Przedstawianie dobrej nowiny — jasno i zrozumiale
1 Czy zdarzyło ci się, że przedstawiłeś komuś orędzie biblijne i byłeś pewny, że cię dobrze zrozumiał, a tymczasem usłyszałeś pytanie: „Ale o co panu (pani) chodzi?” Z podobną reakcją spotkało się już wielu głosicieli dobrej nowiny. Nieraz jest to rodzaj wymówki ze strony ludzi, którzy ‛słuchają bardzo niechętnie, żeby przypadkiem nie usłyszeli’, co się do nich mówi i „żeby się nie nawrócili” (Dzieje 28:27, Romaniuk; Izaj. 6:10). Ale może się też zdarzyć, że rozmówca faktycznie nas nie zrozumiał, ponieważ z jego punktu widzenia nie mówiliśmy dostatecznie jasno i zrozumiale. Jak uniknąć takiej sytuacji?
2 Przede wszystkim zanim wyruszymy do służby, powinniśmy się do niej dobrze przygotować. Gdy nie jesteśmy pewni, jaki temat chcemy poruszyć i liczymy na to, że „jakoś tam będzie”, wówczas w rozmowie musimy skupiać uwagę na tym, co powiedzieć, a nie na tym, żeby mówić jasno i zrozumiale. Dobrze jest więc przypomnieć sobie wcześniej dwa lub trzy „Tematy do rozmów” i kilka interesujących wstępów, a potem starać się je tak przedstawiać, żeby ludzie mogli ‛pojąć sens słowa’ (Mat. 13:23). Nie mniej ważne jest przygotowanie się przed pójściem na odwiedziny ponowne lub studium biblijne.
3 Istotne znaczenie ma też używanie słów i wyrażeń zrozumiałych dla naszych rozmówców. W Poradniku powiedziano na ten temat: „Dzięki studiowaniu Pisma Świętego i publikacji Towarzystwa Strażnica przyswoiliśmy sobie zasób wyrażeń zupełnie obcych dla ludzi nie obeznanych z naszą działalnością. Gdybyśmy wyjaśniali pewnym słuchaczom prawdy biblijne za pomocą takich wyrażeń, to (...) znaczna część naszych wywodów poszłaby na marne”. Następnie dodano, że nawet takie wyrażenia, jak „Armagedon” i „Królestwo”, mogą „wywołać w umyśle słuchacza zupełnie inne skojarzenia albo nie wywołać żadnych” (s. 112, 113). Jeśli więc w trakcie dawania komuś świadectwa chcemy użyć takich słów, to powinniśmy krótko wyjaśnić ich znaczenie.
4 Czy w służbie polowej posługujesz się głównie Biblią gdańską? Z całą pewnością ma ona swoje zalety i wielu ludziom pomogła ugruntować wiarę w Boga oraz w Jego Słowo. Jest bardzo przydatna przy wyjaśnianiu takich tematów, jak „dusza” czy „piekło”, gdyż słowa te rzadko występują we współczesnych przekładach (zob. Ezechiela 18:4 i Dzieje 2:31 w Biblii gdańskiej i Biblii warszawskiej. Ale trzeba też pamiętać, że przekład ten pochodzi z roku 1632, a od tego czasu zaszły w języku polskim duże zmiany. Na przykład ilu mieszkańców naszego terenu potrafi bez dodatkowych wyjaśnień zrozumieć co znaczy zwrot: „W zapamiętanie przyszła pamiątka ich [zmarłych]”? (Kazn. 9:5, Bg). Sporo słów użytych w Biblii gdańskiej jest niezrozumiałych dla współczesnego czytelnika, a wiele innych razi archaizmem. Gdybyśmy więc w nauczaniu drugich posługiwali się głównie tym przekładem, często zmuszalibyśmy naszych słuchaczy do zastanawiania się nad znaczeniem poszczególnych słów, a nie nad sensem czytanego wersetu. Moglibyśmy nawet kogoś zniechęcić do poznawania Biblii, która by mu się wydała Księgą trudną do zrozumienia i oderwaną od rzeczywistości. Trzymajmy się zatem w tej sprawie rady z Listu 1 do Koryntian 14:8, 9.
5 Chcąc przedstawić dobrą nowinę jasno i zrozumiale, nie należy też poruszać zbyt wielu tematów na raz (Jana 16:12). Duża ilość materiału przytępia lub nawet całkowicie tłumi zdolność pojmowania. Tymczasem wiele ludzi, z którymi udaje się nawiązać rozmowę albo zapoczątkować studium, chciałoby od razu otrzymać odpowiedź na mnóstwo nurtujących ich pytań. Zanim otrzymają odpowiedź na jedno, już zadają następne. Jeśli głosiciel wda się w taką chaotyczną rozmowę, to pytający niewiele z niej skorzysta; co najwyżej zapamięta, że u Świadków Jehowy ‛tego się nie spotyka, a tamtego im nie wolno’ (zob. Prz. 10:19). O wiele lepiej jest zaproponować rozmówcy dokładniejsze omówienie jednego interesującego go tematu, a potem posłużyć się Biblią i którymś podręcznikiem do jej studiowania, na przykład Żyć wiecznie, gdzie jasno i zrozumiale przedstawiono wiele podstawowych zagadnień biblijnych.
6 Mówienie w sposób jasny i zrozumiały ma istotne znaczenie przy nauczaniu drugich prawdy. Jest sztuką, którą powinien opanować każdy głosiciel Królestwa. Warto pod tym względem ‛przykładać się do nauczania’, pamiętając, że w ten sposób możemy przynieść chwałę Jehowie, ‛wybawić tych, którzy się nam przysłuchują’ i doświadczyć wiele radości (1 Tym. 4:13, 16; Jana 15:8; Prz. 15:23).