający się mądrością: Siedem głów oznacza siedem gór, na wierzchu których siedzi niewiasta. I siedmiu jest królów: pięciu upadło, jeden jest, inny jeszcze nie nadszedł, ale gdy już nadejdzie, ma na krótką chwilę pozostać” (Objawienie 17:9, 10). Anioł udziela tu mądrości z góry, bo tylko dzięki niej można zrozumieć symbole użyte w Objawieniu (Jakuba 3:17). Uzmysławia ona klasie Jana i jej towarzyszom powagę czasów, w których żyjemy. Wzbudza w oddanych sercach docenianie bliskich już wyroków Jehowy i zaszczepia zdrową bojaźń przed Nim. Jak powiada Księga Przypowieści 9:10: „Początkiem mądrości jest bojaźń Pana [Jehowy, NW], a poznanie Świętego — to rozum”. Co wyjawia nam na temat bestii mądrość Boża?

2. Co oznacza siedem głów szkarłatnej bestii i jak rozumieć stwierdzenie, że „pięciu upadło, jeden jest”?

² Siedem głów tej dzikiej bestii oznacza siedem „gór”, czyli siedmiu „królów”. Obu tych terminów używa się w Piśmie Świętym w odniesieniu do mocarstw politycznych (Jeremiasza 51:24, 25; Daniela 2:34, 35, 44, 45). W Biblii wymieniono sześć potęg światowych, mających wpływ na dzieje ludu Bożego, są to: Egipt, Asyria, Babilon, Medo-Persja, Grecja i Rzym. Do chwili, kiedy Jan otrzymał Objawienie, pięć z nich już powstało i przeminęło, natomiast Rzym dalej był potężnym mocarstwem światowym. Bardzo dobrze ujmują to słowa: „Pięciu upadło, jeden jest”. Ale co z ‛innym królem’, który miał nadejść?

3. (a) W jaki sposób doszło do podziału cesarstwa rzymskiego? (b) Jak potoczyły się wydarzenia na Zachodzie? (c) Co można powiedzieć o Świętym Cesarstwie Rzymskim?

³ Cesarstwo rzymskie przetrwało Jana o setki lat, a nawet jeszcze się rozrastało. W roku 330 cesarz Konstantyn przeniósł stolicę z Rzymu do Bizancjum, którego nazwę zmienił na Konstantynopol. W roku 395 cesarstwo rzymskie rozpadło się na część wschodnią i zachodnią. W roku 410 Rzym został zdobyty przez Alaryka, króla Wizygotów (był to lud germański, który przyjął ariańską odmianę „chrześcijaństwa”). Plemiona germańskie (również zaliczające się do „chrześcijańskich”) podbiły Hiszpanię i znaczną część terenów podległych Rzymowi w północnej Afryce. Następne stulecia to dla Europy burzliwy okres wstrząsów i przemian. Na Zachodzie pojawili się sławni cesarze, tacy jak Karol Wielki, który w IX wieku zawarł sojusz z papieżem Leonem III, oraz Fryderyk II, sprawujący rządy w XIII wieku. Ale chociaż ich państwo nazwano Świętym Cesarstwem Rzymskim, obejmowało obszar nieporównanie mniejszy niż dawne cesarstwo rzymskie u szczytu potęgi. Było to nie tyle nowe mocarstwo, ile kontynuacja czy też restauracja tamtego starożytnego imperium.

4. Jakie sukcesy odniosło cesarstwo wschodnie, ale co się stało ze znaczną częścią byłych prowincji starożytnego Rzymu w północnej Afryce, Hiszpanii i Syrii?

⁴ Między cesarstwem wschodnim, ze stolicą w Konstantynopolu, a cesarstwem zachodnim panowały dość napięte stosunki. W VI wieku cesarz Wschodu Justynian I zdołał na nowo podbić znaczną część północnej Afryki, a także wtargnął do Hiszpanii i Italii. W VII wieku Justynian II odzyskał dla cesarstwa Macedonię, zajętą przez plemiona słowiańskie. Jednakże przed upływem VIII wieku spore obszary Afryki Północnej, Hiszpanii oraz Syrii, należące niegdyś do starożytnego imperium rzymskiego, dostały się pod panowanie nowo powstałego mocarstwa muzułmańskiego i w ten sposób znalazły się poza zasięgiem zarówno Konstantynopola, jak i Rzymu.

5. Dlaczego ostatni ślad po cesarstwie rzymskim zniknął z areny światowej dopiero po wielu wiekach, mimo iż Rzym upadł już w roku 410?

⁵ Sam Konstantynopol przetrwał nieco dłużej. Oparł się wielu atakom Persów, Arabów, Bułgarów i Rosjan, aż w roku 1203 uległ zdobywcom — nie byli nimi wszakże muzułmanie, lecz krzyżowcy z Zachodu. W roku 1453 został jednak podbity przez muzułmańskiego władcę Mehmeda II i wkrótce stał się stolicą imperium Turków osmańskich. Chociaż więc Rzym upadł w roku 410, minęło jeszcze wiele stuleci, zanim z areny świata zniknęły wszelkie pozostałości cesarstwa rzymskiego. Ale nawet wówczas jego wpływ można było dostrzec w „chrześcijańskich” państwach wspartych na papiestwie rzymskim lub na wschodnich kościołach prawosławnych.

6. Jakie nowe państwa pojawiły się na mapie świata i które z nich doszło do największej potęgi?

⁶ Jednakże przed upływem XIV wieku pewne kraje urosły do rangi zupełnie nowych mocarstw. Wprawdzie niektóre z nich powstały na terenie dawnych kolonii Rzymu, ale nie stanowiły jedynie przedłużenia cesarstwa rzymskiego. Portugalia, Hiszpania, Francja i Holandia stały się potęgami kolonialnymi. Największe sukcesy odniosła jednak Anglia: Zbudowała potężne imperium, nad którym „słońce nigdy nie zachodziło” i które w tym czy innym okresie dziejów obejmowało sporą część Ameryki Północnej, Afryki, Indii i Azji Południowo-wschodniej, a także południowe obszary Oceanu Spokojnego.

7. Jak powstało pewne dwuczłonowe mocarstwo światowe i jak długo według słów Jana będzie istnieć ta siódma „głowa”, czyli potęga światowa?

⁷ U schyłku XVIII wieku część kolonii w Ameryce Północnej, które już wcześniej oderwały się od Wielkiej Brytanii, utworzyła niezależne Stany Zjednoczone Ameryki. Stosunki polityczne między nowym państwem a byłą macierzą nie układały się najlepiej, ale pierwsza wojna światowa zmusiła oba kraje do przyznania, że łączy je wspólny interes, i scementowała ich szczególny związek. W ten sposób powstało swego rodzaju dwuczłonowe mocarstwo, na które składają się Stany Zjednoczone Ameryki, będące obecnie najzamożniejszym państwem na ziemi, oraz Wielka Brytania — kolebka najrozleglejszego imperium świata. Oto siódma „głowa”, czyli potęga światowa, która dotrwała do czasu końca i na której obszarze pojawili się nowożytni świadkowie na rzecz Jehowy. W porównaniu z długim panowaniem szóstej głowy, siódma głowa pozostanie tylko „na krótką chwilę”, dopóki Królestwo Boże nie unicestwi wszystkich bytów państwowych.

Dlaczego nazywana ósmym królem?

8, 9. Jak anioł nazywa symboliczną szkarłatną bestię i pod jakim względem wywodzi się ona „z tych siedmiu”?

⁸ Dalej anioł wyjaśnia Janowi: „A bestia, która była, lecz jej nie ma, sama też jest ósmym królem, ale wywodzi się z tych siedmiu i odchodzi na zagładę” (Objawienie 17:11). Symboliczna szkarłatna bestia „wywodzi się” z siedmiu głów, to znaczy zawdzięcza im swe istnienie, powstała bowiem z głów pierwszej bestii — tej, która ‛występuje z morza’, a której wizerunkiem jest szkarłatna bestia. Jak to rozumieć? Otóż w roku 1919 przewodnią głową bestii było mocarstwo anglo-amerykańskie. Poprzednie sześć imperiów wyobrażonych przez głowy upadło, a na dominującą pozycję wysunęła się ta dwuczłonowa potęga. Owa siódma głowa, jako teraźniejszy przedstawiciel następujących po sobie mocarstw światowych, była inicjatorką utworzenia Ligi Narodów, a obecnie w dalszym ciągu jest głównym propagatorem oraz podporą finansową ONZ. Tym samym szkarłatna bestia — czyli ósmy król — mówiąc symbolicznie, „wywodzi się” z siedmiu głów. Przy takim ujęciu sprawy widać harmonię między twierdzeniem, że bestia ta wywodzi się z siedmiu głów, a wcześniejszym objawieniem, według którego zwierzę mające dwa rogi jak baranek (anglo-amerykańska potęga światowa, czyli siódma głowa pierwotnej bestii) usilnie zachęcało do sporządzenia wizerunku bestii i dało mu życie (Objawienie 13:1, 11, 14, 15).

⁹ Co więcej, oprócz Wielkiej Brytanii do Ligi Narodów należały jeszcze inne kraje będące niegdyś kolebkami mocarstw wyobrażonych przez pozostałe głowy bestii, mianowicie Grecja, Iran (Persja) i Włochy (Rzym). W końcu w skład wizerunku bestii weszły także inne państwa, utworzone na obszarach podlegających poprzednim sześciu imperiom światowym. Również w tym sensie można powiedzieć, iż szkarłatna bestia wywodzi się z siedmiu potęg światowych.

10. (a) Dlaczego można twierdzić, że szkarłatna bestia „sama też jest ósmym królem”? (b) Jak przywódca radziecki wyraził poparcie dla ONZ?

¹⁰ Zwróćmy uwagę, że szkarłatna bestia „sama też jest ósmym królem”. A zatem nowożytna ONZ ma przypominać rząd światowy. Czasami tak właśnie działała, angażowała bowiem siły zbrojne do rozwiązywania sporów międzynarodowych — na przykład w Korei, na Półwyspie Synajskim, w niektórych krajach afrykańskich oraz w Libanie. Jednakże organizacja ta jest tylko wizerunkiem króla. Podobnie jak wizerunek religijny, posiada jedynie takie rzeczywiste wpływy i władzę, jakich zechcą jej udzielić ci, którzy ją powołali do istnienia i oddają jej cześć. Owa symboliczna bestia niekiedy sprawia wrażenie słabej, ale nigdy nie podupadła tak dalece, jak Liga Narodów, którą gremialnie porzucili członkowie o dyktatorskich zapędach, wskutek czego stoczyła się w otchłań (Objawienie 17:8). W roku 1987 znany przywódca radziecki, mimo diametralnie odmiennych poglądów w innych dziedzinach, przyłączył się do papieża w wyrażaniu poparcia dla ONZ. Nawoływał nawet do utworzenia „kompleksowego systemu bezpieczeństwa międzynarodowego”, opartego na ONZ. Jak niebawem dowie się Jan, nadejdzie czas, gdy ONZ przystąpi do działania ze znaczną władzą. A potem ona sama ‛odejdzie na zagładę’.

Dziesięciu królów na jedną godzinę

11. Co anioł Jehowy mówi o dziesięciu rogach symbolicznej szkarłatnej bestii?

¹¹ W poprzednim rozdziale Objawienia opisano, jak szósty i siódmy anioł wylali czasze gniewu Bożego. Następnie dowiedzieliśmy się, że królowie ziemi są zgromadzani na wojnę Bożą w Armagedonie i że „przypomniano wobec Boga o metropolii Babilonie Wielkim” (Objawienie 16:1, 14, 19). Teraz dowiemy się bardziej szczegółowo, jak zostaną na niej wykonane wyroki Boże. Posłuchajmy ponownie, co mówi Janowi anioł Jehowy: „A dziesięć rogów, które ujrzałeś, oznacza dziesięciu królów, którzy jeszcze nie otrzymali królestwa, lecz na jedną godzinę otrzymują władzę jako królowie wraz z bestią. Ci mają jedną myśl i dlatego dają bestii swą moc i władzę. Ci stoczą bitwę z Barankiem, ale Baranek ich zwycięży, ponieważ jest Panem panów i Królem królów. Zwyciężą też ci, którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni” (Objawienie 17:12-14).

12. (a) Kogo lub co wyobraża dziesięć rogów? (b) Co to znaczy, że symboliczne dziesięć rogów ‛jeszcze nie otrzymało królestwa’? (c) W jakim sensie symboliczne dziesięć rogów ma dziś „królestwo” i na jak długo?

¹² Dziesięć rogów wyobraża wszystkie mocarstwa polityczne, które obecnie dzierżą władzę na świecie i popierają wizerunek bestii. Bardzo niewiele teraźniejszych państw było znanych w czasach Jana, a jeśli nawet istniały, co odnosi się na przykład do Egiptu i Persji (Iranu), mają teraz całkowicie odmienny kształt polityczny. A zatem w I wieku ‛dziesięć rogów jeszcze nie otrzymało królestwa’, lecz dziś, w dniu Pańskim, mają one „królestwo”, czyli władzę polityczną. Wraz z upadkiem wielkich imperiów kolonialnych powstało wiele nowych państw, zwłaszcza po drugiej wojnie światowej. Zarówno one, jak i dłużej istniejące mocarstwa będą panować z bestią przez krótki okres — tylko „jedną godzinę” — aż Jehowa położy w Armagedonie kres wszelkiej władzy świeckiej.

13. Pod jakim względem dziesięć rogów jest „jednej myśli” i o jakiej postawie wobec Baranka to świadczy?

¹³ Jedną z najpotężniejszych sił pobudzających dzisiaj dziesięć rogów do czynu jest nacjonalizm. Są „jednej myśli”, gdy przedkładają suwerenność swych państw nad uznanie Królestwa Bożego. Utrzymanie pokoju na świecie i tym samym zagwarantowanie własnego istnienia było głównym powodem ich przystąpienia do Ligi Narodów i ONZ. Postawa taka potwierdza, że rogi te przeciwstawią się Barankowi, „Panu panów i Królowi królów”, ponieważ zgodnie z postanowieniem Jehowy miejsce wszystkich tych królestw już wkrótce zajmie Jego Królestwo pod panowaniem Jezusa Chrystusa (Daniela 7:13, 14; Mateusza 24:30; 25:31-33, 46).

14. Jak to możliwe, by władcy światowi walczyli z Barankiem, i jaki będzie tego wynik?

¹⁴ Oczywiście władcy tego świata nie mogą nic uczynić samemu Jezusowi. Znajduje się w niebie, daleko poza ich zasięgiem. Ale jego bracia, pozostali członkowie nasienia niewiasty, przebywają jeszcze na ziemi i stanowią na pozór łatwy cel ataków (Objawienie 12:17). Wiele rogów dowiodło już nieprzejednanej wrogości wobec nich, a tym samym toczyło bitwę z Barankiem (Mateusza 25:40, 45). Wkrótce jednak nadejdzie czas, gdy Królestwo Boże „zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa” (Daniela 2:44). Jak się przekonamy, królowie ziemi stoczą wtedy z Barankiem bój na śmierć i życie (Objawienie 19:11-21). Dowiedzieliśmy się już wystarczająco dużo, by zdać sobie sprawę, iż narody nie mogą liczyć na zwycięstwo. Chociaż są „jednej myśli” ze szkarłatną bestią, czyli ONZ, nie zdołają pokonać wielkiego „Pana panów i Króla królów” ani tych, „którzy są z nim powołani i wybrani, i wierni”, a do których zaliczają się też jego namaszczeni duchem naśladowcy przebywający jeszcze na ziemi. Ci słudzy Boży także zwyciężą dzięki zachowaniu niezłomnej prawości, stanowiącej odpowiedź na nikczemne oskarżenia Szatana (Rzymian 8:37-39; Objawienie 12:10, 11).

Spustoszenie nierządnicy

15. Co anioł mówi o nierządnicy oraz o tym, jak się do niej odnosi i jak ją potraktuje dziesięć rogów i bestia?

¹⁵ Nie tylko lud Boży jest przedmiotem nienawiści dziesięciu rogów. Anioł znowu kieruje uwagę Jana na nierządnicę: „I mówi do mnie: ‚Wody, które ujrzałeś, gdzie siedzi nierządnica, oznaczają ludy i rzesze, i narody, i języki. A dziesięć rogów, które ujrzałeś, i bestia — ci znienawidzą nierządnicę i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i zjedzą jej ciało, i doszczętnie spalą ją ogniem’” (Objawienie 17:15, 16).

16. Dlaczego Babilon Wielki nie będzie mógł liczyć na ochronę i poparcie ze strony swych wód, gdy zostanie zaatakowany przez rządy?

¹⁶ Podobnie jak starożytny Babilon polegał na obronnych walorach swych wód, tak Babilon Wielki liczy dziś na nieprzebrane tłumy wyznawców, czyli na „ludy i rzesze, i narody, i języki”. Anioł całkiem słusznie zwraca na nie naszą uwagę przed zrelacjonowaniem pewnych wstrząsających wydarzeń: Oto ziemskie rządy wystąpią przeciw Babilonowi Wielkiemu. Co uczynią wtedy wszystkie te „ludy i rzesze, i narody, i języki”? Słudzy Boży już teraz ostrzegają Babilon Wielki, że wody Eufratu opadną (Objawienie 16:12). W końcu zupełnie wyschną. Nie zdołają zapewnić odrażającej starej nierządnicy żadnej skutecznej ochrony, gdy będzie jej najbardziej potrzebowała (Izajasza 44:27; Jeremiasza 50:38; 51:36, 37).

17. Dlaczego bogactwa Babilonu Wielkiego nie zdołają go ocalić? (b) Jaki niechlubny koniec spotka Babilon Wielki? (c) Kto jeszcze prócz dziesięciu rogów, czyli poszczególnych narodów, bierze udział w niszczeniu Babilonu Wielkiego?

¹⁷ Niezmierzone bogactwa materialne z pewnością nie ocalą Babilonu Wielkiego. Mogą nawet przyśpieszyć jego zagładę, z wizji wynika bowiem, że gdy bestia i dziesięć rogów wywrą swą nienawiść na nierządnicy, zedrą z niej królewskie szaty i wszystkie klejnoty. Zrabują jej bogactwa. „Sprawią, że będzie (...) naga”, i odsłonią jej rzeczywiste, odrażające oblicze. Jakież to będzie spustoszenie! Koniec, jaki jej zgotują, również trudno nazwać chlubnym. Zgładzą ją i „zjedzą jej ciało”, pozostawiając jedynie martwy szkielet. Na ostatek „doszczętnie spalą ją ogniem”. Zostanie wydana na pastwę płomieni niczym nosiciel zarazy i nie będzie nawet mieć przyzwoitego pogrzebu! Tego szaleńczego dzieła zniszczenia wielkiej nierządnicy dokonają nie tylko narody, wyobrażone przez dziesięć rogów, lecz także „bestia” oznaczająca ONZ. Usankcjonuje ona zagładę religii fałszywej. Spośród przeszło 165 państw należących do ONZ większość sposobem głosowania dowiodła już swego wrogiego stosunku do religii, zwłaszcza do chrześcijaństwa.

18. (a) Co świadczy o tym, że wystąpienie narodów przeciw religii babilońskiej jest możliwe? (b) Co będzie zasadniczym powodem frontalnego ataku na wielką nierządnicę?

¹⁸ Dlaczego narody tak brutalnie potraktują swą dawną metresę? Niezbyt odległa przeszłość poświadcza, że takie wystąpienie przeciw religii babilońskiej jest możliwe. Oficjalny sprzeciw sfer rządzących wydatnie ograniczył wpływy religii na przykład w byłym Związku Radzieckim i w Chinach. W protestanckiej części Europy powszechna obojętność i wątpliwości opróżniły kościoły i religia jest tam właściwie martwa. Rozległe imperium katolickie rozdzierają bunty i zwady, których nie potrafi uśmierzyć papież-wędrowiec. Nie zapominajmy jednak, że ów zapamiętały, ostateczny atak na Babilon Wielki jest wyrazem nieodwołalnego wyroku Bożego wydanego na wielką nierządnicę.

Urzeczywistnienie myśli Bożej

19. (a) Dlaczego sąd Jehowy nad odstępczym Jeruzalem w roku 607 p.n.e. stanowi trafną ilustrację wykonania Jego wyroku na wielkiej nierządnicy? (b) Co zapowiada na nasze czasy spustoszenie i wyludnienie Jeruzalem w roku 607 p.n.e.?

¹⁹ W jaki sposób Jehowa wykona ten wyrok? Można to ukazać na przykładzie działań, jakie w starożytności przedsięwziął przeciw swemu odstępczemu ludowi, o którym powiedział: „U proroków Jeruzalemu widziałem zgrozę: Cudzołożą i postępują kłamliwie, i utwierdzają złoczyńców w tym, aby żaden nie odwrócił się od swojej złości; toteż wszyscy stali się dla mnie jak Sodoma, a jego mieszkańcy jak Gomora” (Jeremiasza 23:14). W roku 607 p.n.e. Jehowa posłużył się Nabuchodonozorem, by z tej stolicy praktykującej cudzołóstwo duchowe ‛zewlec szaty i zabrać wspaniałe jej klejnoty, i pozostawić ją nagą i gołą’ (Ezechiela 23:4, 26, 29). Ówczesne Jeruzalem było pierwowzorem dzisiejszego chrześcijaństwa, któremu wraz z pozostałymi religiami fałszywymi Jehowa wymierzy podobną karę, o czym Jan już się przekonał we wcześniejszych wizjach. Od roku 607 p.n.e. Jeruzalem było opustoszałe i wyludnione, co ukazuje, jak będzie wyglądać chrześcijaństwo, gdy zostanie odarte z bogactw i haniebnie obnażone. Nie lepiej powiedzie się zresztą pozostałej części Babilonu Wielkiego.

20. (a) Jak Jan wskazuje na to, że Jehowa znowu użyje do wykonania wyroku władców ziemskich? (b) Na czym polega Boża „myśl”? (c) W jaki sposób państwa wykonają swą „jedną myśl”, ale czyja myśl naprawdę się urzeczywistni?

²⁰ Jehowa znowu posługuje się do wykonania wyroku ziemskimi władcami. „Bo Bóg włożył to do ich serc, żeby wykonali jego myśl, a zarazem wykonali swoją jedną myśl, dając swe królestwo bestii, aż się spełnią słowa Boga” (Objawienie 17:17). Na czym polega Boża „myśl”? Na doprowadzeniu do tego, by wykonawcy wyroku połączyli swe siły celem doszczętnego zniszczenia Babilonu Wielkiego. Oczywiście atakujący go władcy będą chcieli zrealizować własną „jedną myśl”. Będą uważać, iż wystąpienie przeciw wielkiej nierządnicy leży w ich nacjonalistycznym interesie. Mogą uznać dalsze istnienie zorganizowanej religii w obrębie ich granic jako zagrożenie dla swej suwerenności. W rzeczywistości jednak wszystkim będzie kierować Jehowa, toteż wykonają Jego myśl, niszcząc za jednym zamachem Jego odwieczną, cudzołożną nieprzyjaciółkę! (Porównaj Jeremiasza 7:8-11, 34).

21. Co narody niewątpliwie uczynią z ONZ, żeby jako szkarłatna bestia mogła zniszczyć Babilon Wielki?

²¹ Narody wykorzystają więc szkarłatną bestię, ONZ, do zniszczenia Babilonu Wielkiego. Nie będą działać z własnej inicjatywy, Jehowa bowiem włoży to do ich serc, by „zarazem wykonali swoją jedną myśl, dając swe królestwo bestii”. Kiedy nadejdzie czas, narody najwyraźniej dostrzegą potrzebę wzmocnienia ONZ. Zaopatrzą ją niejako w kły i pazury, przekazując jej wszelką swą władzę i moc, aby mogła wystąpić przeciw religii fałszywej i skutecznie z nią walczyć, „aż się spełnią słowa Boga”. W ten sposób nastąpi ostateczny koniec tej starej nierządnicy. Cóż to będzie za ulga!

22. (a) Na co wskazują słowa, którymi w Objawieniu 17:18 anioł kończy swe świadectwo? (b) Jak Świadkowie Jehowy reagują na wyjawienie tej tajemicy?

²² Jakby dla podkreślenia, że Jehowa na pewno wykona wyrok na ogólnoświatowym imperium religii fałszywej, anioł kończy swe świadectwo słowami: „A niewiasta, którą ujrzałeś, oznacza wielką metropolię mającą królestwo nad królami ziemi” (Objawienie 17:18). Podobnie jak Babilon w czasach Belsazara, Babilon Wielki został „zważony na wadze i znaleziony lekkim” (Daniela 5:27). Wyrok zostanie wykonany szybko i nieodwracalnie. A w jaki sposób Świadkowie Jehowy reagują na rozwikłanie tajemnicy wiążącej się z wielką nierządnicą i szkarłatną bestią? Gorliwie zwiastują dzień sądu Jehowy, udzielając ‛uprzejmych odpowiedzi’ szczerym poszukiwaczom prawdy (Kolosan 4:5, 6; Objawienie 17:3, 7). Następny rozdział ukaże, iż wszyscy pragnący ocaleć podczas wykonywania wyroku na wielkiej nierządnicy muszą zacząć działać — i to natychmiast!

[Ilustracje na stronie 252]

Siedem kolejnych potęg światowych

EGIPT

ASYRIA

BABILON

MEDO-PERSJA

GRECJA

RZYM

ANGLO-AMERYKA

[Ilustracja na stronie 254]

„Sama też jest ósmym królem”

[Ilustracja na stronie 255]

Odwróciwszy się plecami do Baranka, „dają bestii swą moc i władzę”

[Ilustracja na stronie 257]

Chrześcijaństwo, stanowiące główną część Babilonu Wielkiego, będzie obrócone w perzynę, jak starożytne Jeruzalem

Rozdział 36

Spustoszenie wielkiego miasta