Zachowanie prawości pomimo nacisku
1 Niekiedy słyszymy, jak o kimś mówią, że jest to człowiek prawy. Na ogół znaczy to, że taki człowiek trzyma się zdrowych zasad oraz że jest uczciwy i porządny. W Biblii słowo to bywa też użyte w odniesieniu do osoby czystej, niewinnej, bez zarzutu. Ale nie tylko to, gdyż Księga ta wykazuje, że trzeba zachować prawość wobec pewnej osoby — Jehowy — jak również wobec Jego woli i zamierzenia oraz wobec Chrystusa Jezusa, namaszczonego przez Niego Króla nowego systemu. Powinniśmy więc nie tylko dbać o przestrzeganie pewnych praw lub norm moralnych, lecz także musimy strzec naszej wierności i prawości, naszego bezgranicznego oddania Jehowie.
2 Sam Jehowa daje najlepszy przykład prawości. Hebrajskie słowo oddawane przez „prawość” może w odniesieniu do Boga oznaczać również „doskonałość”, gdy się odnosi de Jego dzieł, Jego prawa, mądrości itp. (Joba 4:6). Hebrajski odpowiednik słowa „prawość” obejmuje także oddanie i zupełność. Czy możemy się wykazać takim oddaniem, taką zupełnością, taką prawością, gdy chodzi o sprawy Boże?
3 Najpierw zniweczyło swoją prawość pewne stworzenie duchowe, które z kolei skłoniło do buntu Adama i Ewę. Ciekawe podobieństwo zachodzi między postępowaniem tego stworzenia, a postawą króla Tyru, którego opisano, że był nienaganny i „doskonały” w swym postępowaniu, dopóki nie znalazła się w nim nieprawość (Ezech. 28:12-15). Którą drogę chcemy obrać? Czy zachowamy prawość wobec Jehowy, czy też pójdziemy za Szatanem?
4 Niemałą przeszkodą w zachowaniu prawości jest nacisk wywierany na prawdziwych czcicieli Jehowy. Może on przybrać różne formy, ale w gruncie rzeczy wywiera go Szatan, który najpierw zniweczył swą prawość i teraz usiłuje pozbawić sług Jehowy wiary i umiłowania sprawiedliwości. Możemy się spodziewać, że w miarę zbliżania się ‛wielkiego ucisku’ i ataku Goga z Magog opór wobec prawdziwego wielbienia będzie się wzmagał. — 1 Piotra 5:8.
5 Ataki takie nie są jednak niczym nowym i jeżeli inni mogli je przetrwać, to i nam się to uda z pomocą Jehowy. Wielu chrześcijan przekonało się, że sprzeciw ze strony krewnych i przyjaciół może być bardzo silny i staje się wtedy prawdziwą próbą prawości. Dla innych okazały się próbą straty materialne. A co powiedzieć o Jobie? Przypomnij sobie, jak jego trzej przyjaciele ponawiali próby podkopania jego wiary i jak własna żona skrytykowała go, mówiąc: „Jeszcze trwasz mocno w swej prawości? Złorzecz Bogu i umieraj”. A co spotkało Joba? Stracił swoje bydło, owce i wielbłądy, a w końcu wichura zawaliła dom, grzebiąc pod gruzami jego dzieci. A na domiar złego został obsypany wrzodami. Gdy w takim stanie cierpiał wielki ból, jego trzej przyjaciele usiedli nad nim i przez cały tydzień nie wyszło z ich ust ani jedno słowo pociechy, a kiedy w końcu przemówili, zaczęli go jedynie potępiać (Joba 2:9, 11-13). Czy w takich warunkach dochowałbyś wierności Bogu jak Job? (Joba 2:10; 27:5, 6) Nie powinno nas więc dziwić, gdy i my spotykamy się ze sprzeciwem rodziny wobec prawdy, bo przecież Jezus to przepowiedział. — Mat. 10:32-39.
6 W wielu krajach świata wielki nacisk na zachowujących prawość wywiera nie tyle rodzina, co czynniki polityczne, które żądają od wszystkich pełnego poparcia. Tu też nie ma nic nowego. Przypomnij sobie złoty posąg wystawiony przez Nabuchodonozora. Na dźwięk muzyki każdy miał paść na twarz i oddać mu cześć. Trzej wierni Hebrajczycy odmówili tego. Mieli dobrą pracę i cieszyli się poważaniem, ale gdy państwo narzuciło taką kwestię sporną, nie wahali się, jak mają postąpić (Dan. 3:12, 16-18). Jakiś czas później w podobnej sytuacji znalazł się Daniel. Przez trzydzieści dni nie wolno było wtedy prosić o nic żadnego boga ani człowieka poza samym królem. Czy Daniel postanowił nie modlić się do Jehowy przez trzydzieści dni? W żadnym wypadku, a Jehowa postarał się uwolnić go nawet z jaskini lwów, gdy zachował prawość pomimo nacisku. — Dan. 6:22, 23.
7 W naszych czasach szerzenie się ducha nacjonalizmu wywołuje w wielu częściach świata podobne kwestie sporne. Nasi bracia w Malawi i Mozambiku są okrutnie prześladowani jedynie za to, że nie dają się zmusić do wykupienia legitymacji partyjnej bądź do wydania okrzyku „Niech żyje Frelimo!”, żeby nie postąpić wbrew nakazowi Jezusa, iż jego uczniowie nie mają być cząstką świata. Należy się spodziewać, że tego rodzaju nacisk będzie się wzmagać, gdyż z Apokalipsy 13:15-17 wynika, że żyjemy w czasie, kiedy symboliczna „Bestia” ma prawie uniemożliwić życie tym, którzy by nie przyjęli jej „znamienia”. Już wielu braci dowiodło w próbie swoim prawym postępowaniem, że stoją po stronie Jehowy. A co możemy powiedzieć o sobie? Pamiętajmy o tym, że dar zachowania prawości prowadzi bezkompromisowa lojalność wobec Boga oraz trzymanie się sprawiedliwości i to nie tylko w sprzyjających warunkach, ale ZAWSZE i bez względu na okoliczności! — Mat. 16:23.
8 Niestety, wielu padło ofiarą przebiegłości Szatana oraz niekiedy wyrafinowanego nacisku, dając się zwieźć do niemoralności, jak Izraelici za dni Balaama (Liczb 25:1). Wskutek plagi, którą ściągnęli na siebie takim postępowaniem, zginęło wtedy 24 000 osób, i położyła jej kres dopiero interwencja Pinchasa, człowieka prawego wobec Jehowy. Innym ostrzegawczym przykładem jest smutna historia młodej Diny, zgwałconej przez Sychema (Rodz. 34:1, 2). Józef postąpił słusznie, gdy uciekł przed pokusą (Rodz. 39:9, 12). W jednym z ostatnich lat, jak to wynika ze sprawozdań, przyczyną prawie 70% wykluczeń ze społeczności była niemoralność. Połowa z nich dopuściła się cudzołóstwa, będąc już związana węzłem małżeńskim. Ze wszystkich sił strzeżmy swej czystości moralnej i nie dajmy się odwieść od naszej prawości przez takie sidło.
9 Zachowanie prawości jest możliwe, ale nie o własnych siłach, tylko dzięki silnej wierze w Jehowę oraz dzięki poleganiu na Jego zbawczej mocy. Bóg nas zapewnia, że On będzie „tarczą” dla tych, którzy dochowują niezłomnej prawości (Prz. 2:6-9). Obyśmy się znaleźli pośród tych, którzy wiernie zachowują prawość wobec Jehowy i Jego Króla, Chrystusa Jezusa!