• Ktoś tam jest... Ale kto?
    Strażnica — 2010 | 1 grudnia

    • Ktoś tam jest... Ale kto?

      W Europie starsza kobieta z różańcem w ręku wchodzi do kościoła i skupiona klęka przed figurą Marii. W Afryce rodzina wylewa dżin na grób szanowanego krewnego. W Ameryce młody mężczyzna pości i medytuje w nadziei, że nawiąże kontakt ze swoim aniołem stróżem. W Azji kapłan spala ubrania z kolorowego papieru, by złożyć ofiarę duchom przodków.

      CO ŁĄCZY wspomniane osoby? Wszystkie one wierzą, że istnieją inteligentne istoty duchowe, z którymi można się komunikować i które mogą wywierać ogromny wpływ na nasze życie. Takie przekonanie ludzie żywią już od zarania dziejów. Ale co zaskakujące, ich wyobrażenia o świecie istot duchowych bywają diametralnie różne.

      Muzułmanie czczą jednego Boga — Allahaa. Wyznawcy chrześcijaństwa mówią, że Bóg to Trójca, w skład której wchodzi Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Hinduiści wierzą w tysiące bóstw. Inni otaczają kultem duchy, które według nich bytują w drzewach, skałach, strumykach i zwierzętach. Poza tym mnóstwo osób pasjonuje się książkami i filmami o aniołach, demonach, elfach, bogach i boginiach.

      Wiele sprzecznych opinii krąży również na temat kontaktowania się z istotami duchowymi. W tej sytuacji logika podpowiada, że konieczne jest zdobycie rzetelnych informacji. Pomyśl: Zanim przeprowadzisz rozmowę telefoniczną, musisz wiedzieć, do kogo chcesz się dodzwonić. Musisz też mieć pewność, że ten ktoś istnieje i że będzie skłonny cię wysłuchać. Próba kontaktu z wyimaginowaną osobą byłaby bezsensowna, a próba kontaktu z oszustem — nawet niebezpieczna.

      W takim razie kto naprawdę zamieszkuje dziedzinę duchową? Odpowiedzi na to pytanie udziela nam Słowo Boże, Biblia. Wskazuje też, z kim należy się komunikować i jakiej reakcji można się spodziewać. Wyjaśnienia te znajdziesz w kolejnych artykułach. To, czego się dowiesz, może cię zaskoczyć!

      [Przypis]

      a „Allah” nie jest imieniem Boga czczonego w islamie; słowo to znaczy „Bóg”.

  • Co Biblia mówi o istotach duchowych
    Strażnica — 2010 | 1 grudnia

    • Co Biblia mówi o istotach duchowych

      CHOĆBYŚMY nie wiadomo jak długo wpatrywali się w niebo, nie dostrzeżemy tam żadnej istoty duchowej. Możemy wytężać słuch, ale żadnej nie usłyszymy. Jednak te istoty naprawdę istnieją. Są nadzwyczaj inteligentne i potężne. Każda ma swoje imię i różni się od pozostałych osobowością. Jedne się o nas troszczą, inne chcą nas skrzywdzić. Wszystkie żywo się nami interesują.

      Najważniejszą istotą duchową jest prawdziwy Bóg (Jana 4:24). Ma na imię Jehowa (Psalm 83:18). To wyjątkowe imię odróżnia Go od niezliczonych fałszywych bóstw. Psalmista napisał: „Jehowa jest wielki i nader godzien wysławiania. Napawa lękiem bardziej niż wszyscy inni bogowie. Bo wszyscy bogowie ludów to bogowie nic niewarci; Jehowa zaś uczynił niebiosa. Przed nim dostojeństwo i wspaniałość; w jego sanktuarium — siła i piękno” (Psalm 96:4-6).

      Prawdziwy Bóg w wizjach

      Biblia mówi: „Żaden człowiek nigdy nie widział Boga” (Jana 1:18). Podobnie jak ktoś niewidomy od urodzenia nie potrafi wyobrazić sobie kolorów, tak my nie jesteśmy w stanie objąć umysłem wspaniałości i dostojeństwa Jehowy. Jednak Bóg niczym dobry nauczyciel wyjaśnia nam skomplikowane zagadnienia przy użyciu zrozumiałych dla nas pojęć. W swoim Słowie, Biblii, przedstawia rzeczy dla nas niewidoczne za pomocą takich, które widzimy. Dlatego zadbał, by jego wierni słudzy z czasów starożytnych otrzymali wizje niebiańskich dziedzińców i by utrwalili to na kartach Biblii. Dzięki temu łatwiej nam wyobrazić sobie siedzibę istot duchowych oraz zrozumieć, jaką pozycję wobec nich zajmujemy.

      Na przykład w wizji oglądanej przez proroka Ezechiela chwałę Jehowy powiązano z jasnością, ogniem, szafirem i tęczą. Z kolei apostoł Jan ujrzał Jehowę zasiadającego na tronie i napisał, że jest On „z wyglądu podobny do kamienia jaspisu i do drogocennego kamienia czerwonego, a wokoło tronu jest tęcza podobna z wyglądu do szmaragdu”. Z opisów obecności Jehowy przebija olśniewające piękno, spokój i błogość (Objawienie 4:2, 3; Ezechiela 1:26-28).

      Również prorok Daniel zobaczył w wizji Jehowę. Przed Bogiem ‛stało dziesięć tysięcy dziesiątek tysięcy’ anielskich stworzeń (Daniela 7:10). Cóż to musiał być za widok! Ujrzenie choćby jednego anioła, nawet w wizji, bez wątpienia byłoby dla nas niesamowitym przeżyciem, a co dopiero powiedzieć o miriadach!

      Biblia wspomina o aniołach około 300 razy. Wśród nich wymienia serafów i cherubów. Greckie i hebrajskie wyrazy tłumaczone na „anioł” dosłownie znaczą „posłaniec”. Skoro aniołowie są posłańcami, to na pewno porozumiewają się ze sobą. W przeszłości przekazywali też informacje różnym osobom na ziemi. Aniołowie to nie ludzie, którzy wcześniej tutaj żyli. Jehowa powołał ich do istnienia jeszcze przed stworzeniem człowieka (Hioba 38:4-7).

      Wspomniane przez Daniela miriady aniołów zebrały się, by obserwować wyjątkowe wydarzenie. Prorok ujrzał w wizji, jak „ktoś podobny do syna człowieczego” podchodzi do tronu Jehowy i otrzymuje „panowanie i dostojeństwo oraz królestwo, aby jemu służyły wszystkie ludy, grupy narodowościowe i języki” (Daniela 7:13, 14). „Syn człowieczy” to postać odgrywająca w dziedzinie duchowej bardzo ważną rolę. To zmartwychwstały Jezus Chrystus, któremu powierzono władzę nad całą ziemią. Jego rząd wkrótce zastąpi wszelkie ludzkie rządy i usunie choroby, smutek, ucisk, ubóstwo, a nawet śmierć (Daniela 2:44).

      Wyniesienie Jezusa na tron z pewnością sprawiło ogromną radość rzeszom wiernych aniołów, którym leży na sercu pomyślność rodzaju ludzkiego. Niestety, nie wszystkie stworzenia duchowe mają na względzie nasze dobro.

      Wrogowie Boga i człowieka

      Na samym początku istnienia człowieka jeden z aniołów zapragnął dla siebie boskiej czci i wystąpił przeciw Jehowie. W ten sposób uczynił się Jego przeciwnikiem, Szatanem. Stał się uosobieniem zła. Jest więc całkowitym przeciwieństwem Jehowy, który uosabia miłość. Do buntu Szatana przyłączyli się jeszcze inni aniołowie — w Biblii nazwano ich demonami. Podobnie jak Szatan stworzenia te są zaciekłymi wrogami ludzkości. Cierpienia, niesprawiedliwość, choroby, nędza, wojny to w dużym stopniu wynik ich negatywnego wpływu.

      W wielu kościołach chrześcijaństwa mówienie o Szatanie wyszło z mody. O cechach i pobudkach tego zbuntowanego anioła można jednak sporo dowiedzieć się z biblijnej Księgi Hioba. Czytamy tam: „Nadszedł dzień, gdy synowie prawdziwego Boga weszli, żeby stanąć przed Jehową, i również Szatan wszedł pośród nich”. Na tym spotkaniu bezczelnie oskarżył Hioba, że służy Bogu wyłącznie dla korzyści. Chcąc dowieść, że ma rację, Szatan sprowadził na tego bogobojnego męża mnóstwo nieszczęść — zniszczył mu dobytek i uśmiercił wszystkie dzieci. Później poraził go złośliwymi wrzodami, które pokryły całe jego ciało. Nie dowiódł jednak słuszności swego nikczemnego oskarżenia (Hioba 1:6-19; 2:7).

      Istnieją uzasadnione powody, dla których Jehowa wciąż toleruje Szatana. Ale nie będzie tego czynił w nieskończoność. Niebawem się z nim rozprawi. W związku z tym podjął już pewne kroki — w dziedzinie duchowej doszło do wydarzeń wielkiej wagi. Nigdy byśmy się o tym nie dowiedzieli, gdyby nie Księga Objawienia, która podaje: „Wybuchła wojna w niebie: Michał [zmartwychwstały Jezus Chrystus] i jego aniołowie toczyli bitwę ze smokiem [Szatanem] i toczył bitwę smok i jego aniołowie, ale nie przemógł ani się już nie znalazło dla nich miejsce w niebie. Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie” (Objawienie 12:7-9).

      Zwróćmy uwagę, że Szatan „wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię”. Aby odciągnąć ludzi od Jehowy i Jego Słowa, propaguje kłamstwa religijne. Bardzo rozpowszechnione jest kłamstwo o tym, że w chwili śmierci człowiek przenosi się gdzieś w zaświaty. Pogląd ten ma wiele odmian. Na przykład w Afryce i Azji ludzie często wierzą, że po śmierci trafią do krainy swych zmarłych przodków. Wspomniane kłamstwo leży również u podstaw nauki o czyśćcu i piekle.

      Po śmierci do nieba?

      Na całym świecie miliony osób żywi też przekonanie, że wszyscy dobrzy ludzie idą po śmierci do nieba. Czy rzeczywiście? Niektórzy faktycznie tam idą, ale w stosunku do miliardów zmarłych jest ich naprawdę niewielu. Biblia wyjawia tę liczbę. To 144 000 „kupionych z ziemi”, którzy mają usługiwać jako „kapłani” i „królować nad ziemią” (Objawienie 5:9, 10; 14:1, 3). Razem z Synem Człowieczym, Jezusem Chrystusem, będą tworzyć niebiański rząd — Królestwo Boże. Rząd ten położy kres poczynaniom Szatana i demonów i zaprowadzi na naszym globie raj. Większość zmarłych zostanie wskrzeszona właśnie w tym raju i będzie mieć widoki na życie wieczne na ziemi (Łukasza 23:43).

      Podsumujmy powyższe rozważania. Istnieje mnóstwo bytów duchowych. Najważniejszy jest Stwórca, Jehowa Bóg. Służą Mu miriady wiernych aniołów. Część stworzeń duchowych przyłączyła się do buntu Szatana przeciw Jehowie i zwodzi mieszkańców ziemi. Jest jeszcze pewne grono osób „kupionych z ziemi”, dla których przewidziano w niebie specjalne zadania. Wobec tego rozważmy teraz, z kim ze sfery duchowej możemy się kontaktować i jak to robić.

  • Kontakty z istotami duchowymi
    Strażnica — 2010 | 1 grudnia

    • Kontakty z istotami duchowymi

      BÓG WSZECHMOCNY zleca swoim duchowym stworzeniom różne zadania. Na przykład władzę nad ziemią powierzył Jezusowi Chrystusowi. Z kolei wiernym aniołom polecił, żeby pomagali w rozgłaszaniu dobrej nowiny (Objawienie 14:6). Inaczej jest jednak z wysłuchiwaniem modlitw. Dlatego powinniśmy kierować je wyłącznie do Boga.

      Jehowa jest ‛Tym, który wysłuchuje modlitw’ — osobiście ich słucha i odpowiada na nie (Psalm 65:2). Apostoł Jan napisał do współwyznawców: „O cokolwiek prosimy zgodnie z jego [Boga] wolą, on nas wysłuchuje. Ponadto jeśli wiemy, że nas wysłuchuje, o cokolwiek prosimy, to wiemy, że będziemy mieć wszystko, o co prosimy, bośmy go o to poprosili” (1 Jana 5:14, 15).

      Wierni aniołowie nie chcą, byśmy ich wzywali lub się do nich modlili. Dobrze rozumieją Boże postanowienie co do modlitwy i chętnie współpracują z Bogiem. W związku z tym niekiedy mają do wykonania konkretne zadania. Gdy na przykład prorok Daniel zwracał się do Jehowy w sprawie spustoszonej Jerozolimy, Bóg odpowiedział na jego modlitwę, przysyłając anioła Gabriela z pokrzepiającym orędziem (Daniela 9:3, 20-22).

      Wiadomości od umarłych?

      Czy powinniśmy szukać kontaktu z tymi, którzy umarli? Krąży wiele opowieści o rzekomych rozmowach z duchami zmarłych. Gdy pewna mieszkanka Irlandii owdowiała, po kilku tygodniach przyszła do niej kobieta będąca medium spirytystycznym i powiedziała, że poprzedniej nocy rozmawiała z jej mężem, Fredem. Przekazała, co mówił, choć były to sprawy, o których zdaniem żony nikt prócz niej nie wiedział. W tej sytuacji wdowa łatwo mogła uwierzyć, że mąż żyje gdzieś w zaświatach i teraz próbuje się z nią skontaktować. Jednak taki wniosek byłby wyraźnie sprzeczny z tym, czego o stanie umarłych uczy Biblia (zobacz ramkę poniżej).

      Jak więc wytłumaczyć takie historie? Jedną z metod zwodzenia stosowanych przez demony jest podszywanie się pod zmarłych. Dlaczego te niegodziwe duchy to robią? Chcą odciągnąć nas od Biblii i osłabić naszą wiarę oraz zaufanie do Jehowy. Pod przewodnictwem Szatana wprowadzają ludzi w błąd ‛wszelkim potężnym dziełem oraz kłamliwymi znakami i proroczymi cudami, i wszelkim nieprawym zwodzeniem wobec tych, którzy giną’ (2 Tesaloniczan 2:9, 10).

      Oczywiście media spirytystyczne i osoby korzystające z ich usług mogą szczerze wierzyć, że nawiązują kontakt ze zmarłymi. W rzeczywistości jednak jeśli w ogóle z kimś się kontaktują, to z duchami wrogimi Jehowie. Podobnie niektórzy mogą wierzyć, że oddają cześć Bogu, a tymczasem jest zupełnie inaczej. W Słowie Bożym znajdujemy trzeźwiącą wypowiedź apostoła Pawła: „To, co narody składają w ofierze, składają w ofierze demonom, a nie Bogu” (1 Koryntian 10:20, 21).

      Skoro wiemy, że możemy zanosić modlitwy do Najwyższego, który nas kocha i się o nas troszczy, to po cóż mielibyśmy zwracać się gdzie indziej? Przecież Biblia zapewnia: „Oczy Jehowy przebiegają całą ziemię, by ukazał on swą siłę dla dobra tych, których serce jest wobec niego niepodzielne” (2 Kronik 16:9).

      [Napis na stronie 9]

      Skoro możemy zanosić modlitwy do Najwyższego, który nas kocha i się o nas troszczy, to po cóż mielibyśmy zwracać się gdzie indziej?

      [Ramka i ilustracja na stronach 8, 9]

      Prawda czy kłamstwo?

      SZATAN JEST REALNĄ OSOBĄ — PRAWDA

      „Szatan ciągle się przeobraża w anioła światła” (2 Koryntian 11:14).

      „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć” (1 Piotra 5:8).

      „Kto trwa w grzechu, pochodzi od Diabła, ponieważ Diabeł grzeszy od początku” (1 Jana 3:8).

      „Podporządkujcie się Bogu, natomiast przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was” (Jakuba 4:7).

      „[Diabeł] był zabójcą, gdy rozpoczął, i nie stał mocno w prawdzie, ponieważ prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, mówi zgodnie z własnym usposobieniem, gdyż jest kłamcą i ojcem kłamstwa” (Jana 8:44).

      WSZYSCY ZMARLI ŻYJĄ GDZIEŚ W ZAŚWIATACH — KŁAMSTWO

      „W pocie swego oblicza będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz” (Rodzaju 3:19).

      „Żyjący są świadomi tego, że umrą, lecz umarli nie są świadomi niczego” (Kaznodziei 9:5).

      „Wszystko, co twoja ręka ma sposobność zrobić, rób całą swą mocą, bo nie ma pracy ani snucia planów, ani poznania, ani mądrości w Szeolu [grobie] — w miejscu, do którego idziesz” (Kaznodziei 9:10).

      „Duch jego uchodzi, a on wraca do swej ziemi; w tymże dniu giną jego myśli” (Psalm 146:4).

      WIERNI ANIOŁOWIE TROSZCZĄ SIĘ O NAS — PRAWDA

      „Anioł Jehowy obozuje wokół tych, którzy się go boją, i ratuje ich” (Psalm 34:7; 91:11).

      „Czyż (...) [aniołowie] nie są duchami do publicznej służby, posyłanymi w celu usługiwania tym, którzy mają odziedziczyć wybawienie?” (Hebrajczyków 1:14).

      „Ujrzałem innego anioła, który leciał środkiem nieba i miał wiecznotrwałą dobrą nowinę do oznajmienia jako radosną wieść dla mieszkających na ziemi i dla każdego narodu, i plemienia, i języka, i ludu, i mówił donośnym głosem: ‚Boga się bójcie i dajcie mu chwałę’” (Objawienie 14:6, 7).

      JEZUS JEST RÓWNY BOGU — KŁAMSTWO

      „Chcę, byście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety jest mężczyzna, a głową Chrystusa jest Bóg” (1 Koryntian 11:3).

      „Gdy już wszystko będzie mu podporządkowane, wtedy również sam Syn podporządkuje się temu, który mu wszystko podporządkował, tak by Bóg był wszystkim dla każdego” (1 Koryntian 15:28).

      „Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Syn nie może nic uczynić z własnej inicjatywy, lecz tylko to, co widzi, że czyni Ojciec” (Jana 5:19).