11. Kto będzie należeć do wiernych wskrzeszonych do życia na ziemi i dlaczego taka perspektywa jest wzruszająca?

¹¹ Kogo ono obejmie? Wiernych sług Jehowy od najdawniejszych czasów. Będą wśród nich ludzie, którzy z uwagi na swą silną wiarę w zmartwychwstanie „nie przyjęli uwolnienia za jakiś okup” — za jakiś kompromis, w który by się wdali kosztem swej niezłomnej wierności Bogu, aby uniknąć gwałtownej śmierci (Hebr. 11:35). Jakaż to będzie radość móc poznać ich osobiście i usłyszeć wprost od nich szczegóły wydarzeń, o których Biblia donosi tylko fragmentarycznie! Będzie wśród nich Abel, pierwszy wierny świadek Jehowy, Enoch i Noe, nieustraszeni głosiciele ostrzegawczego orędzia Bożego przed potopem, Abraham, który gościł aniołów, Mojżesz, przez którego przy górze Synaj było dane Prawo, odważni prorocy, tacy jak Jeremiasz, który przeżył zagładę Jeruzalem w roku 607 p.n.e., i Jan Chrzciciel, który słyszał, jak sam Bóg oznajmił, iż Jezus jest Jego Synem. Będą też wśród nich lojalni ludzie zmarli w ostatnich dniach obecnego systemu (Hebr. 11:4-38; Mat. 11:11).

12. (a) Ilu umarłych zostanie wskrzeszonych z Hadesu? (b) Kto więc będzie do nich należeć i dlaczego?

¹² Z czasem zostaną też wskrzeszeni inni ludzie. Zakres użycia przez Jezusa „klucza Hadesu” dla dobra ludzkości został przedstawiony w danym apostołowi Janowi widzeniu, w którym Hades ‛wrzucono w jezioro ognia’. Co to znaczy? To, że zostanie zniszczony i przestanie istnieć, ponieważ będzie całkowicie opróżniony. Tak więc poza wskrzeszeniem wiernych czcicieli Jehowy Jezus miłosiernie przywróci z Hadesu, z Szeolu, nawet ludzi niesprawiedliwych. Nikt z nich nie zostanie wskrzeszony tylko po to, żeby być znowu skazany na śmierć. W sprawiedliwym otoczeniu pod panowaniem Królestwa Bożego będzie się im udzielać pomocy, żeby nauczyli się żyć zgodnie z wolą Jehowy. W widzeniu ukazano otwarty „zwój życia”. Istnieje więc możliwość, żeby ich imiona zostały do niego wpisane. Każdy z nich będzie sądzony „według jego uczynków”, ale uczynków po zmartwychwstaniu (Obj. 20:12-14; Dzieje 24:15). A zatem — biorąc pod uwagę ostateczny rezultat — może się okazać, że będzie to „zmartwychwstanie życia” i wcale nie musi być „zmartwychwstaniem [potępiającego] sądu” (Jana 5:28, 29).

13. (a) Kto nie zostanie wskrzeszony? (b) Jak znajomość prawdy o zmartwychwstaniu powinna wpływać na nasze życie?

¹³ Oczywiście nie wszyscy, którzy kiedyś żyli, zostaną wskrzeszeni. Niektórzy popełnili grzechy niewybaczalne. Ludzie straceni podczas bliskiego już „wielkiego ucisku” znajdą się wśród tych, którzy doznają wiecznej zagłady (Mat. 12:31, 32; 23:33; 24:21, 22; 25:41, 46; 2 Tes. 1:6-9). Tak więc chociaż wyzwolenie tych, którzy są w Hadesie, będzie wyrazem nadzwyczajnego miłosierdzia, to jednak nadzieja zmartwychwstania bynajmniej nie daje podstawy do prowadzenia dzisiaj niefrasobliwego życia. Powinna nas raczej pobudzać do okazywania, jak bardzo sobie cenimy tę naprawdę niezasłużoną życzliwość Bożą.

WZMOCNIENI NADZIEJĄ ZMARTWYCHWSTANIA

14. Jak zmartwychwstanie może się stać źródłem wielkiej siły dla kogoś, kto widzi bliski kres życia?

¹⁴ Dla tych, którzy mają mocno ugruntowaną nadzieję zmartwychwstania, może się ona stać źródłem wielkiej siły. Gdy nadchodzi kres życia, wiedzą, że nie da się w nieskończoność odwlekać śmierci bez względu na to, z jakiej opieki lekarskiej korzystają (Kazn. 8:9). Jeżeli są pilnie zajęci w dziele Pana i lojalnie służą razem z jego organizacją, to mogą spoglądać w przyszłość bez żadnej obawy. Wiedzą, że dzięki zmartwychwstaniu będą mogli w czasie wyznaczonym przez Boga znowu cieszyć się życiem. A cóż to będzie za życie! „Rzeczywiste życie”, jak je nazwał apostoł Paweł (1 Tym. 6:19; 1 Kor. 15:58; Hebr. 6:10-12).

15. Co może pomóc zachować niezłomną prawość wobec Jehowy, gdy nam grożą brutalni prześladowcy?

¹⁵ Nie tylko sama świadomość, że nastąpi zmartwychwstanie, lecz także znajomość Boga, który jest Źródłem tego postanowienia, dodaje nam sił. Umacnia naszą lojalność wobec Niego nawet w obliczu śmierci z ręki brutalnych prześladowców. Szatan od dawna wykorzystuje lęk przed przedwczesną śmiercią, żeby trzymać ludzi w niewoli. Jezus nie uległ takiej bojaźni i dochował wierności Jehowie aż do śmierci. Swą śmiercią umożliwił uwolnienie innych od takiej bojaźni (Hebr. 2:14, 15). Przez wiarę w to postanowienie jego prawdziwi naśladowcy zapisali się w dziejach jako ludzie zachowujący niezłomną prawość. Poddawani naciskowi wykazywali i w dalszym ciągu wykazują, że ‛nie miłują swych dusz’ więcej niż Jehowę (Obj. 12:11). Nie próbują zachować swego obecnego życia przez odrzucenie zasad chrześcijańskich, żeby tym samym utracić widoki na życie wieczne (Łuk. 9:24, 25). Czy masz taką wiarę? Będziesz ją mieć, jeżeli naprawdę miłujesz Jehowę i bierzesz sobie do serca to, czym jest dla ciebie nadzieja zmartwychwstania.

Rozdział 10

Królestwo, które „nie będzie doprowadzone do upadku”

1, 2. (a) Co potwierdzają codziennie wydarzenia światowe i w jaki sposób? (b) Jakie jest jedyne rozwiązanie?

WYDARZENIA światowe codziennie potwierdzają fakt, że odrzucenie zwierzchniej władzy Jehowy i podjęcie starań, żeby się rządzić samodzielnie, nie przysporzyło ludziom szczęścia. Żadna forma rządów ludzkich nie zapewniła pożytku wszystkim bez wyjątku. Mimo że ludzie niebywale rozwinęli wiedzę naukową, nie są w stanie wykorzenić grzechu, odnieść zwycięstwa nad chorobami i położyć kres śmierci choćby u jednego człowieka. Wprost przeciwnie, narody kontynuują produkcję coraz to nowych i coraz straszliwszych broni. Panoszy się zbrodnicze stosowanie przemocy. Technika, chciwość i ignorancja pospołu przyczyniają się do skażenia gleby, wody i powietrza. Rosnąca w zawrotnym tempie inflacja i bezrobocie ogromnie utrudniają kupno tego, co jest konieczne do życia. Wielu desperacko szuka jakiegoś wyjścia (Kazn. 8:9 [8:10, Bw]).

² Co może rozwiązać te problemy? Królestwo Boże, o które Jezus kazał się modlić swoim naśladowcom (Mat. 6:9, 10). Jakże wdzięczni powinniśmy być za to, że ulga, którą ono przyniesie, jest już bardzo bliska!

3. (a) Co w związku z tym Królestwem wydarzyło się w niebie w roku 1914? (b) Dlaczego ma to dla nas istotne znaczenie?

³ Królestwo Boże, którego władza spoczywa w rękach Jezusa Chrystusa, działa już od roku 1914. W owym to roku w niebie miały miejsce wydarzenia, które Daniel oglądał w proroczym widzeniu. „Starodawny”, Jehowa Bóg, przekazał Synowi Człowieczemu, Jezusowi Chrystusowi, „panowanie i godność, i królestwo, żeby wszystkie ludy, grupy narodowe i języki mu służyły”. Donosząc o tym widzeniu, Daniel napisał: „Panowanie jego jest panowaniem po czas niezmierzony, które nie przeminie, a jego królestwo nie będzie doprowadzone do upadku” (Dan. 7:13, 14). Przez to Królestwo Bóg umożliwi miłośnikom sprawiedliwości radowanie się niezliczonymi dobrodziejstwami, które były przewidziane w Jego zamierzeniu, gdy osiedlał naszych prarodziców w Raju.

4. Jakie szczegóły dotyczące Królestwa żywo nas interesują i dlaczego?

⁴ Lojalni poddani Królestwa są żywo zainteresowani strukturą i działaniem tego rządu. Chcieliby wiedzieć, co robi teraz, czego dokona w przyszłości oraz czego od nich wymaga. Dowiadują się o nim jak najwięcej, dzięki czemu coraz bardziej go sobie cenią i przysposabiają się do mówienia o nim (Ps. 48:12, 13).

WZRUSZAJĄCE DOCIEKANIA

5. (a) Wyrazem czyjej władzy zwierzchniej jest według Pisma Świętego mesjańskie Królestwo? (b) Jak więc oddziałuje na nas to wszystko, czego się dowiadujemy o tym Królestwie?

⁵ Dociekania takie przede wszystkim prowadzą do wniosku, że to mesjańskie Królestwo jest wyrazem zwierzchniej władzy Jehowy. To On dał swemu Synowi „panowanie i godność, i królestwo”. A zatem po objęciu władzy przez to Królestwo słusznie rozległo się w niebie wołanie: „Królestwo świata stało się królestwem naszego Pana [Jehowy Boga] i Jego Chrystusa, i [Jehowa] będzie królował na wieki, na zawsze” (Obj. 11:15). A zatem wszystko, co dostrzegamy w związku z tym Królestwem i czego ono dokonuje, przybliża nas do samego Jehowy. Wzbudza to w nas pragnienie podporządkowania się Jego zwierzchniej władzy na zawsze.

6. Dlaczego jest to dla nas szczególnie interesujące, że Jezus Chrystus sprawuje rządy w imieniu Jehowy?

⁶ Jak to dobrze, że Jehowa osadził na tronie Jezusa Chrystusa, aby sprawował rządy w Jego imieniu! Będąc Mistrzowskim Wykonawcą, przez którego Bóg stworzył ziemię i człowieka, Jezus zna nasze potrzeby lepiej niż ktokolwiek z nas. Ponadto od zarania dziejów ludzkości dawał dowody, że ‛lubi synów ludzkich’ (Prz. 8:30, 31; Kol. 1:15-17). Ta miłość jest tak wielka, że przyszedł na ziemię i oddał życie na okup za nich. Umożliwił nam tym wyzwolenie z grzechu i śmierci oraz zaskarbianie sobie życia wiecznego (Mat. 20:28).