1 kwietnia 2010

Wydanie specjalne

Człowiek, który zmienił świat — co jego orędzie oznacza dla ciebie

ARTYKUŁY WSTĘPNE

3 Człowiek, który zmienił świat

4 Jezus Chrystus — zasięg oddziaływania jego orędzia

5 Czego Jezus uczył o samym sobie

6 Czego Jezus uczył o Bogu

8 Czego Jezus uczył o Królestwie Bożym

11 Jezus Chrystus — co jego orędzie oznacza dla ciebie

ARTYKUŁY CYKLICZNE

15 Czy o tym wiedziałeś?

19 Czytelnicy pytają...

20 Zbliż się do Boga: ‛Twoje królestwo okaże się trwałe’

21 Naśladujmy ich wiarę: Człowiek, którego Mistrz nauczył wiele o przebaczaniu

30 Ucz swoje dzieci: Jezus nauczył się posłuszeństwa

PONADTO W TYM NUMERZE

12 Fakt czy mit?: Prawda o Jezusie

16 Synagoga: Miejsce, w którym głosili Jezus i jego uczniowie

26 Czy Biblia wyjawia całą prawdę o Jezusie?

32 Specjalny wykład publiczny

W całych dziejach urodziło się i zmarło już miliardy ludzi. Większość z nich nie zostawiła po sobie żadnego śladu. Niektórzy jednak zmienili bieg historii i być może twoje codzienne życie.

WSTAJESZ rano do pracy. Włączasz światło i zaczynasz się szykować. Przed wyjściem zabierasz książkę lub jakieś czasopismo, by mieć co poczytać w autobusie. Przypominasz sobie, że musisz zażyć przepisany przez lekarza antybiotyk, który pomaga ci zwalczyć infekcję. Dzień dopiero się rozpoczął, a już odniosłeś pożytek z osiągnięć kilku niezwykłych osób.

Michael Faraday Ten angielski fizyk, urodzony w roku 1791, wynalazł silnik elektryczny oraz prądnicę. Jego przełomowe odkrycia z czasem pozwoliły ludzkości wykorzystywać elektryczność na wielką skalę.

Cai Lun To właśnie temu człowiekowi, urzędnikowi na dworze chińskiego cesarza, przypisuje się wynalezienie mniej więcej w roku 105 n.e. metody wytwarzania papieru, co umożliwiło jego masową produkcję.

Jan Gutenberg Około roku 1450 ten niemiecki wynalazca opracował pierwszą prasę drukarską z ruchomymi czcionkami. Dzięki temu urządzeniu materiały drukowane stały się o wiele tańsze. Z czasem informacje na rozmaite tematy mogły docierać do szerokiego kręgu odbiorców.

Aleksander Fleming W roku 1928 ten szkocki badacz odkrył substancję bakteriobójczą, którą nazwał penicyliną. Dziś powszechnie używa się antybiotyków w walce z zakażeniami bakteryjnymi.

Nie ulega wątpliwości, że odkrycia i wynalazki kilku osób przysparzają miliardom ludzi licznych korzyści i pozwalają cieszyć się lepszym zdrowiem.

Jednakże na ziemi żył ktoś, kto odegrał nieporównanie większą rolę niż wszyscy inni ludzie. Nie zasłynął jako wybitny wynalazca ani pionier w dziedzinie medycyny. Był skromnym człowiekiem. Umarł prawie 2000 lat temu, lecz zostawił po sobie doniosłe orędzie — orędzie niosące pociechę i nadzieję. Jeśli wziąć pod uwagę wpływ, jaki wywiera ono na mieszkańców ziemi, to wielu zgodnie przyznaje, że ten człowiek zmienił świat.

Chodzi o Jezusa Chrystusa. Czego dotyczy jego orędzie? I jak może ono oddziaływać na twoje życie?

„Niewątpliwie najtrwalszym świadectwem wielkości mędrca z Kafarnaum jest jego nieustanna, subtelna władza nad sercami i umysłami”a (GREGG EASTERBROOK).

SŁOWA mają moc. Odpowiednio dobrane, mądre słowa potrafią poruszyć serca, wzbudzić nadzieję i odmienić życie. Nikt z ludzi nie przemawiał z taką mocą, jak Jezus Chrystus. Pewien człowiek, który słyszał jego przemówienie znane dziś jako Kazanie na Górze, napisał: „Gdy Jezus zakończył te słowa, skutek był taki, iż tłumy były niezmiernie zdumione jego sposobem nauczania” (Mateusza 7:28).

Po dziś dzień wiele wypowiedzi Jezusa powtarza się w każdym zakątku ziemi. Oto kilka wymownych przykładów:

„Nie możecie służyć Bogu i mamonie” (Mateusza 6:24; Biblia Warszawsko-Praska).

„Wszystko, co chcecie, żeby ludzie wam czynili, wy też im podobnie czyńcie” (Mateusza 7:12).

„Spłacajcie więc to, co Cezara, Cezarowi, a co Boże, Bogu” (Mateusza 22:21).

„Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania” (Dzieje 20:35).

Ale Jezus nie wygłaszał jedynie złotych myśli. Jego słowa miały ogromną siłę oddziaływania, ponieważ zawierały prawdę o Bogu, wskazywały ludziom rzeczywisty sens życia oraz wyjawiały, że od wszelkich cierpień może ich uwolnić Królestwo Boże. W następnych artykułach bliżej przyjrzymy się temu orędziu i zastanowimy, dlaczego Jezus w dalszym ciągu ma „władzę nad sercami i umysłami” milionów ludzi.

[Przypis]

„Jezus nie miał żadnych wątpliwości, kim jest, skąd przybył, dlaczego przyszedł na ziemię oraz co go czeka w przyszłości” (HERBERT LOCKYER).

ZANIM ktoś przyjmie nauki Jezusa i w nie uwierzy, powinien najpierw się o nim czegoś dowiedzieć. Kim naprawdę był? Skąd przyszedł? Jaki miał cel w życiu? Odpowiedzi na te pytania możemy usłyszeć niejako od samego Jezusa — czytając Ewangelie według Mateusza, Marka, Łukasza i Jana.

Żył, zanim się urodził na ziemi Pewnego razu Chrystus oświadczył: „Nim jeszcze pojawił się Abraham, Ja już byłem” (Jana 8:58, Biblia Warszawsko-Praska). Wierny patriarcha Abraham żył jakieś 2000 lat przed narodzinami Jezusa. Ale Jezus żył jeszcze wcześniej. Gdzie wtedy przebywał? Sam tak to wyjaśnił: „Zstąpiłem z nieba” (Jana 6:38).

Syn Boży Jehowa ma w niebie wielu synów, aniołów. Jednak Jezus jest wyjątkowy. Nazwał siebie „jednorodzonym Synem Bożym” (Jana 3:18). Wyrażenie to oznacza, że tylko on został stworzony bezpośrednio przez Boga. Wszystko inne Jehowa stworzył za pośrednictwem tego jednorodzonego Syna (Kolosan 1:16).

„Syn Człowieczy” To określenie Jezus odnosił do siebie najczęściej (Mateusza 8:20). W ten sposób pokazał, że nie jest zmaterializowanym aniołem ani nie pojawił się za sprawą reinkarnacji. Był w pełni człowiekiem. Bóg posłużył się swym świętym duchem i przeniósł życie Jezusa do łona dziewicy Marii. Dlatego urodził się on na ziemi jako doskonały, bezgrzeszny człowiek (Mateusza 1:18; Łukasza 1:35; Jana 8:46).

Obiecany Mesjasz Pewna Samarytanka rzekła do Jezusa: „Wiem, że przyjdzie Mesjasz”. Jezus odparł: „Jestem nim ja, który z tobą mówię” (Jana 4:25, 26). Tytuł „Mesjasz”, tak samo jak „Chrystus”, znaczy „Pomazaniec”. Jezus stał się Pomazańcem, czyli został wybrany przez Boga, by odegrać szczególną rolę w spełnieniu Jego obietnic.

Misja Jezusa Pewnego razu Jezus powiedział: „Muszę oznajmiać dobrą nowinę o królestwie Bożym, gdyż po to zostałem posłany” (Łukasza 4:43). Wyświadczał wiele dobra potrzebującym, ale przede wszystkim skupiał się na głoszeniu o Królestwie Bożym. Treść tego orędzia omówimy nieco później.

Bez wątpienia Jezus nie był zwykłym człowiekiema. A ponieważ istniał wcześniej w niebie, jego nauki przekazywane na ziemi miały wyjątkowe znaczenie. Nic dziwnego, że to orędzie wpłynęło na życie milionów ludzi!

[Przypis]

„Nikt nie zna Ojca jak tylko Syn i ten, komu Syn zechce to objawić” (ŁUKASZA 10:22, BRANDSTAETTER).

W BYCIE przedludzkim pierworodny Syn Boży spędził ze swoim Ojcem niezliczone wieki (Kolosan 1:15). Dzięki temu dobrze poznał Jego myśli, uczucia i metody działania. Gdy później przybył na ziemię jako człowiek, gorąco pragnął uczyć ludzi prawdy o swym Ojcu. Słuchając nauk Jezusa, możemy wiele się dowiedzieć o samym Bogu.

Imię Boga Jezus przywiązywał szczególną wagę do imienia Bożego, Jehowa. Ten umiłowany Syn pragnął, by inni je znali i się nim posługiwali. Nawet samo imię Jezus znaczy „Jehowa jest wybawieniem”. Krótko przed swą śmiercią powiedział on w modlitwie do Jehowy: „Dałem im poznać twoje imię” (Jana 17:26). To zupełnie naturalne, że Chrystus używał imienia Bożego i mówił o nim innym. Czyż ludzie mogliby poznać prawdę o Jehowie, gdyby nie znali Jego imienia i tego, co ono oznacza?a

Niezrównana miłość Boga Pewnego razu Jezus powiedział w modlitwie do Boga: „Ojcze (...) umiłowałeś mnie przed założeniem świata” (Jana 17:24). Jezus zaznawał tej miłości w niebiosach. Dlatego gdy przebywał na ziemi, chętnie ukazywał ludziom różne aspekty pięknej miłości Bożej.

Jezus wykazał, że Jehowa ogarnia swą miłością cały rodzaj ludzki. Powiedział: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Greckie słowo przetłumaczone tu na „świat” nie oznacza „globu ziemskiego”. Odnosi się do ludzi, do całej ludzkości. Bóg tak bardzo kocha rodzinę ludzką, iż poświęcił swego najdroższego Syna, by wierne osoby uwolnić ze szponów grzechu i śmierci i dać im nadzieję na życie wieczne. Nie jesteśmy w stanie w pełni pojąć przeogromnej miłości Bożej (Rzymian 8:38, 39).

Ponadto Jezus uczył pokrzepiającej prawdy: Jehowa darzy głęboką miłością każdego ze swych czcicieli indywidualnie; przypomina Pasterza, dla którego każda owca jest wyjątkowa i cenna (Mateusza 18:12-14). Syn Boży wspomniał, że bez wiedzy Jehowy nie spadnie na ziemię ani jeden wróbel. Następnie dodał: „Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone” (Mateusza 10:29-31). Skoro Jehowa potrafi zauważyć, iż w jakimś gnieździe brakuje jednego wróbla, to o ileż bardziej troszczy się o każdego swego sługę! I skoro może policzyć każdy włos na naszej głowie, czy mógłby przeoczyć jakiś szczegół naszego życia — nasze potrzeby, zmagania i obawy?

Ojciec niebiański Jak wspomniano w poprzednim artykule, Jezus jest umiłowanym, jednorodzonym Synem Bożym. Nic dziwnego, że często nazywał Jehowę swoim „Ojcem” i tak też się do Niego zwracał. Co ciekawe, słowa „mój Ojciec” pojawiają się już w pierwszej zanotowanej wypowiedzi Jezusa, gdy jako 12-letni chłopiec przebywał w świątyni (Łukasza 2:49). Określenie „Ojciec” występuje w Ewangeliach prawie 190 razy. Jezus mówił o Jehowie: „wasz Ojciec”, „nasz Ojciec” i „mój Ojciec” (Mateusza 5:16; 6:9; 7:21). W ten sposób dał do zrozumienia, że grzeszni, niedoskonali ludzie również mogą nawiązać z Jehową serdeczną, zażyłą więź.

Miłosierny i gotowy przebaczać Jezus wiedział, że niedoskonali ludzie potrzebują wielkiego miłosierdzia Jehowy. W przypowieści o synu marnotrawnym przyrównał Boga do współczującego, miłosiernego ojca, który z otwartymi ramionami wita powracającego, skruszonego syna (Łukasza 15:11-32). Wypowiedzi Jezusa upewniają nas, że Jehowa jest gotowy przebaczać — przygląda się sercu grzesznego człowieka i dostrzega każdą zmianę dającą podstawy do okazania miłosierdzia. Jezus wyjaśnił: „Mówię wam, że tak samo będzie więcej radości w niebie z jednego grzesznika okazującego skruchę niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu prawych, którym skrucha nie jest potrzebna” (Łukasza 15:7). Któż nie chciałby żyć w przyjaźni z tak miłosiernym Bogiem?

Wysłuchuje modlitwy Zanim Jezus przyszedł na ziemię, mógł w niebie osobiście się przekonać, że Jehowa jest ‛Tym, który wysłuchuje modlitw’ swych wiernych czcicieli, i że czyni to z upodobaniem (Psalm 65:2). Dlatego Jezus podczas ziemskiej służby uczył innych, jak i o co mają się modlić. Radził, by ‛nie powtarzali wciąż tego samego’. Zgodnie z jego usilną zachętą mieli prosić, by ‛wola Boża działa się, jak w niebie, tak i na ziemi’. Można też modlić się o chleb powszedni, o przebaczenie grzechów i o pomoc w odpieraniu pokus (Mateusza 6:5-13). Jezus podkreślał, że Jehowa reaguje na prośby swych sług z ojcowską miłością i odpowiada na szczere modlitwy, wypływające z wiary (Mateusza 7:7-11).

Jak widać, Jezus pragnął uczyć innych prawdy o Jehowie i Jego przymiotach. Ale przekazywał coś jeszcze — głosił, w jaki sposób Jehowa zaprowadzi na ziemi zmiany i jak zrealizuje swoje zamierzenie wobec ludzkości. Kwestia ta była w gruncie rzeczy głównym tematem orędzia Jezusa.

[Przypis]

„Ruszył w drogę od miasta do miasta i od wsi do wsi, głosząc (...) dobrą nowinę o królestwie Bożym” (ŁUKASZA 8:1).

LUBIMY rozmawiać o tym, co dla nas ważne, co bliskie naszemu sercu. Jak powiedział Jezus, „z obfitości serca mówią usta” (Mateusza 12:34). Sądząc po treści jego rozmów w trakcie służby na ziemi, możemy wywnioskować, że kwestia Królestwa Bożego była mu szczególnie bliska.

Czym jest Królestwo Boże? Królestwo to rząd, którego głową jest król. A zatem Królestwo Boże to rząd ustanowiony przez Boga. Jezus mówił o tym Królestwie bardzo często, czyniąc je najważniejszym elementem swego orędzia. W czterech Ewangeliach można znaleźć ponad 110 wzmianek o tym rządzie. Jednakże Jezus uczył nie tylko słowem. Również czynami pomagał zrozumieć, czym jest Królestwo Boże oraz czego ono dokona.

Kto jest Królem? Władca Królestwa Bożego nie został wyniesiony na ten urząd głosami ludzi. Wybrał go sam Bóg. Jezus w swoim nauczaniu wyraźnie to potwierdzał.

Syn Boży zdawał sobie sprawę, że zgodnie z proroctwami biblijnymi obiecany Mesjasz miał sprawować władzę w wiecznotrwałym Królestwie (2 Samuela 7:12-14; Daniela 7:13, 14; Mateusza 26:63, 64). Zapewne pamiętasz, że otwarcie oświadczył, iż jest zapowiedzianym Mesjaszem. Tym samym przyznał, że jest też wyznaczonym przez Boga Królem (Jana 4:25, 26). Słusznie więc kilkakrotnie użył wyrażenia „moje królestwo” (Jana 18:36).

Poza tym Jezus uczył, że oprócz niego władzę w tym Królestwie będą sprawować inni (Łukasza 22:28-30). Nazwał ich „małą trzódką”, ponieważ ich liczba miała być ograniczona. Powiedział o nich: „Wasz Ojciec uznał za dobre dać wam królestwo” (Łukasza 12:32). Jak wyjawia ostatnia księga biblijna, zaszczytu panowania z Chrystusem dostąpi 144 000 osób (Objawienie 5:9, 10; 14:1).

Gdzie to Królestwo ma swoją siedzibę? W rozmowie z rzymskim dostojnikiem Poncjuszem Piłatem Jezus oświadczył: „Moje królestwo nie jest częścią tego świata” (Jana 18:36). Królestwo Boże nie będzie sprawować władzy za pośrednictwem instytucji ludzkich. Jezus wielokrotnie nazywał ten rząd „królestwem niebios”a (Mateusza 4:17; 5:3, 10, 19, 20). Tak więc Królestwo Boże to rząd niebiański.

Jezus doskonale wiedział, że po zakończeniu służby na ziemi wróci do nieba. Zgodnie ze swoimi słowami miał tam „przygotować miejsce” dla swych współwładców (Jana 14:2, 3).

Czego dokona to Królestwo? Jezus uczył swych naśladowców tak się modlić: „Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:9, 10). W niebiosach już obecnie dzieje się wola Boża, a Królestwo jest narzędziem, którym Bóg posłuży się do zrealizowania swego zamierzenia względem ziemi. Będzie to oznaczać dla naszej planety gruntowne zmiany.

Jakie zmiany na ziemi zaprowadzi Królestwo? Jak nauczał Jezus, Królestwo Boże wykorzeni wszelkie zło, usuwając tych, którzy rozmyślnie się go dopuszczają (Mateusza 25:31-34, 46). Położy kres zepsuciu i niegodziwości. Zgodnie z obietnicą Jezusa na ziemi będą żyć tylko ludzie ‛łagodnie usposobieni, pragnący prawości, miłosierni, czystego serca oraz pokojowo usposobieni’ (Mateusza 5:5-9).

Czy te wierne osoby będą musiały żyć na planecie zatrutej wskutek zanieczyszczenia środowiska? W żadnym wypadku! Jezus zapowiedział, że pod panowaniem Królestwa na naszym globie nastaną cudowne zmiany. Człowiek, który tak jak on był skazany na śmierć, prosił: „Jezusie, pamiętaj o mnie, gdy się znajdziesz w swoim królestwie”. Jezus mu obiecał: „Zaprawdę mówię ci dzisiaj: Będziesz ze mną w Raju” (Łukasza 23:42, 43). Istotnie, Królestwo Boże przeobrazi ziemię w raj podobny do ogrodu Eden.

Co jeszcze Królestwo uczyni dla ludzkości? Jezus nie tylko zapowiedział, czego dokona Królestwo Boże, ale również to pokazał. W cudowny sposób uzdrowił wielu ludzi, demonstrując, co w przyszłości zrobi na ogromną skalę jako Władca Królestwa. Natchniona relacja biblijna podaje: „Obchodził całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc dobrą nowinę o królestwie, i lecząc wszelką dolegliwość i wszelką niemoc wśród ludu” (Mateusza 4:23).

Jezus uzdrawiał cierpiących na przeróżne choroby. „Otworzył oczy ślepemu od urodzenia” (Jana 9:1-7, 32, 33). Delikatnym dotknięciem uleczył mężczyznę nękanego odrażającym trądem (Marka 1:40-42). Gdy przyprowadzono do niego „człowieka głuchego i mającego wadę mowy”, Jezus udowodnił, iż potrafi ‛sprawić, że głusi słyszą, a niemi mówią’ (Marka 7:31-37).

Wyznaczony przez Boga Król potrafił nawet skruszyć kajdany śmierci. W Biblii odnotowano trzy zdarzenia, gdy Jezus przywrócił komuś życie. Wskrzesił jedynego syna wdowy, 12-letnią dziewczynkę oraz swego serdecznego przyjaciela Łazarza (Łukasza 7:11-15; 8:41-55; Jana 11:38-44).

Na temat wspaniałej przyszłości czekającej poddanych Królestwa Bożego Jezus powiedział apostołowi Janowi: „Oto namiot Boga jest z ludźmi i On będzie przebywać z nimi, a oni będą jego ludami. I będzie z nimi sam Bóg. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło” (Objawienie 1:1; 21:3, 4). Czy możesz sobie wyobrazić świat bez rozpaczy, bólu i śmierci? Całkowicie spełni się to, o co prosimy w modlitwie: Wola Boga będzie się dziać na ziemi, tak jak dzieje się w niebie.

Kiedy nadejdzie Królestwo? Jezus wyjaśnił, że początek jego panowania zbiegnie się z wyjątkowym okresem, który nazwał swą „obecnością”. Podał szczegółowe proroctwo, jak rozpoznać ten czas. Mieszkańcy naszego globu mieli wtedy doświadczać wielu utrapień — wojen, klęsk głodu, trzęsień ziemi, epidemii i coraz większego bezprawia (Mateusza 24:3, 7-12; Łukasza 21:10, 11). Te oraz inne znaki przepowiedziane przez Jezusa są widoczne zwłaszcza od roku 1914, kiedy to wybuchła I wojna światowa. Wynika stąd, że Jezus już panuje jako Król. Zbliża się czas, gdy Królestwo to nadejdzie i zaprowadzi wolę Boga na ziemib.

Co dla ciebie osobiście będzie oznaczać przyjście Królestwa Bożego? Zależy to od tego, jak reagujesz na orędzie Jezusa.

[Przypisy]

„Przyszedłem, by [moje owce] miały życie i by miały je w obfitości” (JANA 10:10).

JEZUS CHRYSTUS przyszedł na ziemię przede wszystkim po to, by dawać, a nie brać. Przekazał ludzkości coś drogocennego — prawdę o Bogu i Jego woli. Kto słucha tych nauk i bierze je sobie do serca, ten już dzisiaj może wieść lepsze życie. Potwierdzają to miliony prawdziwych chrześcijana. Ale orędzie Jezusa skupiało się na najcenniejszym ze wszystkich darów — na doskonałym życiu, które oddał za ludzkość. Od osobistej reakcji na ten szczególny aspekt orędzia zależy cała nasza wieczysta pomyślność.

Co otrzymaliśmy od Boga oraz Chrystusa? Jezus wiedział, że poniesie męczeńską śmierć z rąk nieprzyjaciół (Mateusza 20:17-19). Jednak w dobrze znanych słowach zapisanych w Ewangelii według Jana 3:16 wyjaśnił: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne”. Jezus powiedział też, że przyszedł „dać swoją duszę [czyli życie] jako okup w zamian za wielu” (Mateusza 20:28). Dlaczego mówił, że jego życie zostanie dane, a nie odebrane?

Bóg, powodowany niedościgłą miłością, zadbał o to, by ludzie mogli się uwolnić od odziedziczonego grzechu i jego skutków — niedoskonałości i śmierci. W tym celu posłał na ziemię swego jednorodzonego Syna, aby poniósł ofiarną śmierć. Jezus chętnie to zrobił, oddając za nas swe doskonałe życie. Ta ofiara okupu jest najcenniejszym darem Bożym danym ludzkości. Otwiera przed nami drogę do życia wiecznegob.

Jak postąpisz? Czy ty osobiście możesz odnieść pożytek z ofiary okupu? Zależy to od ciebie. Wyobraź sobie, że ktoś podaje ci pudełko z prezentem. Stanie się on twój dopiero wtedy, gdy wyciągniesz po niego rękę i go przyjmiesz. Podobnie Jehowa dał ludziom dar w postaci okupu, ale sam odniesiesz z niego korzyść dopiero wtedy, gdy go przyjmiesz. Jak można to zrobić?

Według słów Jezusa życie wieczne otrzymają ci, którzy w niego wierzą. Taka wiara musi być widoczna w całym postępowaniu (Jakuba 2:26). Okazywanie wiary w Jezusa wymaga stosowania się do jego nauk oraz podążania za jego przykładem. Najpierw oczywiście trzeba dobrze poznać samego Jezusa, a także jego Ojca. Jezus rzekł w modlitwie: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3).

Jakieś 2000 lat temu Jezus Chrystus głosił orędzie, które odmieniło życie milionów ludzi. Czy chciałbyś lepiej poznać te nauki? Jak ty i twoi bliscy moglibyście odnosić z nich pożytek już teraz i przez całą wieczność? Świadkowie Jehowy chętnie ci w tym pomogą.

Z następnych artykułów dowiesz się jeszcze więcej o Jezusie Chrystusie — człowieku, którego orędzie może zmienić twe życie na zawsze.

[Przypisy]