Naprzód, głosiciele Królestwa!
1 Czy ludzkość jest dzisiaj spragniona dobrej nowiny o Królestwie Bożym? Owszem, gdyż bardzo potrzebuje tego Królestwa! Potrzebuje go nie tylko dlatego, że ono usunie cierpienia, choroby, smutek i śmierć, lecz także żeby położyło kres wszelkiej niesprawiedliwości, przestępczości, przemocy i wojnom jak również żeby zniosło wszelką krzywdę i dyskryminację (Izaj. 9:5, 6). Nadal więc aktualne jest pilne wezwanie: Naprzód, głosiciele Królestwa!
2 Kto tylko chciałby usłuchać tego wezwania, a więc zarówno mianowani nadzorcy, jak i wszyscy inni mężczyźni i niewiasty, chłopcy i dziewczęta, słowem każdy, kto czuje się naśladowcą naszego Pana, Jezusa Chrystusa, ma obowiązek wyraźnego opowiedzenia się po stronie Królestwa Bożego (Ps. 145:10-12; 148:12, 13; 2 Tym. 4:2, 5). Zadanie to spoczywa nawet na tych, którzy z uwagi na warunki nie są w stanie dać ze siebie tyle, co drudzy. Tacy przypominają w swych poczynaniach wdowę, która ofiarowała wszystko, co miała, choć były to zaledwie dwie drobne monety (Łuk. 21:1-4).
JEST JESZCZE WIELE DO ZROBIENIA
3 Wkroczyliśmy w nowy rok służby. Za nami jeszcze jeden rok wytężonej, owocnej pracy. Jego ukoronowaniem były kongresy pod hasłem „Pokój Boży”, na których ochrzczono mnóstwo nowych chwalców Jehowy, stanowiących żywy dowód, że nasza „praca w łączności z Panem nie jest daremna” (1 Kor. 15:58). Ale głoszenie o Królestwie nie dobiegło kresu, ponieważ jeszcze nie nadszedł zapowiedziany „koniec” (Mat. 24:14). Wręcz przeciwnie, nabiera ono coraz większego rozmachu! Któż jeszcze kilka lat temu mógł się spodziewać, że w dziele pozyskiwania uczniów będziemy się posługiwać tak wspaniałymi podręcznikami, jak Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi i Mój zbiór opowieści biblijnych? Kto sobie wyobrażał, że będziemy mieć trzydniowe zgromadzenia okręgowe oraz że imię i zamierzenie Jehowy będą oznajmiane w prasie, radiu i telewizji? Kto by pomyślał, że będziemy mogli się zbierać w Salach Królestwa? Stało się to jednak rzeczywistością dzięki Temu, „u którego wszystko jest możliwe” (Mat. 19:26). A kto wie, jak szeroko będzie jeszcze rozgłaszana „chwalebna dobra nowina”, zanim nadejdzie koniec! (1 Tym. 1:11).
4 Koniec nadejdzie wtedy, gdy Jehowa przeprowadzi ogromne dzieło ogłaszania o Królestwie w takim zakresie, jaki uzna za potrzebny, i wtedy też dopuści „wielki ucisk”. Do tego czasu jest wiele do zrobienia i ta praca przypada w udziale nam, Świadkom Jehowy! Nadejście „wielkiego ucisku” ma zastać działalność głoszenia na całej ziemi w jej punkcie szczytowym. Nikt z nas nie powinien więc pozostawać bezczynny ani zadowalać się pracą symboliczną. Apostoł Paweł powiedział, że „biada” nam, gdybyśmy nie głosili dobrej nowiny, bo taka jest wola Boga i takie zadanie na nasze dni (1 Kor. 9:16).
BIEŻĄCE ZADANIA
5 W najbliższych miesiącach będziemy skupiać uwagę na rozpoczynaniu nowych studiów biblijnych na podstawie książki Żyć wiecznie. Po przeanalizowaniu jej treści na zborowym studium książki łatwiej jest teraz korzystać z niej w służbie polowej. Na pewno zapamiętałeś ciekawe wypowiedzi i ilustracje, których można by użyć do zwrócenia komuś uwagi na ten wspaniały podręcznik. Warto na przykład odczytać część paragrafu 9 na stronie 10, a następnie wskazać na różnicę między ilustracją na stronach 8 i 9, przedstawiającą trudności, z jakimi boryka się świat, a ilustracjami na stronach 11-13, ukazującymi życie w Raju.
6 W dążeniu do zapoczątkowania studium biblijnego korzystajmy też w pełni z książki Mój zbiór. Wprawdzie jest ona napisana bardzo prostym językiem, żeby mogły ją zrozumieć dzieci, ale pamiętajmy, że na naszych terenach nieraz spotykamy ludzi, którzy są po prostu analfabetami biblijnymi. Książka ta w przystępny sposób kieruje uwagę na zamierzenie Boże względem ziemi i pokazuje, jak to zamierzenie zostanie urzeczywistnione (np. opowieść 2, ust. 5; op. 4, ust. 6, 7; op. 6, ust. 6; op. 71, ust. 6; op. 101, ust. 13, 14). Pewien głosiciel Królestwa próbował za pomocą książki Żyć wiecznie zapoczątkować studium ze starszą kobietą. Ponieważ jego wysiłki nie odnosiły skutku, wypożyczył jej książkę Mój zbiór. Po przeczytaniu tego podręcznika kobieta zmieniła nastawienie. Zaraz podzieliła się z rodziną i sąsiadami wszystkim, czego się dowiedziała, a w najbliższą niedzielę przyszła na zebranie do Sali Królestwa. Teraz jest z nią prowadzone studium na podstawie książki Żyć wiecznie.
7 Jeżeli szczerze pragniesz komuś pomóc poznać prawdę przez prowadzenie z nim studium biblijnego, zwróć się w tej sprawie z modlitwą do Jehowy, a następnie podejmij odpowiednie kroki. Poproś brata rozdzielającego tereny o przydzielenie ci terenu osobistego, a potem staraj się dotrzeć do każdego mieszkańca. Podejmij choć na miesiąc pomocniczą służbę pionierską. Często taki wzmożony wysiłek prowadzi do założenia studium biblijnego z kimś, kto szczerze pragnie poznać prawdę. Nie pomijaj też dogodnych sposobności świadczenia nieoficjalnego.
8 Tego lata wiele osób, z którymi prowadzono studia biblijne, oddało się Jehowie i zgłosiło do chrztu. Tym nowym braciom i siostrom trzeba w dalszym ciągu udzielać pomocy duchowej, żeby mogli robić postępy. Jeżeli jeszcze nie przestudiowano z nimi dwóch zalecanych podręczników, to należałoby kontynuować studium (zob. ks. Zorganizowani s. 97 oraz Skrzynkę pytań z NSK 6/86). Trzymajmy się w tej sprawie rady Pawła, który napisał: „Czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze” (Gal. 6:10).
9 Niechaj nasze stopy będą zawsze obute w „gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju”, a nasze oczy „niech patrzą wprost” (Prz. 4:25; Efez. 6:15, BT). Bierzmy wzór z Pawła, który bezustannie ‛dawał dobitne świadectwo dobrej nowinie o niezasłużonej życzliwości Bożej’ i który powiedział: „Nie myśląc już o tym, co za mną, skupiam uwagę na tym, co przede mną, i zdążam wytrwale naprzód” (Dzieje 20:24; Filip. 3:13, 14, Romaniuk). A więc naprzód, głosiciele Królestwa!