کُرنتھیوں دے ناں پہلا خط
9 کیہہ میرے کول اپنی مرضی مطابق فیصلے کرن دی آزادی نئیں اے؟ کیہہ مَیں اِک رسول نئیں آں؟ کیہہ مَیں ساڈے مالک یسوع نُوں نئیں ویکھیا؟ کیہہ تُسی سارے ایس گل دا ثبوت نئیں او کہ مَیں مالک دی کِنّی خدمت کیتی اے؟ 2 بھانویں کہ دُوجے مینوں رسول نئیں سمجھدے پر تُسی ضرور سمجھدے او۔ تُسی سارے ایس گل دا ثبوت* او کہ مَیں مالک دا رسول آں۔
3 جیہڑے لوک میرے چوں نُقص کڈھدے نیں، اوہناں کولوں مَیں ایہہ پچھنا چاہنا واں: 4 کیہہ سانوں اوہ چیزاں کھان پین دا حق نئیں جیہڑیاں لوک سانوں دیندے نیں؟ 5 کیہہ سانوں ایہہ حق نئیں کہ اَسی کسے ہمایمان عورت نال شادی کریئے تاکہ اوہ ساڈا ساتھ دَوے؟ باقی رسولاں، مالک دے بھراواں تے پطرس* نے وی اِنج ای کیتا اے۔ 6 کیہہ صرف مینوں تے برنباس نُوں ای اپنے خرچے پورے کرن لئی کم کرن دی ضرورت اے؟ 7 کیہہ کوئی فوجی اپنے خرچے تے فوج چ کم کردا اے؟ کیہڑا بندہ اے جیہڑا انگوراں دا باغ تے لاندا اے پر اوہدا پھل نئیں کھاندا؟ یاں کیہڑا چرواہا اے جیہڑا بھیڈاں دی دیکھبھال تے کردا اے پر اوہناں دا دودھ نئیں پیندا؟
8 مَیں ایہہ گلاں انسانی نظریے نال نئیں کہہ رہیا سگوں ایہہ گلاں تے شریعت چ وی لکھیاں نیں۔ 9 موسیٰ دی شریعت چ لکھیا اے: ”جدوں بیل اناج نُوں تُوڑی توں الگ کر رہیا ہوئے تے اوہدے مُونہہ نُوں بنھ نہ دوِیں۔“ کیہہ خدا نے ایس لئی ایہہ کہیا کیونکہ اوہنوں جانوراں* دی فکر اے؟ 10 یاں فیر کیہہ اوہنے ایہہ گل انساناں لئی کہی؟ اصل چ خدا نے ایہہ گل ساڈی خاطر ای کہی کیونکہ جیہڑا بندہ ہل چلاندا اے تے جیہڑا بندہ اناج نُوں تُوڑی توں الگ کردا اے، اوہناں دونواں دا حق اے کہ اوہناں نُوں فصل چوں حصہ ملے۔
11 جے اَسی تواڈے چ خدا دے کلام دا بیہہ بویا اے تے کیہہ ایہہ امید رکھنا غلط اے کہ اَسی فصل حاصل کریئے یعنی ایہہ کہ تُسی ساڈیاں ضرورتاں نُوں پورا کرو؟ 12 جے دُوجے لوکاں نُوں تواڈے کولوں مدد لین دا حق اے تے کیہہ ساڈا اوہناں توں بوہتا حق نئیں بن دا؟ پر اَسی ایس حق نُوں استمال نئیں کیتا سگوں اَسی ہر طرحاں دے حالات برداشت کیتے تاکہ اَسی کوئی وی ایہو جیہا کم نہ کریئے جدی وجہ توں کسے لئی وی مسیح بارے خوشخبری نُوں قبول کرنا مشکل ہوئے۔ 13 کیہہ توانوں نئیں پتہ کہ جیہڑے آدمی ہیکل چ پاک خدمت کردے نیں، اوہ اوہناں چیزاں وچوں کھاندے وی نیں جیہڑیاں لوک ہیکل چ پیش کردے نیں؟ نالے جیہڑے آدمی قربانگاہ تے خدمت کردے نیں، اوہناں نُوں وی قربانی وچوں حصہ مِلدا اے۔ 14 ایسے طرحاں مالک نے حکم دِتا اے کہ جیہڑے لوک خوشخبری سُناندے نیں، اوہ ایہدے سہارے گزارا وی کرن۔
15 پر مَیں کدی وی ایہہ حق استمال نئیں کیتا۔ نالے مَیں ایہہ گلاں ہُن ایس لئی نئیں لکھ رہیا کہ تُسی میریاں ضرورتاں نُوں پورا کرو۔ کسے کولوں مدد لین توں بہتر اے کہ مَیں مر جاواں کیونکہ اِنج تے میرے مان کرن دی وجہ ای ختم ہو جائے گی تے مَیں ایہہ کدی وی نئیں چاہواں گا۔ 16 جے مَیں خوشخبری سُنانا واں تے ایہدے چ شیخی مارن دی کوئی گل نئیں کیونکہ ایہہ تے میرا فرض اے سگوں جے مَیں خوشخبری نہ سُناواں تے ایہہ میرے لئی شرم دی گل اے۔ 17 جے مَیں ایہہ کم خوشی خوشی کرنا واں تے فیر مینوں انعام ملے گا۔ پر جے مَیں صرف فرض سمجھ کے خوشخبری سُنانا واں تے فیر وی مَیں ایہہ کم کرنا ای اے کیونکہ مینوں ایہہ ذمےداری دِتی گئی اے۔ 18 فیر میرا انعام کیہہ اے؟ ایہی کہ مَیں دِلوں خوشخبری سُناواں تے ایہہ کم مُفت کراں۔ اِنج مَیں اوس اِختیار دا غلط استمال نئیں کردا جیہڑا مینوں خدا دے خادم دے طور تے ملیا اے۔
19 بھانویں کہ مَیں کسے انسان دا غلام نئیں آں پر مَیں اپنے آپ نُوں سارے لوکاں دا غلام بنایا اے تاکہ مَیں زیادہ توں زیادہ لوکاں دی مدد کراں کہ اوہ مسیح دے شاگرد بنن۔ 20 یہودیاں لئی مَیں یہودی بنیا تاکہ اوہ شاگرد بنن۔ موسیٰ دی شریعت تے عمل کرن والیاں دی خاطر مَیں وی شریعت تے عمل کیتا تاکہ اوہ شاگرد بنن، بھانویں کہ مَیں اوس شریعت دا پابند نئیں آں۔ 21 جیہڑے موسیٰ دی شریعت تے نئیں چلدے، اوہناں نُوں شاگرد بنان دی خاطر مَیں اوہناں ورگا بن گیا، بھانویں کہ مَیں خدا دی شریعت تے چلنا واں تے مسیح دی شریعت دا پابند آں۔ 22 جیہڑے کمزور* نیں، اوہناں لئی مَیں کمزور بنیا تاکہ اوہناں نُوں شاگرد بنا سکاں۔ مَیں ہر طرحاں دے لوکاں دی مدد کرن لئی اپنے آپ نُوں ڈھالیا تاکہ مَیں کسے نہ کسے طرحاں کجھ لوکاں نُوں بچا لواں۔ 23 مَیں دُوجیاں نُوں خوشخبری سُنان دی خاطر سب کجھ کرنا واں۔
24 کیہہ توانوں نئیں پتہ کہ دوڑ چ حصہ لین والے سارے کھیڈاری دوڑدے نیں پر انعام صرف اِک نُوں ای مِلدا اے؟ ایس لئی اِنج دوڑو کہ تُسی انعام جِت سکو۔ 25 مقابلے چ حصہ لین والے سارے کھیڈاری ہر معاملے چ اپنے تے قابو رکھدے نیں۔* اوہ اینی محنت اِک ایہو جیہا تاج* حاصل کرن لئی کردے نیں جیہڑا خراب ہو جائے گا جد کہ اَسی اِک ایہو جیہا تاج* حاصل کرن دی کوشش کر رہے آں جیہڑا کدی خراب نئیں ہوئے گا۔ 26 ایس لئی مَیں دوڑدے ویلے ہمیشاں اپنی منزل ذہن چ رکھنا واں۔ مَیں ہوا چ مُکے نئیں ماردا سگوں نشانے تے مارنا واں۔ 27 مَیں اپنے آپ نال سختی کرنا* واں تے اپنے جسم نُوں غلام بنا کے رکھنا واں تاکہ ایہہ نہ ہوئے کہ مَیں دُوجیاں نُوں تے خوشخبری سُناواں پر آپ خدا نُوں ناراض کرن والا کوئی کم کر بیٹھاں۔*