4 Zakreśl wyraźne granice
Bądź stanowczy i dotrzymuj słowa
„Samotne wychowywanie dzieci jest trudne — a już szczególnie wtedy, gdy wkraczają one w wiek dojrzewania i pod presją otoczenia buntują się przeciw rodzicom” (DULCE, RPA).
Wyzwanie.
W Biblii zapowiedziano, że „w dniach ostatnich” dzieci będą nieposłuszne rodzicom (2 Tymoteusza 3:1, 2).
Podpowiedzi.
Pamiętaj, że „aby dzieci prawidłowo się rozwijały, muszą znać zasady i oczekiwania rodziców” (Brook Noel, The Single Parent Resource). Psycholog dziecięcy i rodzinny Barry Ginsberg pisze: „Relacje układają się tym lepiej, im jaśniej sprecyzowane i wyznaczone są granice” (Życie samotnego rodzica. 50 praktycznych rad, tłum. Katarzyna Rybak). W jaki sposób zakreślić dzieciom wyraźne granice?
Bądź stanowczy. Badania przeprowadzone w Australii wykazały, że dzieci często źle się zachowują, kiedy rodzice nie potrafią im powiedzieć „nie” i stale ulegają ich zachciankom. Jest tak, jak czytamy w Biblii: „Chłopiec [lub dziewczynka] puszczony samopas będzie przynosił wstyd swej matce” (Przysłów 29:15).
Nie pozwól, by poczucie winy wynikające z samotnego rodzicielstwa sprawiło, że staniesz się pobłażliwy. „Niekiedy w pierwszym odruchu żal mi moich synów, że nie mają obojga rodziców” — przyznaje wspomniana już Yasmin. Jednak jak się zaraz dowiemy, Yasmin nie dopuściła, żeby te dobre skądinąd uczucia zdominowały zdrowy rozsądek.
Bądź konsekwentny; dotrzymuj słowa (Mateusza 5:37). „Przewidywalność i konsekwencja w karceniu przyczynia się do zapobiegania niewłaściwym zachowaniom i problemom emocjonalnym u dzieci” (American Journal of Orthopsychiatry). Yasmin kontynuuje: „Kiedyś usiadłam z chłopcami i porozmawialiśmy o dyscyplinie. Teraz, gdy robią coś nie tak, staram się być konsekwentna. Nauczyłam się też, że najpierw trzeba ich wysłuchać, a potem spokojnie wyjaśnić, jak ich zachowanie wpływa na naszą rodzinę. Dopiero wtedy wymierzam im wcześniej ustaloną karę”.
Bądź rozsądny; nie karć w gniewie. Stanowcze obstawanie przy tym, co słuszne, musisz w razie potrzeby zrównoważyć elastycznością. Jak czytamy w Liście Jakuba 3:17, „mądrość z góry”, czyli pochodząca od Boga, jest rozsądna. Ludzie rozsądni niczego nie robią pochopnie ani w przypływie gniewu. Nie zawsze też kurczowo trzymają się ustalonych reguł. Zamiast tego najpierw się zastanowią, zapewne też pomodlą w danej sprawie, a potem będą mogli działać w sposób bardziej opanowany i dostosowany do sytuacji.
Stanowczość, konsekwencja i rozsądek oraz dawanie dobrego przykładu ułatwią ci zakreślenie granic, dzięki którym twój dom będzie dla dzieci bezpieczną przystanią.