Jak przejawiać teokratyczne podporządkowanie
1 Podporządkowanie teokratyczne jest czynnikiem warunkującym postęp i rozwój duchowy zboru. Paweł podkreślił potrzebę takiej uległości w Liście do Hebrajczyków 13:17, gdzie czytamy: „Bądźcie posłuszni tym, którzy obejmują przewodnictwo wśród was, i bądźcie im ulegli, stale bowiem czuwają nad waszymi duszami jako mający zdać z tego sprawę”. Ze słów tych wynika, że pomyślność duchowa tak całego zboru, jak i poszczególnych osób zależy od gotowości do ścisłej współpracy ze starszymi, by mogli się wywiązywać z obowiązków spoczywających na nich jako na pasterzach trzody.
2 Paweł podkreślił to jeszcze dobitniej w następującym wezwaniu: „Prosimy was, bracia, abyście mieli w poszanowaniu tych, którzy ciężko pracują wśród was i przewodzą wam w Panu, i was napominają; i abyście z powodu ich pracy darzyli ich w miłości nadzwyczajnymi względami” (1 Tes. 5:12, 13). Takie względy możemy okazywać starszym nie tylko przez odnoszenie się do nich z szacunkiem, ale też przez wspieranie ich pod każdym względem, by mogli przewodzić w działalności.
PRACA STARSZYCH
3 Pomyśl o obowiązkach przypadających w udziale starszym. Do ich zadań należy nie tylko prowadzenie zebrań zborowych i nauczanie na nich, ale też obejmowanie przewodnictwa w służbie polowej (1 Piotra 5:2, 3). Załatwiają wiele bieżących spraw zborowych i pomagają braciom unikać wszystkiego, co mogłoby osłabiać ich więź z Jehową (Jana 10:11, 15). Wszystko to wymaga z ich strony poświęcania mnóstwa czasu sprawom związanym z działalnością na rzecz Królestwa.
DŹWIGANIE WŁASNEGO BRZEMIENIA ODPOWIEDZIALNOŚCI
4 Z uwagi na naszą niedoskonałość może niekiedy dojść do zadrażnień i wytworzenia się napiętych stosunków. Drobne nieporozumienie najlepiej jest zażegnać samemu (Kol. 3:12-14). Nawet gdy jesteś przekonany, że ktoś w zborze dopuścił się wobec ciebie poważnego wykroczenia, nie musisz zaraz szukać poparcia u nadzorcy lub kogoś innego. Zgodnie z radą Jezusa powinieneś porozmawiać z tym, do kogo czujesz żal (Mat. 18:15, 16). Postaraj się rozwiązać problem bez angażowania osób trzecich. Dopiero gdyby się nie dało usunąć nieporozumienia i gdyby tę sprawę musieli zbadać i rozstrzygnąć starsi, przekaż ją śmiało w ich ręce i ufaj, że Jehowa wskaże rozwiązanie.
POMAGANIE DRUGIM
5 Starsi są żywo zainteresowani pomyślnością duchową i aktywnością zboru (1 Tes. 2:7, 8). Wszyscy możemy im w tym pomagać przez ‛pokrzepianie w rozmowach dusz przygnębionych i wspieranie słabych’ (1 Tes. 5:14). Nasze gorliwe uczestnictwo w działalności głosicielskiej jest dla drugich zachętą do wzmożonego wysiłku. Okazując braciom szczere, osobiste zainteresowanie, przyczyniamy się do umocnienia zboru (Filip. 2:4).
6 Chociaż pasienie trzody jest obowiązkiem starszych, to jednak każdy z nas może ‛w należytej mierze przyczyniać się do wzrostu ciała, do budowania siebie w miłości’ (Efez. 4:16; Prz. 11:14). Jeżeli w pełni uświadamiamy sobie, jak istotną rolę w rozwoju duchowym odgrywa teokratyczne podporządkowanie, to będziemy uważać starszych „za godnych podwójnego szacunku”, chętnie z nimi współpracować i ułatwiać im pasienie trzody (1 Tym. 5:17).