-
Niezwykłe źródło wyższej mądrościNa czym polega sens życia? Jak go odnaleźć?
-
-
Spełnione proroctwa
32-34. Co takiego w odróżnieniu od innych ksiąg zawiera Biblia?
32 Poza tym istnieje pewien wybitny i niezrównany dowód Boskiego natchnienia Biblii — otóż Księga ta zawiera proroctwa, które zawsze dokładnie się spełniają.
33 W Biblii przepowiedziano ze szczegółami na przykład zniszczenie starożytnego Tyru, upadek Babilonu, odbudowę Jeruzalem czy też rozkwit potęgi i upadek królów Medo-Persji i Grecji. Proroctwa te były tak dokładne, że niektórzy krytycy bezskutecznie usiłowali dowieść, iż zostały spisane już po tych wydarzeniach (Izajasza 13:17-19; 44:27 do 45:1; Ezechiela 26:3-6; Daniela 8:1-7, 20-22).
34 Proroctwa Jezusa o zburzeniu Jeruzalem w 70 roku n.e. spełniły się co do joty (Łukasza 19:41-44; 21:20, 21). A proroctwa dotyczące „dni ostatnich”, podane przez Jezusa i apostoła Pawła, spełniają się w najdrobniejszych szczegółach na naszych oczach (2 Tymoteusza 3:1-5, 13; 24 rozdział Mateusza; 13 rozdział Marka; 21 rozdział Łukasza).
35. Dlaczego proroctwa biblijne mogą pochodzić jedynie od Stwórcy?
35 Żaden umysł ludzki, choćby najbardziej światły, nie potrafiłby przewidzieć przyszłości z taką dokładnością. Mógł to uczynić wyłącznie umysł wszechpotężnego i wszechmądrego Stwórcy całego świata, jak o tym czytamy w Liście 2 Piotra 1:20, 21: „Wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym”.
Daje odpowiedź
36. Co wyjawia Biblia?
36 Sama Biblia dostarcza więc różnych dowodów na to, iż jest natchnionym Słowem Istoty Najwyższej. Jako taka, mówi, dlaczego ludzie żyją na Ziemi, dlaczego jest tyle cierpień, dokąd zmierzamy i jak wszystko zmieni się na lepsze. Wyjawia nam, że istnieje najwyższy Bóg, który stworzył ludzi i Ziemię w określonym celu oraz że Jego zamierzenie się urzeczywistni (Izajasza 14:24). Wyjaśnia nam również, jak powinna wyglądać religia prawdziwa i jak ją znaleźć. Tak więc Biblia to jedyne źródło wyższej mądrości, które może nam podać prawdziwe odpowiedzi na wszystkie istotne pytania dotyczące życia (Psalm 146:3; Przypowieści 3:5; Izajasza 2:2-4).
37. Jakie pytanie należy zadać w odniesieniu do chrześcijaństwa?
37 A zatem istnieje mnóstwo dowodów autentyczności i prawdomówności Biblii, czy jednak wszyscy, którzy twierdzą, że ją uznają, postępują zgodnie z jej naukami? Przyjrzyjmy się na przykład narodom rzekomo praktykującym chrystianizm, czyli chrześcijaństwu. Przez wiele wieków miało ono dostęp do Pisma Świętego. Ale czy jego sposób myślenia i postępowania naprawdę odzwierciedla wyższą mądrość Bożą?
-
-
Chrześcijaństwo zdradziło Boga i BiblięNa czym polega sens życia? Jak go odnaleźć?
-
-
Część 4
Chrześcijaństwo zdradziło Boga i Biblię
1, 2. Dlaczego niektórzy ludzie nie mają szacunku dla Biblii, ale co mówi ta Księga?
1 Mieszkańcy wielu krajów nie darzą Biblii szacunkiem ani nie chcą się nią zajmować z powodu złego postępowania ludzi, którzy twierdzą, iż trzymają się jej zasad. Gdzieniegdzie mówi się, że Biblia podżega do wojny, że jest książką białego człowieka i popiera kolonializm. Ale poglądy te są błędne.
2 Biblia, spisana na Bliskim Wschodzie, nie pochwala wojen kolonialnych ani chciwego wyzysku, jakiego przez długi czas dopuszczano się w imię Chrystusa. Wprost przeciwnie — poznając z jej kart nauki prawdziwego chrystianizmu, którego nauczał Jezus, przekonasz się, że Księga ta zdecydowanie potępia wojny, niemoralność i wyzysk. Winę za te zjawiska należy przypisać nie Biblii, lecz zachłannym ludziom (1 Koryntian 13:1-6; Jakuba 4:1-3; 5:1-6; 1 Jana 4:7, 8). Nie pozwól więc, by złe postępki egoistów, którzy nie stosują się do słusznych rad Biblii, powstrzymywały cię od czerpania z jej bogactw.
3. Jakie światło rzucają na chrześcijaństwo fakty historyczne?
3 Nawet narody chrześcijaństwa nie żyją zgodnie z Pismem Świętym. Nazwą „chrześcijaństwo” objęto tę część świata, gdzie rzekomo uznawane są nauki Chrystusa. Odnosi się to głównie do krajów Zachodu, w których około IV wieku n.e. zaczęła się rozwijać organizacja kościelna. Chrześcijaństwo od wieków posługuje się Biblią, a jego kler twierdzi, że opiera na niej swe nauki i że występuje w imieniu Boga. Ale czy duchowni i misjonarze chrześcijaństwa faktycznie nauczają prawdy? Czy swym postępowaniem dowodzą, iż reprezentują Boga i Biblię? Czy rzeczywiście praktykują chrystianizm? Ależ nie! Odkąd w IV wieku chrześcijaństwo umocniło swą pozycję, potwierdziło, że jest wrogiem Boga i Jego Słowa. Fakty historyczne wskazują, iż zarówno wobec Boga, jak i wobec Biblii dopuściło się zdrady.
Niebiblijne nauki
4, 5. Jakie niebiblijne nauki głoszą kościoły chrześcijaństwa?
4 Elementarne nauki chrześcijaństwa nie są oparte na Biblii, lecz na starożytnych mitach — głównie greckich, egipskich i babilońskich. Ani doktryna o Trójcy (trzech osobach w jednym Bogu), ani o wrodzonej nieśmiertelności duszy ludzkiej i wiecznych mękach w piekle lub czyśćcu oraz wiele innych dogmatów nie mają nic wspólnego z Pismem Świętym.
5 Weź na przykład pod uwagę naukę, według której źli będą cierpieć wieczne męki w piekle. Jakie budzi w tobie uczucia? Wiele osób myśli o tym z odrazą. Ich zdaniem to wykluczone, żeby Bóg skazywał ludzi na wieczne tortury i zadawał im dotkliwy ból. Ten okrutny pomysł nie pasuje do Boga Biblii, który „jest miłością” (1 Jana 4:8). Z Pisma Świętego jasno wynika, że Bogu Wszechmocnemu coś takiego „nawet na myśl nie przyszło” (Jeremiasza 7:31; 19:5; 32:35).
6. Jak Biblia obala naukę o nieśmiertelności duszy?
6 Wiele religii, z chrześcijańskimi włącznie, głosi, że człowiek ma duszę nieśmiertelną, która po śmierci ciała idzie do nieba lub do piekła. Nie jest to jednak nauka biblijna. Księga ta wyraźnie mówi coś wręcz przeciwnego: „Wiedzą bowiem żywi, że muszą umrzeć, lecz umarli nic nie wiedzą (...), bo w krainie umarłych [w grobie], do której idziesz, nie ma ani działania, ani zamysłów, ani poznania, ani mądrości” (Kaznodziei 9:5, 10). A psalmista napisał, że w chwili śmierci człowiek „wraca do prochu swego; w tymże dniu giną wszystkie zamysły jego” (Psalm 146:4).
7. Jaka kara spotkała Adama i Ewę za złamanie prawa Bożego?
7 Przypomnij sobie również, że dla Adama i Ewy karą za złamanie prawa Bożego nie miała być nieśmiertelność. Nie byłaby to kara, lecz nagroda! Tymczasem oznajmiono im, że ‛wrócą do ziemi, z której zostali wzięci’. Bóg wyraźnie powiedział Adamowi: „Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz” (1 Mojżeszowa 3:19). A zatem nauka o nieśmiertelności duszy nie pochodzi z Biblii, lecz została zapożyczona przez chrześcijaństwo od starożytnych ludów pogańskich.
8. Jak Biblia obala głoszony przez chrześcijaństwo dogmat o Trójcy?
8 Ponadto chrześcijaństwo przedstawia Boga jako tajemniczą trójjedyną istotę. Ale również nauka o Trójcy nie ma poparcia w Biblii. Na przykład w Księdze Izajasza 40:25 Bóg otwarcie pyta: „Z kimże byście mogli Mnie porównać, tak, żeby Mi dorównał?” (BT). Odpowiedź jest oczywista: Nikt nie może się z Nim równać. Z kolei w Psalmie 83:19 czytamy: „Ty masz na imię Jahwe, (...) tylko sam jesteś najwyższy nad całą ziemią” (BT, kursywa nasza; zobacz też Izajasza 45:5; 46:9; Jana 5:19; 6:38; 7:16).
9. Co możemy powiedzieć o naukach Biblii i naukach kościołów chrześcijaństwa?
9 Biblijne nauki o Bogu i Jego zamierzeniach są jasne, logiczne i łatwe do zrozumienia. Niestety, nie można tego powiedzieć o naukach kościołów chrześcijaństwa. A co gorsza, ich doktryny nie są zgodne z Pismem Świętym.
Bezbożne uczynki
10, 11. Pod jakim względem poczynania kościołów chrześcijaństwa są sprzeczne z wymaganiami biblijnymi?
10 Chrześcijaństwo zdradziło Boga i Biblię nie tylko głoszeniem fałszywych doktryn, ale też swoimi czynami. Działalność kleru i kościołów zarówno w przeszłości, jak i obecnie jest sprzeczna z wymaganiami Boga Biblii, a także z naukami i postępowaniem Założyciela chrystianizmu, Jezusa Chrystusa.
11 Jezus na przykład polecił swym naśladowcom nie zajmować się sprawami politycznymi tego świata ani nie brać udziału w jego wojnach. Uczył ich również, żeby przejawiali pokojowe usposobienie, przestrzegali prawa, bez uprzedzeń okazywali miłość swym bliźnim, a nawet żeby byli gotowi oddać za nich życie, czego w żaden sposób nie da się pogodzić z pozbawianiem go innych (Jana 15:13; Dzieje 10:34, 35; 1 Jana 4:20, 21).
12. Po czym w myśl słów Jezusa można rozpoznać prawdziwych chrześcijan?
12 Prócz tego Jezus wskazał, że znakiem pomagającym odróżnić prawdziwych chrześcijan od tych, którzy się tylko za nich podają, będzie miłość. Do swoich naśladowców powiedział: „Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie” (Jana 13:34, 35; 15:12).
13, 14. Co dowodzi, że kościoły chrześcijaństwa nie reprezentują Boga?
13 Tymczasem duchowieństwo przez całe wieki wtrącało się do polityki i popierało wojny. Opowiadało się nawet za walczącymi ze sobą stronami w wojnach toczonych w łonie chrześcijaństwa, na przykład podczas obu wojen światowych. W konfliktach tych duchowni modlili się o zwycięstwo swych narodów, a wyznawcy tej samej religii, mieszkający w różnych krajach, zabijali siebie nawzajem. Jednakże zgodnie z tym, co mówi Biblia, tak nie postępują dzieci Boże, lecz dzieci Szatana (1 Jana 3:10-12, 15). Chociaż więc duchowni i ich poplecznicy twierdzą, że są chrześcijanami, działają wbrew naukom Jezusa Chrystusa, który kazał swym naśladowcom ‛włożyć miecz do pochwy’ (Mateusza 26:51, 52).
14 W ciągu długiego okresu imperializmu kościoły współpracowały z politycznymi potęgami chrześcijaństwa, które podbijały, brały w niewolę i upokarzały ludzi. Tak było przez całe stulecia w Afryce. Tego samego doświadczyły również Chiny, kiedy to państwa zachodnie siłą tworzyły tam sfery wpływów, na przykład podczas wojen opiumowych czy powstania Bokserów.
15. Jakich niegodziwych czynów dopuściło się chrześcijaństwo?
15 W mrocznym okresie dziejów zwanym średniowieczem religie chrześcijaństwa wiodły też prym w prześladowaniu, torturowaniu, a nawet zabijaniu tych, którzy się z nimi nie zgadzali. Przez stulecia istnienia inkwizycji popierały i stosowały diabelskie praktyki, katując i mordując przyzwoitych, niewinnych ludzi. Sprawcami tych potworności byli duchowni i ich poplecznicy, a wszyscy twierdzili, że są chrześcijanami. Próbowali nawet zniszczyć Biblię, by prości ludzie nie mogli jej czytać.
-