DLACZEGO przybycie Jezusa Chrystusaa do Jerozolimy tamtego wiosennego dnia 33 roku n.e. wywołało takie poruszenie? Wielu już słyszało o Jezusie i jego niezwykłych czynach i ciągle o tym opowiadało (Jana 12:17-19). Jednak mało kto zdawał sobie sprawę, że jest to człowiek, który przez całe stulecia — aż po dziś dzień — będzie wywierał przemożny wpływ na życie ludzi na całym świecie.

W czym można dostrzec wpływ Jezusa na dzieje ludzkości? Oto kilka faktów:

• Kalendarz używany w większości krajów bierze za punkt wyjścia domniemany rok jego urodzin.

• Jakieś dwa miliardy ludzi, czyli około jednej trzeciej ludności świata, podaje się za chrześcijan.

• Islam, mający przeszło miliard wyznawców, uczy, że Jezus był prorokiem większym niż Abraham, Noe i Mojżesz.

• Wiele mądrych wypowiedzi Jezusa w takiej czy innej postaci funkcjonuje w mowie codziennej, na przykład:

  Nie samym chlebem człowiek żyje (MATEUSZA 4:4).

  Nadstaw drugi policzek (MATEUSZA 5:39).

  Trudno dwom panom służyć (MATEUSZA 6:24).

  Nie rzucaj pereł przed wieprze (MATEUSZA 7:6).

  Kto mieczem wojuje, ten od miecza ginie (MATEUSZA 26:52).

  Szukajcie, a znajdziecie (ŁUKASZA 11:9).

Nie ulega wątpliwości, że Jezus to niezwykła postać. Jednak ludzie mają o nim bardzo różne wyobrażenia. Może się więc zastanawiasz, jaka jest prawda. Tylko Biblia udziela wiarygodnych informacji, skąd Jezus Chrystus pochodził, jak żył i dlaczego umarł. Poznanie odpowiedzi na te pytania może odmienić twe życie i wpłynąć na twoją przyszłość.

RZYMSKI namiestnik Poncjusz Piłat zadał to pytanie na przesłuchaniu, podczas którego ważyły się losy Jezusaa. A przecież wiedział, z jakich pochodzi on stron (Łukasza 23:6, 7). Dobrze też wiedział, że nie ma do czynienia ze zwykłym człowiekiem. Czy faktycznie interesował się rzeczywistym pochodzeniem Jezusa? Czy był gotów uznać prawdę i zgodnie z nią postępować? Jezus nie odpowiedział na jego pytanie. Szybko wyszło na jaw, że dla tego pogańskiego władcy ważniejsza jest kariera niż prawda i sprawiedliwość (Mateusza 27:11-26).

Na szczęście każdy, kto szczerze pragnie poznać pochodzenie Jezusa Chrystusa, ma taką możliwość. Wystarczy sięgnąć do Biblii.

Gdzie się urodził?

Jezus przyszedł na świat w skromnych warunkach w judejskim Betlejem. Według dzisiejszej rachuby czasu stało się to wczesną jesienią w 2 roku p.n.e. W tym okresie Cezar August zarządził spis ludności. Dlatego Józef ze swą żoną, Marią, będącą w zaawansowanej ciąży, musiał udać się do swej rodzinnej miejscowości — właśnie do Betlejem. Z powodu tłoku nie mogli znaleźć noclegu, więc zatrzymali się w stajni. Tam Maria urodziła syna i położyła go w żłobie (Łukasza 2:1-7).

Na miejsce narodzin Jezusa Biblia wskazywała już setki lat wcześniej. Prorok Micheasz napisał: „Ty, Betlejem Efratab, zbyt małe, by się znaleźć między tysiącami Judy, z ciebie mi wyjdzie ten, który ma zostać władcą w Izraelu” (Micheasza 5:2). Betlejem najwidoczniej było tak małe, że nawet nie wymieniono go wśród miast należących do Judy. Jednak ta niewielka miejscowość dostąpiła niezwykłego zaszczytu — to w niej urodził się obiecany Mesjasz, czyli Chrystus (Mateusza 2:3-6; Jana 7:40-42).

Gdzie się wychowywał?

Rodzina Jezusa przez krótki czas przebywała w Egipcie, a potem osiedliła się w Nazarecie w prowincji Galilea, jakieś 100 kilometrów na północ od Jerozolimy. Jezus miał wtedy niecałe trzy lata. W tej malowniczej okolicy stykał się z rolnikami, pasterzami i rybakami. Dorastał w dużej rodzinie, która prawdopodobnie żyła bardzo skromnie (Mateusza 13:55, 56).

Wieki wcześniej Biblia mówiła, że Mesjasz będzie „Nazarejczykiem”. Ewangelista Mateusz napisał, że rodzina Jezusa zamieszkała „w mieście zwanym Nazaret, żeby się spełniło, co zostało powiedziane przez proroków: ‚Będzie zwany Nazarejczykiem’” (Mateusza 2:19-23). Określenie „Nazarejczyk” przypuszczalnie ma związek z hebrajskim słowem tłumaczonym na „latorośl”. Wiele wskazuje na to, iż Mateusz nawiązał do proroctwa Izajasza, w którym Mesjasz został nazwany „latoroślą” z korzeni Jessego. Oznaczało to, że Mesjasz miał być potomkiem Jessego, ojca króla Dawida (Izajasza 11:1). I Jezus rzeczywiście wywodził się z tej linii rodowej (Mateusza 1:6, 16; Łukasza 3:23, 31, 32).

Skąd przyszedł na ziemię?

Biblia uczy, że zanim Jezus urodził się w stajni w Betlejem, żył już na długo przedtem. Cytowany wcześniej prorok Micheasz napisał o nim: „Pochodzenie jego od czasów zamierzchłych, od dni czasu niezmierzonego” (Micheasza 5:2). Przed przyjściem na ziemię Jezus był stworzeniem duchowym, pierworodnym Synem Bożym, który przebywał w niebie. Sam o sobie powiedział: „Zstąpiłem z nieba” (Jana 6:38; 8:23). Jak do tego doszło?

Jehowac Bóg za pośrednictwem ducha świętego dokonał cudu — przeniósł życie swego niebiańskiego Syna do łona żydowskiej dziewicy Marii, tak by mógł się on urodzić jako doskonały człowiek. Dla wszechmocnego Boga nie było to trudne. Anioł wyjaśnił Marii: „U Boga żadne oznajmienie nie będzie niemożliwe” (Łukasza 1:30-35, 37).

Z Biblii możemy się dowiedzieć o Jezusie znacznie więcej niż tylko to, skąd pochodził. Cztery Ewangelie — według Mateusza, Marka, Łukasza i Jana — opowiadają również o tym, jak żył.

POWYŻSZE słowa wiele mówią o tym, co w życiu Jezusa było najważniejsze. W jakich okolicznościach je wypowiedział? Cały poranek wędrował z uczniami przez górzystą Samarię (Jana 4:6, przypis w Biblii Tysiąclecia). Jego towarzysze byli pewni, że zgłodniał, więc zachęcali go, by coś zjadł (Jana 4:31-33). Właśnie wtedy Jezus zwrócił uwagę na cel swojego życia. Powiedział, że wykonywanie dzieła zleconego mu przez Boga jest dla niego ważniejsze niż jedzenie. Żył po to, by spełniać wolę Bożą. I dowodził tego słowem i czynem.

Głosił i nauczał o Królestwie Bożym.

Działalność, której poświęcił się Jezus, tak opisano w Biblii: „Obchodził całą Galileę, nauczając (...) i głosząc dobrą nowinę o królestwie” (Mateusza 4:23). A zatem Chrystus nie ograniczał się do samego głoszenia, ale również nauczał — udzielał rad i wyjaśnień oraz przekonywał za pomocą logicznych argumentów. Głównym tematem jego orędzia było Królestwo Boże.

Jezus tłumaczył swym słuchaczom, czym ono jest i czego dokona. Poniżej zamieszczono kilka prawd dotyczących tego Królestwa oraz wersety z wypowiedziami Jezusa.

• Królestwo Boże to niebiański rząd, na czele którego stoi Jezus — Król wyznaczony przez Jehowę (MATEUSZA 4:17; JANA 18:36).

• Dzięki Królestwu zostanie uświęcone imię Jehowy, a Jego wola będzie działa się na ziemi tak jak w niebie (MATEUSZA 6:9, 10).

• Pod panowaniem Królestwa Bożego cała nasza planeta stanie się rajem (ŁUKASZA 23:42, 43).

• Przyjście Królestwa i zaprowadzenie woli Bożej na ziemi jest już bardzo bliskie (MATEUSZA 24:3, 7-12)a.

Dokonywał cudów.

Jezus znany był przede wszystkim jako „Nauczyciel” (Jana 13:13). Ale podczas swej trzyipółletniej działalności dokonał też wielu cudów. Służyły one co najmniej dwom celom. Po pierwsze, dowodziły, że Jezus naprawdę został posłany przez Boga (Mateusza 11:2-6). Po drugie, dawały wyobrażenie o tym, czego na większą skalę dokona w przyszłości jako Władca Królestwa Bożego. Oto niektóre z jego niezwykłych czynów:

• Uspokoił wzburzone morze i uciszył wiatr (MARKA 4:39-41).

• Uzdrawiał ślepych, głuchych, kulawych i innych chorych (ŁUKASZA 7:21, 22).

• Pomnożył żywność i nakarmił tłumy głodnych ludzi (MATEUSZA 14:17-21; 15:34-38).

• Wskrzesił z martwych przynajmniej trzy osoby (ŁUKASZA 7:11-15; 8:41-55; JANA 11:38-44).

Jakże cudowne będzie życie na ziemi, gdy władzę nad nią obejmie Król mający taką moc!

 Przybliżał ludziom osobowość Jehowy Boga.

Nikt nie mógł wiedzieć o Jehowie więcej niż Jego Syn, który potem stał się znany jako Jezus Chrystus. Był on „pierworodnym wszelkiego stworzenia”, a więc przebywał z Bogiem w niebie dłużej niż jakakolwiek inna istota duchowa (Kolosan 1:15). Dawało mu to mnóstwo sposobności, by poznać wolę i zasady Jehowy oraz przyswoić sobie Jego sposób myślenia i postępowania.

Jezus słusznie powiedział: „Nikt nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; i nikt nie wie, kim jest Ojciec, tylko Syn oraz ten, komu Syn zechce go objawić” (Łukasza 10:22). Żyjąc na ziemi, Jezus z wielką gorliwością przybliżał innym osobowość swego Ojca. Mógł nauczać z wyjątkowej perspektywy — odwoływał się przecież do własnych przeżyć z dziedziny duchowej, gdzie przebywał w obecności Boga Najwyższego (Jana 8:28).

Sposób, w jaki Jezus pomagał ludziom poznać Jehowę, można zilustrować działaniem transformatora. Urządzenie to umożliwia zmianę napięcia z wyższego na niższe, tak by z sieci elektrycznej mogli korzystać przeciętni użytkownicy. Jezus w czasie pobytu na ziemi swoją nabytą w niebie wiedzę o Ojcu przekazywał tak, by zdołali ją pojąć i zastosować zwykli śmiertelnicy.

Jezus przybliżał ludziom swego Ojca na dwa sposoby:

• Uczył prawdy o Jehowie, na przykład o Jego imieniu, zamierzeniu i postępowaniu (JANA 3:16; 17:6, 26).

• Ukazywał piękne cechy osobowości Jehowy, doskonale je odzwierciedlając w swoim życiu. Mówił niejako: „Jeśli chcecie wiedzieć, jaki jest mój Ojciec, patrzcie na mnie” (JANA 5:19; 14:9).

Życie Jezusa z pewnością robi na nas wielkie wrażenie. A dlaczego umarł? Jeśli zrozumiesz tę kwestię i potraktujesz ją poważnie, może ci to przysporzyć nieocenionych korzyści.

JEZUS wiedział, co go czeka. Rozumiał, że jego życie zostanie tragicznie przerwane. I był na to gotowy.

Biblia mocno podkreśla znaczenie śmierci Jezusa. Jak podaje biblista Reuben A. Torrey, w Chrześcijańskich Pismach Greckich, czyli Nowym Testamencie, bezpośrednio wspomniano o niej jakieś 175 razy. Ale dlaczego Jezus musiał cierpieć i umrzeć? Warto znaleźć odpowiedź na to pytanie, bo jego śmierć ma związek z naszym życiem.

Na co Jezus był przygotowany?

W ostatnim roku swego życia Jezus kilkakrotnie zapowiadał uczniom, że czekają go cierpienia i śmierć. Gdy po raz ostatni szedł z 12 apostołami do Jerozolimy na Paschę, oświadczył: „Syn Człowieczya zostanie wydany naczelnym kapłanom oraz uczonym w piśmie i skażą go na śmierć, i wydadzą go ludziom z narodów, i wyśmieją go, i go oplują, i ubiczują go, i zabiją” (Marka 10:33, 34). Dlaczego był pewny, że tak się stanie?

Znał wiele proroctw z Pism Hebrajskich, które przepowiadały, w jaki sposób zakończy się jego życie (Łukasza 18:31-33). Zwróćmy uwagę na niektóre z tych proroczych zapowiedzi. Podane wersety pokazują, jak się one spełniły.

Mesjasz miał być...

• zdradzony za 30 srebrników (ZACHARIASZA 11:12; MATEUSZA 26:14-16);

• bity i opluwany (IZAJASZA 50:6; MATEUSZA 26:67; 27:26, 30);

• przybity do pala (PSALM 22:17, Biblia Tysiąclecia [22:16, NŚ]; MARKA 15:24, 25, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu);

• znieważany w czasie egzekucji (PSALM 22:7, 8; MATEUSZA 27:39-43);

• stracony bez złamania żadnej kości (PSALM 34:20; JANA 19:33, 36).

Te i inne proroctwa spełniły się na Jezusie, chociaż często nie miał on na to żadnego wpływu. Okoliczność ta potwierdza, że naprawdę został posłany przez Bogab.

Rozważmy teraz przyczyny, dla których Jezus musiał cierpieć i umrzeć.

Jezus umarł, by dostarczyć rozstrzygających argumentów w doniosłych kwestiach spornych.

Syn Boży wiedział, że w ogrodzie Eden wyłoniły się pewne kwestie o fundamentalnym znaczeniu dla całego wszechświata. Adam i Ewa pod wpływem zbuntowanej istoty duchowej wypowiedzieli Bogu posłuszeństwo, przez co zanegowali słuszność Jego zwierzchniej władzy. Gdy zgrzeszyli, powstało też pytanie, czy w obliczu prób ktokolwiek z ludzi pozostanie wierny Bogu (Rodzaju 3:1-6; Hioba 2:1-5).

Postawa Jezusa miała niebagatelne znaczenie dla rozstrzygnięcia obu tych kwestii — zarówno co do zwierzchnictwa Jehowy, jak i lojalności Jego sług. Jezus, okazując doskonałe posłuszeństwo „aż do śmierci (...) na palu męki”, dał dowód, że popiera władzę swego Ojca (Filipian 2:8). Pokazał także, iż doskonały człowiek nawet w najcięższych sytuacjach mógł zachować lojalność wobec Jehowy.

Jezus umarł, by odkupić ludzkość.

Prorok Izajasz przepowiedział, że męczeńska śmierć Mesjasza będzie stanowić przebłaganie za grzechy ludzkości (Izajasza 53:5, 10). Jezus dobrze to rozumiał i chętnie dał „swoją duszę jako okup w zamian za wielu” (Mateusza 20:28). Przez swą ofiarną śmierć umożliwił niedoskonałym ludziom nawiązanie bliskiej więzi z Jehową oraz uwolnienie od grzechu i śmierci. Możemy więc odzyskać to, co zaprzepaścili Adam i Ewa — widoki na życie wieczne w rajskich warunkach na ziemi (Objawienie 21:3, 4)c.

Co powinieneś zrobić?

W tej serii artykułów przeanalizowaliśmy, co Biblia mówi o Jezusie — skąd pochodził, jak żył i dlaczego umarł. Ale nie chodzi tylko o to, by znać prawdę o nim. Ważne jest, by podjąć odpowiednie działania. Jeśli się na to zdecydujesz, zaznasz wielu błogosławieństw — już teraz będziesz prowadzić wartościowsze życie i zyskasz nadzieję na bezkresną przyszłość. Co więc powinieneś robić? Biblia zachęca:

• Zdobywaj wiedzę o Jezusie Chrystusie i jego roli w zamierzeniu Jehowy (JANA 17:3).

• Dawaj dowody wiary w Jezusa, pokazując swym życiem, że uznajesz go za Wybawcę (JANA 3:36; DZIEJE 5:31).

Świadkowie Jehowy z przyjemnością pomogą ci dowiedzieć się jeszcze więcej o Jezusie Chrystusie — „jednorodzonym Synu” Bożym, poprzez którego możemy otrzymać dar, jakim jest „życie wieczne” (Jana 3:16).