Rozdział 20

Drugi cud w Kanie

JEZUS kończy intensywną kampanię głoszenia w Judei i wraca w rodzinne strony, ale bynajmniej nie zamierza odpoczywać. Przeciwnie, w ojczystej Galilei rozwija jeszcze szerszą działalność. Tymczasem jego uczniowie, zamiast mu towarzyszyć, odchodzą do swych rodzin i dawniejszych zajęć.

Jakie orędzie zaczyna rozgłaszać Jezus? „Przybliżyło się Królestwo Boże. Okażcie skruszonego ducha i dajcie wiarę dobrej nowinie”. Jak reagują ludzie? Galilejczycy chętnie przyjmują Jezusa. Wszyscy go poważają. Czynią to jednak nie tyle ze względu na jego orędzie, ile dlatego, że przed kilkoma miesiącami wielu z nich było w Jeruzalem z okazji Paschy i widziało zdumiewające cuda, jakich tam dokonał.

Energiczna działalność Jezusa na terenie Galilei najwyraźniej rozpoczyna się w Kanie. Może sobie przypominasz, że kiedy poprzednio wrócił z Judei, właśnie tam przemienił na weselu wodę w wino. Tym razem ciężko zachorowało dziecko urzędnika pozostającego w służbie u króla Heroda Antypasa. Na wieść o tym, że Jezus przybył z Judei do Kany, człowiek ten przyjeżdża aż z Kafarnaum, by go odszukać. Przygnębiony błaga: ‛Zechciej niezwłocznie przyjść, zanim me dziecko umrze’.

Jezus odpowiada: ‛Wracaj do domu. Twój syn jest uzdrowiony!’ Dworzanin Heroda daje temu wiarę i rusza w długą podróż powrotną. Po drodze spotyka swych sług, którzy śpieszą mu donieść, że wszystko jest w porządku — syn wyzdrowiał! Pyta ich: ‛Kiedy poczuł się lepiej?’

‛Wczoraj około pierwszej po południu’ — odpowiadają.

Urzędnik uświadamia sobie, że właśnie o tej godzinie Jezus oznajmił: ‛Twój syn jest uzdrowiony!’ Zarówno on sam, jak i wszyscy jego domownicy zostają potem uczniami Chrystusa.

A zatem Kanę spotyka ten zaszczyt, iż Jezus dwukrotnie dokonuje w niej cudów sygnalizujących jego powrót z Judei. Oczywiście do tego czasu uczynił już więcej cudów, ale te są znamienne, ponieważ zwracają uwagę na jego ponowne przybycie do Galilei.

Teraz Jezus udaje się do rodzinnego miasta, do Nazaretu. Co go tam czeka? Jana 4:43-54; Marka 1:14, 15; Łukasza 4:14, 15.

▪ Co robią uczniowie po powrocie Jezusa do Galilei, a jak przyjmują go ludzie?

▪ Jakiego cudu Jezus dokonuje i jak to wpływa na osoby zainteresowane tą sprawą?

▪ Pod jakim względem Jezus wyróżnia Kanę?

Rozdział 21

W synagodze miasta rodzinnego

NIE ulega wątpliwości, że powrót Jezusa wywołuje poruszenie w Nazarecie. Zanim z górą rok temu opuścił to miasto, by dać się ochrzcić przez Jana, znano go jako cieślę. Teraz otacza go sława cudotwórcy. Ziomkowie niecierpliwie oczekują, że dokona u nich jakichś niezwykłych czynów.

Ich apetyty rosną, gdy Jezus swoim zwyczajem udaje się do miejscowej synagogi. W trakcie zebrania wstaje, aby czytać, i otrzymuje zwój z proroctwem Izajasza. Odnajduje miejsce, gdzie jest mowa o kimś, kto został namaszczony duchem Jehowy; w dzisiejszej Biblii jest to 61 rozdział tej księgi.

Po odczytaniu, że ów Pomazaniec miał obwieścić wolność więźniom i przywrócenie wzroku niewidomym oraz ogłosić rok łaski Jehowy, Jezus oddaje zwój słudze i siada. Wszyscy wpatrują się w niego. Wtedy oznajmia: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli”, i zapewne udziela bliższych wyjaśnień.

Jego „pełne wdzięku słowa” zdumiewają ludzi, którzy mówią między sobą: „Czy nie jest to syn Józefa?” Jezus wie jednak, że chcą zobaczyć cuda, ciągnie więc dalej: „Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum”. Dawni sąsiedzi Jezusa uważają widocznie, że powinien był zacząć uzdrawianie od swego miasta, mając na uwadze przede wszystkim dobro swych rodaków. Dlatego wydaje im się, że ich zlekceważył.

Wiedząc, o czym myślą, Jezus podaje im stosowne przykłady z historii. Za czasów Eliasza w Izraelu było wiele wdów, ale prorok ten nie został posłany do żadnej z nich. Przeciwnie, udał się do owdowiałej nie-Izraelitki mieszkającej koło Sydonu i tam w cudowny sposób przywrócił życie jej synowi. A za dni Elizeusza było wielu trędowatych, lecz prorok oczyścił tylko Naamana z Syrii.

Niepochlebne porównania historyczne złoszczą zebranych w synagodze, bo obnażają ich samolubstwo i brak wiary. Zrywają się więc i wyprowadzają Jezusa poza miasto. Tam chcą go zepchnąć z urwiska na zboczu góry, na której zbudowano Nazaret. Jezus jednak uwalnia się z ich rąk i bez przeszkód się oddala. Łukasza 4:16-30, BT; 1 Królów 17:8-16; 2 Królów 5:8-14.

▪ Dlaczego w Nazarecie powstaje poruszenie?

▪ Co słuchacze myślą o wystąpieniu Jezusa, lecz co ich potem gniewa?

▪ Co ludzie chcą zrobić z Jezusem?

Rozdział 22

Powołanie czterech uczniów

JEZUS po próbie zamordowania go w rodzinnym Nazarecie udaje się do Kafarnaum, leżącego nad Jeziorem Galilejskim. Spełnia się przez to jeszcze jedno proroctwo Izajasza, w którym zapowiedziano, że mieszkańcy tych okolic ujrzą wielkie światło.

Jezus kontynuuje krzewienie światła przez głoszenie o Królestwie i odnajduje przy tym czterech uczniów. Podróżowali z nim już przedtem, ale po powrocie z Judei ponownie zajęli się łowieniem ryb. Jezus odszukuje ich najprawdopodobniej dlatego, że będzie teraz potrzebował stałych pomocników, których mógłby wyszkolić do pełnienia służby po jego odejściu.

Idąc brzegiem, Jezus dostrzega Szymona Piotra i jego towarzyszy, którzy akurat płuczą sieci. Podchodzi do nich i wszedłszy do łodzi Piotra prosi, żeby odbił od brzegu. Kiedy trochę odpływają, Jezus siada w łodzi i zaczyna nauczać rzesze ludzi zgromadzonych na brzegu.

Następnie mówi do Piotra: „Wyjedź na głębię i zarzućcie sieci swoje na połów”.

Piotr na to: „Mistrzu, całą noc ciężko pracując, nic nie złowiliśmy; ale na Słowo twoje zarzucę sieci”.

Czynią to i zagarniają takie mnóstwo ryb, że sieci zaczynają się rwać. Szybko dają znak wspólnikom z pobliskiej łodzi, żeby przyszli z pomocą. Wkrótce obie łodzie są tak pełne, że grozi im zatonięcie. Widząc to, Piotr pada Jezusowi do nóg i mówi: „Odejdź ode mnie, Panie, bom jest człowiek grzeszny”.

„Nie bój się”, uspokaja go Jezus, „od tej pory ludzi łowić będziesz”.

Jezus kieruje też zaproszenie do Andrzeja, który jest bratem Piotra. „Pójdźcie za mną”, zachęca ich, „a zrobię was rybakami ludzi!” Towarzyszący im przy połowach synowie Zebedeusza: Jakub i Jan, otrzymują podobne zaproszenie i bez wahania je przyjmują. Ci czterej mężczyźni porzucają łowienie ryb i zostają pierwszymi stałymi naśladowcami Jezusa. Łukasza 5:1-11, Bw; Mateusza 4:13-22, Bw; Marka 1:16-20; Izajasza 8:23 do 9:1, Bw.

▪ Kogo Jezus powołuje na swych uczniów i dlaczego?

▪ Jaki cud przejmuje Piotra lękiem?

▪ Na jakie połowy Jezus zaprasza swych uczniów?