Co ciekawe, nie rozumiał on, dlaczego dotknęły go nieszczęścia. Nie wiedział, że Szatan oskarżył go o obłudę, twierdząc, iż służy Bogu z samolubnych pobudek i dla ocalenia własnej skóry skwapliwie wyrzeknie się prawego postępowania. Chcąc dowieść, że Szatan nie miał racji, Bóg dopuścił, by na Joba spadły ciężkie doświadczenia (Joba 1:6-12; 2:1-8).

Wtedy pojawiło się trzech fałszywych przyjaciół. Rozmyślnie wypaczali mierniki i zamierzenie Boże. Nawet żona Joba, również nieświadoma podniesionej kwestii, nie potrafiła dodać mężowi otuchy, gdy tak bardzo tego potrzebował (Joba 2:9-13). Ale Job nie zachwiał się. „Mojej niewinności będę bronił aż do śmierci. Podtrzymuję moją sprawiedliwość i nie puszczę jej; moje sumienie nie potępia żadnego mojego dnia” (Joba 27:5, 6).

Wspaniały przykład Joba oraz prawe postępowanie wielu innych wiernych mężczyzn i kobiet, wspomnianych w Biblii, dowiodły, że Szatan jest kłamcą.

Prawość a chrześcijańska służba Boża

Czy Jehowa przykłada tak wielką wagę do prawości jedynie dla własnej satysfakcji? Nie. Ma ona nader istotne znaczenie dla nas, ludzi. To dla naszego dobra Jezus nawoływał, byśmy ‛miłowali Jehowę, naszego Boga, całym sercem i całą duszą, i całym umysłem’. Jest to rzeczywiście „największe i pierwsze przykazanie”, którego musi przestrzegać każdy, kto chce okazać się człowiekiem prawym (Mateusza 22:36-38). Co się z tym wiąże i jakie przynosi korzyści?

Człowiek prawy zasługuje na zaufanie nie tylko bliźnich, ale co ważniejsze, także Boga. Jego postępowanie świadczy o czystości serca, o tym, że nie ma w nim obłudy. Nie jest przewrotny ani sprzedajny. Apostoł Paweł tak to ujął: „Wyrzekliśmy się rzeczy skrytych, których należy się wstydzić, i nie postępujemy przebiegle ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz przez ujawnienie prawdy polecamy siebie przed obliczem Boga sumieniu każdego człowieka” (2 Koryntian 4:2).

Zauważ, że Paweł wspomina o sprawach związanych z chrześcijańską służbą Bożą. Czyż chrześcijański kaznodzieja może usługiwać innym, jeśli nie ma czystych rąk, jeśli nie jest człowiekiem prawym? Za odpowiedź niech posłuży przykład pewnego opata z Irlandii, który ostatnio ustąpił ze stanowiska. Przyznał, że „dopuścił, by pewien duchowny

‛Potrzebujemy uczciwych ludzi’

UCZCIWOŚĆ należy w dzisiejszym świecie do rzadkości. Ale stanowi podstawową cechę wymaganą od chrześcijan. Paweł napisał: „We wszystkim pragniemy postępować uczciwie” (Hebrajczyków 13:18). Właśnie do tego dążyła Wilma, głosicielka Świadków Jehowy mieszkająca w Faenzy we Włoszech.

Dziennik Il Resto del Carlino informuje, że Wilma znalazła w pobliżu supermarketu w swoim mieście portfel z dużą sumą pieniędzy i „bez wahania” zaniosła go na policję, by mógł wrócić do właściciela.

Kiedy wiadomość o tym dotarła do burmistrza, natychmiast wysłał Wilmie krótkie podziękowanie. „W imieniu miasta z całego serca dziękuję za Pani szlachetny gest” — napisał. „Nasze słynne miasto Faenza potrzebuje dobrych i uczciwych ludzi”.

Bez względu na to, czy nasze dobre uczynki staną się jawne, czy nie, zawsze powinniśmy postępować uczciwie. Zgodnie z zachętą z Pisma Świętego „usiłujemy czynić dobrze nie tylko wobec Boga, ale także wobec ludzi” (2 Koryntian 8:21, Dąbrowski).