(Mateusza 6:12, 14; Łukasza 11:4). A na kilka dni przed śmiercią dodał: „Gdy stoicie i modlicie się, przebaczcie, cokolwiek macie przeciw komuś, żeby wasz Ojciec, który jest w niebiosach, także wam przebaczył wasze wykroczenia” (Marka 11:25).

22, 23. Jak gotowość do wybaczania może wpłynąć na naszą przyszłość?

²² Tak więc nasze widoki na dalsze dostępowanie przebaczenia Bożego w dużym stopniu zależą od tego, czy sami chętnie wybaczamy naszym braciom. Kiedy między chrześcijanami dojdzie do nieporozumienia, zadaj sobie pytanie: „Czy uzyskanie przebaczenia Bożego nie jest daleko ważniejsze od wykazania bratu (lub siostrze), że popełnił nietakt, uraził mnie lub w inny sposób dał wyraz swej niedoskonałości?” Odpowiedź jest oczywista.

²³ Co jednak wtedy, gdy nie chodzi o osobistą urazę czy inny pomniejszy problem, lecz o coś dużo poważniejszego? I do jakich sytuacji odnosi się rada Jezusa z Ewangelii według Mateusza 18:15-18? Na pytania te odpowiemy w dalszej części naszych rozważań.

Możesz pozyskać swego brata

„Idź i jego winę odsłoń między tobą a nim samym. Jeśli cię posłucha, pozyskałeś swego brata” (MATEUSZA 18:15).

1, 2. Jakiej praktycznej rady w sprawie przewinień udzielił Jezus?

NIESPEŁNA rok przed końcem swej służby Jezus udzielił swoim uczniom ważnych lekcji. Można je znaleźć w 18 rozdziale Ewangelii według Mateusza. Najpierw wskazał na konieczność ukorzenia się jak dziecko. Następnie podkreślił, że należy unikać gorszenia „jednego z tych małych”, a jeśli któryś z nich zbłądzi, trzeba starać się mu pomóc, aby nie zginął. Potem podał cenną, praktyczną radę dotyczącą rozwiązywania nieporozumień między chrześcijanami.

² Zapewne przypominasz sobie jego słowa: „Jeśli zaś twój brat popełni grzech, idź i jego winę odsłoń między tobą a nim samym. Jeśli cię posłucha, pozyskałeś swego brata. Ale jeśli nie posłucha, weź ze sobą jeszcze jednego lub dwóch, aby każda sprawa mogła być potwierdzona ustami dwóch lub trzech świadków. Jeżeli ich nie posłucha, powiedz zborowi. Jeśli nie posłucha nawet zboru, niech będzie dla ciebie po prostu jak człowiek z narodów i jak poborca podatkowy” (Mateusza 18:15-17). Kiedy i z jakim nastawieniem powinno się korzystać z tej rady?

3. Jak na ogół należy traktować cudze błędy?

³ W poprzednim artykule wykazano, iż wszyscy jesteśmy niedoskonali i łatwo popełniamy błędy, toteż musimy pracować nad gotowością do przebaczania. Bywa to konieczne zwłaszcza wtedy, gdy nas zabolą słowa bądź czyny współchrześcijanina (1 Piotra 4:8). Często najlepiej jest po prostu przejść nad tym do porządku — wybaczyć i zapomnieć. Możemy to uznać za swój wkład w zachowanie