Uznanie dla Stwórcy

„KWIATY są piękne, a owoce — użyteczne. Ale istnieje też wiele pięknych owoców. Nasz niebiański Ojciec lubi łączyć piękno z użytecznością”. Cytat ten nie pochodzi z jakiegoś podręcznika religii, lecz z książki przyrodniczej The Child’s Book of Nature (Księga natury dla najmłodszych), napisanej w roku 1887 przez lekarza Worthingtona Hookera i przeznaczonej do uczenia dzieci w domu i w szkole.

Publikacja ta tchnie wiarą oraz szacunkiem i podziwem dla Stwórcy. Doktor Hooker napisał dalej: „Owoce na ziemi mają niezwykle różnorodny i wyborny smak, o czym możesz się przekonać, gdy sobie przypomnisz wszystkie owoce, jakie znasz. Jakiż to dowód przeobfitej dobroci Boga! Nie obdarował nas skąpo, lecz szczodrze. Na tym świecie jest wręcz nieskończenie dużo rozmaitych rzeczy, które służą naszej przyjemności. To naprawdę dziwne, że można o tym wszystkim wiedzieć i żyć dzień po dniu, nie okazując żadnej wdzięczności swemu Twórcy!”

Kiedy książkę The Child’s Book of Nature wydano po raz pierwszy, teorie Darwina były szeroko znane niemal od 30 lat. A zatem jeszcze pod koniec XIX wieku w podręczniku szkolnym można było otwarcie wyrażać Bogu uznanie za cuda natury, zamiast przypisywać ich powstanie ślepemu przypadkowi (porównaj Izajasza 40:26).