takich szuka Ojciec, aby go czcili. Bóg jest Duchem, a ci, którzy go czczą, muszą oddawać cześć duchem i prawdą”.

Jaka jest nadzieja na to, że kiedyś będzie można się połączyć ze zmarłymi krewnymi?

Jana 5:28, 29: „Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego głos i wyjdą: ci, którzy czynili to, co dobre, na zmartwychwstanie życia; ci, którzy się dopuszczali tego, co podłe, na zmartwychwstanie sądu”.

Czy naprawdę konieczne jest zawarcie związku małżeńskiego zgodnie z obowiązującym prawem?

Tyt. 3:1: „W dalszym ciągu im przypominaj, żeby rządom i władzom byli podporządkowani i posłuszni jako władcom, żeby byli gotowi do każdego dobrego dzieła”. (Zastosowanie się do tych wskazówek chroni obie strony przed hańbą, a ponadto oszczędza dzieciom hańby, jaka by na nie spadła, gdyby rodzice żyli bez ślubu. Prócz tego zalegalizowanie związku małżeńskiego chroni prawa własności członków rodziny w razie śmierci męża lub żony).

Hebr. 13:4: „Małżeństwo niech będzie w poszanowaniu u wszystkich, a łoże małżeńskie — niczym nie skalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg”. (Prawne zawarcie małżeństwa w istotnej mierze przyczynia się do tego, że jest ono „w poszanowaniu”. Przy określaniu pojęcia „rozpusty” i „cudzołóstwa” trzeba mieć na uwadze wyżej przytoczone słowa z Tytusa 3:1).

1 Piotra 2:12-15: „Trwajcie w swym szlachetnym postępowaniu wśród narodów, żeby w tym, co mówią przeciw wam niczym złoczyńcom, mogły dzięki waszym szlachetnym uczynkom, których są naocznymi świadkami, wychwalać Boga w jego dniu przeglądu. Przez wzgląd na Pana podporządkujcie się wszelkiemu stworzeniu ludzkiemu: czy to królowi jako wyższemu, czy to namiestnikom jako posłanym przez niego w celu wymierzania kary złoczyńcom, a udzielania pochwały czyniącym dobro. Taka bowiem jest wola Boża, żebyście, czyniąc dobro, niejako nałożyli kaganiec ignoranckiej mowie ludzi nierozsądnych”.

Czy dopełniono jakichś „prawnych formalności”, gdy się pobierali Adam i Ewa?

Rodz. 2:22-24: „Jehowa Bóg przystąpił do ukształtowania niewiasty z żebra, które wyjął z człowieka [Adama], i przyprowadził ją do człowieka. Wtedy człowiek rzekł: ‚To wreszcie jest kość z moich kości i ciało z mego ciała. Ta będzie zwana Niewiastą, gdyż wzięta została z mężczyzny’. Dlatego mężczyzna opuści ojca i matkę i przylgnie do swej żony, i staną się jednym ciałem”. (Na uwagę zasługuje fakt, iż sam Jehowa Bóg, Władca Wszechświata, połączył Adama i Ewę. Rzecz nie polegała na tym, że mężczyzna i kobieta postanowili żyć razem, nie oglądając się na żadną władzę. Poza tym z wypowiedzi Boga wyraźnie wynika, że ów związek miał być trwały).

Rodz. 1:28: „Bóg ich [Adama i Ewę] pobłogosławił i rzekł do nich Bóg: ‚Bądźcie płodni i stańcie się liczni oraz napełnijcie ziemię i opanujcie ją, a także podporządkujcie sobie ryby morskie i latające stworzenia niebios, i wszelkie żywe stworzenie, które się porusza po ziemi’”. (Związek ten został więc pobłogosławiony przez najwyższą Władzę, dzięki czemu oboje uzyskali prawo do współżycia cielesnego oraz otrzymali zadania, które miały nadać sens ich życiu).