یوحنا دی اِنجیل

11 اِک آدمی جدا ناں لعزر سی، بیمار سی۔ اوہ اپنیاں بھیناں مریم تے مارتھا دے نال بیت‌عنیاہ پِنڈ چ رہندا سی۔ 2 مریم اصل چ اوہی عورت سی جنہے ساڈے مالک دے پیراں تے خوشبودار تیل پایا سی تے اپنے والاں نال اوہناں نُوں پُونجیا سی۔ لعزر اوہدا ای بھرا سی تے بیمار سی۔ 3 ایس لئی اوہدیاں بھیناں نے یسوع نُوں ایہہ پیغام گھلیا:‏ ”‏مالک، تیرا پیارا دوست بیمار اے۔ “‏ 4 پر جدوں یسوع نُوں پیغام ملیا تے اوہنے کہیا:‏ ”‏ایس بیماری دا انجام موت نئیں سگوں خدا دی وڈیائی ہوئے گا تاکہ ایہدے ذریعے خدا دے پُتر دی وڈیائی ہوئے۔“‏

5 یسوع مارتھا، اوہدی بھین مریم تے لعزر نال بوہت پیار کردا سی۔ 6 پر جدوں اوہنے سُنیا کہ لعزر بیمار اے تے اوہ اوسے جگہ تے دو دن ہور ٹھہریا جِتھے اوہ رہ رہیا سی۔ 7 ایہدے بعد اوہنے شاگرداں نُوں کہیا:‏ ”‏آؤ، دُبارہ یہودیہ چلئے۔“‏ 8 شاگرداں نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏اُستاد،‏*‏ تھوڑا چِر پہلاں ای تے یہودیہ دے لوک تینوں پتھراں نال مارنا چاہندے سن تے ہُن تُوں فیر اوتھے جانا چاہنا ایں؟“‏ 9 یسوع نے جواب دِتا:‏ ”‏کیہہ دن چ 12 گھنٹے چانن نئیں ہوندا؟ جیہڑا بندہ چانن چ ٹُردا اے، اوہنوں کسے شے نال ٹھیڈا نئیں لگدا کیونکہ اوہ ایس دُنیا دا چانن ویکھ سکدا اے۔ 10 پر جیہڑا بندہ رات نُوں ٹُردا اے، اوہ ٹھیڈا کھاندا اے کیونکہ اوہدے چ چانن نئیں ہوندا۔“‏

11 ایہناں گلاں دے بعد یسوع نے کہیا:‏ ”‏ساڈا دوست لعزر سوں گیا اے۔ پر مَیں اوہنوں جگان لئی اوتھے جا رہیا واں۔“‏ 12 شاگرداں نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏مالک، جے اوہ آرام کر رہیا اے تے اوہ ٹھیک ہو جائے گا۔“‏ 13 یسوع نے تے اوہدی موت بارے گل کیتی سی۔ پر اوہناں نُوں لگا کہ اوہ لعزر دے سون تے آرام کرن بارے گل کر رہیا اے۔ 14 ایس لئی یسوع نے اوہناں نُوں صاف صاف کہیا:‏ ”‏لعزر مر گیا اے۔ 15 تے تواڈے لئی چنگا اے کہ مَیں اوتھے نئیں ساں کیونکہ ہُن مَیں جو کراں گا، اوہدے نال تواڈا ایمان ہور پکا ہوئے گا۔ آؤ اَسی اوہدے کول چلئے۔“‏ 16 ایس لئی توما نے جنہوں جُڑواں کہیا جاندا اے، باقی شاگرداں نُوں کہیا:‏ ”‏آؤ، اَسی وی چلئے تاکہ اوہدے نال مرئیے۔“‏

17 جدوں یسوع بیت‌عنیاہ دے نیڑے پونچیا تے اوہنوں پتہ چلیا کہ لعزر نُوں قبر چ رکھے ہوئیاں چار دن ہو گئے نیں۔ 18 بیت‌عنیاہ، یروشلیم توں تقریباً دو میل*‏ دُور سی۔ 19 اوس ویلے بوہت سارے یہودی مارتھا تے مریم نُوں اوہناں دے بھرا دی موت دی وجہ توں تسلی دین لئی آئے ہوئے سن۔ 20 جدوں مارتھا نے سُنیا کہ یسوع آ رہیا اے تے اوہ اوہنوں مِلن گئی۔ پر مریم گھر ای رہی۔ 21 یسوع نُوں ویکھ کے مارتھا نے کہیا:‏ ”‏مالک، جے تُوں ایتھے ہوندا تے میرا بھرا نہ مردا۔ 22 پر مینوں یقین اے کہ تُوں ہُن وی خدا کولوں جو کجھ منگیں گا، اوہ تینوں دَوے گا۔“‏ 23 یسوع نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏تیرا بھرا زندہ ہو جائے گا۔“‏ 24 مارتھا نے کہیا:‏ ”‏مینوں پتہ اے کہ آخری دن جدوں مُردیاں نُوں زندہ کیتا جائے گا تے اوہ وی زندہ ہوئے گا۔“‏ 25 یسوع نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏مُردیاں نُوں زندہ کرن والا تے لوکاں نُوں زندگی دین والا مَیں ای آں۔ جیہڑا میرے تے ایمان ظاہر کردا اے، اوہ بھانویں مر وی جائے، اوہ دُبارہ زندہ ہو جائے گا۔ 26 تے جیہڑا زندہ اے تے میرے اُتے ایمان ظاہر کردا اے، اوہ کدی وی نئیں مرے گا۔ کیہہ تُوں ایس گل تے ایمان رکھنی ایں؟“‏ 27 مارتھا نے اوہنوں جواب دِتا:‏ ”‏ہاں مالک، مَیں ایمان رکھنی آں کہ تُوں خدا دا پُتر تے مسیح ایں جنہے دُنیا چ آنا سی۔“‏ 28 ایہدے بعد اوہ چلی گئی تے جا کے اپنی بھین مریم دے کن چ کہیا:‏ ”‏اُستاد آ گیا اے تے تینوں بلا رہیا اے۔“‏ 29 ایہہ سُن کے مریم چھیتی نال اُٹھی تے یسوع نُوں مِلن چلی گئی۔‏

30 یسوع حالے پِنڈ چ نئیں آیا سی سگوں اوتھے ای سی جِتھے مارتھا اوہنوں ملی سی۔ 31 جدوں مریم نُوں تسلی دین لئی آئے یہودیاں نے ویکھیا کہ اوہ چھیتی نال اُٹھ کے باہر چلی گئی اے تے اوہ وی اوہدے پچھے گئے کیونکہ اوہناں نُوں لگیا کہ مریم قبر تے رون لئی جا رہی اے۔ 32 جدوں مریم اوتھے پونچی تے اوہ یسوع نُوں ویکھدے سار ای اوہدے پیری پے گئی تے کہیا:‏ ”‏مالک، جے تُوں ایتھے ہوندا تے میرا بھرا نہ مردا۔“‏ 33 جدوں یسوع نے اوہنوں تے اوہدے نال آئے یہودیاں نُوں روندیاں ویکھیا تے اوہدا وی دل بھر آیا تے اوہ بوہت دُکھی ہو گیا۔ 34 اوہنے پچھیا:‏ ”‏اوہنوں کتھے رکھیا جے؟“‏ اوہناں نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏مالک، آ کے ویکھ لے۔“‏ 35 فیر یسوع دِیاں اَکھاں چ اَتھرو آ گئے۔ 36 ایہہ ویکھ کے یہودی کہن لگ پئے:‏ ”‏ویکھو، ایہہ اوہنوں کِنّاں پیار کردا سی۔“‏ 37 پر کجھ نے کہیا:‏ ”‏ایس آدمی نے تے اِک اَنھے دِیاں اَکھاں ٹھیک کیتیاں سن۔ فیر کیہہ ایہہ لعزر نُوں مرن توں بچا نئیں سی سکدا؟“‏

38 اِک واری فیر یسوع دا دل بڑا دُکھی ہویا تے اوہ قبر تے گیا۔ قبر اصل چ اِک غار سی جدے مُونہہ اَگے اِک پتھر رکھیا ہویا سی۔ 39 یسوع نے کہیا:‏ ”‏پتھر نُوں ہٹا دیو۔“‏ پر لعزر دی بھین مارتھا نے کہیا:‏ ”‏مالک، ہُن تے اوہدی لاش وچوں بو آندی ہونی اے کیونکہ اوہنوں مریاں چار دن ہو گئے نیں۔“‏ 40 یسوع نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏کیہہ مَیں تینوں ایہہ نئیں سی کہیا کہ جے تُوں ایمان رکھیں گی تے خدا دے جلال نُوں ویکھیں گی؟“‏ 41 ایس لئی لوکاں نے پتھر ہٹا دِتا۔ فیر یسوع نے اسمان وَل ویکھ کے کہیا:‏ ”‏باپ، مَیں تیرا شکر کرنا واں کہ تُوں میری سُن لئی اے۔ 42 مینوں پتہ اے کہ تُوں ہمیشاں میری سُننا ایں۔ فیر وی مَیں ایہہ گل ایتھے کھلوتے لوکاں دی وجہ توں کہی تاکہ ایہناں نُوں یقین ہو جائے کہ تُوں ای مینوں گھلیا اے۔“‏ 43 ایہہ گلاں کہن دے بعد اوہنے اُچی آواز چ کہیا:‏ ”‏لعزر، باہر آ جا!‏“‏ 44 اوہ بندہ جیہڑا مر گیا سی باہر آ گیا۔اوہدے ہتھاں پیراں تے پٹیاں بنھیاں ہوئیاں سن تے اوہدا مُونہہ کپڑے نال لویٹیا ہویا سی۔ یسوع نے لوکاں نُوں کہیا:‏ ”‏اوہدیاں پٹیاں کھول دیو تاکہ اوہ ٹُر سکے۔“‏

45 جیہڑے یہودی مریم کول آئے سن، اوہناں وچوں بوہت سارے یسوع دا ایہہ کم ویکھ کے اوہدے اُتے ایمان لے آئے۔ 46 پر اوہناں وچوں کجھ فریسیاں کول گئے تے اوہناں نُوں اوہ سب کجھ دَسیا جو یسوع نے کیتا سی۔ 47 ایہہ سُن کے وڈے کاہناں تے فریسیاں نے وڈی عدالت دے ممبراں نُوں جمع کیتا تے کہیا:‏ ”‏ایس بندے دا اَسی کیہہ کرئیے؟ ایہہ تے بوہت سارے معجزے وکھا رہیا اے۔ 48 جے اِنج ای چلدا رہیا تے سارے لوک اوہدے تے ایمان لے آن گے تے فیر رومی آ کے ہیکل تے ایس قوم اُتے ساڈے اِختیار نُوں کھو لین گے۔“‏ 49 فیر کائفا نے جیہڑا اوس سال اعلیٰ کاہن سی، اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏تُسی لوک کجھ نئیں جان دے۔ 50 تُسی ایہہ کیوں نئیں سمجھدے کہ جے ساری قوم دے مرن دی بجائے صرف اِک بندہ ایہدی خاطر مر جائے تے ایہدے چ تواڈا ای فائدہ اے۔“‏ 51 اوہنے ایہہ گل اپنے وَلّوں نئیں کہی سی سگوں اوس سال اعلیٰ کاہن ہون دی وجہ توں اوہنے پیشین‌گوئی کیتی سی کہ یسوع یہودی قوم لئی اپنی جان دَوے گا۔ 52 تے صرف یہودیاں لئی نئیں سگوں خدا دے اوہناں سارے بچیاں لئی وی جیہڑے ایدھر اودھر وِکھرے ہوئے نیں تاکہ اوہناں نُوں اِک مُٹھ کیتا جائے۔ 53 ایس لئی اوس دن توں اوہ یسوع نُوں مارن دی سازش کرن لگ پئے۔‏

54 ایسے وجہ توں یسوع نے یہودیاں وچ سرِعام ٹُرناپھرنا چھڈ دِتا سگوں اوتھوں ویرانے دے نیڑے اِک شہر چ چلا گیا جدا ناں اِفرائیم سی تے اپنے شاگرداں نال اوتھے رہیا۔ 55 ہُن یہودیاں دی فسح دی عید نیڑے سی تے پِنڈاں چوں بوہت سارے لوک فسح توں پہلاں رسم دے مطابق اپنے آپ نُوں پاک کرن لئی یروشلیم گئے۔ 56 اوہ یسوع نُوں لبھ رہے سن تے ہیکل چ کھلو کے اِک دُوجے نُوں کہہ رہے سن:‏ ”‏کیہہ خیال اے؟ اوہ عید تے آئے گا یاں نئیں؟“‏ 57 پر وڈے کاہناں تے فریسیاں نے حکم دِتا ہویا سی کہ جے کسے نُوں یسوع دا اَتاپتا ہووے تے اوہ آ کے دَسے تاکہ یسوع نُوں گرفتار کیتا جائے۔‏