36. Co się wydarzyło, gdy zatrąbił czwarty anioł?

³⁶ „I zadął w trąbę czwarty anioł. I została rażona trzecia część słońca i trzecia część księżyca, i trzecia część gwiazd, żeby trzecia ich część ściemniała, a dzień nie miał światła przez swą trzecią część, i podobnie noc” (Objawienie 8:12). Dziewiąta plaga zesłana na Egipt pogrążyła ten kraj w literalnych ciemnościach (2 Mojżeszowa 10:21-29). Ale czym jest symboliczny mrok dający się we znaki ludziom w XX wieku?

37. Jak apostołowie Piotr i Paweł opisali duchowy stan ludzi nie należących do zboru chrześcijańskiego?

³⁷ Apostoł Piotr przypomniał współwyznawcom, że zanim zostali chrześcijanami, tkwili w ciemnościach duchowych (1 Piotra 2:9). Również Paweł użył słowa „ciemność”, opisując stan osób spoza zboru chrześcijańskiego (Efezjan 5:8; 6:12; Kolosan 1:13; 1 Tesaloniczan 5:4, 5). Ale co powiedzieć o wyznawcach chrześcijaństwa, którzy twierdzą, iż wierzą w Boga, a Jezusa uważają za swego Zbawiciela?

38. Co ujawnia czwarty anioł, jeśli chodzi o „światło” wysyłane przez chrześcijaństwo?

³⁸ Jezus oświadczył, że prawdziwi chrześcijanie będą rozpoznawani po owocach i że wiele osób podających się za jego naśladowców okaże się ‛czynicielami bezprawia’ (Mateusza 7:15-23). Kto widzi owoce wydawane przez trzecią część świata podporządkowaną chrześcijaństwu, ten nie może zaprzeczyć, iż błąka się ono w gęstych mrokach duchowych (2 Koryntian 4:4). W najwyższej mierze zasługuje na potępienie, gdyż podaje się za reprezentanta chrystianizmu. Całkiem słusznie więc głos trąby czwartego anioła oznajmia, iż „światło” chrześcijaństwa jest w rzeczywistości ciemnością i pochodzi ze źródeł babilońskich, nie mających nic wspólnego z naukami Chrystusa (Marka 13:22, 23; 2 Tymoteusza 4:3, 4).

39. (a) Jak rezolucja przyjęta na kongresie w roku 1925 opisywała zwodnicze światło chrześcijaństwa? (b) Jak jeszcze zdemaskowano chrześcijaństwo w roku 1955?

³⁹ Zgodnie z tym niebiańskim obwieszczeniem liczna rzesza sług Bożych zgromadzonych 29 sierpnia 1925 roku na kongresie w Indianapolis przyjęła śmiałą rezolucję zatytułowaną „Poselstwo nadziei”. Przetłumaczono ją później na różne języki i tak jak poprzednią, rozpowszechniono w 50 milionach egzemplarzy. Rezolucja ta demaskowała fałszywe światło wydawane przez finansistów, polityków i duchownych i wyjaśniała, że z jego powodu „ludy popadły w ciemność”. Ponadto zalecała Królestwo Boże jako jedyną realną nadzieję na dostąpienie „błogosławieństw w postaci pokoju, pomyślności, zdrowia, życia, wolności i wiecznego szczęścia”. Nieliczne grono pomazańców musiało się zdobyć na niesłychaną odwagę, by obwieszczać orędzia skierowane przeciwko tak potężnej organizacji, jaką jest chrześcijaństwo. Niemniej od początku lat dwudziestych czyni to nieprzerwanie po dziś dzień. W roku 1955 ponownie obnażono klasę duchowieństwa, rozpowszechniając na całym świecie w wielu językach broszurę Chrześcijaństwo czy chrystianizm — które z nich jest „Światłem Świata”? Dzisiaj obłuda chrześcijaństwa jest tak widoczna, że niejeden człowiek sam ją dostrzega. Ale słudzy Jehowy nie przestali wykazywać, czym naprawdę jest ten system, a mianowicie: królestwem ciemności.

Lecący orzeł

40. Jaki stan chrześcijaństwa ujawniły cztery odgłosy trąb?

⁴⁰ Pierwsze cztery odgłosy trąb rzeczywiście przyczyniły się do odsłonięcia jałowego, śmiercionośnego stanu chrześcijaństwa. Wykazały, że należąca do niego część „ziemi” zasłużyła na wyrok Jehowy i że rewolucyjne rządy powstające między innymi w krajach rzekomo chrześcijańskich stanowią śmiertelne zagrożenie dla życia duchowego. W rezultacie każdy mógł zobaczyć, jak nisko upadł kler i jak gęste mroki panują w chrześcijaństwie. Nie ulega wątpliwości, że ta część szatańskiego systemu rzeczy najbardziej zasługuje na potępienie.

41. Co ujrzał i usłyszał Jan, zanim rozległy się następne trąby?

⁴¹ Co jeszcze ma zostać wyjawione? Zanim otrzymamy odpowiedź na to pytanie, następuje krótka przerwa poprzedzająca głosy kolejnych trąb. Oto dalszy ciąg relacji Jana: „I ujrzałem, i usłyszałem orła lecącego środkiem nieba, mówiącego donośnym głosem: ‚Biada, biada, biada mieszkającym na ziemi, z powodu pozostałych głosów trąb trzech aniołów, którzy właśnie mają zadąć w trąby!’” (Objawienie 8:13).

42. Kogo zapewne wyobraża lecący orzeł i co oznajmia?

⁴² Orzeł lata wysoko na niebie, toteż jest widoczny na dużym obszarze. Ma wyjątkowo ostry wzrok i widzi bardzo daleko (Joba 39:29). Jedno z czworga żywych stworzeń stojących wokół tronu Bożego ukazano właśnie pod postacią lecącego orła (Objawienie 4:6, 7). Cherub ten — albo inny dalekowzroczny sługa Boży — donośnym głosem woła: „Biada, biada, biada”! Niech więc mieszkańcy ziemi uważnie słuchają dźwięków pozostałych trzech trąb, bo każda z nich ma związek z jednym „biada”.

1. Kto wtóruje aniołom dmącym w trąby i co zapowiada piąta trąba?

PIĄTY anioł przygotowuje się do zadęcia w trąbę. Rozległy się już dźwięki czterech niebiańskich trąb i spadły cztery plagi na trzecią część ziemi, którą Jehowa uważa za najbardziej godną potępienia — na chrześcijaństwo. Wyjawiono, że jest ono śmiertelnie chore. Kiedy aniołowie dmą w trąby, wtórują im ziemscy heroldowie. Za chwilę głos piątej trąby obwieści pierwsze biada — jeszcze straszniejsze niż poprzednie zdarzenia. Chodzi o przerażającą plagę szarańczy. Ale najpierw rozważmy inne wersety, które pomogą nam lepiej zrozumieć znaczenie tej plagi.

2. W której księdze biblijnej opisano plagę szarańczy podobną do ukazanej Janowi i jaki wpływ wywarła tamta plaga na starożytny Izrael?

² Biblijna Księga Joela, napisana w IX wieku p.n.e., wspomina o inwazji różnych owadów, w tym również szarańczy. Była to plaga podobna do tej, którą ukazano Janowi (Joela 2:1-11, 25).a Miała przysporzyć cierpień odstępczemu Izraelowi, a poszczególnych członków tego narodu skłonić do skruchy i umożliwić im odzyskanie łaski Jehowy (Joela 2:6, 12-14). Bóg zapowiedział, że w wyznaczonym czasie wyleje swego ducha na „wszelkie ciało” i że różne straszne znaki poprzedzą „dzień Jahwe, dzień wielki i straszny” (Joela 2:11; 3:1-5, BT).

Plaga w pierwszym stuleciu

3, 4. (a) Kiedy i jak nastąpiło częściowe spełnienie proroctwa z 2 rozdziału Księgi Joela? (b) Jaka plaga przypominająca nalot szarańczy wystąpiła w I wieku i jak długo trwała?

³ Proroctwo z 2 rozdziału Księgi Joela spełniło się częściowo w I wieku. W dniu Pięćdziesiątnicy roku 33 pierwsi chrześcijanie zostali namaszczeni duchem świętym i pod jego wpływem mogli mówić w różnych językach o „wielkich dziełach Bożych”. Przyciągnęło to ogromny tłum ludzi. Przemawiając do tych zdumionych obserwatorów, apostoł Piotr przytoczył słowa z Księgi Joela 3:1, 2 i wyjaśnił, że proroctwo to właśnie się spełniło (Dzieje 2:1-21). Nigdzie jednak nie wspomniano, iżby w tym samym czasie pojawiła się literalna plaga owadów, która jednym przysporzyła cierpień, a drugich przywiodła do skruchy.

⁴ A czy wystąpiła wtedy jakaś symboliczna plaga? Owszem! Była ona rezultatem niestrudzonego głoszenia nowo namaszczonych chrześcijan.b Za ich pośrednictwem Jehowa wzywał Żydów mających otwarte uszy, żeby okazali skruchę i dostąpili Jego błogosławieństw (Dzieje 2:38-40; 3:19). Kto zareagował pozytywnie, zaznawał obfitości łask Bożych. Natomiast dla tych, którzy nie przyjęli tego zaproszenia, pierwsi chrześcijanie stali się jakby niszczycielską chmarą szarańczy. Z Jeruzalem rozprzestrzenili się po całej Judei i Samarii. Wkrótce byli już wszędzie — dręczyli niewiernych Żydów, głosząc o zmartwychwstaniu Jezusa i o wszystkim, co się z tym wiązało (Dzieje 1:8; 4:18-20; 5:17-21, 28, 29, 40-42; 17:5, 6; 21:27-30). Plaga ta trwała aż do „dnia wielkiego i strasznego”, który nadszedł w roku 70, gdy Jehowa przywiódł do Jeruzalem wojska rzymskie, by zburzyły to miasto. Ocaleli wyłącznie ci chrześcijanie, którzy z wiarą wzywali imienia Jehowy (Joela 3:5, BT; Dzieje 2:20, 21; Przysłów [Przypowieści] 18:10, Bp).