Dlaczego potrzebujemy okupu

1, 2. Dlaczego potrzebujemy ratunku? (Rzymian 7:22-24). (Zobacz też ilustrację).

WYOBRAŹ sobie taką sytuację: Zawala się budynek, a pod jego gruzami zostaje uwięziony człowiek. Żyje, ale nie jest w stanie się uwolnić. Jedyne, co może zrobić, to wołać o pomoc i liczyć na to, że ktoś go uratuje.

² W podobnej sytuacji znajduje się każdy z nas. W jakim sensie? Kiedy Adam zbuntował się przeciwko swojemu Stwórcy, stał się grzesznikiem. Później przekazał grzeszny stan swoim dzieciom. W rezultacie cała ludzkość została niejako uwięziona pod gruzami odziedziczonego grzechu i nie jest w stanie sama się od niego uwolnić. Tę sytuację trafnie opisał w Liście do Rzymian apostoł Paweł (odczytaj Rzymian 7:22-24). Wyraził w nim błagalną prośbę o uwolnienie „od ciała podlegającego śmierci”. Czuł się więźniem odziedziczonego grzechu, który nieuchronnie prowadzi do śmierci (Rzym. 6:23). To samo można powiedzieć o nas — my też potrzebujemy ratunku!

3. W jakim sensie okup może nas uratować?

³ Jednak Paweł nie zakończył swojej wypowiedzi na temat grzechu w negatywnym tonie. Na pytanie: „Kto mnie uwolni od ciała podlegającego śmierci?”, sam z przekonaniem odpowiedział: „Bogu niech będą dzięki, że uczyni to przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana!” (Rzym. 7:25). Miał tu na myśli złożoną przez Jezusa ofiarę okupua. Ten okup może nas uratować, zapewniając nam 1) przebaczenie grzechów, 2) uzdrowienie z grzesznego stanu i 3) pojednanie z naszym Stwórcą. Przeanalizowanie tych trzech kwestii pomoże nam pogłębić miłość do Jehowy — „Boga, który daje nadzieję” (Rzym. 15:13). Poza tym jeszcze bardziej docenimy Jezusa, „poprzez którego dostępujemy wyzwolenia na podstawie okupu” (Kol. 1:14).

OKUP ZAPEWNIA PRZEBACZENIE GRZECHÓW

4, 5. Dlaczego każdy z nas potrzebuje okupu? (Kaznodziei 7:20).

⁴ Potrzebujemy okupu, żeby uzyskać przebaczenie naszych grzechów. Popełnia je każdy niedoskonały człowiek (odczytaj Kaznodziei 7:20). Niektóre z nich są szczególnie ciężkie. Na przykład cudzołóstwo i morderstwo były według Prawa Mojżeszowego karane śmiercią (Kapł. 20:10; Liczb 35:30, 31). Oczywiście większość grzechów nie jest tak poważna, ale nadal są to grzechy. Psalmista Dawid powiedział kiedyś: „Będę strzegł swoich kroków, żeby nie zgrzeszyć językiem” (Ps. 39:1). To pokazuje, że można zgrzeszyć nawet w mowie (Jak. 3:2).

⁵ Czy powiedziałeś kiedyś coś, co chciałbyś cofnąć? Czy popełniłeś błąd, którego żałujesz? Zapewne na oba pytania odpowiedziałeś twierdząco. Biblia mówi: „Jeżeli twierdzimy, że nie mamy grzechu, to oszukujemy samych siebie i nie ma w nas prawdy” (1 Jana 1:8).

6, 7. Co stanowi dla Jehowy podstawę do przebaczania naszych grzechów? (Zobacz też ilustrację).

⁶ Dzięki okupowi Jehowa może przebaczać nasze grzechy (Efez. 1:7). Nie znaczy to jednak, że po prostu przymyka na nie oko, jak gdyby nie miały dla Niego znaczenia. On nienawidzi grzechu (Izaj. 59:2). Sprawiedliwość Jehowy jest doskonała, dlatego nie może On przebaczać bez konkretnej podstawy.

⁷ Izraelici, chcąc uzyskać przebaczenie grzechów, musieli zgodnie z Prawem Mojżeszowym składać ofiary ze zwierząt (Kapł. 4:27-31; 17:11). Były one zapowiedzią większej ofiary, którą miał złożyć Jezus, a także błogosławieństw, jakie z niej wynikają. Ofiara okupu stanowi dla Jehowy podstawę prawną do przebaczania naszych grzechów. Paweł dobrze rozumiał jej wartość. Wyraźnie to widać w liście, który napisał do chrześcijan w Koryncie. Po wymienieniu ich dawnych złych uczynków stwierdził: „Bóg za pomocą swojego ducha was oczyścił, uświęcił i uznał za prawych w imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa” (1 Kor. 6:9-11).

8. O czym możesz rozmyślać, przygotowując się do tegorocznej Pamiątki?

⁸ Przygotowując się do tegorocznej Pamiątki, poświęć czas na rozmyślanie o tym, co przebaczenie Jehowy oznacza dla ciebie osobiście. Na przykład dzięki ofierze okupu nie musisz wciąż obwiniać się za dawne grzechy, za które okazałeś skruchę. A co, jeśli trudno ci to zaakceptować? Być może myślisz: „Wiem, że Jehowa mi przebaczył, ale ja nie umiem przebaczyć sam sobie”. Jeśli tak się czujesz, pamiętaj: Tylko Jehowa może decydować o przebaczeniu grzechów, a prawo do sądzenia dał swojemu Synowi. Do decydowania o tym, czy ktoś zasługuje na miłosierdzie, nie upoważnił ani ciebie, ani żadnego innego człowieka. Biblia mówi: „Jeśli chodzimy w świetle, tak jak On sam jest w świetle, (...) krew Jezusa, Jego Syna, oczyszcza nas z wszelkich grzechów” (1 Jana 1:6, 7). Możemy być tego pewni tak jak każdej innej nauki biblijnej. Ofiara okupu daje Jehowie prawną podstawę do okazywania nam miłosierdzia, a w Jego Słowie czytamy, że On ‛chętnie przebacza’ (Ps. 86:5).

OKUP ZAPEWNIA UZDROWIENIE

9. Co oprócz czynów obejmuje słowo „grzech”? (Psalm 51:5 i przypis).

⁹ W Biblii słowo „grzech” odnosi się nie tylko do czynu, ale też do stanu, który odziedziczyliśmy w chwili poczęcia (odczytaj Psalm 51:5 i przypis). Grzeszny stan nie tylko powoduje, że mamy skłonność do zła, ale też sprawia, że nasze ciała nie funkcjonują tak, jak zaprojektował je Jehowa. Właśnie z tego powodu chorujemy, starzejemy się i umieramy. Wyjaśnia to, dlaczego nawet niemowlęta — które przecież nie popełniły jeszcze żadnego grzechu — czasem chorują i umierają. Wyjaśnia też, dlaczego choroby i śmierć nie omijają nikogo, w tym ludzi dobrych. Ponieważ jesteśmy potomkami Adama, wszyscy odziedziczyliśmy grzeszny stan.

10. Jak grzeszny stan wpłynął na Adama i Ewę?

¹⁰ Zastanówmy się, jak grzeszny stan wpłynął na Adama i Ewę. Wywołał w nich wewnętrzny wstrząs. Po buncie od razu odczuli na sobie konsekwencje złamania prawa Bożego — prawa, które było „zapisane w ich sercach” (Rzym. 2:15). Zauważyli, że coś się w nich zmieniło, i nie była to zmiana na lepsze. Poczuli potrzebę zakrycia niektórych części ciała i ukryli się przed swoim Stwórcą jak przestępcy (Rodz. 3:7, 8). Po raz pierwszy w życiu przekonali się, czym są wyrzuty sumienia, niepokój, niepewność, ból i wstyd. W jakimś stopniu te uczucia towarzyszyły im aż do śmierci (Rodz. 3:16-19).

11. Jak grzeszny stan wpływa na nas?

¹¹ Grzeszny stan wpływa na nas podobnie jak na pierwszą parę ludzką. Jest przyczyną naszych cierpień fizycznych i emocjonalnych. Niezależnie od tego, jak bardzo byśmy się starali, niewiele możemy zrobić, żeby poprawić swoją sytuację. Dlaczego? Bo jak mówi Biblia, wszyscy ‛zostaliśmy poddani daremności’ (Rzym. 8:20). Dotyczy to nie tylko poszczególnych osób, ale też całej ludzkości. Pomyślmy na przykład o wysiłkach podejmowanych przez ludzi, żeby poprawić stan środowiska, ograniczyć przestępczość, pozbyć się biedy i zaprowadzić na świecie pokój. Nawet jeśli na chwilę udaje im się coś osiągnąć, to ostatecznie ich wysiłki idą na marne. Jednak okup daje nam prawdziwą nadzieję. Jaką?

12. Jaką nadzieję daje nam okup?

¹² Dzięki okupowi „stworzenie (...) zostanie uwolnione z niewoli zepsucia” (Rzym. 8:21). Kiedy w nowym świecie odniesiemy pełne korzyści z ofiary okupu, już nigdy nie będziemy cierpieć pod względem fizycznym, psychicznym czy emocjonalnym. Nigdy więcej nie będziemy też odczuwać wyrzutów sumienia, niepokoju, niepewności, bólu czy wstydu. Wysiłki, żeby poprawić warunki na ziemi i żyć w pokoju, wreszcie przyniosą trwały efekt. Będzie to możliwe dzięki przewodnictwu tego, który wykupił nas z grzechu — „Księcia Pokoju”, Jezusa Chrystusa (Izaj. 9:6, 7).

13. O czym jeszcze możemy rozmyślać, przygotowując się do tegorocznej Pamiątki?

¹³ Pomyśl, co uzdrowienie z grzesznego stanu będzie oznaczało dla ciebie. Wyobraź sobie, jak to będzie budzić się każdego ranka, mając dobre samopoczucie. Nie będziesz się martwił, że zabraknie ci jedzenia, zachorujesz lub umrzesz albo że spotka to kogoś z twoich bliskich. Nawet dzisiaj w jakimś stopniu możesz zaznać spokoju, gdy ‛mocno uchwycisz się pewnej i niewzruszonej nadziei, która jest kotwicą dla duszy’ (Hebr. 6:18, 19). Jak kotwica stabilizuje statek, tak chrześcijańska nadzieja stabilizuje naszą wiarę i pomaga nam przetrwać wszystkie próby. Możemy być pewni, że Jehowa „nagradza tych, którzy Go z całych sił szukają” (Hebr. 11:6). Nasza nadzieja na przyszłość, a także pocieszenie, które daje nam ona już teraz, są możliwe tylko dzięki okupowi.

OKUP ZAPEWNIA POJEDNANIE

14. Jak grzech wpłynął na naszą więź z Bogiem i dlaczego?

¹⁴ Odkąd pierwsza para ludzka zgrzeszyła, ludzie są oddzieleni od Boga. W Biblii czytamy nawet, że stali się Jego wrogami (Rzym. 8:7, 8; Kol. 1:21). Dlaczego? Ponieważ doskonałe normy Jehowy nie pozwalają Mu tolerować grzechu. Biblia mówi, że ma On ‛zbyt czyste oczy, żeby patrzeć na zło. Nie może znieść niegodziwości’ (Hab. 1:13). Grzech sprawił, że między Bogiem a ludzkością powstała wyrwa. Gdyby nie został nad nią zbudowany pomost, nigdy nie moglibyśmy nawiązać z Jehową więzi. Takie pojednanie jest możliwe tylko dzięki okupowi.

15. W jakim sensie okup „ułagodził” Jehowę i co umożliwił?

¹⁵ Biblia mówi, że Jezus jest „ofiarą przebłagalną za nasze grzechy” (1 Jana 2:2). Greckie słowo tłumaczone na „ofiara przebłagalna” można też oddać jako „to, co ułagadza”. W jakim sensie okup „ułagodził” Jehowę? Nie znaczy to, że śmierć Jego Syna w jakiś sposób Go uspokoiła. Chodzi raczej o to, że okup spełnił wymogi Jego sprawiedliwości. Dzięki niemu miał On podstawy do przywrócenia bliskich relacji z ludźmi (Rzym. 3:23-26). Mógł nawet uznawać za prawych swoich sług, którzy żyli, zanim Jezus umarł (Rodz. 15:1, 6). Dlaczego? Bo był całkowicie przekonany, że Jego Syn w przyszłości odda swoje życie w ofierze (Izaj. 46:10). Okup otworzył przed ludźmi możliwość pojednania się z Bogiem.

16. Jaką inną kwestię warto przemyśleć w tygodniach poprzedzających Pamiątkę? (Zobacz też ilustrację).

¹⁶ Zastanów się, co pojednanie z Bogiem oznacza dla ciebie osobiście. Możesz na przykład zwracać się do Jehowy „Ojcze”, tak jak polecił Jezus (Mat. 6:9). Możesz nawet nazywać Go swoim „Przyjacielem”. Oczywiście kiedy używamy tych określeń, musimy to robić z głębokim szacunkiem i pokorą. Pamiętajmy, że z powodu naszego grzesznego stanu sami nigdy nie moglibyśmy zbliżyć się do Jehowy. Jest to możliwe tylko dzięki okupowi. Poprzez Jezusa Jehowa ‛pojednał ze sobą wszystko inne, ustanawiając pokój przez krew, którą on przelał na palu męki’ (Kol. 1:19, 20). Właśnie dlatego mimo naszego grzesznego stanu możemy cieszyć się bliskimi relacjami z Jehową.

OKUP JEST WYRAZEM MIŁOSIERDZIA JEHOWY

17. Jak okup dowodzi, że Jehowa jest miłosierny? (Efezjan 2:4, 5).

¹⁷ Okup dowodzi, że Jehowa jest „bogaty w miłosierdzie”. On „ożywił nas (...), gdy byliśmy martwi z powodu swoich przewinień” (odczytaj Efezjan 2:4, 5). Ci, którzy mają „właściwe nastawienie serca, potrzebne do uzyskania życia wiecznego”, rozumieją, że są uwięzieni pod gruzami odziedziczonego grzechu i że potrzebują ratunku (Dzieje 13:48). Jehowa odpowiada na ich wołanie o pomoc, przekazując im dobrą nowinę o Królestwie. Dzięki niej mogą poznać Jego samego oraz Jego Syna, Jezusa (Jana 17:3). Jeśli Szatanowi wydawało się, że grzech Adama i Ewy udaremnił zamierzenie Jehowy, to bardzo się mylił.

18. O czym musimy pamiętać, rozmyślając o ofierze okupu?

¹⁸ Rozmyślając o ofierze okupu, musimy pamiętać, że w grę wchodzi coś jeszcze ważniejszego. Ta ofiara nie służy głównie naszej korzyści. Przede wszystkim stanowi odpowiedź Jehowy na oskarżenia, które Szatan wysunął wobec Niego w ogrodzie Eden (Rodz. 3:1-5, 15). Za pośrednictwem okupu Jehowa uświęca swoje imię i oczyszcza je z wszystkich zarzutów. Wyzwala nas też od grzechu i śmierci, czym udowadnia, że jest Bogiem miłości. A w swojej niezasłużonej życzliwości pozwala również nam — mimo naszego grzesznego stanu — mieć udział w obalaniu zarzutów Szatana (Prz. 27:11). Jak każdy z nas może okazywać wdzięczność za okup? Na to pytanie odpowiemy w następnym artykule.