Czy Jehowa wymaga od nas zbyt wiele?

„Czego Jehowa wymaga od ciebie prócz tego, żebyś czynił zadość sprawiedliwości i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem?” (MICHEASZA 6:8).

1. Z jakiego powodu niektórzy nie chcą służyć Jehowie?

JEHOWA ma wobec swego ludu pewne wymagania. Ale z powyższych słów proroka Micheasza wynika, że są one rozsądne. Mimo to wielu nie chce pełnić służby dla naszego Wspaniałego Stwórcy, a są i tacy, którzy z niej zrezygnowali. Dlaczego? Ponieważ wydaje się im, że Bóg wymaga zbyt wiele. Czy naprawdę tak jest? A może problem tkwi w nastawieniu danej osoby do wymagań Bożych? Żeby lepiej zrozumieć tę sprawę, przyjrzyjmy się pewnemu wydarzeniu z historii biblijnej.

2. Kim był Naaman i co mu polecił prorok Jehowy?

² Syryjski wódz Naaman chorował na trąd, ale dowiedział się, że w Izraelu jest prorok Jehowy, który mógłby go uzdrowić. Dlatego Naaman i jego towarzysze udali się w podróż do Izraela i w końcu dotarli do domu proroka Elizeusza. Ten jednak, zamiast wyjść na spotkanie dostojnego gościa, wysłał sługę, aby powiedział Naamanowi: „Trzeba, byś poszedł i wykąpał się w Jordanie siedem razy, żeby ci wróciło twoje ciało; i bądź czysty” (2 Królów 5:10).

3. Dlaczego początkowo Naaman nie chciał spełnić polecenia Jehowy?

³ Gdyby Naaman spełnił to polecenie proroka Bożego, zostałby uleczony z okropnej choroby. Czy więc Jehowa wymagał od niego zbyt wiele? Skądże. Mimo to Naaman nie miał zamiaru Go usłuchać. „Czyż Abana i Parpar, rzeki Damaszku, nie są lepsze od wszystkich wód Izraela?” — protestował. „Czy nie mogę się w nich wykąpać i stać się czystym?” Następnie rozzłoszczony odszedł (2 Królów 5:12).

4, 5. (a) W jaki sposób Naaman został nagrodzony za posłuszeństwo i jak na to zareagował? (b) Czym się teraz zajmiemy?

⁴ Na czym polegał problem Naamana? Z pewnością nie na tym, że miał uczynić coś trudnego. Słudzy Naamana taktownie zauważyli: „Gdyby prorok powiedział ci coś wielkiego, czy nie zrobiłbyś tego? O ileż bardziej więc, skoro ci rzekł: ‚Wykąp się i bądź czysty’?” (2 Królów 5:13). Trudność tkwiła w postawie Naamana. Uważał, że nie potraktowano go tak godnie, jak na to zasługiwał, i że żąda się od niego czegoś, co najwyraźniej uznał za bezskuteczne i upokarzające. W końcu jednak posłuchał życzliwej rady swych sług i siedmiokrotnie zanurzył się w rzece Jordan. Wyobraźmy sobie radość Naamana, gdy „jego ciało znowu było jak ciało małego chłopca i stał się czysty”! Był przepełniony wdzięcznością. Oświadczył też, że od tej pory nie będzie wielbił żadnego boga oprócz Jehowy (2 Królów 5:14-17).

⁵ Na przestrzeni wieków Jehowa stawiał ludziom różne wymagania. Przeanalizujmy niektóre z nich. Przy okazji zastanów się, jak ty byś zareagował, gdyby Jehowa zażądał czegoś takiego od ciebie. Później zobaczymy, czego Jehowa oczekuje dziś od nas.

Czego Jehowa wymagał kiedyś

6. Jakie zadanie otrzymali do wykonania pierwsi ludzie i jak ty byś na nie zareagował?

⁶ Adamowi i Ewie, pierwszej parze ludzkiej, Jehowa polecił wychowywać dzieci, opanować ziemię i podporządkować sobie zwierzęta. Dał im przestronny dom — okolicę przypominającą park (Rodzaju 1:27, 28; 2:9-15). Postawił jednak pewne ograniczenie. Nie wolno im było spożywać owocu z jednego z wielu drzew rosnących w ogrodzie Eden (Rodzaju 2:16, 17). Przyznasz chyba, że nie były to wygórowane wymagania. Czy nie cieszyłbyś się z wykonywania tych zadań, mając widoki na życie wieczne w doskonałym zdrowiu? Czy nie odrzuciłbyś podszeptów kusiciela, który pojawił się w tym ogrodzie? I czy nie uważasz, że Bóg miał prawo ustalić to jedno proste ograniczenie? (Rodzaju 3:1-5).

7. (a) Jaką pracę zlecono Noemu i z jakim sprzeciwem się spotkał? (b) Co myślisz o zadaniu, które Bóg zlecił Noemu?

⁷ Jakiś czas później Jehowa nakazał Noemu zbudować arkę umożliwiającą przeżycie ogólnoświatowego potopu. Zważywszy na jej rozmiary, nie było to łatwe zadanie, a na dodatek pracę tę Noe musiał wykonywać w atmosferze wrogości i wśród wielu kpin. Jakże wielkim przywilejem była jednak dla niego możliwość ocalenia własnej rodziny, a także mnóstwa zwierząt! (Rodzaju 6:1-8, 14-16; Hebrajczyków 11:7; 2 Piotra 2:5). Gdyby tobie zlecono takie zadanie, czy podjąłbyś się ciężkiej pracy przy jego realizacji? A może doszedłbyś do wniosku, że Jehowa wymaga od ciebie zbyt wiele?

8. Czego Bóg zażądał od Abrahama i jaką zapowiedź stanowiło jego posłuszne podporządkowanie się?

⁸ Od Abrahama Bóg zażądał czegoś bardzo trudnego: „Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego tak miłujesz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria, i tam go ofiaruj jako całopalenie” (Rodzaju 22:2). Wcześniej Jehowa obiecał, że Izaak, wówczas jeszcze bezdzietny, będzie miał potomstwo. Została więc poddana próbie wiara Abrahama w to, iż Bóg może wskrzesić Izaaka. Kiedy Abraham był już gotowy złożyć Izaaka w ofierze, Jehowa go powstrzymał. Zdarzenie owo stanowiło zapowiedź tego, że Bóg ofiaruje za ludzkość własnego Syna, a potem go wskrzesi (Rodzaju 17:19; 22:9-18; Jana 3:16; Dzieje 2:23, 24, 29-32; Hebrajczyków 11:17-19).

9. Dlaczego Jehowa wcale nie wymagał od Abrahama zbyt wiele?

⁹ Niektórym może się wydawać, że Jehowa Bóg wymagał od Abrahama zbyt wiele. Ale czy rzeczywiście? Czy okoliczność, że nasz Stwórca, który potrafi wzbudzać z martwych, oczekuje od nas posłuszeństwa, choćby miało to oznaczać zapadnięcie na pewien czas w sen śmierci, świadczy o braku miłości z Jego strony? Ani Jezus Chrystus, ani jego pierwsi naśladowcy tak nie uważali. Spełniając wolę Bożą, byli gotowi znosić cierpienia, a nawet ponieść śmierć (Jana 10:11, 17, 18; Dzieje 5:40-42; 21:13). Czy gdyby tego wymagały okoliczności, też byś się tak zachował? Przyjrzyjmy się kilku wymaganiom Jehowy wobec tych, którzy zgodzili się być Jego ludem.

Prawo Jehowy dane Izraelowi

10. Kto obiecał spełniać wszystkie nakazy Jehowy i co Bóg im dał?

¹⁰ Potomkowie Abrahama, jego syna Izaaka oraz wnuka Jakuba, inaczej Izraela, rozrośli się w naród. Później Jehowa wyzwolił Izraelitów z niewoli egipskiej (Rodzaju 32:28; 46:1-3; 2 Samuela 7:23, 24). Wkrótce potem obiecali oni, że uczynią wszystko, czego Bóg od nich zażąda. Powiedzieli: „Wszystko, co rzekł Jehowa, jesteśmy gotowi czynić” (Wyjścia 19:8). Ponieważ Izraelici pragnęli, by Bóg był ich władcą, Jehowa dał im ponad 600 praw, między innymi Dziesięć Przykazań. Z czasem te wymagania Boże przekazane przez Mojżesza zaczęto nazywać po prostu Prawem (Ezdrasza 7:6; Łukasza 10:25-27; Jana 1:17).

11. Jaki był jeden z celów Prawa i jakie przepisy pomagały go osiągnąć?

¹¹ Jednym z celów tego Prawa było zapewnienie Izraelitom ochrony przez uregulowanie takich spraw, jak kwestie moralności, transakcje handlowe czy opieka nad dziećmi (Wyjścia 20:14; Kapłańska 18:6-18, 22-24; 19:35, 36; Powtórzonego Prawa 6:6-9). Inne wytyczne odnosiły się do stosunków międzyludzkich oraz traktowania zwierząt (Kapłańska 19:18; Powtórzonego Prawa 22:4, 10). Pod względem duchowym ochronę zapewniały postanowienia w sprawie corocznych świąt i wspólnych zgromadzeń, poświęconych wielbieniu Boga (Kapłańska 23:1-43; Powtórzonego Prawa 31:10-13).

12. Jaki był główny cel Prawa?

¹² O głównym celu Prawa apostoł Paweł napisał: „Zostało dodane, by ujawnić występki, aż przyjdzie potomstwo [Chrystus], któremu dano obietnicę” (Galatów 3:19). Prawo przypominało Izraelitom, że są niedoskonali. Potrzebowali zatem doskonałej ofiary, która mogłaby całkowicie usunąć ich grzechy (Hebrajczyków 10:1-4). Prawo zostało więc dane po to, by przygotować ludzi do przyjęcia Jezusa, obiecanego Mesjasza, czyli Chrystusa. Paweł dodał: „Prawo stało się naszym wychowawcą prowadzącym do Chrystusa, abyśmy dzięki wierze zostali uznani za prawych” (Galatów 3:24).

Czy prawo Jehowy było uciążliwe?

13. (a) Jak na Prawo zapatrywali się niedoskonali ludzie i dlaczego? (b) Czy Prawo rzeczywiście było uciążliwe?

¹³ Chociaż Prawo było „święte i prawe, i dobre”, wielu uważało je za uciążliwe (Rzymian 7:12). Ponieważ było doskonałe, Izraelici nie mogli sprostać jego wysokim wymaganiom (Psalm 19:7). To dlatego apostoł Piotr nazwał je „jarzmem, którego ani nasi praojcowie, ani my nie potrafiliśmy unieść” (Dzieje 15:10). Oczywiście Prawo samo w sobie nie było uciążliwe, a stosowanie się do niego wychodziło ludziom na dobre.

14. Jakie przykłady pokazują, że Izraelici odnosili z Prawa wiele pożytku?

¹⁴ Według Prawa na przykład złodziej nie trafiał do więzienia, ale musiał pracować, żeby oddać przynajmniej w dwójnasób to, co ukradł. Dzięki temu poszkodowany nie ponosił straty, a ciężko pracujący ludzie nie musieli utrzymywać systemu więziennego (Wyjścia 22:1, 3, 4, 7). Zakazana była żywność, która mogła stanowić zagrożenie. Spożywanie niedogotowanej wieprzowiny grozi zarażeniem włośnicą, a mięso z królika może zawierać pałeczki tularemii (Kapłańska 11:4-12). Ochronę zapewniał również zakaz dotykania padliny. Jeśli ktoś dotknął zwłok, musiał się umyć i wyprać swoje szaty (Kapłańska 11:31-36; Liczb 19:11-22). Trzeba było zakopywać odchody, co stanowiło zabezpieczenie przed rozprzestrzenianiem się zarazków, których istnienie naukowcy odkryli dopiero w ostatnich stuleciach (Powtórzonego Prawa 23:13).

15. Co okazało się dla Izraelitów ciężarem?

¹⁵ Prawo nie wymagało od ludzi zbyt wiele. Ale nie można tego powiedzieć o osobach, które przypisały sobie rolę jego interpretatorów. O narzuconych przez nie nakazach czytamy w pewnym dziele: „Każde przykazanie biblijne zostało rozbudowane zestawem drobnych przepisów. (...) W ten sposób starano się każdą ewentualną sytuację z góry umieścić w zasięgu Prawa i z niemiłosierną logiką pokierować całym zachowaniem człowieka za pomocą ścisłych, drobiazgowych wytycznych. (...) Stłumiono głos sumienia, zneutralizowano żywą moc Słowa Bożego i przytłoczono ją niekończącym się mnóstwem reguł” (A Dictionary of the Bible pod redakcją Jamesa Hastingsa).

16. Co o uciążliwych przepisach i tradycjach przywódców religijnych powiedział Jezus?

¹⁶ Jezus Chrystus potępił przywódców religijnych, którzy ustalali mnóstwo przepisów. Powiedział o nich: „Wiążą wielkie ciężary i wkładają je ludziom na barki, sami zaś nie chcą ich ruszyć swoim palcem” (Mateusza 23:2, 4). Wykazał, że ich uciążliwe nakazy i tradycje, między innymi drobiazgowe wytyczne co do oczyszczania się, ‛unieważniły słowo Boże’ (Marka 7:1-13; Mateusza 23:13, 24-26). Ale żydowscy przywódcy religijni zniekształcali prawdziwe wymagania Jehowy jeszcze przed przyjściem Jezusa na ziemię.

Czego naprawdę wymaga Jehowa

17. Dlaczego całopalne ofiary niewiernych Izraelitów nie radowały Jehowy?

¹⁷ Jehowa oznajmił przez proroka Izajasza: „Dosyć mam całopaleń z baranów i tłuszczu tuczonych zwierząt, a w krwi młodych byków i baranków, i kozłów nie mam upodobania” (Izajasza 1:10, 11). Dlaczego Bogu nie podobały się ofiary, których przecież żądał w Prawie? (Kapłańska 1:1 do 4:35). Ponieważ ludzie nie okazywali Mu szacunku. Dlatego Bóg nawoływał ich: „Obmyjcie się, oczyśćcie się; usuńcie sprzed moich oczu zło waszych postępków; przestańcie wyrządzać zło. Uczcie się czynić dobro; szukajcie sprawiedliwości; przywołajcie do porządku ciemięzcę; wydajcie wyrok na rzecz chłopca nie mającego ojca; brońcie sprawy wdowy” (Izajasza 1:16, 17). Czy nie pomaga nam to zrozumieć, czego Jehowa oczekuje od swoich sług?

18. Czego Jehowa naprawdę wymagał od Izraelitów?

¹⁸ Jezus pokazał, czego Bóg naprawdę wymaga. Na pytanie: „Które przykazanie w Prawie jest największe?” Jezus odrzekł: „‚Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem’. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie, podobne do tego, jest to: ‚Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie’. Na tych dwóch przykazaniach całe Prawo zawisło, a także Prorocy” (Mateusza 22:36-40; Kapłańska 19:18; Powtórzonego Prawa 6:4-6). Podobną myśl wyraził prorok Mojżesz, gdy zapytał: „O co cię prosi Jehowa, twój Bóg, jeśli nie o to, żebyś się bał Jehowy, swego Boga, tak abyś chodził wszystkimi jego drogami i go miłował oraz służył Jehowie, swemu Bogu, całym swym sercem i całą swą duszą; abyś przestrzegał przykazań Jehowy i jego ustaw?” (Powtórzonego Prawa 10:12, 13; 15:7, 8).

19. Jak Izraelici starali się sprawiać wrażenie świętych i co im powiedział Jehowa?

¹⁹ Pomimo swych występków Izraelici chcieli stwarzać wrażenie świętych. Chociaż Prawo wymagało postu tylko podczas corocznego Dnia Przebłagania, oni zaczęli pościć częściej (Kapłańska 16:30, 31). Ale Jehowa ich skarcił: „Czyż post, który ja wybieram, nie jest taki: Rozwiązać pęta niegodziwości, rozerwać wiązadła przy drążku jarzma i puścić wolno zdruzgotanych, i żebyście złamali każdy drążek jarzma? Czy nie chodzi o to, byś udzielił swego chleba głodnemu i żebyś uciśnionych, bezdomnych wprowadził do swego domu? Żebyś, widząc kogoś nagiego, okrył go i żebyś się nie chował przed własnym ciałem?” (Izajasza 58:3-7).

20. Za co Jezus zganił obłudników religijnych?

²⁰ Ci zarozumiali Izraelici przypominali obłudników religijnych, do których Jezus powiedział: „Dajecie bowiem dziesiątą część mięty i kopru, i kminu, ale zlekceważyliście to, co ważniejsze w Prawie, mianowicie sprawiedliwość i miłosierdzie, i wierność. Te rzeczy należało czynić, tamtych jednak nie lekceważyć” (Mateusza 23:23; Kapłańska 27:30). Czyż powyższe słowa Jezusa nie pomagają nam zrozumieć, czego naprawdę oczekuje od nas Jehowa?

21. Jak prorok Micheasz podsumował, co obejmują wymagania Jehowy, a czego nie?

²¹ Wypowiedź proroka Micheasza jeszcze lepiej ukazuje, czego Bóg od nas wymaga, a czego nie: „Z czym mam stanąć przed Jehową? Z czym mam się pokłonić Bogu na wysokości? Czy mam stanąć przed nim z całopaleniami, z rocznymi cielętami? Czy Jehowa będzie miał upodobanie w tysiącach baranów, w dziesiątkach tysięcy potoków oliwy? Czy mam oddać swego pierworodnego za mój bunt, owoc swego łona — za grzech mojej duszy? On ci powiedział, ziemski człowieku, co jest dobre. I czego Jehowa wymaga od ciebie prócz tego, żebyś czynił zadość sprawiedliwości i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem?” (Micheasza 6:6-8).

22. Czego przede wszystkim wymagał Bóg od ludzi podlegających Prawu?

²² Czego więc przede wszystkim Jehowa wymagał od tych, którzy podlegali Prawu? Oczywiście mieli miłować Jehowę Boga. Poza tym apostoł Paweł oświadczył: „Całe Prawo spełnia się w jednej wypowiedzi, mianowicie: ‚Masz miłować swego bliźniego jak samego siebie’” (Galatów 5:14). Również chrześcijanom w Rzymie Paweł powiedział: „Kto miłuje bliźniego, wypełnił prawo. (...) Wypełnieniem prawa jest miłość” (Rzymian 13:8-10).

To nie jest zbyt wiele

23, 24. (a) Dlaczego nigdy nie powinniśmy uważać, że Bóg wymaga od nas zbyt wiele? (b) Co zostanie omówione w następnym artykule?

²³ Czy nie zdumiewa nas to, jak kochającym, troskliwym i miłosiernym Bogiem jest Jehowa? Jego jednorodzony Syn, Jezus Chrystus, przyszedł na ziemię, by sławić miłość Bożą — pokazać ludziom, jak cenni są w oczach Jehowy. Chcąc zilustrować tę miłość, Jezus powiedział o małych wróblach: „Ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez wiedzy waszego Ojca”. Dlatego na koniec Jezus rzekł: „Nie bójcie się: Jesteście warci więcej niż wiele wróbli” (Mateusza 10:29-31). Z pewnością nigdy nie powinniśmy uważać, że wymagania takiego kochającego Boga są wygórowane!

²⁴ Czego jednak Jehowa oczekuje od nas obecnie? Dlaczego niektórym wydaje się, że te wymagania są zbyt wielkie? Analiza tych pytań pozwoli nam zrozumieć, że spełnianie wszelkich wymagań Jehowy jest wspaniałym przywilejem.

Czy potrafisz odpowiedzieć?

◻ Dlaczego niektórzy nie chcą służyć Jehowie?

◻ Jakie różne wymagania stawiał Jehowa swoim sługom w ciągu wieków?

◻ Jakim celom służyło Prawo?

◻ Dlaczego Jehowa wcale nie żąda od nas zbyt wiele?

[Ilustracja na stronie 18]

Wielbienie Boga stało się uciążliwe z powodu ludzkich przepisów, na przykład drobiazgowych wytycznych co do oczyszczania się