moje i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpocznienie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie.” — Mat. 11:28-30, NP.

23. (a) Co możemy uczynić dla własnego dobra w tych krytycznych czasach? (b) Dlaczego będziemy nadal pilnie pracowali i wytężali swoje siły?

²³ Czasy obecne są „krytyczne, trudne do zniesienia”, a ludzie na ogół bardziej umiłowali przyjemności niż Boga i poczynania podobające się Bogu (2 Tym. 3:1, 4, 5, NW). Dla własnego bezpieczeństwa bądź zawsze zajęty służbą Bożą. „Któryż człowiek będzie wam szkodził, jeśli gorliwie zajmiecie się tym, co dobre? Ale nawet gdybyście mieli cierpieć za sprawiedliwość, będziecie szczęśliwi. Jednakże czego się oni boją, tego wy się nie bójcie, ani nie popadajcie we wzburzenie” (1 Piotra 3:13, 14, NW). Nie wymawiaj się; raczej wciąż wytężaj swoje siły. „Pracujemy pilnie i wysilamy się, gdyż położyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem ludzi wszelkiego rodzaju, a zwłaszcza wiernych”. — 1 Tym. 4:10, NW.

Czy cię dręczy nuda?

Wiadomości interesujące i pożyteczne dla młodzieży

NUDA to problem, z którym dość powszechnie borykają się młodzi ludzie. Nie wynika stąd wcale, iż starszym jest on nieznany. Młodzież jednak często wypowiada się otwarcie, że życie w domu — czy nawet życie w ogóle — jest dla niej monotonne, nieciekawe. Dlaczego tak się dzieje? Jak można temu zaradzić?

Prawda, że obecny system rzeczy na ziemi pozbawił życie wielu jego urozmaiceń, a tym samym uroków; odczuwa się to szczególnie w wielkich miastach. Niemniej nawet w zupełnie identycznych warunkach niektórzy potrafią się cieszyć życiem, podczas gdy inni się nudzą. Dowodzi to, że nuda jest w dużej mierze zależna od postawy danego człowieka. Weźmy za przykład życie rodzinne. W każdej rodzinie panuje swoista atmosfera. Jak pojedyncza osoba nie może tworzyć rodziny, tak też jej odrębności nie kształtuje jeden człowiek, lecz każdy członek przyczynia się czymś do jej powstania. Jak to wygląda w twojej rodzinie? Czy twój dom jest miejscem wesołym i przytulnym? Czy lubicie się nawzajem, prowadzicie interesujące rozmowy przy posiłkach, znajdujecie przyjemność we wspólnym wykonywaniu różnych zadań? Czy chętnie czynicie coś jedni dla drugich? Czy raczej każdy idzie w swoją stronę, niewiele zajmując się innymi? Co podobałoby ci się bardziej?

Łatwo jest winić innych, gdy sprawy nie układają się tak, jak byśmy je chętnie widzieli. Zanim jednak zaczniemy narzekać, dlaczego nie mielibyśmy najpierw siebie zapytać: „Jaki jest mój wkład do atmosfery rodzinnej, do ducha, który w niej panuje? Co już uczyniłem, aby choć trochę polepszyć sytuację?” Jeżeli statkiem na morzu miotają wzburzone bałwany, niewiele pomoże żeglarzowi, gdy siądzie w kącie i będzie narzekał. W takiej sytuacji pada rozkaz: „Wszyscy na pokład”, i każdy musi przyłożyć ręki, by statek bezpiecznie dotarł przez rozszalałe morze do upragnionego celu.

Znudzeni młodzi ludzie często po prostu nie potrafią dostrzec wartości powierzonych im zadań. Przeanalizuj swoje obowiązki szkolne i prace przydzielone ci w domu. Postaraj się zrozumieć, dlaczego są ważne; spróbuj sobie uświadomić, jak odbijają się na twoim życiu (i na życiu innych) oraz jak się odbiją w przyszłości. Jeżeli ci się to uda, będziesz w stanie wykonywać przydzielone