te dane porównać z bieżącym sprawozdaniem z tego kraju (518 678 głosicieli zborowych, 501 pionierów specjalnych, 18 581 pionierów i 24 674 pionierów pomocniczych), żeby zrozumieć, jak budująco to działa.

CO TY MOŻESZ ZROBIĆ

⁴ Ważne jest jednak nie tylko oddanie comiesięcznego raportu. Chodzi też o to, żeby był dokładny. Kiedy możemy być pewni, czy rzeczywiście tak jest? W związku z tym byłoby dobrze przypomnieć sobie wskazówki podane w Naszej Służbie Królestwa z lutego 1978 (s. 7), stycznia 1979 (s. 9, 10) oraz sierpnia 1975 (s. 7, 11). Towarzystwo chciałoby wiedzieć, ile czasu poświęcono na głoszenie prawd Bożych tym, którzy nie są oddanymi Bogu, ochrzczonymi Świadkami, ile odwiedzin ponownych dokonano, ile studiów biblijnych prowadzono z takimi ludźmi oraz ile Biblii i literatury biblijnej wśród nich rozpowszechniono. Bardzo cenione są też składane pod koniec miesiąca sprawozdania ze studium biblijnego. Z tego wynika, że czas spędzony na pełnieniu obowiązków pasterskich czy na dokonywaniu innych odwiedzin u tych, którzy od jakiegoś czasu nie utrzymują łączności ze zborem, nie powinien być liczony, jeżeli oni są już ochrzczonymi Świadkami Jehowy. Jest to działanie z pobudek miłości. Jedynym wyjątkiem jest raportowanie, gdy ktoś nowo ochrzczony jeszcze nie przestudiował dwóch publikacji wydanych przez Towarzystwo. Byłoby rzeczą niewłaściwą, gdyby któryś nadzorca podróżujący, starszy lub ktokolwiek inny określał dodatkowe zasady raportowania służby polowej ponad to, co w tej sprawie zostało opublikowane przez Towarzystwo.

¹ Cotygodniowe zgromadzenia teokratyczne odgrywają istotną rolę w naszych stałych postępach, które robimy jako chrześcijanie (Hebr. 10:24, 25; Kol. 1:9, 10). To regularne przyjmowanie posilnego pokarmu duchowego pokrzepia nas i wyposaża do sprostania wzmagającemu się naciskowi naszych czasów, a jednocześnie umożliwia aktywny udział w służbie polowej (Dzieje 2:40-42). Każdy z nas może się przyczyniać do podnoszenia jakości naszych zebrań i tym samym zapewniać zarówno sobie, jak i drugim czerpanie z nich jak najwięcej pożytku (Gal. 6:9, 10).

OBOWIĄZKI STARSZYCH I SŁUG POMOCNICZYCH

² Ponieważ zadanie nauczania powierzono głównie starszym, powinni oni starać się pomagać sobie nawzajem, żeby robili postępy w przemawianiu i nauczaniu. Pożytek z każdego zebrania w dużej mierze zależy od tego, czy będą przewodniczyć „z rzeczywistą powagą” (Rzym. 12:8; 1 Tym. 4:13, 16). Gdy każdy punkt zebrania będzie dobrze przygotowany i przedstawiony z entuzjazmem, zebrania będą pobudzać do jeszcze gorliwszego okazywania wiary i lojalności. Do przeprowadzania poszczególnych punktów programu starsi powinni więc wybierać braci, którzy się najbardziej do tego nadają.

³ W związku z wprowadzonymi niedawno zmianami czasu trwania zebrań bracia, których wyznaczono do udziału w programie, powinni zwracać szczególną uwagę na nieprzekraczanie wyznaczonego czasu. W każdym wypadku wyznacza się dość czasu na to, żeby przedstawić główne myśli i uwzględnić lokalne potrzeby. Trzeba jednak pamiętać, że usiłowanie przedstawienia w krótkim czasie zbyt obszernego materiału odbija się ujemnie na jakości wystąpienia.