Znajduj radość w pozyskiwaniu uczniów
1 Powołując się na władzę, którą otrzymał po zmartwychwstaniu, Jezus Chrystus przykazał zgromadzonym w Galilei 500 swoim naśladowcom: „Pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów” (Mat. 28:18-20). Tego nakazu nie może unieważnić żaden człowiek ani żadne państwo. ‛Być uczniem’ znaczy ‛być osobą nauczaną, uczącą się’, w tym wypadku uczącą się ‛wszystkiego, co przykazał Jezus’. Pan Jezus zapewnił o swoim poparciu dla tej działalności wychowawczej, kiedy powiedział: „Jestem z wami”.
2 Samemu Jezusowi, Wielkiemu Nauczycielowi, pozyskiwanie uczniów sprawiało radość. Dlaczego? Jej źródłem było przekonanie, że spełnia nakaz co do miłowania BOGA i BLIŹNIEGO. Jezus miłował Jehowę, gdyż jako Jego uczeń dobrze wiedział, że sam Jehowa miłuje ludzi, zwłaszcza tych, którzy dochowują Mu wierności (Sof. 3:17). Lubił zajmować się synami ludzkimi jeszcze w swoim bycie przedludzkim (Prz. 8:30, 31). Tego radowania się z ludzi nie zdołała przytłumić nawet ich niedoskonałość, która często dawała o sobie znać w czasie jego służby na ziemi. Tak więc miłość do Boga skłaniała go do posłusznego spełniania Jego woli, a miłość do ludzi umożliwiała mu trafianie do ich serc.
3 Jak Jezus uczył się od Jehowy, tak też my, jego uczniowie, uczymy się od Jezusa miłować ludzi (Łuk. 6:40). Radość z prowadzenia studiów biblijnych i pozyskiwania uczniów wynika nie tyle ze skrupulatnego zwracania uwagi na metody i sposób prowadzenia studium, co ze szczerej miłości do ludzi. Głównym przedmiotem naszego zainteresowania powinny być osoby ewentualnych uczniów, a nie prowadzone z nimi formalne studium. Musimy tak jak Jezus stać się ich przyjaciółmi (Jana 15:11-15). Wtedy my też doznamy radości z ich przyjaźni.
4 Jezus kazał pozyskiwać uczniów wśród „ludzi”, a nie wśród domów lub drzwi mieszkań. Gdzie więc przebywają ludzie, tam istnieje możliwość zakładania studiów biblijnych. Oczywiście najczęstszą sposobność po temu nastręcza praca od drzwi do drzwi. Ale też krewni, znajomi czy nawet osoby, które dopiero niedawno zaczęły studiować, czasem wspominają, że ktoś interesuje się Biblią.
5 Doświadczamy radości z pozyskiwania uczniów, gdy okazujemy ludziom współczucie, gdy się wczuwamy w ich położenie i gdy w miarę możności staramy się wychodzić im naprzeciw. Wyświadczenie jakiejś przysługi tylko pozornie nie ma nic wspólnego ze studium; w rzeczywistości zacieśnia przyjaźń między studiującym a prowadzącym studium. Miłowania Boga i bliźniego można się nauczyć z dawanego przykładu.
6 Kluczem do zaznawania radości z pozyskiwania uczniów jest więc MIŁOŚĆ wyrażana okazywaniem szczerego zainteresowania losem bliźniego. Nie zapominajmy, że wśród wyliczonych w Galatów 5:22, 23 owoców ducha radość jest wymieniona zaraz po miłości. Miłość potrafi przekształcić pozorną harówkę w pracę, która sprawia prawdziwą radość. Na przykład miłość pani domu do członków rodziny nadaje sens jej zajęciom domowym i sprawia, że je wykonuje z radością. Kierując się miłością chętnie przyjmiemy na siebie obowiązek i nie będziemy żałować czasu potrzebnego na prowadzenie studium. Jezus z radością przyjął zadanie wyznaczone mu przez Ojca, ponieważ miłował ludzi, których ono dotyczyło. Miłość do Boga skłania nas do usłuchania nakazu co do pozyskiwania uczniów; miłość do ludzi pomoże nam znajdować w tym radość.
7 Obyśmy wszyscy uczestniczyli w głoszeniu i pozyskiwaniu uczniów z właściwych pobudek, a więc nie tylko z poczucia obowiązku, lecz przede wszystkim z miłości do Boga i ludzi. Wtedy zasłużymy sobie na pochwałę naszego Pana: „Brawo, dobry i wierny niewolniku, (...) wejdź do radości swego pana” (Mat. 25:23).