مرقس دی اِنجیل

14 ہُن فسح دی عید تے بے‌خمیری روٹی دی عید چ دو دن رہ گئے سن۔ وڈے کاہن تے شریعت دے عالم یسوع نُوں دھوکھے نال پھڑ کے قتل کرن دی سازش کرن لگ پئے۔ 2 پر اوہ نال نال ایہہ وی کہہ رہے سن:‏ ”‏اَسی اوہنوں عید دے موقعے تے نئیں پھڑاں گے۔ کِتے لوک ہنگامہ نہ کر دین۔“‏

3 جدوں یسوع بیت‌عنیاہ چ اوس شمعون دے گھر کھانا کھا رہیا سی جیہڑا پہلاں کوڑھی ہوندا سی تے اِک عورت پتھر دی شیشی چ جٹاماسی دا خالص خوشبودار تیل لے کے آئی جیہڑا بوہت مہنگا سی۔ اوہنے شیشی کھولی تے تیل یسوع دے سِر چ پان لگ پئی۔ 4 ایہہ ویکھ کے کجھ لوک بڑے ناراض ہوئے تے اِک دُوجے نُوں کہن لگ پئے:‏ ”‏ایس خوشبودار تیل نُوں ضائع کیوں کیتا گیا اے؟ 5 ایہنوں 300 دینار*‏ دا ویچ کے پیسے غریباں چ وَنڈے جا سکدے سن۔“‏ اوہناں نُوں اوس عورت تے بڑا غصہ آیا۔‏*‏ 6 پر یسوع نے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏ایس عورت نُوں کجھ نہ کہوو، تُسی ایہنوں کیوں پریشان کر رہے او؟ ایہنے تے میرے لئی بوہت ودھیا کم کیتا اے۔ 7 غریب لوکاں دی مدد تے تُسی جدوں چاہوو کر سکدے او کیونکہ اوہ ہمیشاں تواڈے نال ہون گے۔ پر مَیں تواڈے نال ہمیشاں نئیں ہونواں گا۔ 8 اوہ میرے لئی جو کر سکدی سی اوہنے کیتا۔ اوہنے میرے اُتے خوشبودار تیل پا کے میرے جسم نُوں دفنان لئی پہلاں ای تیار کر دِتا اے۔ 9 مَیں توانوں سچ کہنا واں کہ ساری دُنیا چ جِتھے کِتے وی خوش‌خبری دی مُنادی کیتی جائے گی اوتھے ایس عورت دی یاد چ ایہدے ایس کم دا ذکر وی کیتا جائے گا۔“‏

10 فیر اوہدے 12 رسولاں وچوں اِک یعنی یہوداہ اِسکریوتی وڈے کاہناں کول گیا تاکہ یسوع نُوں دھوکھے نال پھڑوا سکے۔ 11 اوہدی گل سُن کے اوہ بڑے خوش ہوئے تے اوہنوں چاندی دے سِکّے دین دا وعدہ کیتا۔ اوہدوں توں ای اوہ یسوع نُوں پھڑوان دا صحی موقع لبھن لگ پیا۔‏

12 بے‌خمیری روٹی دی عید دے پہلے دن جدوں رویت دے مطابق فسح دے جانور نُوں قربان کیتا جاندا سی، شاگرداں نے یسوع نُوں پچھیا:‏ ”‏اَسی تیرے لئی فسح دی عید دا کھانا کتھے تیار کریئے؟“‏ 13 اوہنے اپنے دو شاگرداں نُوں ایہہ ہدیت دے کے گھلیا:‏ ”‏شہر چ جاؤ۔ اوتھے توانوں اِک بندہ ملے گا جنہے مٹی دا گھڑا چُکیا ہوئے گا۔ اوہدے پچھے پچھے چلے جانا 14 تے اوہ جیہڑے وی گھر چ جائے اوہدے مالک نُوں کہنا:‏ ”‏اُستاد نے کہیا اے:‏ ”‏اوہ کمرہ کتھے وے جِتھے مَیں اپنے شاگرداں نال فسح دا کھانا کھا سکنا واں؟“‏“‏ 15 اوہ توانوں اُتے اِک وڈا کمرہ وکھائے گا جیہڑا ساڈے لئی تیار کیتا گیا اے۔ اوتھے فسح دے کھانے دی تیاری کرنا۔“‏ 16 ایس لئی شاگرد شہر گئے تے سب کجھ اُنج ای ہویا جیویں یسوع نے کہیا سی۔ تے اوہناں نے فسح دی عید دی تیاری کیتی۔‏

17 جدوں شام ہو گئی تے اوہ اپنے 12 رسولاں نال اوتھے آیا۔ 18 جدوں اوہ میز دے آلے دَوالے بہہ کے کھانا کھا رہے سن تے یسوع نے کہیا:‏ ”‏مَیں توانوں سچ کہنا واں، تواڈے وچوں اِک جناں جیہڑا میرے نال کھانا کھا رہیا اے، مینوں دھوکھا دَوے گا۔“‏ 19 ایہہ سُن کے شاگرد بڑے دُکھی ہوئے تے واری واری اوہنوں پچھن لگ پئے:‏ ”‏مالک، کِتے اوہ مَیں تے نئیں؟“‏ 20 یسوع نے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏اوہ تواڈے 12 وچوں ای اے تے میرے نال پیالے چ بُرکی ڈبو رہیا اے۔ 21 انسان دے بیٹے*‏ نے تے جانا ای جانا اے جیویں کہ اوہدے بارے لکھیا گیا اے۔ پر افسوس اوس آدمی تے جیہڑا انسان دے بیٹے نُوں دھوکھا دیندا اے۔ اوس آدمی لئی چنگا ہوندا کہ اوہ پیدا ای نہ ہوندا۔“‏

22 جدوں اوہ کھانا کھا رہے سن تے یسوع نے اِک روٹی لئی تے دُعا کر کے توڑی تے اپنے شاگرداں نُوں دِتی تے کہیا:‏ ”‏لو کھاؤ، ایہہ روٹی میرے جسم وَل اشارہ کردی اے۔“‏ 23 فیر اوہنے مے دا پیالہ لے کے دُعا کیتی تے اپنے شاگرداں نُوں دِتا تے اوہناں ساریاں نے اوس پیالے چوں پیتا۔ 24 فیر اوہنے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏ایہہ میرے خون یعنی ”‏عہد دے خون“‏ وَل اشارہ کردا اے جیہڑا بوہت سارے لوکاں دی خاطر دِتا جائے گا۔ 25 مَیں توانوں سچ کہنا واں کہ ہُن توں مَیں انگوراں دی مے اوس ویلے تک نئیں پیاں گا جدوں تک مَیں خدا دی بادشاہی چ نوِیں مے نہ پی لواں۔“‏ 26 آخر چ اوہ خدا دی حمد دے گیت*‏ گا کے زیتون دے پہاڑ تے چلے گئے۔‏

27 فیر یسوع نے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏تُسی میرا ساتھ چھڈ دَوو گے کیونکہ لکھیا ہویا اے:‏ ”‏مَیں چرواہے نُوں ماراں گا تے اوہدیاں بھیڈاں ایدھر اودھر وِکھر جان گیاں۔“‏ 28 پر جدوں مینوں زندہ کیتا جائے گا تے مَیں تواڈے توں پہلاں گلیل جاواں گا۔“‏ 29 پر پطرس نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏بھانویں دُوجے تیرا ساتھ چھڈ دین پر مَیں تیرا ساتھ نئیں چھڈاں گا۔“‏ 30 پر یسوع نے اوہنوں کہیا:‏ ”‏مَیں تینوں سچ کہنا واں، اَج رات نُوں ای کُکڑ دے دو وار بانگ دین توں پہلاں تُوں تِن واری مینوں جانن توں اِنکار کریں گا۔“‏ 31 پطرس نے بڑے دعوے نال کہیا:‏ ”‏مَیں تینوں جانن توں اِنکار کدی وی نئیں کراں گا۔ مَیں تیرے نال مرن لئی وی تیار آں۔“‏ باقی شاگرد وی ایہی گل کہن لگ پئے۔‏

32 فیر اوہ گتسمنی ناں دی جگہ تے آئے۔ یسوع نے اپنے شاگرداں نُوں کہیا:‏ ”‏تُسی ایتھے بہوو، مَیں ذرا دُعا کرن جا رہیا واں۔“‏ 33 فیر اوہ پطرس، یعقوب تے یوحنا نُوں اپنے نال لے کے گیا۔ اوہدے نال جو کجھ ہون والا سی اوہدے بارے سوچ کے اوہ بڑا دُکھی تے پریشان ہون لگ پیا۔ 34 اوہنے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏مَیں ایناں پریشان آں کہ میری حالت مرن والی ہو گئی اے۔ ایتھے ٹھہرو تے جاگدے رہوو۔“‏ 35 فیر اوہ تھوڑا ہور اَگے جا کے گوڈیاں بھار بہہ گیا تے ایہہ دُعا کرن لگ پیا:‏ ”‏جے ہو سکے تے ایہہ ویلا میرے توں ٹل جائے۔“‏ 36 فیر اوہنے کہیا:‏ ”‏اَبا، تُوں سب کجھ کر سکنا ایں۔ ایہہ پیالہ میرے توں ہٹا لے۔ پر فیر وی میری نئیں سگوں تیری مرضی پوری ہووے۔“‏ 37 واپس آ کے اوہنے ویکھیا کہ اوہ تِنے سوں رہے نیں تے اوہنے پطرس نُوں کہیا:‏ ”‏شمعون، تُوں سوں رہیا ایں؟ کیہہ تیرے چ اینی ہمت وی نئیں کہ تُوں اِک گھنٹہ جاگ سکیں؟ 38 چوکس رہوو تے دُعا کردے رہوو تاکہ تُسی اَزمیش چ نہ پووو۔ بے‌شک دل*‏ تے تیار اے، پر جسم کمزور اے۔“‏ 39 اوہ دُبارہ چلا گیا تے اوہی دُعا کیتی جیہڑی اوہنے پہلاں کیتی سی۔ 40 اوہنے فیر واپس آ کے ویکھیا تے اوہ سُتے ہوئے سن کیونکہ اوہناں دِیاں اَکھاں نیندر نال بھریاں ہوئیاں سن تے اوہناں نُوں سمجھ نئیں آ رہی سی کہ اوہ اوہنوں کیہہ جواب دین۔ 41 فیر اوہ تیجی واری واپس آیا تے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏تُسی اینے اہم ویلے تے سوں رہے او تے آرام کر رہے او!‏ بوہت ہو گیا!‏ ویکھو، انسان دے بیٹے نُوں دھوکھے نال گُناہ‌گاراں دے حوالے کرن دی گھڑی آ گئی اے۔ 42 اُٹھو چلئے۔ ویکھو، مینوں دھوکھے نال پھڑوان والا نیڑے آگیا اے۔“‏

43 یسوع حالے ایہہ گل کہہ ای رہیا سی کہ یہوداہ آ گیا جیہڑا 12 رسولاں وچوں اِک سی۔ اوہدے نال بوہت سارے لوک وی سن جنہاں نے ہتھاں چ تلواراں تے ڈانگاں پھڑیاں ہوئیاں سن۔ اوہناں نُوں وڈے کاہناں، شریعت دے عالماں تے بزرگاں نے گھلیا سی۔ 44 اوس دھوکھےباز نے اوہناں نُوں پہلاں توں ای ایہہ نشانی دِتی ہوئی سی:‏ ”‏جنہوں مَیں چُماں گا، اوہی یسوع ہوئے گا۔ اوہنوں گِرفتار کر کے لے جانا۔“‏ 45 فیر اوہ سِدھا یسوع کول آیا تے اوہنوں کہیا:‏ ”‏اُستاد!‏“‏*‏ تے فیر اوہنوں چُمیا۔ 46 فیر لوکاں نے یسوع نُوں پھڑ کے گِرفتار کر لیا۔ 47 پر اوتھے کھلوتے لوکاں وچوں اِک نے اپنی تلوار کڈھی تے اعلیٰ کاہن دے غلام دا کن لا دِتا۔ 48 پر یسوع نے اوہناں نُوں کہیا:‏ ”‏کیہہ مَیں کوئی ڈاکو آں جیہڑا تُسی مینوں تلواراں تے ڈانگاں نال پھڑن آئے او؟ 49 مَیں ہر روز ہیکل چ تواڈے سامنے تلیم دینا ہُنا ساں، اوہدوں تے تُسی مینوں نئیں پھڑیا۔ پر ایہہ سب کجھ ایس لئی ہویا تاکہ پاک کلام چ لکھیاں گلاں پوریاں ہون۔“‏

50 فیر سارے شاگرد یسوع نُوں چھڈ کے بھج گئے۔ 51 پر اِک نوجوان اوہدے پچھے پچھے ٹُرن لگ پیا۔ اوہنے اپنے ننگے پِنڈے تے ودھیا لیلن دی چادر لئی ہوئی سی۔ لوکاں نے اوہنوں وی پھڑن دی کوشش کیتی۔ 52 پر اوہ اپنی چادر چھڈ کے ننگے پِنڈے*‏ بھج گیا۔‏

53 فیر اوہ یسوع نُوں اعلیٰ کاہن کول لے گئے جِتھے سارے وڈے کاہن، بزرگ تے شریعت دے عالم جمع سن۔ 54 پر پطرس تھوڑا دُور رہ کے یسوع دے پچھے پچھے اعلیٰ کاہن دے گھر تک پونچ گیا تے فیر اندر جا کے ویہڑے چ نوکراں نال بہہ کے اَگ سیکن لگ پیا۔ 55 اوس ویلے وڈے کاہناں تے وڈی عدالت نے یسوع نُوں جانوں مارن لئی اوہدے خلاف گواہیاں لبھنیاں شروع کر دِتیاں۔ پر اوہناں نُوں اِک وی گواہی نہ ملی۔ 56 بھانویں کہ بوہت سارے لوک اوہدے خلاف جھوٹھی گواہی دے رہے سن، پر اوہناں دِیاں گواہیاں آپس چ رَل دِیاں ای نئیں سن۔ 57 ہور کئی جنیاں نے اوہدے خلاف ایہہ جھوٹھی گواہی دِتی:‏ 58 ‏”‏اَسی ایہنوں ایہہ کہندے سُنیا اے:‏ ”‏مَیں ہتھاں دی بنی ایس ہیکل نُوں ڈھا دَواں گا تے تِن دِناں چ اِک ایہو جہی ہیکل بنانواں گا جیہڑی ہتھاں نال نئیں بنی ہوئے گی۔“‏“‏ 59 پر ایس گل بارے وی اوہناں دِیاں گواہیاں آپس چ نئیں رَل دِیاں سن۔‏

60 فیر اعلیٰ کاہن نے وچکار کھلو کے یسوع نُوں پچھیا:‏ ”‏کیہہ تُوں اپنی صفائی چ کجھ نئیں کہنا چاہندا؟ کیہہ تُوں سُن نئیں رہیا کہ ایہہ تیرے اُتے کیہہ کیہہ اِلزام لا رہے نیں؟“‏ 61 پر یسوع چپ رہیا تے کوئی جواب نہ دِتا۔ اعلیٰ کاہن نے اوہنوں دُبارہ پچھیا:‏ ”‏کیہہ تُوں مسیح یعنی مُقدس خدا دا پُتر ایں؟“‏ 62 یسوع نے کہیا:‏ ”‏ہاں، مَیں ہے واں۔ تُسی انسان دے بیٹے نُوں طاقتور خدا دے سجے ہتھ بیٹھیاں تے اسمان دے بدّلاں چ آندیاں ویکھو گے۔“‏ 63 ایہہ سُن کے اعلیٰ کاہن نے اپنے کپڑے پاڑے تے کہیا:‏ ”‏ہُن سانوں گواہواں دی کیہہ لوڑ اے؟ 64 تُسی آپ سُن لیا اے کہ ایہنے کفرُ بکیا اے۔ ہُن تواڈا کیہہ فیصلہ اے؟“‏ اوہناں ساریاں نے جواب دِتا:‏ ”‏ایہہ موت دی سزا دے لائق اے۔“‏ 65 فیر کجھ جنے یسوع تے تُھکن لگ پئے۔ نالے اوہناں نے اوہدا مُونہہ ڈھک کے اوہنوں مکے مارے تے اوہنوں کہیا:‏ ”‏جے تُوں نبی ایں تے دَس تینوں کنہے ماریا اے؟“‏ سپاہی وی اوہدے مُونہہ تے چنڈاں مار کے اوہنوں لے گئے۔‏

66 پطرس حالے وی تھلے ویہڑے چ بیٹھا ہویا سی۔ جدوں اعلیٰ کاہن دی اِک نوکرانی اوتھے آئی 67 تے اوہنے ویکھیا کہ پطرس اَگ سیک رہیا اے۔ اوہنے سِدھا اوہدے وَل ویکھ کے کہیا:‏ ”‏تُوں وی اوس یسوع ناصری نال سیں۔“‏ 68 پر پطرس نے ایس گل توں اِنکار کیتا تے کہیا:‏ ”‏مَیں نہ تے اوس آدمی نُوں جاننا واں تے نہ ای مینوں ایہہ پتہ اے کہ تُوں کیہہ کہہ رہی ایں۔“‏ فیر اوہ باہر ڈیوڑھی چ چلا گیا۔ 69 اوسے نوکرانی نے اوہنوں اوتھے ویکھ لیا تے اوہنے فیر لاگے کھلوتے ہوئے لوکاں نُوں کہیا:‏ ”‏ایہہ وی اوہدا ساتھی جے۔“‏ 70 پطرس نے فیر اِنکار کیتا۔ پر تھوڑی دیر بعد اوتھے کھلوتے لوکاں نے فیر پطرس نُوں آ کے کہیا:‏ ”‏تُوں واقعی اوہدے ساتھیاں وچوں ایں کیونکہ تُوں گلیلی ایں۔“‏ 71 پر پطرس اپنے تے لعنتاں پان لگ پیا تے قسم کھا کے کہن لگ پیا:‏ ”‏تُسی کِدی گل کر رہے او؟ مَیں نئیں جان دا اوس آدمی نُوں۔“‏ 72 اوسے ویلے کُکڑ نے دُوجی وار بانگ دے دِتی۔ اوہدوں پطرس نُوں یاد آیا کہ یسوع نے کہیا سی کہ ”‏کُکڑ دے دو وار بانگ دین توں پہلاں تُوں تِن واری مینوں جانن توں اِنکار کریں گا۔“‏ فیر اوہ باہر جا کے پُھٹ پُھٹ کے رون لگ پیا۔‏