Młodzi ludzie pytają:
Czy gry komputerowe to coś dla mnie?
Otaczają cię kosmici! Ale wcale nie jesteś bezbronny. Kosisz wrogów serią z broni laserowej. Niestety, im zapalczywiej strzelasz, tym jest ich więcej. Jeżeli chcesz się uratować, masz tylko jedno wyjście — zabić wszystkich w zasięgu wzroku. Strzelasz, a wrogowie giną w strumieniach krwi...
„ZABAWA w obdzieranie ze skóry, rozszarpywanie ciał i roztrzaskiwanie głów!” Właśnie tak pewien zachwycony dziennikarz opisał najnowszą wersję popularnej gry komputerowej. Jest to jedna z gier nowej generacji, które mogą cię przenieść do świata makabrycznych fantazji. W porównaniu z tymi grami — ociekającymi krwią i często przesyconymi sadystycznym okrucieństwem — poprzednie wersje wydają się raczej mdłe.
Tak czy inaczej, brutalne gry telewizyjne i komputerowe cieszą się wśród młodzieży niezwykłą popularnością. Dostęp do nich ma miliony młodych, gdyż w USA podobno w co trzecim domu znajduje się jakieś elektroniczne urządzenie do gry. A jeśli go nie ma, wystarczy zajść do kolegi albo do pobliskiego salonu gier.
A jak się ma rzecz z tobą? Czy brała cię kiedyś chęć, żeby kupić taką grę albo przynajmniej którąś wypróbować? Jeżeli tak, to może zmienisz stosunek do tej sprawy, gdy zapoznasz się ze wszystkimi faktami.
Gra grze nierówna!
Najpierw musimy sobie jasno powiedzieć, że nie każda gra telewizyjna czy komputerowa propaguje przemoc. Czy budzi inne wątpliwości? Niejedna może być pouczająca i na przykład w ciekawy i zabawny sposób uczyć geografii, matematyki lub pisania na maszynie. Inne — jak choćby koszykówka czy hokej na ekranie — sprawdzają refleks. Jeszcze inne to nowoczesne łamigłówki komputerowe, których rozwiązywanie angażuje i ćwiczy umysł.
Rzecz jasna nawet najlepsze gry mogą pochłaniać mnóstwo czasu. A Biblia zachęca chrześcijan, by ‛wykupywali czas’, czyli mądrze go wykorzystywali na cele duchowe (Efezjan 5:16). Nie wymaga jednak, byśmy każdą chwilę poświęcali na pracę lub studiowanie. Wręcz przeciwnie, przypomina nam, że jest ‛czas śmiechu i czas pląsów’ (Kaznodziei 3:4). Rozsądna miara rozrywki może cię odprężyć i wyjść ci na dobre.
Niemniej trzeba mieć świadomość, że wiele gier zostało jakby specjalnie przygotowanych w celu okradania ludzi z czasu. Niekiedy ktoś spędza długie godziny, żeby dobrnąć do pewnego etapu gry, po czym się okazuje, iż czeka go jeszcze kilka kolejnych — bez wątpienia bardziej wymyślnych i skomplikowanych! Innym razem rezultaty wydają się niewspółmierne do włożonego wysiłku. Dan i Sam, dwaj bracia będący chrześcijanami, z zapałem oddawali się grze, która miała im pomóc rozwiązywać zadania matematyczne. Ale wkrótce się przekonali, że na papierze mogli sobie z nimi poradzić szybciej niż na ekranie!
A zatem nawet przy wyborze tych raczej nieszkodliwych gier należy być wybrednym. Dan i Sam mówią: „Jeżeli nie kupujesz na łapu-capu, zwykle uda ci się znaleźć dobrą grę”. Okażesz jednak rozsądek, gdy nie będziesz wydawać zbyt dużo pieniędzy na coś, co szybko ci się znudzi. Pewni rodzice zachęcają swych synów, by kupowali wyłącznie gry przydatne do nauki w szkole.
Ciemna strona
Niestety, nie wszystkie gry komputerowe i telewizyjne dostarczają nieszkodliwej i pouczającej rozrywki. Często obracają się wokół nieczystych praktyk potępianych przez Boga, czyli — jak to nazywa Biblia — „uczynków ciała”. Należy do nich między innymi „uprawianie spirytyzmu” (Galatów 5:19-21). Zajmowanie się magią Jehowa Bóg uważa wręcz za „obrzydliwość” (5 Mojżeszowa 18:10-12).
Tymczasem wiele dzisiejszych gier jest przesyconych spirytyzmem i magią! W jednej z nich, aby zwyciężyć, trzeba używać „magicznych zaklęć”. Gracz otrzymuje następującą instrukcję: „Jeżeli chcesz rzucić urok, kliknij myszą na ikonce z piorunem w prawym dolnym rogu ramki, a potem na istocie, którą chcesz zgładzić”. Czy takie gry nie rozbudzają niezdrowego zainteresowania siłami demonicznymi?
A co powiedzieć o oglądaniu licznych odrażających scen przemocy? Czasopismo U.S. News & World Report wspomina o dwóch popularnych grach, w których „wrogowi wyrywa się serce”, a „wampiry wiercą dziury w ciele skąpo odzianych nastolatek”. Może niektórzy uznają ten komputerowy rozlew krwi za nieszkodliwą fikcję, ale Biblia w Księdze Psalmów 11:5 przestrzega: „Pan bada sprawiedliwego i bezbożnego, a nienawidzi tego, kto kocha bezprawie” (porównaj Izajasza 2:4).
Nietrudno też przywołać na ekran komputera wulgarną pornografię. Nagość i sceny erotyczne pojawiają się tak powszechnie, że amerykańscy producenci gier komputerowych utworzyli system ich klasyfikacji, ostrzegający przed materiałem szczególnie nieprzyzwoitym. Ale tylko niektórzy sprzedawcy są gotowi czuwać nad tym, co trafia do rąk młodzieży. Jeden z nich mówi: „Naszym jedynym obowiązkiem jest dać klientowi to, czego chce”. Zadaj sobie jednak pytanie: Czy oglądanie scen podniecających seksualnie pomoże mi rozmyślać o tym, co ‛prawe, nieskalanie czyste, miłe i cnotliwe’? (Filipian 4:8).
Uzależnieni!
To prawda, że specjaliści nie są zgodni co do tego, jaki wpływ rzeczywiście wywierają gry komputerowe na młodych ludzi. Jak donosi czasopismo New Scientist, autorzy pewnej ankiety doszli do optymistycznego wniosku, iż „nie są one podstawową przyczyną złego zachowania”. Niemniej 97 procent ankietowanej młodzieży „uznało, że od gier można się uzależnić”. Zdaniem respondentów szczególnie szkodliwe są salony gier, ponieważ „zjadają graczom mnóstwo pieniędzy”.
Czy naprawdę można się uzależnić od takich gier? Niektórych najwyraźniej to spotyka. Dziewczyna rozmawiająca z naszym wysłannikiem powiedziała: „Jesteś w stanie myśleć tylko o tym, żeby dobrnąć do końca i wygrać”. Pewien młody mężczyzna ma podobne wspomnienia: „Całymi godzinami obmyślałem, jak tu wszystkich zabić i przejść do następnego etapu gry”.
Może uważasz, że żadna gra nie zdoła cię aż tak pochłonąć. Ale pomyśl, jak kino i telewizja potrafią manipulować uczuciami ludzi — wzruszają ich do łez, wywołują gniew albo podniecenie. Wyobraź więc sobie taki oto program: ekscytująca fabuła, niezwykłe postacie i oszałamiające efekty specjalne, a na dodatek ty możesz być głównym bohaterem. Czy łatwo by ci było nie dać się wciągnąć bez reszty w akcję? A zatem nic dziwnego, że niektórzy gracze mają kłopoty z oddzieleniem fikcji od rzeczywistości. Pewien młody człowiek przypomina sobie: „Te brutalne gry wywierały na mnie bardzo zły wpływ — wyobrażałem sobie nawet, że moja ręka to pistolet i celowałem nią w innych”.
Dokonaj mądrego wyboru
Jeżeli rodzice pozostawiają ci swobodę wyboru gier komputerowych, powinieneś wziąć pod uwagę radę z Księgi Kaznodziei 2:14: „Mędrzec ma oczy w głowie”. Oznacza to, że mądry człowiek patrzy, gdzie idzie i co ma przed sobą. W świecie komputerowych zabaw już teraz aż roi się od treści sprzecznych z wiedzą o Bogu (porównaj 2 Koryntian 10:5). A kto wie, co jeszcze wyczarują komputerowi magicy. Dlatego zanim kupisz, wypożyczysz bądź wypróbujesz jakąś grę, powinieneś zadać sobie pytanie: O co w niej chodzi? Czy jej nazwa nie ma jakiegoś związku z okultyzmem? Czy na opakowaniu nie przedstawiono żadnej brutalnej sceny?
Gry elektroniczne w najlepszym razie mogą trochę cię rozerwać i czegoś nauczyć. Ale czy naprawdę warto przeznaczać na nie tyle drogocennego czasu? Wspomniany wcześniej 14-letni Sam opowiada: „Tata nigdy nie powiedział wprost, że nie wolno nam mieć gier telewizyjnych. Ale pytał często: ‚Czy naciskanie na klawisze i obserwowanie, jak ktoś biega lub skacze po ekranie, naprawdę jest takie ciekawe?’” A brat Sama, Dan, dodaje: „Teraz my też tak na to patrzymy”.
Nie zapominaj, że istnieją inne — być może wartościowsze — formy rozrywki, na przykład czytanie, próbowanie sił w różnych dziedzinach sztuki i rzemiosła, uprawianie korzystnych dla zdrowia dyscyplin sportu, śpiewanie czy nauka gry na jakimś instrumencie. A o ileż pożyteczniej spędzisz czas, gdy będziesz ‛ćwiczył się, mając na celu zbożne oddanie’ (1 Tymoteusza 4:7). Przyniesie ci to znacznie więcej korzyści niż jakakolwiek gra elektroniczna.
[Napis na stronie 13]
W pewnej ankiecie 97 procent młodzieży „uznało, że od gier można się uzależnić”
[Ilustracja na stronie 14]
Czy brutalne gry komputerowe na pewno nie mogą ci zaszkodzić?