၇ ဧဒုံနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဗိုလ်ခြေတို့ရဲ့အရှင် ယေဟောဝါ ပြောတာက–

“တေမန်မြို့မှာ ဉာဏ်ပညာ ကုန်ခန်းသွားပြီလား။+

သိနားလည်နိုင်စွမ်းရှိသူတွေမှာ အကြံဉာဏ်ကောင်းတွေ မရှိတော့ဘူးလား။

သူတို့ရဲ့ဉာဏ်ပညာ ပုပ်သိုးသွားပြီလား။

၂၂ အို ဇိအုန်သမီးပျို၊ မင်း ခံရမယ့်အပြစ်ဒဏ် ပြီးဆုံးပြီ။

ဘုရားက မင်းကို ပြည်နှင်ခံဘဝ ပြန်ရောက်စေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။+

အို ဧဒုံသမီးပျို၊ မင်းအပြစ်တွေကို ဘုရား အာရုံစိုက်လိမ့်မယ်။

ဖော်ထုတ်လိမ့်မယ်။+

၁၂ “အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်ရှင် ယေဟောဝါ ပြောတာက ‘ယုဒအမျိုးကို ဧဒုံလူမျိုး လက်စားချေခဲ့တယ်။ အဲဒီလို လက်စားချေတဲ့အတွက် သူ့မှာ ကြီးလေးတဲ့အပြစ် ရှိတယ်။+

ထာဝစဉ် ပျက်စီးသွားမယ်။+

ရန်သူတွေနဲ့ အလိုတူအလိုပါ ဖြစ်ခဲ့တယ်။

၁၂ မင်းဟာ ညီဖြစ်သူ အဖြစ်ဆိုးကြုံရချိန်မှာ ဝမ်းသာအားရ မဖြစ်သင့်ဘူး။+

ယုဒလူတွေ ပျက်စီးသွားတဲ့နေ့မှာ ဝမ်းမသာသင့်ဘူး။+

သူတို့ ဒုက္ခရောက်တဲ့နေ့မှာ မောက်မောက်မာမာ မပြောသင့်ဘူး။

၁၃ ငါ့လူတွေ ဒုက္ခရောက်တဲ့နေ့မှာ သူတို့ရဲ့မြို့တံခါးထဲ မင်း မဝင်သင့်ဘူး။+

ဒုက္ခရောက်တဲ့နေ့မှာ သူကြုံရတဲ့ဘေးဆိုးကြောင့် ဝမ်းသာအားရ မဖြစ်သင့်ဘူး။

သူဒုက္ခရောက်တဲ့နေ့မှာ သူ့စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေကို မသိမ်းယူသင့်ဘူး။+