Czy słuchasz wskazówek?
KOCHAJĄCY ojciec tak poucza swoje dzieci, żeby im się dobrze wiodło i żeby czuły się szczęśliwe, gdy dorosną. Dzieci okazujące rodzicom miłość i szacunek słuchają takich pouczeń, bo wiedzą, że wyjdzie im to na dobre. Tak samo Jehowa jako kochający Ojciec niebiański poucza swoje sługi, aby ich życie było udane i szczęśliwe. Powinniśmy więc słuchać wskazówek, których Bóg udziela nam za pośrednictwem swego Słowa, Biblii, oraz przez swą ziemską organizację.
W rodzinie
Wskazówki, które otrzymujemy, dotyczą różnych dziedzin. Jedną z nich jest życie rodzinne. Małżeństwo i rodzinę ustanowił Bóg. Biblia podaje, że połączył pierwszą parę ludzką węzłem małżeńskim i kazał jej wydawać na świat potomstwo (Rodzaju 1:27, 28; 2:22-24). Stwórca pouczył wszystkich członków rodziny, jakie są ich obowiązki. Na przykład mąż i ojciec jest głową domu, co oznacza, że ma szkolić rodzinę, kierować nią oraz dbać o wyżywienie, odzież, dach nad głową, bezpieczeństwo i karność. On też podejmuje ważne decyzje. Ponieważ jest mężem, troszczy się o potrzeby żony i darzy ją szacunkiem jako naczynie słabsze (Efezjan 5:22, 23; 1 Tymoteusza 5:8; 1 Piotra 3:7). Z kolei żona powinna być podporządkowana mężowi, okazywać mu głęboki respekt oraz być jego pomocnicą i uzupełnieniem. Ponadto Pismo Święte wymaga, by dzieci były posłuszne rodzicom (Rodzaju 2:18; Efezjan 6:1-3; 1 Piotra 3:1, 2).
Co się dzieje, gdy ktoś zlekceważy te wskazówki? Kiedy mąż nie liczy się z żoną, a żona nie ma poszanowania dla zwierzchnictwa męża, powstają różnice zdań i niesnaski. Nieraz już doprowadziło to do rozpadu małżeństwa. Wielu rodzicom przyczyniają zgryzot buntownicze i nieposłuszne dzieci. Często w dużej mierze sami są temu winni, gdyż drażnili je, nie wychowując ich w należytej karności (Efezjan 6:4).
Chociaż poradnie, psychologowie oraz inne źródła podsuwają najróżniejsze sposoby rozwiązywania problemów rodzinnych, to jednak nie ma nic skuteczniejszego od wskazówek udzielanych w Piśmie Świętym przez Twórcę tej instytucji. Przestrzeganie ich prowadzi do prawdziwego szczęścia i zadowolenia (Psalm 19:7-9 [19:8-10, Bw]).
W zborze
Powinniśmy słuchać wskazówek, które Jezus Chrystus jako Głowa zboru chrześcijańskiego przekazuje za pośrednictwem „niewolnika wiernego i rozumnego” — ustanowionego przez Boga kanału łączności z Jego ziemską organizacją (Mateusza 24:45-47; Efezjan 5:23). Jeśli w zborze ma panować pokój i jedność, wszyscy muszą działać zgodnie z pouczeniami otrzymywanymi przez ten kanał. Na przykład powinni tak czynić bracia, którzy przewodzą w nauczaniu zboru i w pomaganiu drugim. Zwiększy to skuteczność ich wysiłków. Wspomniane wskazówki mogą dotyczyć sposobu prowadzenia działalności kaznodziejskiej, przezwyciężania trudności w zborze, sposobu udzielania rad i zachęt, pocieszania cierpiących i tak dalej. Podaje się też wytyczne co do przygotowywania pouczających i budujących zebrań dla dobra wszystkich, którzy utrzymują łączność ze zborem chrześcijańskim (Dzieje Apostolskie 20:20; Rzymian 12:6-8; Galatów 6:1; 1 Tesaloniczan 3:1-3).
Zwłaszcza starsi, czyli nadzorcy, powinni pod tym względem świecić przykładem. Muszą pilnie i dokładnie przestrzegać wskazówek udzielanych przez Ciało Kierownicze. Mają je dostosowywać do miejscowych warunków i wprowadzać w czyn. Nie wolno nam zapominać, że zborem chrześcijańskim kieruje Jezus Chrystus. On doskonale się orientuje w potrzebach wszystkich zborów na całym świecie i zapewnia im niezbędne pokrzepienie i pomoc. Dlatego starsi powinni bez wahania wykonywać wszelkie polecenia otrzymywane od teokratycznej organizacji Bożej. W każdym zborze posłuży to wszystkim za dobry wzór i pomoże jego członkom zachować jedność między sobą oraz z całą społecznością braci na ziemi (Dzieje Apostolskie 15:1-31; Hebrajczyków 13:7; Objawienie 5:6).
Radosne wyniki
Kiedy budowniczy wznosi wielki gmach, starannie trzyma się projektu architektonicznego, aby jego dzieło było trwałe. W nacechowanych przemocą dniach przed potopem Noe otrzymał polecenie zbudowania arki. Powiadomiono go, jak ją wykonać oraz którzy ludzie i zwierzęta mają do niej wejść, by przeżyć nadciągający kataklizm. Jak na to zareagował? W Biblii czytamy: „Noe wykonał wszystko tak, jak Bóg polecił mu uczynić”. Tylko on i ci, którzy z nim byli w arce, zostali uratowani (Rodzaju 6:5, 13-22; 7:23, BT). Obecne czasy są bardzo podobne do dni Noego i z tego względu Bóg wytępi wszystkich niegodziwców. Biblia mówi nam, jakie kroki trzeba poczynić, aby się znaleźć wśród ocalałych (Mateusza 24:37-39; 2 Piotra 3:5-7, 11).
A zatem przyjmujmy z docenianiem i wprowadzajmy w czyn wskazówki, których Jehowa udziela przez swoje spisane Słowo i swą ziemską organizację. Wtedy powiedzie się nam i zaznamy radości, a prócz tego zachowamy życie.