Masz prawo do własnych przekonań

Jak większość ludzi, zapewne cenisz sobie prawo do własnych przekonań. Korzystając z niego, sześć miliardów mieszkańców ziemi stworzyło zdumiewającą różnorodność poglądów. Odmienne zapatrywania — podobnie jak widoczne w dziełach stwórczych bogactwo kolorów, kształtów, struktur, smaków, zapachów oraz dźwięków — na ogół uatrakcyjniają i uprzyjemniają życie. Takie urozmaicenie naprawdę może mu dodać uroku (Psalm 104:24).

TRZEBA jednak przejawiać ostrożność. Niektóre przekonania są nie tylko inne, ale i niebezpieczne. Na przykład w początkach XX wieku pewni ludzie nabrali przeświadczenia, że Żydzi oraz masoni zamierzają „zniszczyć cywilizację chrześcijańską i ustanowić wspólne rządy nad światem”. Jednym ze źródeł tej opinii był antysemicki dokument zatytułowany Protokoły Mędrców Syjonu. Głosił on, jakoby w zakres tych planów wchodziło popieranie wygórowanych podatków, przemysłu zbrojeniowego oraz tworzenie monopoli, aby „jednym ciosem zniszczyć pogańskie bogactwo”. Owe podstępne działania rzekomo obejmowały również manipulowanie szkolnictwem, by „zamienić pogan w bezmyślne bestie”, a nawet budowanie kolei podziemnych łączących miasta stołeczne, żeby starszyzna żydowska mogła „wziąć górę nad przeciwnikami i rozbić ich w pył”.

Były to rzecz jasna kłamstwa mające rozniecić antysemityzm. „Te niedorzeczności”, mówi Mark Jones z Muzeum Brytyjskiego, „rozeszły się z Rosji”, gdzie po raz pierwszy pojawiły się w pewnym artykule prasowym w roku 1903. Dnia 8 maja 1920 roku wspomniany dokument ukazał się w londyńskim dzienniku The Times. Przeszło rok później został na jego łamach zdementowany, ale zdążył już narobić szkód. „Takie kłamstwa”, wyjaśnia pan Jones, „trudno powstrzymać”. Gdy zyskają akceptację ludzi, rodzą wiele bardzo wrogich, trujących i niebezpiecznych przekonań, które jak dowodzi historia XX wieku, często pociągają za sobą tragiczne konsekwencje (Przysłów 6:16-19).

Przekonanie a prawda

Oczywiście do powstania błędnych poglądów niekonieczne są kłamstwa. Czasami po prostu można coś źle zrozumieć. Ileż to ludzi poniosło przedwczesną śmierć, robiąc rzeczy, które uważali za słuszne! Nierzadko też wierzymy w coś tylko dlatego, że tak chcemy. Jak zauważył pewien profesor, nawet naukowcy „często zakochują się we własnych koncepcjach”. Przesłaniają im one zdrowy rozsądek, toteż niektórzy przez całe życie na darmo próbują znaleźć potwierdzenie dla swych mylnych teorii (Jeremiasza 17:9).

Podobnie jest z przekonaniami religijnymi — istnieją w nich ogromne sprzeczności (1 Tymoteusza 4:1; 2 Tymoteusza 4:3, 4). Jedna osoba głęboko wierzy w Boga. Zdaniem drugiej wiara to nonsens. Jeden utrzymuje, iż ludzie mają nieśmiertelną duszę, żyjącą nawet po śmierci ciała. Kto inny zaś twierdzi, że z chwilą zgonu człowiek całkowicie przestaje istnieć. Oczywiście takie przeciwstawne poglądy nie mogą być wszystkie prawdziwe. Czyż więc nie byłoby mądrze nabrać pewności, że podstawą naszych przekonań jest obiektywna prawda, a nie to, w co po prostu chcemy wierzyć? (Przysłów 1:5). Jak tego dokonać? Zagadnienie to przeanalizujemy w następnym artykule.

[Ilustracja na stronie 3]

Artykuł z 1921 roku demaskujący „Protokoły Mędrców Syjonu”

Na czym opierasz swoje przekonania?

Według pewnego słownika wierzyć to „uznawać coś za prawdę”. Proklamowana przez ONZ Powszechna deklaracja praw człowieka gwarantuje każdemu „prawo wolności myśli, sumienia i wyznania”. Prawo to obejmuje „swobodę zmiany wyznania lub wiary”, jeśli dana osoba tego pragnie.

DLACZEGO jednak ktoś miałby chcieć zmienić wyznanie bądź wiarę? „Mam własne przekonania i jestem z nich zadowolony” — powie niejeden. Zdaniem wielu nawet błędne poglądy raczej nikomu nie zaszkodzą. Na przykład człowiek, który wierzy, że ziemia jest płaska, prawdopodobnie nie wyrządzi tym szkody sobie ani innym. „Trzeba po prostu pogodzić się z faktem, że ktoś ma odmienne zdanie” — mawia ten i ów. Ale czy zawsze jest to mądre? Czy tak właśnie postąpiłby lekarz, gdyby jakiś jego kolega po fachu wciąż uważał, że po sekcji zwłok może pójść z kostnicy prosto na oddział szpitalny badać chorych?

Jeśli chodzi o błędne przekonania religijne, to jak wynika z historii, wyrządzają one wielkie szkody. Zastanów się nad okropnościami, które się działy w średniowieczu podczas tak zwanych świętych krucjat, kiedy to przywódcy religijni „zachęcali chrześcijańskich fanatyków do bezlitosnej przemocy”. Albo pomyśl o współczesnych „chrześcijańskich” uczestnikach pewnej niedawnej wojny domowej, którzy „niczym średniowieczni rycerze, mający na rękojeściach mieczy wypisane imiona świętych, naklejali na kolbach swych karabinów obrazki Najświętszej Panny”. Wszyscy ci fanatycy uważali, że mają rację. A przecież zarówno te, jak i inne walki na tle religijnym były czymś potwornym.

Skąd się bierze tyle zamieszania i konfliktów? Otóż stąd, że jak mówi Biblia, Szatan Diabeł „wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię” (Objawienie 12:9; 2 Koryntian 4:4; 11:3). Apostoł Paweł ostrzegł, iż wielu religijnych ludzi zostanie niestety ‛doprowadzonych do zguby’, ponieważ zwiedzie ich Szatan ‛różnymi cudami i dziwami’. Owi ludzie, jak powiedział Paweł, ‛nie pokochają prawdy, która mogła ich ocalić’, i dlatego „zostaną wprowadzeni w błąd i dadzą wiarę kłamstwu” (2 Tesaloniczan 2:9-12, Współczesny przekład). Jak możesz zmniejszyć ryzyko uwierzenia w kłamstwo? Co w gruncie rzeczy stanowi fundament twoich przekonań? Czy są to...

...wierzenia rodziny?

Niewykluczone, że przejąłeś wierzenia swej rodziny. Może to być całkiem dobre. Bóg chce, aby rodzice pouczali swe dzieci (Powtórzonego Prawa 6:4-9; 11:18-21). Na przykład młody Tymoteusz odniósł wiele pożytku z przysłuchiwania się matce i babce (2 Tymoteusza 1:5; 3:14, 15). Pismo Święte zachęca do szanowania poglądów wyznawanych przez rodziców (Przysłów 1:8; Efezjan 6:1). Ale czy Stwórcy chodziło o to, byś wierzył w coś tylko dlatego, że daje temu wiarę twój ojciec i matka? Bezmyślne obstawanie przy poglądach i postępowaniu starszych pokoleń może być niebezpieczne (Psalm 78:8; Amosa 2:4).

Samarytanka, którą spotkał Jezus Chrystus, wyznawała religię swych pobratymców (Jana 4:20). Jezus uszanował przysługującą tej kobiecie swobodę decydowania, w co chce wierzyć, ale nie omieszkał jej poinformować: „Wy czcicie to, czego nie znacie”. W rzeczywistości Samarytanka ta uznawała wiele błędnych poglądów religijnych, toteż Jezus powiedział jej, że jeśli zamierza czcić Boga należycie — „duchem i prawdą” — będzie musiała zmienić swe przekonania. Zamiast trzymać się tego, co niewątpliwie ceniła, z czasem wraz z innymi osobami ‛okazała posłuszeństwo wierze’ objawionej przez Jezusa Chrystusa (Jana 4:21-24, 39-41; Dzieje 6:7).

...poglądy ludzi wykształconych?

Niejeden wykładowca oraz autorytet w określonej dziedzinie wiedzy zasługuje na głęboki szacunek. Jednakże historia obfituje w przykłady sławnych nauczycieli, którzy zupełnie nie mieli racji. Na przykład w odniesieniu do dwóch dzieł poświęconych zagadnieniom naukowym, pióra greckiego filozofa Arystotelesa, historyk Bertrand Russell powiedział, że „w świetle współczesnej nauki nie da się w żadnym z nich zaakceptować ani jednego zdania”. Nawet nowożytne autorytety często wyrażają nadzwyczaj mylne wnioski. W roku 1895 brytyjski uczony lord Kelvin stanowczo oświadczył, że „nigdy nie będzie maszyn latających cięższych od powietrza”. A zatem człowiek mądry nie wierzy ślepo, iż coś jest prawdziwe tylko dlatego, że tak mówi jakiś poważany nauczyciel (Psalm 146:3).

Taką samą ostrożność trzeba przejawiać w wypadku pouczeń z zakresu religii. Apostoł Paweł odebrał gruntowne wykształcenie pod kierunkiem nauczycieli religijnych i był niezwykle ‛gorliwy o tradycje swych ojców’. Jednakże gorliwość dla tradycyjnych wierzeń jego przodków przysporzyła mu kłopotów. Sprawiła, że zaczął ‛prześladować zbór Boży i go pustoszyć’ (Galatów 1:13, 14; Jana 16:2, 3). Co gorsza, Paweł dość długo ‛wierzgał przeciw ościeniom’, czyli opierał się bodźcom, które powinny go skłonić do uwierzenia w Jezusa Chrystusa. Zmienił poglądy dopiero po radykalnych działaniach samego Jezusa (Dzieje 9:1-6; 26:14).

...środki przekazu?

Możliwe, iż ogromny wpływ na twoje przekonania mają środki przekazu. Ludzie na ogół są zadowoleni z widocznej w mediach wolności słowa, gdyż mają dzięki temu dostęp do przydatnych informacji. Istnieją jednak potężne siły, które potrafią manipulować środkami przekazu i nierzadko to robią. Wiadomości często są przedstawiane tendencyjnie, co może podstępnie wpływać na twój sposób myślenia.

Poza tym dla przyciągnięcia większej liczby odbiorców media często nadają rozgłos informacjom sensacyjnym i niekonwencjonalnym. To, o czym jeszcze kilka lat temu nie można było powszechnie usłyszeć ani przeczytać, teraz jest na porządku dziennym. Powoli, ale zdecydowanie atakuje się i podkopuje ustalone normy postępowania. Sposób myślenia ludzi coraz bardziej się wypacza. Zaczynają oni wierzyć, że „dobre jest złe, a złe jest dobre” (Izajasza 5:20; 1 Koryntian 6:9, 10).

Mocne podstawy przekonań

Budowanie na poglądach i filozofiach ludzkich przypomina budowanie na piasku (Mateusza 7:26; 1 Koryntian 1:19, 20). Na czym więc możesz ufnie oprzeć swe przekonania? Skoro Bóg dał ci zdolności intelektualne, byś mógł badać otaczający cię świat i zadawać pytania dotyczące spraw duchowych, to czy nie wydaje się logiczne, że dostarczył też środki pozwalające uzyskać dokładne odpowiedzi na te pytania? (1 Jana 5:20). Oczywiście, że tak uczynił! Jak jednak ustalić, co jest prawdą w kwestii wielbienia Boga? Bez wahania odpowiadamy, iż można to zrobić jedynie na podstawie Słowa Bożego, Biblii (Jana 17:17; 2 Tymoteusza 3:16, 17).

„Ale chwileczkę”, ktoś zaoponuje, „czy to nie ci, którzy mają Biblię, wywołali na świecie najwięcej konfliktów i zamieszania?” To prawda, że przywódcy religijni rzekomo trzymający się Pisma Świętego stworzyli wiele mętnych i sprzecznych koncepcji. A dzieje się tak dlatego, iż w gruncie rzeczy nie opierają swych przekonań na Biblii. Apostoł Piotr nazwał ich „fałszywymi prorokami” i „fałszywymi nauczycielami”, którzy mieli wprowadzić „zgubne sekty”. Skutkiem tego, jak oznajmił Piotr, „będzie się mówić obelżywie o drodze prawdy” (2 Piotra 2:1, 2). Apostoł napisał jednak: „Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone, a wy czynicie dobrze, gdy zwracacie na nie uwagę jak na lampę świecącą w ciemnym miejscu” (2 Piotra 1:19; Psalm 119:105).

Biblia zachęca, byśmy porównywali swoje wierzenia z jej naukami (1 Jana 4:1). Miliony czytelników niniejszego czasopisma przekonuje się, że czyniąc tak, zyskuje w życiu sens i stabilizację. Idź więc za przykładem szlachetnie usposobionych Berejczyków. Zanim zadecydujesz, w co wierzyć, ‛każdego dnia starannie badaj Pisma’ (Dzieje 17:11). Świadkowie Jehowy z radością ci w tym pomogą. Decyzja, w co chcesz wierzyć, należy rzecz jasna do ciebie. Postąpisz jednak mądrze, jeśli nabierzesz pewności, że twoje przekonania nie zostały ukształtowane przez ludzkie poglądy ani pragnienia, lecz przez objawione Boże Słowo prawdy (1 Tesaloniczan 2:13; 5:21).

[Ilustracje na stronie 6]

Swoje przekonania możesz ufnie oprzeć na Biblii