“Kite atura au i tetai rangi ou e tetai enua ou; no te mea kua paati te rangi taito e te enua taito, e kare akaou te tai. Kite katoa atura au i te oire tapu, ko Ierusalema Ou ra, i te eke anga mai mei te rangi ra no ko mai i te Atua e te akapapaia ei vaine akaipoipo akamaneaia na tana tane. Ma te reira kua akarongo au i tetai reo maata mei te terono ra i te tuatua anga: ‘Ina! Tei te tangata nei te puakapa o te Atua, e ka noo aia kia ratou, e ka riro ratou ei iti tangata nona ra. E ka vai te Atua uaorai kia ratou. E ka orei aia i te au roimata ravarai mei to ratou mata, e kore rava te mate, e kore katoa te mii me kore te aue me kore te mate e te mamae oki. Kua paati te au mea taito.’ E kua tuatua maira Tei noo i runga i te terono: ‘Ina! Te akariro nei au i te au mea ravarai ei mea ou.’ Kua tuatua katoa aia: ‘E tata, no te mea e tiratiratu teia au tuatua e e tika.’”​—Apokalupo 21:1-5, NW.

Kare na te tangata mate ua mari ra na te Atua uaorai e oronga i tetai akapapu anga no runga i teia au akameitakianga. Koia Tei tuatua Apo 21:5: “Ina! Te akariro nei au i te au mea ravarai ei mea ou.” Ae, kua akakite te Atua ko Iehova ki te apotetoro ko Ioane: “E tata, no te mea e tiratiratu teia au tuatua e e tika.”