បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិតរបស់ប៉មយាម

ប៉មយាម

បណ្ណាល័យអ៊ីនធឺណិត

ភាសាសញ្ញាខ្មែរ

ប្រវត្តិហេតុទី២

សេចក្ដីសង្ខេប

១
- សាឡូម៉ូនសុំប្រាជ្ញាពីព្រះ (១-១២)
- ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សាឡូម៉ូន (១៣-១៧)
២
- ការរៀបចំសម្រាប់ការសាងសង់វិហារ (១-១៨)
៣
- សាឡូម៉ូនចាប់ផ្ដើមសាងសង់វិហារ (១-៧)
- បន្ទប់បរិសុទ្ធបំផុត (៨-១៤)
- សសរស្ពាន់ពីរ (១៥-១៧)
៤
- ទីបូជា អាងទឹកធំ និងចានក្លាំ (១-៦)
- ជើងចង្កៀង តុ និងទីធ្លា (៧-១១ក)
- ប្រដាប់ប្រដានៅវិហារបានត្រូវធ្វើរួចរាល់ (១១ខ-២២)
៥
- ការរៀបចំពិធីសម្ពោធវិហារ (១-១៤)
  - ហឹបបានត្រូវនាំយកទៅវិហារ (២-១០)
៦
- សាឡូម៉ូនថ្លែងទៅកាន់បណ្ដាជន (១-១១)
- សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់សាឡូម៉ូននៅពិធីសម្ពោធ (១២-៤២)
៧
- វិហារពេញដោយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (១-៣)
- ពិធីសម្ពោធវិហារ (៤-១០)
- ព្រះយេហូវ៉ាលេចមកឲ្យសាឡូម៉ូនឃើញ (១១-២២)
៨
- គម្រោងសាងសង់ឯទៀតរបស់សាឡូម៉ូន (១-១១)
- ការគោរពប្រណិប័តន៍នៅឯវិហារបានត្រូវរៀបចំ (១២-១៦)
- ក្រុមសំពៅរបស់សាឡូម៉ូន (១៧, ១៨)
៩
- មហាក្សត្រីស្រុកសេបាទៅជួបសាឡូម៉ូន (១-១២)
- ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សាឡូម៉ូន (១៣-២៨)
- សេចក្ដីស្លាប់របស់សាឡូម៉ូន (២៩-៣១)
១០
- បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបះបោរប្រឆាំងនឹងរេហូបោម (១-១៩)
១១
- ការគ្រប់គ្រងរបស់រេហូបោម (១-១២)
- ពួកលេវីស្មោះត្រង់រើទៅស្រុកយូដា (១៣-១៧)
- ក្រុមគ្រួសាររេហូបោម (១៨-២៣)
១២
- ការវាយប្រហាររបស់ស៊ីសាក់ទៅលើក្រុងយេរូសាឡិម (១-១២)
- ទីបញ្ចប់នៃការគ្រប់គ្រងរបស់រេហូបោម (១៣-១៦)
១៣
- អាប៊ីយ៉ាជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-២២)
  - អាប៊ីយ៉ាវាយឈ្នះយេរ៉ូបោម (៣-២០)
១៤
- សេចក្ដីស្លាប់របស់អាប៊ីយ៉ា (១)
- អេសាជាស្ដេចស្រុកយូដា (២-៨)
- អេសាវាយឈ្នះទ័ពអេត្យូពី១.០០០.០០០នាក់ (៩-១៥)
១៥
- ការរៀបចំឡើងវិញរបស់អេសា (១-១៩)
១៦
- អេសាធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយពួកស៊ីរី (១-៦)
- ហាណាណៃស្ដីបន្ទោសអេសា (៧-១០)
- សេចក្ដីស្លាប់របស់អេសា (១១-១២)
១៧
- យេហូសាផាតជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៦)
- ការបង្រៀនទូទាំងស្រុក (៧-៩)
- កម្លាំងទ័ពរបស់យេហូសាផាត (១០-១៩)
១៨
- យេហូសាផាតចងសម្ព័ន្ធភាពជាមួយនឹងអាហាប់ (១-១១)
- ទំនាយរបស់មីកាយ៉ាអំពីការចាញ់ចម្បាំង (១២-២៧)
- អាហាប់បានត្រូវសម្លាប់នៅឯរ៉ាម៉ូតគីលាត (២៨-៣៤)
១៩
- យេហ៊ូស្ដីបន្ទោសយេហូសាផាត (១-៣)
- ការរៀបចំឡើងវិញរបស់យេហូសាផាត (៤-១១)
២០
- ប្រជាជាតិជិតខាងបានគំរាមកំហែងស្រុកយូដា (១-៤)
- យេហូសាផាតអធិដ្ឋានសុំជំនួយ (៥-១៣)
- ចម្លើយពីព្រះយេហូវ៉ា (១៤-១៩)
- ជនជាតិយូដាបានត្រូវជួយសង្គ្រោះដោយអព្ភូតហេតុ (២០-៣០)
- ទីបញ្ចប់នៃការគ្រប់គ្រងរបស់យេហូសាផាត (៣១-៣៧)
២១
- យេហូរ៉ាមជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-១១)
- សារពីអេលីយ៉ា (១២-១៥)
- យេហូរ៉ាមស្លាប់ទាំងវេទនា (១៦-២០)
២២
- អាហាស៊ីយ៉ាជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៩)
- អាថាលៀដណ្ដើមរាជ្យបល្ល័ង្ក (១០-១២)
២៣
- យេហូយ៉ាដាធ្វើអន្តរាគមន៍។ យេហូអាសបានត្រូវលើកឲ្យធ្វើជាស្ដេច (១-១១)
- អាថាលៀបានត្រូវសម្លាប់ (១២-១៥)
- ការរៀបចំឡើងវិញរបស់យេហូយ៉ាដា (១៦-២១)
២៤
- ការគ្រប់គ្រងរបស់យេហូអាស (១-៣)
- យេហូអាសជួសជុលវិហារ (៤-១៤)
- យេហូអាសក្បត់ជំនឿ (១៥-២២)
- យេហូអាសបានត្រូវគេសម្លាប់ (២៣-២៧)
២៥
- អាម៉ាស៊ាជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៤)
- សង្គ្រាមជាមួយនឹងអេដំ (៥-១៣)
- អាម៉ាស៊ាគោរពបូជារូបព្រះ (១៤-១៦)
- សង្គ្រាមជាមួយនឹងយេហូអាសជាស្ដេចស្រុកអ៊ីស្រាអែល (១៧-២៤)
- សេចក្ដីស្លាប់របស់អាម៉ាស៊ា (២៥-២៨)
២៦
- អូសៀសជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៥)
- ទ័ពរបស់អូសៀសបានត្រូវគំរាមកំហែង (៦-១៥)
- អូសៀសដែលមានអំណួតបានត្រូវធ្វើឲ្យកើតជំងឺឃ្លង់ (១៦-២១)
- សេចក្ដីស្លាប់របស់អូសៀស (២២, ២៣)
២៧
- យ៉ូថាមជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៩)
២៨
- អេហាសជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៤)
- ការច្បាំងចាញ់ពួកស៊ីរីនិងអ៊ីស្រាអែល (៥-៨)
- អូដេតព្រមានអ៊ីស្រាអែល (៩-១៥)
- ពួកយូដាបានត្រូវបន្ទាបចុះ (១៦-១៩)
- អេហាសគោរពបូជារូបព្រះ។ សេចក្ដីស្លាប់របស់គាត់ (២០-២៧)
២៩
- ហេសេគាជាស្ដេចស្រុកយូដា (១, ២)
- ការរៀបចំឡើងវិញរបស់ហេសេគា (៣-១១)
- វិហារបានត្រូវសម្អាត (១២-១៩)
- កិច្ចបម្រើនៅវិហារមានឡើងវិញ (២០-៣៦)
៣០
- ហេសេគាធ្វើបុណ្យរំលង (១-២៧)
៣១
- ហេសេគាលុបបំបាត់ការក្បត់ជំនឿ (១)
- ពួកសង្ឃនិងពួកលេវីទទួលការទំនុកបម្រុងយ៉ាងល្អ (២-២១)
៣២
- សានហេរីបគំរាមកំហែងក្រុងយេរូសាឡិម (១-៨)
- សានហេរីបមើលងាយព្រះយេហូវ៉ា (៩-១៩)
- ទេវតាសម្លាប់កងទ័ពអាស៊ីរី (២០-២៣)
- ជំងឺនិងចិត្តអំណួតរបស់ហេសេគា (២៤-២៦)
- សមិទ្ធិផលរបស់ហេសេគានិងសេចក្ដីស្លាប់របស់គាត់ (២៧-៣៣)
៣៣
- ម៉ាណាសេជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៩)
- ម៉ាណាសេប្រែចិត្តពីអំពើអាក្រក់របស់គាត់ (១០-១៧)
- សេចក្ដីស្លាប់របស់ម៉ាណាសេ (១៨-២០)
- អេម៉ុនជាស្ដេចស្រុកយូដា (២១-២៥)
៣៤
- យ៉ូសៀសជាស្ដេចស្រុកយូដា (១, ២)
- ការរៀបចំឡើងវិញរបស់យ៉ូសៀស (៣-១៣)
- សៀវភៅច្បាប់បានត្រូវរកឃើញ (១៤-២១)
- ហ៊ូលដាប្រកាសទំនាយអំពីសេចក្ដីវេទនា (២២-២៨)
- យ៉ូសៀសអានសៀវភៅច្បាប់ដល់បណ្ដាជន (២៩-៣៣)
៣៥
- យ៉ូសៀសរៀបចំពិធីបុណ្យរំលងដ៏ធំ (១-១៩)
- យ៉ូសៀសបានត្រូវផារ៉ូនេកូសម្លាប់ (២០-២៧)
៣៦
- យេហូអាហាសជាស្ដេចស្រុកយូដា (១-៣)
- យេហូយ៉ាគីមជាស្ដេចស្រុកយូដា (៤-៨)
- យេហូយ៉ាគីនជាស្ដេចស្រុកយូដា (៩, ១០)
- សេដេគាជាស្ដេចស្រុកយូដា (១១-១៤)
- ការបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡិម (១៥-២១)
- ស៊ីរូសចេញច្បាប់ឲ្យសង់វិហារឡើងវិញ (២២, ២៣)