Jedyna dobra nowina
1 Dla bogobojnych ludzi żyjących w I wieku n.e. dobrą nowiną były narodziny Jezusa. Była to wieść zasługująca na obwieszczanie jej całemu ludowi (Łuk. 2:10). Jezus był od dawna obiecanym i oczekiwanym Mesjaszem. Dobra nowina, którą on głosił i którą należało przekazywać drugim, była jeszcze bogatsza o treść. Była to dobra nowina o Mesjańskim Królestwie, które przyniesie błogosławieństwa całej ludzkości. — Ewangelia Mateusza 24:14; 28:19, 20.
2 Treścią dobrej nowiny, którą obecnie mamy przywilej obwieszczać całej ludzkości, jest wieść o tym, że Królestwo Boże już zostało ustanowione. Jakże dobra i zachwycająca jest ta wiadomość! Jest to jedyna dobra nowina dla udręczonej ludzkości! Dlatego słudzy Jehowy, których zaszczycono ogłaszaniem tej nowiny, powinni mieć ducha ewangelizacyjnego. A jak jest z tobą? Czy wykorzystujesz każdą okazję, by być ewangelizatorem? Czy rezerwujesz sobie z góry czas na służbę polową? Czy starasz się pilnie o to, by ze swego zadania ewangelizatora wywiązywać się coraz umiejętniej i skuteczniej? Czy dokładasz starań, by podtrzymywać u ludzi zainteresowanie prawdą, i czy gotów jesteś chętnie brać na siebie odpowiedzialność przez prowadzenie studium biblijnego? Jeżeli ożywia nas duch ewangelizacji, to z całą stanowczością zarezerwujemy sobie czas na regularny udział w służbie polowej i będziemy ciągle pracować nad ulepszaniem swego sposobu przedstawiania dobrej nowiny. Będziemy też zawsze czujnie wypatrywać okazji do świadczenia przygodnego, pamiętając o tym, że każdy z nas jest pełnoczasowym sługą Bożym.
3 Będziemy też pilnie dokonywać odwiedzin ponownych. Czas jest coraz krótszy, a chodzi przecież o życie ludzi. Czy zdarzyło ci się, że zapomniałeś dokonać odwiedzin, na które byłeś umówiony? Zapewne nie zanotowałeś sobie tego i w natłoku spraw pamięć zawiodła. A jeżeli ci ludzie rzeczywiście czekali? A może notatki, jakie robiłeś podczas pracy polowej, były tak niejasne, że teraz nie możesz tam trafić? Sprawa starannego robienia notatek zasługuje na ciągłe podkreślanie, gdyż nadal jest to słabością wielu głosicieli. Jak można dokonać sumiennie wszystkich odwiedzin i powrócić do mieszkań zamkniętych, gdy się nie robi notatek?
4 A czy nie świadczy to o naszej wierności w małych sprawach, gdy zaraz po powrocie do domu, kiedy mamy jeszcze świeżo w pamięci, o czym rozmawialiśmy i z kim, przepisujemy na czysto notatki, uzupełniając takie szczegóły, jak kogo zastano, na jaki temat rozmawiano, co pozostawiono, kiedy dokonać odwiedzin i jaki temat poruszyć? Niekiedy już podczas pierwszej wizyty można poruszyć jakąś myśl, która może obudzić zainteresowanie dla następnej dyskusji. Takie dokładniejsze notatki pozwolą ci lepiej przygotować się do odwiedzin, dzięki czemu będą one skuteczniejsze, sprawią ci więcej radości.
5 Na przygotowanie się do odwiedzin niekoniecznie trzeba poświęcać dużo czasu, gdy zaraz po pierwszej wizycie zanotujemy sobie, co należałoby omówić na odwiedzinach i gdy z góry ustalimy, jaki cel chcemy osiągnąć. Może chcesz obudzić żywsze zainteresowanie lub pozostawić coś do czytania, pokonać uprzedzenia i pozyskać ich zaufanie? A może uważasz, że należy rozpocząć studium biblijne? Kieruj się więc rozeznaniem. Miej przygotowany temat, który mógłby zainteresować tych ludzi, jakiś werset biblijny, na który chciałbyś zwrócić uwagę, lub kilka myśli z publikacji, które chciałbyś odczytać, żeby potem zachęcić do przeczytania całości.
6 W jakże wspaniałym okresie przypadło nam żyć i wykonywać pracę ewangelizacyjną! Ileż radości możemy czerpać z obserwowania, jak całe rzesze nowych przyłączają się do nas w tej uszczęśliwiającej pracy! Pielęgnuj więc w sobie ducha ewangelizacyjnego i chętnie pomagaj drugim brać udział w dziele obwieszczania jedynej dobrej nowiny na całej ziemi.