21. Co Jan mówi o „żniwie ziemi”?

²¹ Z dalszych słów Jana wynika, że jeszcze inni mają odnieść pożytek z tego dnia sądu: „I ujrzałem, a oto biały obłok, a na obłoku zasiadał ktoś podobny do syna człowieczego, mający na swej głowie złotą koronę, a w swej ręce ostry sierp. A z sanktuarium świątyni wyłonił się inny anioł [czwarty], wołając donośnym głosem do zasiadającego na obłoku: ‚Zapuść swój sierp i żnij, ponieważ nadeszła godzina żęcia, bo żniwo ziemi całkowicie dojrzało’. I zasiadający na obłoku rzucił swój sierp na ziemię, i ziemia została zżęta” (Objawienie 14:14-16).

22. (a) Kim jest ten, który ma złotą koronę i zasiada na białym obłoku? (b) Kiedy i jak żniwo osiąga punkt kulminacyjny?

²² Nie ma żadnej wątpliwości co do tego, kto zasiada na białym obłoku. Jest podobny do syna człowieczego i nosi złotą koronę, a więc z pewnością chodzi o Jezusa, mesjańskiego Króla, którego ujrzał w wizji również Daniel (Daniela 7:13, 14; Marka 14:61, 62). Ale jakiego żniwa dotyczy to proroctwo? Będąc na ziemi, Jezus przyrównał dzieło pozyskiwania uczniów do żniwa na ogólnoświatowym polu ludzkości (Mateusza 9:37, 38; Jana 4:35, 36). Żniwo to osiąga punkt kulminacyjny w dniu Pańskim, gdy Jezus zostaje ukoronowany na Króla i z upoważnienia Ojca wykonuje wyrok. A zatem okres jego panowania od roku 1914 jest również radosną porą zbierania plonów (porównaj 5 Mojżeszową 16:13-15).

23. (a) Kto każe przystąpić do żęcia? (b) Jakie żniwo trwa od roku 1919 po dziś dzień?

²³ Chociaż Jezus jest Królem i Sędzią, to nie przystępuje do żęcia, dopóki nie otrzyma polecenia od Jehowy, swego Boga. Dobiega ono z „sanktuarium świątyni” za pośrednictwem anioła. Jezus natychmiast daje posłuch temu rozkazowi. Najpierw od roku 1919 każe swym aniołom dokończyć zgromadzania 144 000 (Mateusza 13:39, 43; Jana 15:1, 5, 16). Potem rozpoczyna się żniwo wielkiej rzeszy drugich owiec (Jana 10:16; Objawienie 7:9). Jak pokazał bieg wydarzeń, między rokiem 1931 a 1935 zaczęło się pojawiać sporo tych drugich owiec. W roku 1935 Jehowa pozwolił klasie Jana zrozumieć, kim rzeczywiście jest wielka rzesza z Objawienia 7:9-17. Odtąd kładziono znaczny nacisk na zgromadzanie tej grupy. W roku 1990 jej liczba przekroczyła cztery miliony i dalej wzrasta. Ten, który jest podobny do syna człowieczego, najwyraźniej zebrał w obecnym czasie końca obfite, radosne plony (porównaj 2 Mojżeszową 23:16; 34:22).

Deptanie winorośli ziemi

24. Co trzyma w ręce piąty anioł, a do czego nawołuje anioł szósty?

²⁴ Po ukończeniu żniwa zapewniającego wybawienie nadchodzi pora na odmienne żniwo. Jan oznajmia: „I jeszcze inny anioł [piąty] wyłonił się z sanktuarium świątyni, które jest w niebie, i on też miał ostry sierp. A jeszcze inny anioł [szósty] wyłonił się z ołtarza i miał władzę nad ogniem. I zawołał donośnym głosem do tego, który miał ostry sierp, mówiąc: ‚Zapuść swój ostry sierp i zbierz kiście winorośli ziemi, ponieważ jej winogrona dojrzały’” (Objawienie 14:17, 18). W dniu Pańskim powierzono zastępom anielskim wielkie dzieło żniwne, polegające na oddzielaniu ludzi dobrych od złych.

25. (a) O czym świadczy okoliczność, że piąty anioł przychodzi z sanktuarium świątyni? (b) Dlaczego jest to stosowne, iż nakaz rozpoczęcia żniwa wydaje anioł, który „wyłonił się z ołtarza”?

²⁵ Piąty anioł nadchodzi z sanktuarium świątyni, gdzie jest obecny Jehowa, wobec czego to końcowe żniwo również przebiega zgodnie z wolą Jehowy. Polecenie przystąpienia do dzieła otrzymuje za pośrednictwem innego anioła, który „wyłonił się z ołtarza”. Jest to nader znamienne, ponieważ znajdujące się pod ołtarzem dusze wiernych sług pytały: „Dokądże, Wszechwładny Panie, święty i prawdziwy, będziesz się wstrzymywał z osądzeniem i pomszczeniem naszej krwi na tych, którzy mieszkają na ziemi?” (Objawienie 6:9, 10). To wołanie o pomstę zostanie wysłuchane przez zebranie winorośli ziemi.

26. Czym jest „winorośl ziemi”?

²⁶ Ale czym jest „winorośl ziemi”? W Pismach Hebrajskich miano winorośli Jehowy nadano narodowi żydowskiemu (Izajasza 5:7; Jeremiasza 2:21). Winoroślą nazwano też Jezusa Chrystusa oraz tych, którzy będą z nim służyć w Królestwie Bożym (Jana 15:1-8, Wp). W tym wypadku wyróżniającą cechą winorośli jest rodzenie owoców, a prawdziwa winorośl chrześcijańska wydaje obfity owoc ku chwale Jehowy (Mateusza 21:43). „Winoroślą ziemi” nie jest więc ta autentyczna winorośl, lecz jej imitacja utworzona przez Szatana, to znaczy zdeprawowany widzialny system rządów nad ludźmi, wydający przez wieki najróżniejsze „grona” demonicznych owoców. Ogromny wpływ na tę trującą winorośl wywiera Babilon Wielki, w którym czołową rolę odgrywa odstępcze chrześcijaństwo (porównaj 5 Mojżeszową 32:32-35).

27. (a) Co się dzieje, gdy anioł trzymający sierp zbiera winorośl ziemi? (b) Które proroctwa zapisane w Pismach Hebrajskich wskazują na zasięg tego żniwa?

²⁷ Wyrok musi być wykonany! „I anioł rzucił swój sierp ku ziemi i zebrał winorośl ziemi, i wrzucił ją do wielkiej winnej tłoczni gniewu Bożego. I deptano winną tłocznię na zewnątrz miasta, a z winnej tłoczni wyszła krew aż po uzdy koni, na odległość tysiąca sześciuset stadiów” (Objawienie 14:19, 20). Już dawno temu zapowiedziano wylanie na ową winorośl zapalczywego gniewu Jehowy (Sofoniasza 3:8, BT). Pewne proroctwo z Księgi Izajasza nie pozostawia cienia wątpliwości co do tego, że deptanie winnej tłoczni będzie oznaczać zagładę dla całych narodów (Izajasza 63:3-6). Również Joel prorokował, iż ogromne „tłumy”, a więc całe narody, zostaną wytracone wskutek zdeptania w „tłoczni” ustawionej w „Dolinie Wyroku” (Joela 4:12-14, BT). Jest to rzeczywiście oszałamiające żniwo, jakie już nigdy się nie powtórzy! Z wizji Jana wynika, że obejmie ono nie tylko winogrona, ale też całą symboliczną winorośl, która będzie ścięta, wrzucona do tłoczni i rozdeptana. W ten sposób winorośl ziemi zostanie wykorzeniona i już nigdy nie będzie mogła się odrodzić.

28. Kto wydeptuje winorośl ziemi i co to znaczy, że dokonuje się tego „na zewnątrz miasta”?

²⁸ W wizji tej tłocznię depczą konie, czytamy bowiem, że krew wyciekająca z winorośli sięga „aż po uzdy koni”. Ponieważ wyraz „konie” zazwyczaj odnosi się do działań wojennych, musi to być czas wojny. O zastępach niebiańskich podążających za Jezusem na ostateczny bój z szatańskim systemem rzeczy powiedziano, iż depczą „winną tłocznię gniewu srogiego zagniewania Boga Wszechmocnego” (Objawienie 19:11-16). Najwyraźniej właśnie te wojska tratują winorośl ziemi. Tłocznię wydeptuje się „na zewnątrz miasta”, to znaczy poza niebiańskim Syjonem. Jest rzeczą nader słuszną, by winorośl ziemi miażdżono na naszym globie. Ale dokonuje się tego „na zewnątrz miasta” również dlatego, żeby nie wyrządzić żadnej szkody pozostałym z nasienia niewiasty, którzy reprezentują na ziemi niebiański Syjon. Będą oni wraz z wielką rzeszą bezpiecznie ukryci w obrębie ziemskiej struktury organizacyjnej Jehowy (Izajasza 26:20, 21).

29. Jak wysoko sięga krew w tłoczni, jak szeroko się rozlewa i o czym to świadczy?

²⁹ Odpowiednikiem tej dynamicznej wizji jest zdruzgotanie królestw ziemi przez kamień wyobrażający Królestwo Boże, co opisano w Daniela 2:34, 44. Nastąpi niesłychana zagłada. Rzeka krwi płynąca z tłoczni wina jest bardzo głęboka, sięga bowiem aż po uzdy końskie, a rozlewa się na 1600 stadiów.a Ta olbrzymia liczba, którą się otrzymuje mnożąc cztery podniesione do kwadratu przez dziesięć do kwadratu (4 x 4 x 10 x 10), wyraźnie podkreśla ogólnoziemski zasięg dokonanych zniszczeń (Izajasza 66:15, 16). Będzie to całkowita i nieodwracalna klęska. Szatańska winorośl ziemi już nigdy nie zdoła zapuścić korzeni (Psalm 83:18, 19, BT).

30. Jakie owoce wydaje winorośl Szatana i na co powinniśmy być zdecydowani?

³⁰ Wizja tych dwóch żniw ma doniosłe znaczenie dla żyjących u schyłku czasu końca. Wystarczy rozejrzeć się wokoło, żeby zobaczyć owoce winorośli Szatana: Przerywanie ciąży i inne morderstwa, homoseksualizm, cudzołóstwo oraz pozostałe odmiany niemoralnego prowadzenia się, nieuczciwość i brak naturalnych uczuć — wszystko to sprawia, że ten świat jest w oczach Jehowy odrażający. Winorośl Szatana wydaje „truciznę i piołun”. Jej zgubne, bałwochwalcze postępki zniesławiają Wielkiego Stwórcę ludzkości (5 Mojżeszowa 29:17; 32:5; Izajasza 42:5, 8). Jakimż przywilejem jest współuczestniczenie z klasą Jana w zbieraniu wspaniałego owocu, wydawanego za sprawą Jezusa ku chwale Jehowy! (Łukasza 10:2). Obyśmy wszyscy zdecydowanie opierali się splamieniu winoroślą ziemi i dzięki temu uniknęli zdeptania wraz z nią, gdy będzie wykonywany skazujący wyrok Jehowy.

1, 2. (a) O jakim trzecim znaku mówi Jan? (b) Jaka rola aniołów jest już od dawna znana sługom Jehowy?

NIEWIASTA rodzi potomka płci męskiej, a wielki smok chce pożreć dziecko. Oba te znaki niebiańskie, tak sugestywnie przedstawione w 12 rozdziale Objawienia, uświadomiły nam, że odwieczny spór między Nasieniem niewiasty Bożej a Szatanem i jego demonicznym nasieniem już wkrótce osiągnie punkt kulminacyjny. Aby podkreślić rangę tych symboli, Jan mówi: „I było widać wielki znak w niebie (...) I było widać inny znak” (Objawienie 12:1, 3, 7-12). Teraz Jan donosi o trzecim znaku: „I ujrzałem inny znak w niebie, wielki i zdumiewający: siedmiu aniołów z siedmioma plagami. Te są ostatnie, ponieważ przez nie dopełni się gniew Boży” (Objawienie 15:1). Również ten trzeci znak ma doniosłe znaczenie dla sług Jehowy.

² Zwróćmy uwagę, jak istotną rolę w spełnianiu woli Bożej odgrywają aniołowie. Słudzy Jehowy wiedzą o tym od dawna. Natchniony psalmista nawet nawoływał aniołów: „Błogosławcie Jahwe, aniołowie Jego, potężni mocą, którzy Jego pełnicie rozkazy, posłuszni na dźwięk Jego słowa” (Psalm 103:20, Bp). W tej nowej scenie otrzymują oni zadanie wylania siedmiu ostatnich plag.

3. Czym jest siedem plag i co oznacza ich wylanie?

³ Czym są te plagi? Tak jak w wypadku odgłosów siedmiu trąb, chodzi o obwieszczanie surowych wyroków Jehowy, ujawniających Jego pogląd na to, co się dzieje w tym świecie, i ostrzegających przed ostatecznym rezultatem Jego sędziowskich orzeczeń (Objawienie 8:1 do 9:21). Wylewanie plag odnosi się do wykonania tych wyroków w dniu srogiego gniewu Bożego, gdy Jehowa zniszczy wszystko, co ściągnęło na siebie żar Jego niezadowolenia (Izajasza 13:9-13; Objawienie 6:16, 17). A zatem w wyniku plag „dopełni się gniew Boży”. Zanim jednak Jan opisze ich wylewanie, najpierw wspomina o ludziach, których one nie dotkną. Ci lojalni słudzy Boży nie przyjęli znamienia bestii, a teraz wznoszą śpiew ku chwale Jehowy, ogłaszając dzień Jego pomsty (Objawienie 13:15-17).