Czy jesteś „czujny ze względu na modlitwy”?
1 Około roku 62-64 n.e., a więc tuż przed rozpętaniem przez Nerona pożogi prześladowań przeciw chrześcijanom, apostoł Piotr napisał: „Przybliżył się jednak koniec wszystkiego. Bądźcie (...) czujni ze względu na modlitwy.” Przybliżył się wówczas koniec systemu żydowskiego, który też nastąpił w roku 70 n.e., kiedy legiony rzymskie zburzyły Jeruzalem i spaliły świątynię. Te słowa Piotra są dziś jeszcze bardziej aktualne dla nas w tych „dniach ostatnich” światowego systemu rzeczy, który wkrótce dosięgnie w „wielkim ucisku” zapowiedziana zagłada. Wzywając nas do zachowania „trzeźwego umysłu”, Piotr nalega, żebyśmy pozostali „czujni ze względu na modlitwy”. — 1 Piotra 4:7, NW.
2 Co ta znaczy być ‛czujnym’? Według „Podręcznego słownika języka polskiego” czujny, to „zwracający na wszystko baczną uwagę; czuwający, baczny, uważny, ostrożny, wyczulony, wrażliwy”. Dobrze jest modlić się w takich ustalonych porach, jak rano po przebudzeniu się ze snu, przed posiłkami i wieczorem przed udaniem się na spoczynek, to jest 5-6 razy dziennie. Czy to nie wystarczy? Czy częstsze modlenie się nie zakrawa na potępioną przez Jezusa ‛wielomówność’?
3 Zastanówmy się, co już wiemy o modlitwie. A więc jest to cudowny przywilej umożliwiający rozmawianie z najwyższą Osobistością we wszechświecie. Należy ją kierować do Jehowy, ponieważ On ‛próśb wysłuchuje’ (Ps. 65:2, 3; 66:19). Należy się modlić przez Jezusa Chrystusa, którego krew daje nam „dostęp do świątyni” (Hebr. 10:19, NP); modląc się, trzeba wierzyć, że Bóg „wynagradza tych, którzy Go szukają” (Hebr. 11:6). Trzeba go prosić o to, co jest zgodne z Jego wolą. Nasze modlitwy powinny też zawierać dziękczynienia i wychwalania. Trzeba też modlić się z czystym sumieniem, żeby Bóg nie ‛ukrył się za obłokiem, by prośba nie doszła’ (Lam. 3:43, 44). Jeżeli nie słuchamy rad Jehowy, to chociaż nas nie odrzuca, możemy ‛stawiać przeszkody’ swoim modlitwom. — 1 Piotra 3:7.
4 Jeżeli naprawdę miłujemy Jehowę „całym sercem swoim”, to powinien odzywać się w nas taki głos, jak w Dawidzie: „O Tobie mówi moje serce”, ‛Szukaj Jego oblicza’ (Ps. 27:8). Stąd prosty wniosek: Kto się modli, ten miłuje Boga; kto się nie modli, ten Go nie miłuje. Kto często zapomina o modlitwie, tego miłość do Boga jest bardzo słaba. Czyż mało jest okazji do „szukania oblicza Jehowy”? Ileż to mamy powodów do dziękowania Mu już za samo to, że żyjemy i możemy Mu służyć, że możemy robić użytek ze swych zmysłów, rozkoszować się oglądaniem zachwycających dzieł Jehowy albo radować się śpiewem ptaków? Salomon powiedział: „Ucho, co słyszy, i oko, co widzi, oba są dziełem Jahwe”. Człowiek wrażliwy na te cuda na pewno nie uzna ich za coś samo przez się zrozumiałego. — Księga Przysłów 20:12.
5 Paweł pisze: „Nieustannie się módlcie. W każdym położeniu /w związku ze wszystkim, NW/ dziękujcie” (1 Tes. 5:17, 18). Dotyczy to nie tylko rzeczy materialnych. Przede wszystkim powinniśmy dziękować Bogu za poznanie Jego woli, za zrozumienie, za mądrość oraz za pomoc ducha świętego. Powinniśmy też szukać oblicza Jehowy przed każdym podejmowaniem decyzji. Dotyczy to między innymi sprawy neutralności, wyboru partnera małżeńskiego, naszej służby publicznej i innych spraw. Modlitwa wzmacnia nasze serce i przyspiesza nasze postępy do dojrzałości. Jest oznaką głębokiej wiary w to, że Jehowa nas nie opuści i że nigdy nie jesteśmy sami.
6 W swoich modlitwach powinniśmy taż wspominać naszych braci, szczególnie tych, którzy cierpią z powodu prześladowania, którzy wskutek nieuleczalnej choroby czekają śmierci i wiedzą, że nie będą naocznymi świadkami zwycięstwa, które Jehowa wkrótce odniesie nad swymi wrogami; o tych, którzy jako nadzorcy dźwigają dla naszego dobra dodatkowe obowiązki. Modlitwa za braci jest oznaką naszej miłości do nich. A gdyby ktoś nie miłował braci, których widzi, jak może miłować Boga, którego nie widzi? — 1 Jana 4:20.
7 Dlatego bądźmy „czujni ze względu na modlitwy”. W modlitwach, w których rozmawiamy z Suwerenem wszechświata, bądźmy wytrwali. Nie zapominajmy też o dopuszczaniu Go do głosu przez pilne studiowanie Jego słowa prawdy, które w ciemnościach tego świata wskazuje nam właściwy sposób postępowania — drogę, która nas zaprowadzi do życia wiecznego w tak bliskim już nowym porządku. — 1 Piotra 4:7, NW.