၃ အဲဒီနောက် စာရာရဲ့အလောင်းနားကနေ ထသွားပြီး ဟေသအမျိုးသားတွေကို၊+ ၄ “ကျွန်တော်ဟာ ခင်ဗျားတို့ဆီ လာအခြေချတဲ့ တိုင်းတစ်ပါးသားပါ။+ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ဇနီးကို သင်္ဂြိုဟ်ဖို့ သင်္ချိုင်းမြေတစ်ကွက်လောက် ပေးပါလား” လို့ တောင်းဆိုတယ်။

၂၈ ဒါကြောင့် အိဇက်က ယာကုပ်ကိုခေါ်ပြီး ကောင်းချီးပေးတယ်။ ပြီးတော့ “ခါနန်အမျိုးသမီးတွေကို မယူနဲ့။+

၄ ဘုရားသခင်က အာဗြဟံကို ကတိပေးထားတဲ့ ကောင်းချီးအားလုံး+ မင်းနဲ့ မင်းရဲ့သားမြေးတွေကို ပေးမယ်။ အာဗြဟံကို ဘုရားသခင်ပေးခဲ့တဲ့ပြည်၊ တိုင်းတစ်ပါးသားအဖြစ် မင်းနေတဲ့ပြည်ကို မင်းအပိုင်ရလိမ့်မယ်”+ လို့မှာတယ်။

၈ အမွေအဖြစ်  ရရှိမယ့်နေရာကိုသွားဖို့ ဘုရားသခင် ခေါ်တဲ့အခါ အာဗြဟံက+ ယုံကြည်ခြင်းကြောင့် နာခံခဲ့တယ်။ ဘယ်ကိုသွားရမှန်း မသိပေမဲ့လည်း ထွက်သွားခဲ့တယ်။+ ၉ ယုံကြည်ခြင်းကြောင့် အာဗြဟံက တိုင်းတစ်ပါးမှာနေသလို ကတိထားရာပြည်မှာ တိုင်းတစ်ပါးသားအဖြစ် နေတယ်။+ အိဇက်၊ ယာကုပ်တို့နဲ့အတူ တဲထိုးပြီးနေခဲ့တယ်။+ သူတို့လည်း ကတိတော်ကို အမွေခံသူတွေပဲ။+