Robienie postępów prowadzi do coraz owocniejszej służby
1 Wszyscy powinniśmy stale ulepszać nasz sposób służenia Jehowie. Człowiek, który nie dba o robienie postępów w swoim zawodzie, nie tylko staje w miejscu, ale wnet zaczyna się cofać. Na przykład lekarz nie może się zadowolić wiedzą nabytą na studiach. Musi nadal pilnie studiować bieżącą literaturę fachową, żeby coraz lepiej stawiać diagnozy i coraz skuteczniej leczyć chorych. Każdy sługa Jehowy ma postępować podobnie.
2 Apostoł Paweł zachęcał młodego Tymoteusza: „Przykładaj się do publicznego czytania, nakłaniania, nauczania. (...) Rozmyślaj nad tymi rzeczami, bądź nimi pochłonięty, aby twój postęp był jawny wszystkim” (1 Tym. 4:13, 15). Ten postęp jest konieczny z dwóch powodów: (1) ponieważ mamy składać swemu Zleceniodawcy ofiary chwały najlepszej jakości; (2) ponieważ zastój prowadziłby do mało owocnej rutyny i pozbawiał radości. A jak długo można skutecznie działać, gdy się nie ma radości?
3 Przytoczone słowa Pawła o konieczności robienia postępów odnoszą się nie tylko do nowo ochrzczonych, lecz do wszystkich głosicieli. Ci, którzy już dłuższy czas są w służbie, nie mogą stać w miejscu; muszą robić postępy, żeby mogli pracować z jeszcze większym powodzeniem. Ich bogatsze doświadczenie, a może i większa dojrzałość pod niejednym względem wcale nie oznacza kresu w robieniu postępów. Wszyscy musimy pogłębiać swą wiedzę oraz zrozumienie Słowa Bożego. Będziemy wtedy w coraz większej mierze ‛postępować według ducha’ i wydawać jego wspaniałe owoce (Gal. 5:16, 17, 22, 23).
4 Bez względu na okoliczności każdy z nas może rozwijać w sobie ducha ewangelizacji. Jego podstawą jest miłość, która pobudza do szczerego interesowania się losem i pomyślnością duchową bliźnich. Miłość skłania nie tylko do pomagania ludziom, żeby nabywali wiedzy, która pobudza umysł do działania, ale do wszczepiania prawdy w ich serca. Czy ty usilnie się o to starasz? Czy tak jak Jezus (Mat. 9:36) i Paweł (1 Tes. 2:8) jesteś związany uczuciowo z mieszkańcami swego terenu? Czy nie szczędzisz trudu, czasu i energii na dokonywanie odwiedzin ponownych i staranne przygotowywanie się do nich? Czy dążysz do jak najszybszego przekształcenia tych odwiedzin w systematyczne studium Biblii? Czy starasz się jak najrychlej zapraszać zainteresowanych na zebrania i wprowadzać ich do organizacji Bożej? Nad tymi i podobnymi pytaniami warto się poważnie zastanowić, jeśli chcemy, żeby nasza służba była owocniejsza.
5 Powodzenie w służbie niewątpliwie zależy od stopnia naszej gorliwości. Apostoł Paweł napomina: „Nie bądźcie opieszali w swoich zajęciach” (Rzym. 12:11). Chociaż nie sposób mierzyć gorliwości ilością godzin, to jednak ogólne wyniki naszej działalności są w znacznej mierze zależne od tego, ile czasu poświęcamy na służbę polową. Im więcej ktoś pracuje, tym szybciej znajduje błądzące owce Jehowy, tym więcej rozpowszechnia literatury, tym więcej ma odwiedzin i tym łatwiej mu przychodzi założenie studium biblijnego.
6 Chcąc robić postępy w służbie, trzeba (1) systematycznie karmić się duchowo oraz (2) przygotowywać się do pracy zaplanowanej na dany dzień. Apostoł Piotr radzi: „Przystosujcie umysły do działalności” (1 Piotra 1:13). Jest to zachęta do pilnego studiowania Słowa Bożego i pomocy biblijnych. Nie wystarczy powierzchowne czytanie; trzeba analizować, rozmyślać, „szperać”, porównywać i wyciągać wnioski. Czy TY właśnie tak studiujesz? Czy każdy nowy dzień rozpoczynasz od modlitwy, dziękując Jehowie, że możesz jeszcze jeden dzień poświęcić na pełnienie świętej służby dla Niego? Czy starannie rozważasz tekst dzienny? Czy regularnie czytasz Biblię według programu Szkoły Teokratycznej i czy szukasz potrzebnych wyjaśnień w dostępnych ci publikacjach Towarzystwa? Jak studiujesz Strażnicę i inne pomoce biblijne? Czy z myślą o wykorzystaniu stosownego materiału w służbie polowej? Czy twoje komentarze na zebraniach świadczą o tym, że stale ‛przystosowujesz swój umysł’?
7 Istotnym czynnikiem decydującym o powodzeniu w służbie jest odpowiednie przygotowywanie się do niej. Kto o tym pamięta, ten daje dowód, że zleconą mu pracę traktuje poważnie. Przygotowanie się do poszczególnych dziedzin służby polowej wymaga obmyślenia stosownych wstępów, przewidywania, czego zainteresowani mogliby nie zrozumieć, jakie mogą mieć wątpliwości albo jak mogą zareagować na takie czy inne argumenty, a także zastanowienia się nad tym, jak po przeprowadzeniu studium zapoznawać ich systematycznie z organizacją Jehowy i jej działaniem. Naturalnie potrafisz powiedzieć coś sensownego nawet bez przygotowania, ale czy wtedy nie będziesz się powtarzać i czy nie znudzisz swego rozmówcy? Czy bez przygotowania uda ci się zapoczątkować studium?
8 Jehowie podoba się docenianie przez Jego współpracowników przywileju służenia Mu, i takim On błogosławi oraz napełnia ich serca radością. Oby ta radość dodawała nam sił do trwania w świętej służbie (Nehem. 8:10) oraz do ciągłego robienia postępów!