rękopisów stanowiących dowód takiej zgodności, Biblia ma zdecydowaną przewagę nad utworami klasyków [Homera, Platona i innych]. (...) W porównaniu z liczbą rękopisów biblijnych jest tych rękopisów klasycznych zaledwie garstka. Żadna starożytna książka nie jest tak dobrze poświadczona, jak Biblia” (P. Marion Simms, The Bible From the Beginning, Nowy Jork 1929, ss. 74, 76).

W 1971 roku opublikowano informację, że istnieje około 6000 ręcznie sporządzonych odpisów całości bądź części Pism Hebrajskich — najstarsze pochodzą z III wieku p.n.e. Jeśli chodzi o Chrześcijańskie Pisma Greckie, istnieje około 5000 kopii w języku greckim — najstarsze z początków II wieku n.e. Oprócz tego są też liczne odpisy wczesnych tłumaczeń na inne języki.

Sir Frederic Kenyon tak napisał we wstępie do swego siedmiotomowego dzieła The Chester Beatty Biblical Papyri (Londyn 1933, s. 15): „Pierwsze i najważniejsze, co się nasuwa po ich [papirusów] przebadaniu, to zadowalający wniosek, że potwierdzają zasadniczą poprawność istniejących tekstów. Ani w Starym, ani w Nowym Testamencie nie ma rażących czy istotnych różnic. Nic ważnego nie pominięto ani nie dodano, nic też nie rzutuje na ważne fakty lub nauki. Różnice w tekście są mało istotne i dotyczą na przykład użycia dokładnie tych samych słów albo ich kolejności (...) Największe znaczenie ma jednak okoliczność, że pochodząc z wcześniejszego okresu niż cokolwiek innego, co dotąd było dostępne, potwierdzają rzetelność istniejących tekstów”.

To prawda, że jedne przekłady Biblii trzymają się ściśle oryginału, a drugie nie. Współczesne parafrazy Biblii są niekiedy tak swobodne, iż zmieniają pierwotny sens. Niektórzy tłumacze pozwalają sobie na to, by w przekładach znajdowały odbicie ich osobiste poglądy religijne. Uchybienia te można jednak wyłowić przez porównanie różnych przekładów.

Gdy ktoś mówi:

„Nie wierzę w Biblię”

Można by odpowiedzieć: „Ale chyba wierzy pan w istnienie Boga? ... Czy mógłbym zapytać, co takiego w Biblii wydaje się panu niewiarygodne?”

Można by też odpowiedzieć: „Pozwoli pan, że zapytam, czy zawsze pan tak myślał? ... Niektórzy już mi to mówili, chociaż nie zdobyli się na staranne przestudiowanie Biblii. Skoro jednak w Biblii jest wyraźnie powiedziane, że jej orędzie pochodzi od samego Boga i że gdy uwierzymy w to, co ona mówi, i wprowadzimy to w czyn, On da nam życie wieczne, czy nie warto przynajmniej sprawdzić wiarygodności jej twierdzeń?” (Wykorzystaj materiał ze stron 40-43).

„Biblia sama sobie zaprzecza”

Można by odpowiedzieć: „Już nieraz to słyszałem, ale jeszcze nikt nie umiał mi pokazać tych sprzeczności. Ja sam, czytając Biblię, też nic takiego nie znalazłem. Czy mógłby mi pan podać jakiś przykład?” Następnie można dodać: „Zauważyłem jednak, że wielu ludziom czytającym Biblię nasuwają się pytania, na które sami nie potrafią znaleźć odpowiedzi, na przykład skąd Kain wziął sobie żonę?” (Wykorzystaj materiał ze strony 278).

„Biblię napisali ludzie”

Można by odpowiedzieć: „To prawda. W spisywaniu Biblii brało udział około 40 osób. Ludzie ci byli jednak natchnieni przez Boga”. Następnie można dodać: 1) „Co to znaczy? Otóż Bóg kierował spisywaniem Biblii, jak przedsiębiorca posługuje się sekretarką do pisania swoich listów”. 2) „Pogląd, że można odbierać wiadomości spoza Ziemi, nie powinien nas dziwić. Przecież ludzie przesyłali już informacje i obrazy z Księżyca. Jak tego dokonali? Wykorzystali prawa, które już dawno temu ustanowił Bóg”. 3) „Ale skąd można mieć pewność, że treść Biblii rzeczywiście pochodzi od Boga? Ponieważ zawiera ona informacje, których nie mogli udzielić ludzie. Czy wie pan, jakie informacje? Są to szczegóły dotyczące przyszłości, które zawsze okazują się bardzo dokładne”. (Przykłady znajdziesz na stronach 40-42 oraz na stronach 73-78 w artykule „Dni ostatnie”).

„Każdy wykłada Biblię po swojemu”

Można by odpowiedzieć: „I oczywiście nie wszyscy mają rację”. Następnie można dodać: 1) „Naginanie Pisma Świętego do własnych poglądów może przynieść niepowetowaną szkodę (2 Piotra 3:15, 16)”. 2) „W poprawnym zrozumieniu Biblii mogą pomóc dwie rzeczy. Po pierwsze, trzeba wziąć pod uwagę kontekst (sąsiednie wersety) danej wypowiedzi. Po drugie, należy porównać dany werset z innymi wypowiedziami biblijnymi na ten sam temat. W ten sposób pozwolimy Słowu samego Boga kierować tokiem naszych myśli; wtedy to On wykłada Biblię, a nie my. Tak się postępuje przy opracowywaniu publikacji Towarzystwa Strażnica”. (Zob. artykuł „Świadkowie Jehowy”, strony 346, 347).

„W dzisiejszych czasach Biblia nie ma praktycznej wartości”

Można by odpowiedzieć: „A nas interesuje to, co ma praktyczną wartość, prawda?” Następnie można dodać: 1) „Czy zgodzi się pan ze mną, że praktyczne byłoby na przykład zaniechanie wojen? ... A gdyby tak ludzie różnych narodowości nauczyli się żyć w zgodzie, czy nie byłby to dobry początek? ... Biblia przepowiedziała, że tak właśnie będzie (Izaj. 2:2, 3). Dzięki wychowaniu biblijnemu jest tak już dziś wśród Świadków Jehowy”. 2) „Ale potrzeba jeszcze czegoś więcej: usunięcia wszystkich ludzi i narodów wywołujących wojny. Czy to kiedyś nastąpi? Tak, i właśnie Biblia wyjaśnia, jak do tego dojdzie (Dan. 2:44; Ps. 37:10, 11)”.

Można by też odpowiedzieć: „Rozumiem pańskie wątpliwości. Korzystanie z niepraktycznego podręcznika rzeczywiście byłoby niemądre”. Następnie można dodać: „Czy nie uważa pan, że książka zawierająca dobre rady na temat prowadzenia szczęśliwego życia rodzinnego jest praktyczna? ... Teorie i wskazówki dotyczące życia rodzinnego już nieraz się zmieniały i jak widać, wyniki nie są zbyt zachęcające. Natomiast ci wszyscy, którzy wiedzą, co mówi Biblia, i wprowadzają to w czyn, tworzą trwałe i szczęśliwe rodziny (Kol. 3:12-14, 18-21)”.

„Biblia to dobra książka, ale nie ma czegoś takiego jak prawda absolutna”

Można by odpowiedzieć: „Trzeba przyznać, że prawie każdy ma inne zdanie, a nawet gdy komuś się zdaje, że już coś wymyślił, często po jakimś czasie stwierdza, że mimo wszystko jeszcze o czymś zapomniał. Istnieje jednak ktoś, kto nie podlega takim ograniczeniom. Czy wie pan, kto to taki? ... Tak, to Stwórca całego wszechświata”. Następnie można dodać: 1) „Dlatego Jezus Chrystus powiedział do Niego: ‚Twoje słowo jest prawdą’ (Jana 17:17). Ta prawda jest zawarta w Biblii (2 Tym. 3:16, 17)”. 2) „Bóg nie chce pozostawić nas w niewiedzy. Powiedział przecież, że życzy sobie, aby ludzie dokładnie poznali prawdę (1 Tym. 2:3, 4). Pismo Święte daje wyczerpujące odpowiedzi na takie pytania, jak ...” (Chcąc niektórym pomóc, trzeba niekiedy omówić najpierw dowody istnienia Boga. Zob. artykuł „Bóg”, strony 48-55).

„Biblia jest księgą białego człowieka”

Można by odpowiedzieć: „To prawda, że biali wydrukowali mnóstwo egzemplarzy Biblii. Ale Księga ta nigdzie nie mówi, że jedna rasa jest lepsza od drugiej”. Następnie można dodać: 1) „Biblia pochodzi od naszego Stwórcy, a On jest bezstronny (Dzieje 10:34, 35)”. 2) „Słowo Boże otwiera przed ludźmi ze wszystkich narodów i plemion widoki na życie wieczne na ziemi pod panowaniem Królestwa Bożego (Obj. 7:9, 10, 17)”.

Można by też odpowiedzieć: „Nic podobnego! Stwórca rodzaju ludzkiego miał prawo wybrać mężczyzn, których potem natchnął do spisania 66 ksiąg Biblii. To Jego sprawa, że posłużył się ludźmi o jasnym kolorze skóry. Ale orędzie biblijne nie miało być zastrzeżone dla białych”. Następnie można dodać: 1) „Proszę posłuchać, co powiedział Jezus ... (Jana 3:16). Chodzi więc o ludzi różnego koloru skóry. Poza tym przed wstąpieniem do nieba Jezus powiedział na pożegnanie do swych uczniów ... (Mat. 28:19)”. 2) „Ciekawe, że w Dziejach 13:1 jest wzmianka o pewnym mężczyźnie zwanym Niger, a imię to znaczy ‚czarny’. Był to jeden z proroków i nauczycieli działających w zborze w Antiochii Syryjskiej”.

„Ja uznaję tylko ... (Biblię gdańską, Biblię Tysiąclecia lub jakiś inny przekład)”

Można by odpowiedzieć: „Gdyby pan zechciał mi ją podać, przeczytałbym panu coś, co uważam za bardzo zachęcające”.

Można by też odpowiedzieć: „Tym przekładem Biblii posługuje się wiele ludzi i ja też bardzo go cenię (lub: mam w swojej biblioteczce)”. Następnie można dodać: 1) „Czy pan wie, że Biblię spisano pierwotnie po hebrajsku, aramejsku i grecku? ... Czy zna pan te języki? ... Możemy więc być wdzięczni, że przetłumaczono ją również na język polski”. 2) „Z tej tabeli („Zestawienie ksiąg biblijnych” w NŚ) wynika, że spisywanie Księgi Rodzaju, pierwszej księgi biblijnej, ukończono w roku 1513 p.n.e. Czy pan wie, że od spisania tej księgi minęło ponad 3000 lat, zanim całą Biblię przełożono na język polski? Na przykład Biblię gdańską wydano w roku 1632”. 3) „Od XVII wieku język polski znacznie się zmienił. Zmienia się przecież także dzisiejsza polszczyzna, prawda? ... Dlatego też cenimy sobie kolejne współczesne przekłady sumiennie oddające te pierwotne prawdy w mowie, jaką się dziś posługujemy”.

„Wy macie swoje Pismo Święte”

Zobacz artykuł „Przekład Nowego Świata”.

Czy istnieją rozsądne powody, żeby wierzyć w Boga?

Ps. 19:1: „Niebiosa oznajmiają chwałę Boga, a o dziele jego rąk opowiada przestworze”.

Ps. 104:24: „Jakże liczne są twe dzieła, Jehowo! Wszystkie je uczyniłeś mądrze. Ziemia jest pełna twych tworów”.

Rzym. 1:20: „Jego niewidzialne przymioty (...) są wyraźnie widoczne już od stworzenia świata, gdyż dostrzega się je dzięki temu, co zostało uczynione”.