Planowanie — z myślą o czym?
1 Wszyscy w jakiejś mierze snujemy plany na przyszłość. Kto pielęgnuje nadzieję ziemską, wygląda życia wiecznego w sprawiedliwym nowym świecie Bożym. Ale niektóre wpływy mogłyby nas pozbawić tej głębokiej nadziei. Potrzeba szczerych wysiłków, by nasze życie stale koncentrowało się na wszystkim, co ma związek ze sprawami Królestwa, i by zwodnicze pragnienia ciała nie zwiodły nas na manowce (1 Jana 2:15-17).
2 Świat nie potrafi pojąć, na czym polegają cele duchowe (1 Kor. 2:14). Ludzie mozolą się, by zdobyć sławę, władzę lub bogactwo, a my zabiegamy o skarby duchowe (Mat. 6:19-21). Gdybyśmy próbowali swój sposób myślenia dostosować do świeckich poglądów na przyszłość, czy kiedykolwiek osiągnęlibyśmy cele duchowe? Sprawy doczesne wkrótce pochłonęłyby nas całkowicie. Jak się przed tym ustrzec?
3 „Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa”. Aby ocenić, czy główną rolę w naszych planach na przyszłość odgrywają sprawy Królestwa, warto przeanalizować tematy naszych rozmów. Czy ciągle rozmawiamy o rzeczach materialnych, doczesnych? Jeśli tak, to powinniśmy sprawdzać, czy nasze serce nie przestaje koncentrować się na wartościach duchowych. Może wypadnie bardziej zadbać o to, by ‛przyoblekać się w Pana Jezusa Chrystusa i nie planować z góry na rzecz pragnień ciała’ (Rzym. 13:14).
4 Młodzi mogą ‛przyoblekać się w Chrystusa’, gdy planują z myślą o rozpoczęciu służby pełnoczasowej. Chciał ją podjąć pewien młodzieniec wychowany w środowisku, w którym oczekuje się od młodych mężczyzn niezależności finansowej. Praca zawodowa pochłonęła go do tego stopnia, że bez większego zaangażowania przychodził na zebrania i wyruszał do służby kaznodziejskiej. Kiedy zaczął polegać na słowach Jezusa zanotowanych w Ewangelii według Mateusza 6:33 i wydostał się z symbolicznego kieratu, został pionierem stałym. Teraz, jak sam mówi, z czystym sumieniem służy Jehowie „ze wszystkich sił”.
5 W Biblii czytamy, że mądrze jest planować z myślą o przyszłości (Prz. 21:5). Oby każdy z nas tak czynił, mając na uwadze przede wszystkim spełnianie woli Bożej (Efez. 5:15-17).