Opowiadają głosiciele Królestwa
Posłuch dla dobrej nowiny w Belgii
„WIDZIAŁ kto takie rzeczy?” — pyta biuro oddziału, obsługujące Świadków Jehowy w Belgii (por. Izajasza 66:8). Ten piękny kraj osiągnął w roku służbowym 1989 szczytową liczbę 24 464 głosicieli. Nastąpił też 4-procentowy wzrost średniej liczby osób uczestniczących każdego miesiąca w działalności kaznodziejskiej.
◻ Wartość dobrej nowiny głoszonej przez Świadków Jehowy docenił pewien ksiądz katolicki, który na niedzielnej mszy powiedział wiernym: „Kiedy Świadkowie Jehowy staną u waszych drzwi, otwórzcie je przed nimi szeroko. Oni mówią prawdę!” Tak właśnie postąpiła pewna starsza pani. Kiedy przyszli Świadkowie, szeroko otworzyła drzwi i przyjęła książkę Jak powstało życie? Przez ewolucję czy przez stwarzanie? Później poprosiła jeszcze o książkę Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi. Zaczęto z nią studiować Pismo Święte, ale jej mąż nie chciał wziąć w tym udziału. Jeden brat zatelefonował więc do tego mężczyzny i zapytał, czy nie zależy mu na tym, aby żyć z żoną w lepszym świecie. Rezultat był taki, że i on przyłączył się do studium. Ludzie ci mieszkali ze sobą bez ślubu, ale zalegalizowali swój związek i wkrótce potem zgłosili się do chrztu.
◻ Prawda odmieniła też życie pewnej dziewczyny. Nie miała jeszcze 14 lat, gdy musiała zacząć radzić sobie sama. Poznała jakiegoś chłopca i żyła z nim w środowisku punków, narkotyzując się i przyswajając sobie ducha przemocy. Kiedyś młodzieniec ten jechał motocyklem i zginął w nieszczęśliwym wypadku. Dziewczyna doznała szoku nerwowego i zamierzała popełnić samobójstwo. Zastanawiała się: „Gdzie znajdę rozwiązanie moich problemów?” Zetknęła się z osobą uprawiającą spirytyzm i pod jej wpływem uwierzyła, że zdoła nawiązać kontakt ze zmarłym przyjacielem. Próbowała hipnozy i spostrzegania pozazmysłowego. Nie znalazłszy spodziewanego ukojenia, znowu popadła w głęboką depresję. Przez kilka miesięcy żyła, odciąwszy się w ogóle od wszystkiego. W takim stanie spotkał ją ktoś ze Świadków Jehowy i podjął starania, by pomóc jej pod względem duchowym. Początkowo utrzymywali kontakt korespondencyjnie i stopniowo jej wysiłki w połączeniu z odwagą sprawiły, że nastąpiła poprawa. Uwolniła się od wpływu demonów, zerwała z nałogiem palenia tytoniu i wyzbyła się głębokiego poczucia winy. Z czasem wielką pomocą okazała się dla niej coraz gruntowniejsza wiedza biblijna oraz duch Jehowy. Pokrzepiały ją też zebrania, do których się solidnie przygotowywała. Obecnie jest już ochrzczona i wykazuje ducha pionierskiego. Prowadzi kilka studiów biblijnych, w tym jedno ze swoją matką, która zaczęła też przychodzić na niektóre zebrania. Jehowa naprawdę jej dopomógł!
◻ Wspaniałe wyniki w krzewieniu dobrej nowiny osiągają osoby, które wyzyskują sposobności nadarzające się w szkole. Młoda siostra, uczennica jednej z belgijskich szkół, miała wygłosić przemówienie na dowolny temat. Postanowiła opowiedzieć o Świadkach Jehowy i ich przekonaniach, a materiał zaczerpnęła z broszury Świadkowie Jehowy w dwudziestym wieku. Nauczyciel był zaskoczony. Wystąpiła przed całą klasą, po czym uczniowie mogli zadawać pytania. Niektórzy chcieli się dowiedzieć, co trzeba zrobić, żeby żyć w obiecanym przez Boga raju, o którym wspomniała w przemówieniu. Sporo koleżanek i kolegów, a nawet sam nauczyciel, poprosiło o inne publikacje, jakie miała przy sobie. Również uczniowie z innych klas prosili o dodatkowe wyjaśnienia i broszury, a nauczyciel religii przejrzał je i zalecił swojej klasie.
Dzielna postawa naszej młodej siostry została pobłogosławiona. Dwom nauczycielom oraz wielu rówieśnikom rozpowszechniła 23 broszury; jedna uczennica dowiedziała się o tym przemówieniu i poprosiła o odpowiedni materiał, bo chciała objaśnić swojej klasie działalność Świadków Jehowy.
Wielu mieszkańców Belgii daje posłuch dobrej nowinie. Przyjmują Słowo Boże „nie jako słowo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako Słowo Boże, które też w was wierzących skutecznie działa” (1 Tesaloniczan 2:13, Bw).