Starsze osoby głoszą bez ustanku
1 Kiedy ludzie się starzeją, wielu wyczekuje emerytury i beztroskiego korzystania z pozostałych lat życia. Mogą uważać, że dosyć się napracowali i teraz należy im się odpoczynek. Inni chcieliby po prostu użyć życia, które im jeszcze pozostało (Łuk. 12:19).
2 Jako oddani słudzy Jehowy, mamy inny pogląd na życie. Wiemy, że w służbie dla Boga nie ma emerytury. Zachowujemy optymistyczne nastawienie, ponieważ wciąż spoglądamy „ku życiu wiecznemu” (Judy 21). Osoba, która przez lata zdobywała wiedzę i doświadczenie, nierzadko posiada głębsze rozeznanie i wnikliwość. Dzięki temu może być mądrzejsza i bardziej zrównoważona oraz wyżej cenić życie. Wszystkie te zalety okazują się wielce przydatne słudze dobrej nowiny.
3 Starzenie się to nie tylko kwestia stawania się niedołężnym, wiąże się z tym również nastawienie umysłu. Jeżeli spodziewasz się żyć długo i starasz się być młody na duchu, to masz większe szanse, że te pragnienia się spełnią. Starsi ludzie mogą wzbogacać swe życie pogłębianiem wiedzy duchowej i dzieleniem się nią z drugimi (1 Kor. 9:23).
4 Żywe przykłady. Pewna siostra w wieku 86 lat powiedziała: „Kiedy rozmyślam o blisko 60 latach dzielących mnie od pierwszego kontaktu z prawdą, serce moje przepełnia niosąca ukojenie nadzieja dana przez Boga. Jehowa, który obchodzi się lojalnie ze swymi lojalnymi sługami, faktycznie pozwala nam zbierać bezmiar radości” (Ps. 18:26). Starszy wiekiem brat wspominał, jakim dotkliwym ciosem była dla niego śmierć żony i jak wskutek tego podupadł na zdrowiu. Oznajmił: „Dzięki niezasłużonej życzliwości Jehowy na tyle jednak odzyskałem siły, że dwa lata później mogłem podjąć służbę pionierską. Jakże jestem wdzięczny Jehowie, iż właśnie dzięki wzmożonemu udziałowi w głoszeniu moje zdrowie się poprawiło!”
5 Jest ze wszech miar godne pochwały, że tak dużo starszych osób zdecydowanie pragnie dalej bez ustanku głosić w takim zakresie, na jaki pozwalają im siły i zdrowie! Mają uzasadniony powód, by mówić: „Boże, uczyłeś mnie od młodości mojej, a ja aż dotąd oznajmiam cudowne sprawy twoje” (Ps. 71:17).